Ik ben even benieuwd hoe anderen dit doen. Mijn zoontje is 7,5 maand oud en eet sinds twee weken brood. En dit gaat niet gemakkelijk, want hij is erg beweeglijk en het brood eten gaat natuurlijk nog niet erg vlug. Ofwel; hij zit in zijn wipstoel of kinderstoel en probeert brood te eten, terwijl hij ondertussen aan een stuk door zo hard mogelijk met z'n voetjes schopt, met zijn bovenlijf draait, alle kanten uit gaat hangen en uitvallen doet naar alles wat hij ziet (kinderstoel) of heel hard naar voren gaat hangen en gaat proberen te draaien (wipstoel). Ik heb er vandaag eens goed opgelet, en hij zit letterlijk geen 5 seconden stil (stil is dan dus geen hele wilde bewegingen maken). Het eten gaat dan ook moeizaam, hij verslikt zich voortdurend, kokhalst, etc. Terwijl hij het wel kan, als hij even wat rustiger zit (en ik dus liedjes met bewegingen voordoe of zo, iets wat echt even zijn aandacht trekt), verslikt hij zich veel minder. Maar goed, ik vind het eten niet echt relaxed zo, ben serieus bang dat hij nog eens in zijn brood stikt. En hij eet denk ik minder brood dan hij lust, want na een tijdje stoppen we er echt mee, omdat hij aan een stuk door kokhalst, terwijl hij nog wel zijn mondje opendoet en brood wil pakken. Dan toch maar een fles... Met een fruit- en groentehapje hebben we dat probleem veel minder, omdat hij dat snel weghapt en het met vijf minuutjes op is. Heeft iemand tips om dit het brood eten wat beter te laten verlopen? Groetjes Anna
Brood eten in de wipstoel is niet goed. Hij zit dan niet goed genoeg rechtop en kan zich ook sneller verslikken. Bij eten van vast voedsel is het verstandig om je kindje goed rechtop te laten zitten. En verder geen tips. Hier ook een kindje wat de hele tijd zit te wippen en draaien enzo. Lekker laten gaan en laten eten wat ie eet en eet hij niet dan ook lekker laten gaan. Komt vanzelf goed.
idd, was ook eerste wat ik dacht. Rechtop die handel! Wipstoel is niet goed om brood te eten..stukjes snijden en hem zelf laten pakken...alles wat om hem heen valt gewoon weer terug leggen op de bord (ik heb eeen stukje zeil wat ik onder de stoel heb liggen dus word niet vies....) En dan een uur later heeft onze heeeel beweeglijke 1 jarige meestal toch wel 3/4de van zijn boterham op...als hij gaat gooien..zijn bord om gooit...of gaat pulken aan het brood....dat is teken dat hij genoeg gegeten heeft! succes...
Het is ook niet dat hij niet mag bewegen hoor, en ben ook niet bang dat hij niets binnenkrijgt. Ik vind het vooral eng dat hij aan een stuk door kokhalst en zich verslikt, en dat lijkt vooral te komen doordat hij zo ontzettend druk aan het bewegen is... Het is niet gewoon wat wippen of draaien, maar echt wild van links naar rechts bewegen, ondersteboven hangen bijna plat voorover op tafel liggen, of juist naar achter gaan hangen, en dan tegelijkertijd aan een stuk door flink met zijn voetjes aan het stampen.. Het is ook bijna onmogelijk om zo te eten, denk ik dan. En hij is altijd erg beweeglijk, energiek en enthousiast hoor, vanaf begin af, stilzitten/liggen is er niet bij, hij is echt altijd in beweging. Ik weet van mijn zoontje niet eens of hij echt kan zitten, ik kan hem wegzetten, maar binnen een paar tellen is hij alweer onderweg naar wat hij dan weer interessant vindt.. Maar dat energieke vind ik ook wel grappig, we hebben het wel druk met hem, maar het is ook heel schattig om zo'n enthousiast ventje te zien. Maar met brood eten geeft het mij dus wel stress, omdat het echt continu kokhalzen en verslikken is. En ik echt wel bang ben dat hij er in zal stikken.. Ik was ook van plan om gewoon het bordje voor hem te zetten en te kijken wat er gebeurt, maar het schiet niet echt op. Hij komt gewoon niet aan eten toe, hij is voortdurend aan het ontdekken. Het bordje wordt opgetild, omgedraaid, op de grond gegooid, in zijn mond gestopt, hij ligt er bovenop in een poging iets wat verderop ligt te pakken, etc. Hij heeft echt niet de rust om een stukje van het bord te pakken en in zijn mond te doen. Al geprobeerd om het bordje wat vaker te geven zonder eten erop, in de hoop dat hij er aan zou wennen en het leuke er een beetje af zou gaan, maar dat is voorlopig niet gelukt (maar we zijn ook pas twee weken bezig natuurlijk). Maar voorlopig is de lunch voor mij nu meer een stressmoment, en misschien moet ik gewoon beter leren omgaan met mijn bezorgdheid om kokhalzen en verslikken. Maar ik hoopte nog wel op een gouden tip die het voor ons iets relaxter zou laten zijn, want echt heel fijn is het niet...
