Hoi iedereen zoals de titel al zegt wilt mijn dochter niet in haar eigen bedje slapen. Zodra ik haar in bedje leg wordt ze wakker en begint ze te schreeuwen. Het liefste slaap ze tegen mij aan. Het is begonnen toen ze 8 maanden was en we hebben de 5 minuten regel geprobeerd maar lukte dus niet. Ze valt wel een in slaap bij ons maar als we haar dan in haar bedje leggen wordt ze wakker. Iemand tips voor ons?
Oei meid dan hoop ik dat we allebei geholpen kunnen worden want ik kan goed geloven dat het moeilijk is
Ik ben bang dat het toch een fase is en lijkt mij het makkelijkst er in mee te gaan. Misschien verlatingsangst, misschien te donker, misschien te koud. En bovenal, misschien behoefte aan dichtbij papa en mama zijn. Mijn dochter slaapt regelmatig bij ons in bed. Slapen we tenminste allemaal. Geen tips of trucs dus, behalve dan accepteren en in mee gaan. Het gaat vanzelf wel weer een keertje over denk ik.
Mijn dochter wilde ook vanaf 7 maanden ofzo niet meer in dr eigen bed slapen. Twee weken geleden had ik er genoeg van en heb dr gewoon in haar eigen bed laten slapen. Ze heeft een half uur heel hard gehuild en is toen in slaap gevallen, de dag erna sliep ze gelijk. Dus ik zou zeggen, probeer het es
Ik vind het zielig om te laten huilen als ze waarschijnlijk verlatingsangst hebben... Op deze leeftijd beginnen ze door te krijgen dat je weggaat en zijn ze bang dat je niet meer terugkomt... Er zijn veel dingen die je kunt proberen. Zoek eens op dit forum, zijn veel topics over. Wij bleven er vaak bij zitten, haar hand of gezicht vasthouden totdat ze sliep. Zeggen dat we van haar houden en heel dichtbij zijn. Dat we niet weg zijn, en ze maar hoeft te roepen als er iets is. Sommige kindjes willen graag een nachtlampje of het licht vd gang aan. Sommige kindjes vallen wel zelf in slaap als je nog wat rommelt in je eigen slaapkamer, al pratend of zingend. Zo weten ze dat je er bent ook al zien ze je niet. Bij eenkennige kindjes kan het helpen als papa ze naar bed brengt ipv mama. Overdag kun je veel kiekeboe spelletjes spelen. Als onze meid echt niet in slaap kon vallen in haar bedje, ging ik ook weleens met haar op ons bed liggen. Op haar zij, haar rug tegen mijn buik, arm om haar heen. Als ze in slaap was gevallen, wachtte ik 10 minuutjes tot ze goed diep sliep en legde ik haar over. Soms lukte het overleggen niet, dus we hebben ook een tijdje gehad dat ik met haar ging liggen tot ze sliep en dan wegsneakte en manlief haar vervolgens overlegde. Het lukte hem altijd beter. Genoeg te proberen dus en uiteindelijk hebben ze door dat je niet echt weg bent en weer terugkomt.
Hier is inslapen geen probleem, maar ergens tussen 9 en 11 begint het. Dan wil hij niet meer slapen alleen. Als hij toch weer in slaap valt (in ons bed, tegen mij aan) en we leggen hem in zijn eigen bed terug, dan is hij voor 1 uur weer wakker en eindigt hij weer in ons bed... Daar slaapt hij heerlijk, vaak de hele nacht door. We willen binnenkort wel proberen om hem steeds weer terug in bed te gaan leggen, maar dat is vast ook slecht voor onze nachtrust...