Oh dames ben beetje ten einde raad dus misschien dat een van jullie nog een tip heeft. Mijn zoontje slaapt vannacht voor het eerst in ons nieuwe huis,dus zijn nieuwe kamer. Het spelen en alles vanmiddag daar ging geweldig. Maar nu het tijd is om er te slapen raakt hij volledig overstuur. Zodra ik hem in zn bedje leg gilt hij de hele boel bij elkaar. Ik heb bij hem gezeten tot ie sliep maar zodra die weet dat ik weg ben weer volledig in paniek. Heb t licht uit gedaan..aan gelaten...warme melk...etc. Ik weet het niet meer. Ik kan toch niet de hele avond erbij gaan zitten. En bij mij in bed laten lijkt me ook niet handig want dan wil die dalijk helemaal niet meer naar zijn kamertje. Hebben jullie misschien nog tips om hem goed te laten wennen want vind dit zo sneu helemaal in paniek is ie
gezien zijn leeftijd....nog jong dus zou ik hem zeker even in jullie bed leggen als dat werkt. Probeer hem over te leggen als hij diep slaapt, werkt dat niet dan laat je hem liggen of zet een campingbed naast jouw bed, en laat hem kiezen. Ik verwacht dat het echt even wennen is...laat hem dat op zijn tempo doen is mijn advies.
Waarom zou hij niet in jullie bed kunnen? Je bent net verhuisd, hij slaapt voor het eerst in een totaal vreemde omgeving voor hem. Geef hem de ruimte om te wennen. Dit zal echt niet eeuwig gaan duren en als hij niet uit zichzelf de beweging naar zijn eigen bed gaat maken, kun je er altijd nog wat druk achter zetten. Maar dan heb je tegen die tijd wel dat hij iig weer wat aan het huis gewend is en die extra druk dan wel weer kan hebben. Ik zou echt niets af gaan dwingen. Maak je de angst alleen maar groter mee en de effecten daarvan dus ook.
Waarom kan je niet de hele nacht erbij blijven? Lijkt me een vrij heftige verandering voor een kind. Niks mis met hem daarbij begeleiden.
Ik zou hem zeker even een poos veiligheid geven! Of hij nou bij jullie in bed slaapt of je een matras op zijn kamer legt, maak het jullie even makkelijk en geef hem veiligheid ipv het onbekende enge gevoel dat hij nu had. En vraag morgen waarom hij moest huilen, misschien was het iets kleins wat anders moet.
Wij zijn net een paar weken geleden verhuisd met Raketje van bijna 2½. Ik zal even mijn ervaringen delen in de hoop dat je er iets aan hebt. Raketje slaapt sinds ze 12 maanden is op een matras op de grond op haar kamertje, dat is haar bed. Bij het inslapen en als ze ons 's-nachts nodig heeft, kruipt één van ons ernaast. Dat zijn we blijven doen na de verhuizing. Ze had ons in het begin, in haar nieuwe kamertje, alleen wat vaker nodig dan normaal. Zo wordt aan haar behoeften voldaan en krijgen we toch allemaal genoeg slaap. We hebben in de dagen vóór de verhuizing samen met Raketje alvast wat spullen verhuisd. Ze heeft geholpen met inpakken, reed met ons mee in de auto en droeg zelf speelgoed naar binnen in het nieuwe huis. Ook hebben we de dag van de verhuizing haar kamertje al zoveel mogelijk klaar gemaakt om ervoor te zorgen dat het vertrouwd voelde voor haar. Alleen haar boekenrekje was er nog niet, voor de rest was alles er, van meubilair tot knuffels en vertrouwd beddengoed. Gisteren waren we aan het poetsen in ons oude appartement. Na een paar uurtjes zichzelf te hebben vermaakt met kleurtjes, stickers, papier, snacks en de overgebleven speeltjes, zei ze "Mama ik wil naar huis." Yessss!
Onze dochter was 18 maanden toen we verhuisden. Zij heeft het de eerste weken ook wel moeilijk gehad. Overdag geen enkel probleem. Ze vond het juist leuk: groter huis, grote tuin, speeltuin voor de deur. Maar 's nachts was het moeilijk en huilde ze veel. Wij namen haar wel even in bed. Gewoon veiligheid bieden. En dat hielp. Zo lang het niet elke nacht is, is het geen probleem lijkt me...
Ik denk dat het hetzelfde idee is wanneer je op vakantie bent. Wij waren afgelopen zomer naar een bungalowpark, zoontje was toen 8 maand. Thuis gaat hij altijd meteen slapen maar nu was het brullen. Logisch, vreemde omgeving, vreemd bedje.... En dan wordt hij alleen gelaten in een vreemd kamertje. Ik ben eerst even bij hem gebleven, steeds ook weer even proberen weg te gaan, maar als hij bleef huilen ging ik steeds weer even naar hem toe zodat hij wist dat we nog wel in de buurt waren! Uiteindelijk werd hij steeds rustiger en is gaan slapen. De volgende dag was het al geen probleem meer. Je kunt je kindje bij je in bed nemen wat sommigen zeggen, maar uiteindelijk wil je denk ik toch dat hij in zn eigen bedje went en aan zn eigen kamertje. Dus ik zou er wel bij blijven of steeds even weggaan en als het niet gaat dan weer even naar hem toe. Desnoods ga je een boek zitten lezen op zn kamertje ofzo en als hij lekker is gaan slapen ga je weg.
Hier een paar weken geleden ook verhuisd. We hebben haar in de weken voor de daadwerkelijke verhuizing laten meehelpen met het inpakken van dozen en zijn regelmatig naar het nieuwe huis geweest. Ik denk dat mede daardoor er bij ons vanaf nacht 1 geen enkel probleem was. Maarja, daar heb je nu niet zoveel meer aan natuurlijk. Ik denk: blijf er bij zitten, het is niet niks voor zo'n kleintje. Je kindje moet wennen aan alle nieuwe dingen om hem heen en heeft je nu even extra nodig. Went vanzelf weer!
Tja het zal echt per kind verschillen. Wij zijn een half jaar geleden verhuisd. Zoonlief niet laten helpen met inpakken oid, gewoon z'n bedje in z'n nieuwe kamertje gezet. Eerste avond was hij iets onrustig maar hij sliep zo. Daarna niks meer gehoord, is iedere middag en avond lekker gaan slapen. Nu verhuizen we over een maand weer, dus benieuwd hoe het dan gaat. Onze zoon is wel gewend om overal te slapen, van kleins af aan overal mee naartoe genomen en gaat vanaf dat ie 6 weken is iedere week bij m'n ouders slapen. Ik denk dat dat wel geholpen heeft met het feit dat ie nu ook zo makkelijk is. Ik zou voorlopig even bij hem blijven maar hem wel in z'n eigen bed laten. Desnoods een matras op de grond zodat één van jullie bij hem slaapt. Maar je moet doen wat voor jullie prettig voelt. Hij zal vanzelf wennen aan het nieuwe huis en z'n nieuwe kamertje.