Gewoon rustig blijven Hij is pas een paar weken bezig met brood, hij moet het nog leren. Ik zou hem ook zelf laten pakken en de boel in heel kleine stukjes snijden, die hij ook heel kan doorslikken. Daarbij wat laten drinken. Mijn schoonzus doopt voor haar kindje de stukjes brood even in de opvolgmelk, dan worden ze zacht en zijn gemakkelijker weg te slikken. Zelf vind ik het een smerige gewoonte, maar wie weet werkt het bij jou!
Geef hem een broodkorstje in zijn hand. Dan kan hij zelf eten. Zo ben ik begonnen. Later pas stukjes gegeven maar die moesten niet heel klein zijn want dan stikte hij er juist in. Grotere stukken en met de hand eten. Dan moet hij het afsabbelen en is de kans op stikken nul. En hij hoeft nog niks binnen te krijgen dus lekker laten kliederen en het echte eten komt wel. Hij heeft zijn melk nog waar hij van kan groeien. En nogmaals niet in de wipper maar in een goede stoel waarin hij rechtop zit. In de wipper (heb ik even met de gepureerde groente gedaan maar toen was hij nog 4 maanden en kon nog niet zitten) ging die van ons ook de hele tijd bezig zijn en kwam er van eten ook niet veel. Echt beter eten ging pas toen hij met 5,5 maand in zijn stoel kon zitten.
Ritalin? haha grapje hoor. Lastig zo'n super beweeglijk jochie aan tafel. Ik zou het inderdaad ook met een broodkorst in zijn vuistje proberen, in de kinderstoel. Misschien kun je zijn aandacht op de tafel houden met een zuignapspeeltje. Wij hebben deze bol.com | Lamaze Buigzame Duizendpoot met Zuignap, TOMY | Speelgoed Al vindt mijn dochter het erg leuk om hem van tafel te trekken... En misschien duurt het zitten hem te lang en is zijn spanningsboog te kort. Je zou hem tussendoor even in de box kunnen laten spelen.
Dat is niet waar... Geef mijn kind een groot stuk brood, hij duwt het helemaal in zijn mond en probeert het door te slikken. Gevolg: kokken, tranen in de ogen en in het ergste geval kotst hij alles weer uit. Hier dus kleine stukjes.
Herkenbaar van m'n jongste. De oudste gaf ik met 6 maanden alles in stukken en die had het eigenlijk gelijk door. Bij de jongste geprobeerd maar een beetje hetzelfde verhaal als bij jou. Ik ben gaan prakken en brood in kleine stukjes in haar wangzak stoppen. Sinds een week of 2 gaan stukken steeds beter. Brood krijgt ze nu met boter in stukjes en die pakt ze zelf. Bordjes zijn hier geen succes, die belanden idd op de grond of probeert ze in haar mond te stoppen. Korsten gaan nu ook goed en groente en fruit combineer ik nog wat geprakt en in stukken. Overigens is het normaal dat van een bordje eten niet zo'n succes is, m'n oudste kreeg ook pas na 1 jaar ofzo een bordje.
