Het is alweer bijna zover, nog 2 weken. Ik ben zo enorm zenuwachtig hiervoor. Mijn zoontje is een heel sociaal jongetje, maar is nog nooit naar een oppas/opvang oid gegaan. Hij is niet verlegen maar toen ik voor de zomervakantie was komen wennen en na 2 ochtenden te blijven hem een half uurtje alleen achterliet trof ik hem aan in tranen, vreselijk vond ik het en ik barstte zelf ook bijna in huilen uit (was ook nog eens zwanger, joehoe hormonen), maar goed als ik eraan denk hoe ik hem aantrof moet ik weer bijna huilen, ik vond het echt zielig. Maar met mijn gezond verstand weet ik dat hij eraan toe is, hij wil erg graag met kinderen spelen en heeft de leeftijd ervoor. Hij vond het bovendien ook heel erg leuk, tot ik wegging...daarvoor rende hij rond van hot naar her en keek af en toe eens of ik er nog zat. Maar nou heb ik het wennen toen gestopt omdat de zomervakantie toch bijna begon en ik het dus een beetje zinloos vond zo voor de vakantie, we zijn toen iets van 3x samen gegaan waarvan ik 1x een half uurtje wegging. Maar hoe kan ik het nu het beste gaan opbouwen? Ik heb geen flauw idee..de eerste keer weer een hele ochtend daar met hem blijven en een half uur even weggaan? En wat als ik hem dan weer in tranen aantref? De week erna weer alleen maar een half uur? Ik ben zelf zo overgevoelig maar ben bang dat hij hier helemaal geen baat bij heeft, wat is nou het beste voor het kind? Is te vaak samen gaan verkeerd? Kan iemand mij adviseren die zelf dus ook thuis is geweest met kind en waarvan het kind dus ook niet gewend is naar een opvang o.i.d. te gaan?
Uhm... Onze oudste dochter is voor de zomer vakantie voor het eerst naar de peuterspeelzaal geweest. Een week of 6, denk ik, maar we zijn ook nog op vakantie geweest dus ik denkdat ze zo'n 8 keer is geweest nu. Zij is ook altijd bij mij geweest (ik ben 'thuisblijfmama'), af en toe een uurtje oppassen door oma's en opa's of tante, maar dat is eigenlijk altijd in ons eigen huis geweest en niet zo heel vaak. Wij hebben haar gelijk een ochtend laten gaan, niet laten wennen dus. Ze gaat komende week weer beginnen, een ochtend en een middag in de week (2 keer 2,5 uur dus). Dit is eigenlijk ook heel goed gegaan! Tuurlijk, ze vond en vindt het spannend, maar ook heel leuk. Ze vindt de juffen lief en er is zoveel te beleven De juffen van de psz adviseeerden mij om niet te lang te dralen. Gewoon naar binnen brengen, even rondkijken en dan gelijk weer weg. Natuurlijk ben ik mobiel te bereiken mocht het niet goed gaan, maar de juffen verzekerden mi dat het heel weinig voorkwam dat het echt niet gaat met een kindje. Het zijn wat oudere, erg ervaren juffen...misschien scheelt dat? Ik geef haar een kus en zeg dat ik haar snel weer kom ophalen en dat ze fijn kan gaan spelen. Als ze wat moeite heeft met het afscheid, dan komt een van de juffen, neemt haar in de armen en laat haar zien waar ze allemaal mee kan gaan spelen oid. Werkt heel goed....soms neemt ze niet eens de tijd om nog te zwaaien voor het raam Misschien dat het wennen juist verwarrend werkt? Of...nou ja, niet ieder kindje is hetzelfde en reageert anders. Ik denk dat het voor ons meisje heel verwarrend was geweest als ik er bij zou zijn gebleven. Wij zijn haar al weken voor ze ging, gaan voorbereiden. Met een boekje over de speelzaal ( bobbi gaat naar de speelzaal), met vertellen over de andere kindjes, het andere speelgoed, het feit dat mama dan even weggaat maar haar altijd weer komt ophalen, dat ze nieuwe dingen gaat leren, etc.
Ik zou het even overleggen met de leidsters op de eerste dag maar er zeker geen groter 'ding' van maken dan het is. Dus gewoon de hele ochtend of middag laten blijven. Opbouwen werkt alleen maar verwarrend denk ik, ze hebben tenslotte een compleet programma op een dagdeel en als jij je kind dan halverwege komt ophalen terwijl de rest net fruit gaat eten of buiten gaat spelen is dat niet leuk en ook niet te begrijpen voor je kind. Dat ze de eerste keer of eerste paar keer huilen is echt heel normaal. Bel gewoon voor je eigen gemoedsrust na een uurtje op om te vragen hoe het gaat en als het echt niet gaat zullen ze jou ook heus bellen. Loslaten . Mijn oudste is ook nooit heel sociaal/behoorlijk verlegen geweest maar op de peuterspeelzaal ging het eigenlijk meteen goed, ze heeft tot mijn verbazing nooit gehuild en was binnen een week helemaal gewend.
Hier ging het ook meteen goed, maar ik denk dat het ook kwam omdat ik er geen probleem mee had. Eerste keer ben ik gebleven, tweede keer ging ze alleen. Ik zie ook wel moeders die meerdere keren erbij blijven maar volgens mij word het dan alleen maar moeilijker.
Hier bij de psz begint om 8.45 en tot ongeveer 9.00 mogen alle moedrs blijven, daarna begint het opruimen liedje en moeten de moeders weg en blijven de kindjes achter. En ja sommige kindjes huilen de eerste keren als mama weg gaat en beginnen spontaan weer te huilen als moeders terug kotm voor ophalen terwijl ze er tussenin mooi gespeeld hebben. Gewoon gelijk laten blijven en met de juffen door spreken dat als het niet gaat ze je bellen, dat is heel normaal . Maar langzaam wennen met een half uur ofzo dat ken ik van hier niet
De eerste ochtend ben ik ongeveer een half uur gebleven. Ze was toen lekker aan het spelen en daarom ben ik toen weg gegaan. Ik heb haar pas weer aan het eind van de ochtend weer opgehaald. Volgens mij heeft ze heel even gehuild en later niet weer. Ik zeg ook duidelijk wanneer ik weg ga en dat ik haar straks weer kom halen. Ik zou na de vakantie niet te lang blijven en gewoon bellen na een half uurtje of uurtje om te vragen hoe het gaat. Sommige kinderen huilen regelmatig in het begin, vaak is dat maar kort en stopt dat na verloop van tijd. Ik was zo'n kindje dat bleef huilen en ben dus niet naar de peuterspeelzaal gegaan. Succes!
Ik lees idd het bobbi boekje en praat er de hele zomervakantie al over. Misschien was hij niet goed voorbereid omdat er plts plek was..misschien gaat t nu na al onze gesprekjes beter
Ze belde mij dat er plek was terwijl ik op januari 2014 had gerekend. Een week later ging ik met hem wennen veel te kort