Dochter wil geen broertje

Haha ja mijn dochter wilde echt geen broertje en ze was ook boos toen we te horen kregen dat het een jongetje was. Dat heeft ze welgeteld een halve dag volgehouden en toen vond ze het toch wel erg leuk. Vanaf de eerste seconde na de geboorte was ze verliefd op hem. Helemaal goed gekomen dus!
(Al zegt ze soms wel dat er nog een baby moet komen en dit keer dan wel echt een zusje. Maar een baby komt hier niet meer)

 

Mijn dochter wilde ook geen broertje. De baby moest en zou een meisje zijn. Ze had zelfs bedacht dat ze hem niet wilde zien zodra hij geboren zou zijn (geplande keizersnede)

Wat gebeurde er: broertje was geboren, ze kwam bij mij op de kamer en moest gelijk haar broertje vasthouden. Nog voordat ik een knuffel kreeg . Ze is stapelgek op haar broertje.

 

M’n dochter wou ook absoluut geen broertje maar na de bevalling draaide ze bij, nu ben ik weer zwanger en word het een meisje en is ze weer bang dat er minder aandacht voor haar is

 

Onze zoon van 3,5 wilde ook graag een zusje (al voor ik zwanger raakte). Toen hij hoorde dat hij dat kreeg werd hij helemaal verdrietig (geen tranen van blijdschap). Ik betrek hem veel bij het shoppen en vertel hem allemaal leuke events die samenhangen met de tijd waarin zusje geboren gaat worden.

Volgens mij gaat het echt wel goed komen

 

Mijn dochter (3,5) houdt stellig vol dat er een zusje in mijn buik zit terwijl mijn zoon stond te springen toen we op de echo een aanhangseltje zagen. Hij wil nl graag een broertje. Ben ook heel benieuwd hoe de jongste gaat reageren op een broertje.

Komt vast wel goed

 

hier wouden mijn 3 dochters absoluut geen zusje..
Maar bleek bij de pret-echo en nogmaals met 20 weken bevestigd, dat het daadwerkelijk een zusje was..
Ze waren echt even flink teleurgesteld maar zijn nu zo gewend aan het krijgen van een zusje dat ze het nu heel erg leuk vinden

 

Mijn oudste zoontje wou dolgraag een zusje want “we hebben al een jongen” , hij ging mee naar de pretecho met 15 weken en hij werd echt heeeel boos toen hij hoorde dat het toch een broertje was. Maar inmiddels zijn ze al 4 jaar totaal onafscheidelijk, compleet gek op elkaar. Ik zeg weleens dat ik een soort tweeling heb met 3,5 jaar leeftijdsverschil.

 

Mijn zusje was 6 toen mijn moeder weer zwanger was, ze wilde absoluut geen broertje, die zou ze aan de (kinderloze) buren geven. Broertje werd geboren, ze mocht hem vasthouden, mijn moeder zegt: "zullen we hem dan maar bij de buurvrouw brengen?", toen mocht hij toch blijven. (Ik weet niet of ik het zelf zo zou aanpakken, wat als het kind ja zegt).

Maar hierdoor ben ik wel makkelijker en ga ik er vanuit dat de oudste ook wel bijdraait zodra de baby is geboren. Onze oudste wil juist graag een broertje, een zusje kan niet, want er zit maar 1 baby in de buik (en dat is volgens haar dus een broertje). We hebben het niet zo vaak over een broertje/zusje, maar over de baby, zitten we altijd goed.

 

We hebben een vergelijkbare situatie als jij, dochter uit 2013 en zoon uit 2015. Wij weten dat we een zoontje erbij krijgen. Mijn dochter was ook wel een beetje teleurgesteld bij de 20 weken echo (en zei maar we kunnen nog meer kinderen krijgen haha), weet je zeker dat je niet alsnog een echo wil? Is misschien wel fijn als ze zich er op kan voorbereiden, wat het ook moge worden. Verder zou ik zeggen dat je snapt dat ze het jammer vindt, maar het toch ook wel snel de kop indrukken en aangeven dat het een geweldige Geluk is dat ze nog een Broertje of zusje erbij mag krijgen en uitleggen wat er allemaal zo leuk aan is.

 

Bij nr 3 maakte de oudste 2 het allemaal niet zo uit en hebben we ook volgehouden dat het of een zusje of een broertje kon zijn en dat je dat niet van te voren kan bepalen (we wisten niet wat we kregen). Het bleek een zusje, waren ze hartstikke blij mee. Bij nr 4 had de oudste wel zoiets van: nu wil ik een broertje, anders zit ik in een meidenclub. Toen hebben we wel besloten het van te voren te weten, om teleurstelling na de bevalling te voorkomen, dan konden ze er vast aan wennen mocht het weer een zusje geweest zijn. Voor mn oudste niet nodig, want hij kreeg een broertje.
Nu zegt ie weer: als er nog een komt (komt er niet, maar vind het wel leuk dat ie nog meer broertjes/zusjes wil) dan wel nog een broertje.. of een lief zusje. Uiteindelijk maakt het helemaal niks uit.

 

Mijn zus (3 jaar ouder) stond te stampvoeten toen mijn ouders met mij thuis kwamen 'ik heb nog zo gezegd ik wil geen broertje!'. Dat is ook helemaal goed gekomen hoor

Ik denk dat als de baby er eenmaal is en het blijkt een broertje te zijn, dat ze er snel op terug komt. En zo niet, tsja je kan er niks meer aan veranderen dus dan zal ze zich er maar bij neer moeten leggen...maar het komt echt wel goed!

 

Er is een boek van Tip de muis "tip de muis wil een broertje".
Tip wil dus een broertje maar krijgt een zusje. Eerst is hij boos en teleurgesteld maar aan het eind is hij heel trots. Leuk boek misschien leuk om te lezen met de oudste.

 

Was hier ook zo, zoon (2012) wou absoluut geen zusje. Meisjes waren stom en als t een zusje werd zou hij het verkopen ( dan kreeg hij er geld voor) of zou het ruilen met een baby jongen haha
Wij hebben toen besloten om met de 20 weken wel te horen wat het word. Zodat hij goed voorbereid kon worden mocht het een meisje zijn. Liever ij de zwangerschao een boze kleuter dan in mn kraambed.
"Gelukkig" werd het een jongen en zijn ze onafscheidelijk van elkaar!

 

Haha dit zei mn oudste ook idd. Na de geslachtsbepaling zei ze, nou dan de volgende x een zusje... maar we zijn ook klaar nu..
En ze is stapelgek op dr jongste broertje hoor

 

Mijn dochter wilde ook graag een zusje. Eerst bij de middelste al, maar dat werd een jongen. En toen werd de jongste ook een jongen (ze dacht dat ik een grapje maakte om haar te plagen, toen ik zei dat het weer een jongen was).
Toen ze klein waren vond ze haar broertjes wel leuk, maar nu vindt ze ze meestal irritant, haha.