Dat kokken en kotsen zorgt er dus voor dat hij niet stikt. Kinderen hebben dit reflex juist om het stikken te voorkomen. De kans dat ze in kleine stukjes stikken is groter omdat die de luchtpijp in kunnen schieten en grote stukken kunnen dat niet.
Eens! Kleine stukjes, dopen in melk etc maakt de kans op stikken/verslikken juist groter. Door een te grote hap te nemen, gaan kokhalzen en kotsen leren ze juist om het anders te doen.. Hier althans!
Nee, maar dat zegt ook niemand.... Nergens is de kans ooit 0 op, dus dat is een vreemde uitspraak. Met de gegevens, ervaringen en wetenschap kun je kansen wel verkleinen. Maar nogmaals, dat kan bij ieder kind weer anders zijn!
Ik zou de wipper, en borden en bestek weglaten. Het eerste is niet veilig, en de andere helemaal niet nodig nu. Wij hebben pas met 14 mnd een bordje geintroduceerd. ik zou hem gewoon 2 korsten in beide handen geven, en laten gaan.
Mijn dochter krijgt nu eerst de korst, waarmee ze lekker haar gang gaat. Vervolgens geef ik haar met de hand kleine stukjes die ik afscheur, met een klein beetje boter. Ze krijgt even later de rest gewoon op haar blad, ze scheurt, knijpt en stopt wat in haar mond. Gaat prima.
Hier krijgt ze een korst uit het vuistje en ook grotere stukken. Ze verslikt zich nooit en kokt ook niet, terwijl ze toch alles in haar mondje steekt. Dat komt er na een paar seconden dan weer fijngemalen uit
Het zelf geven lukt hier niet... Broodkorst vindt hij geloof ik niet zo interessant; de eerste keer is het goed onderzocht, tegenwoordig pakt hij het aan en laat het meteen op de grond vallen, om naar iets interessanters te zoeken. Hetzelfde met de broodstukjes; als ik ze op het blad leg, pakt hij het op en gooit het in een beweging op de grond. Bord belandt nog steeds op de grond en zijn we mee gestopt. Dus maar gestopt met het zelf eten; hij vindt het niet leuk en lekker genoeg blijkbaar. Ik stop stukjes dus nu maar gewoon in zijn wang, en probeer hem ondertussen te entertainen of idd een speeltje op tafel vast te zetten, waardoor hij in elk geval een klein deel van de tijd rechtop in zijn stoel blijft zitten. Hij vergeet nog wel heel vaak te slikken, maar goed; met wat melk drinken verdwijnt het dan alsnog. Het blijft voor hem lastig; hij is gewoon erg druk en voortdurend op zoek naar nieuwe interessante zaken, en brood blijkt niet zo interessant.. We rommelen maar lekker door, en ik zie soms enige vooruitgang... Bedankt voor alle ideeen! Groetjes Jacintha
Je kunt beter niet drank en eten combineren. Ik heb met mensen met slikproblemen gewerkt en de kans op verslikken/stikken word echt groter met wegspoelen. De stukje moet je ook beter niet in de wang stoppen maar gewoon in de mond. Het gooien en uitspugen enzo word echt vanzelf beter. Tot die tijd moet er goed geoefend worden en dat gebeurd alleen maar door het steeds weer te doen. Ik laat ook wel eens stukjes van zijn bord zelf pakken maar ik houd het bord vast en haal het weg als hij een stukje heeft. En gaat hij echt kliederen en niet meer eten dan zijn we gewoon klaar en uitgegeten. Zo ook met drinken (wij zijn nu zijn melk in een beker (rietjesbeker) bij of eigenlijk na zijn eten aan het geven en ook daarmee geld als hij gaat kliederen of klooien dan zijn we gewoon uitgedronken. Tot die tijd laat ik hem zelf zijn gang gaan. Uiteindelijk word het beter en ze moeten toch ook echt zelf ontdekken.