Hoi Iedereen, Ik heb een dochter van 8 jaar. We wonen in een kindvriendelijke buurt waar kinderen veel buiten spelen. Sinds haar vijfde heeft ze een vast vriendinnetje. 2 jaar geleden is er een nieuwe meisje komen wonen in onze buurt. Al Paar maanden merken we dat die andere 2 veel meer met elkaar omgaan/ spelen. Ze spreken stiekem af en nodigen mij dochter niet uit. En als de ene weg of met vakantie is komen ze wel bij ons aanbellen. Mijn dochter heeft dit niet in de gaten en ik weet niet hoe we hiermee moeten omgaan. Op dit moment negeren we het maar vind het ontzettend sneu voor mijn dochter… ze vind hun geweldig en wilt er heel graag bijhoren.
Ik vind dat altijd ingewikkeld; als ik met mijn ene buurvrouw iets afspreek en we nodigen de andere buurvrouw niet uit, is dat dan buitensluiten? Nah, ik ga gewoon met Sien koffie drinken en niet met Sylvia. Je hoeft in mijn ogen niet altijd maar alles met iedereen te doen. Als je bv voor een kinderfeestje de hele klas uitnodigt behálve Piet, dan vind ik het wel buitensluiten. Mijn ervaring is ook dat met z’n 3’en samen spelen echt ingewikkelder is dan met 2 of 4, met 3 valt er echt sneller iemand buiten. Ik zou het gewoon een beetje aankijken, misschien kun je zelf hier en daar wat sturen door bv het ene meisje een keertje uit te nodigen bij jullie te komen spelen en een andere keer het andere meisje. Of toch eens kijken hoe het gaat als je ze allebei uitnodigt. Maar hier regelen ze zoiets zelf en lost zoiets zich ook vanzelf wel weer op. Mijn jongste gaat nu bv ineens heel veel om met een meisje waarmee ze eerder juist nooit speelde, nu ineens is er een klik die er eerder niet was.
Zolang je dochter het niet door heeft en/of het geen probleem vindt, zou ik er geen probleem van maken. En het kan dat vriendschappen veranderen, dat zie je veel vanaf een jaar of 9. Daar heb je als ouders helaas weinig invloed op. Zou vooral stimuleren dat ze lekker blijft spelen, met deze kinderen, maar ook met andere kinderen. Mocht de vriendschap met die vriendin dan toch veranderen, dan heeft ze alternatieven.
In hoeverre is het echt zo dat ze "stiekem" afspreken of is dit jouw interpretatie van de situatie? Als ze fluisteren in het bijzijn van jouw dochter of samen wegrennen, dan vind ik het wel echt buiten sluiten. Dat ze graag samen afspreken, daar kun je natuurlijk heel weinig mee. Ze zijn niet verplicht om jouw dochter ook uit te nodigen. Zolang jouw dochter er geen last van heeft zou ik er sowieso niks mee doen en haar vooral stimuleren om nieuwe vriendschappen aan te gaan.
Wordt je dochter echt buitengesloten, of heeft het vriendinnetje iemand gevonden waar het (nog) beter mee klikt? Eerste is niet cool, het tweede hooguit jammer voor je dochter. Ik zou het verder loslaten, er zullen vast nog andere vriendschappen volgen.
Zolang je dochter er geen last van heeft dan zou ik het zo laten. Vriendschappen komen en gaan. Ze zijn nog zo jong. Ik zou er niks over zeggen en als ze met ze wil spelen dit blijven stimuleren en ook om eventueel met andere kinderen af te spreken als dit mogelijk is.
Ik vraag me ook af of dit buitensluiten is. Met 3en spelen is soms ook niet handig. Ze zeggen niet je mag niet. Als jou dochter met 1 speelt sluit je de ander toch ook niet buiten?
Als ouder zo min mogelijk bemoeien met vriendschappen. Dat moeten kinderen onderling regelen. Soms klikt het tijdelijk of permanent langer met bepaalde kinderen (net als bij volwassenen).
Je geeft aan dat je dochter er geen last van heeft, dan zou ik het laten rusten. Met 3 spelen is nu eenmaal anders dan met 2. Wellicht hebben die 2 nét wat meer raakvlakken, en spreken daarom vaker af? Zoals je het omschrijft klinkt het niet heel apart of zorgelijk. Neemt niet weg dat ik volledig begrijp hoe jij er tegenaan kijkt ivm jou dochter.
Herkenbaar, maar ik denk altijd maar zo: vriendschap kun je niet afdwingen Hoe rot je het als ouder soms ook vindt. Als je kind er last van heeft, je kunt er altijd over praten natuurlijk, maar dan nog valt er weinig aan te veranderen.
Ik vraag me af hoe je weet dat ze stiekem afspreken, en dat het niet gewoon afspreken is zonder er in je dochter te hebben?
Ik zal het vertellen hoe ik merk/ achter ben gekomen dat ze afspreken zonder mijn dochter. Mijn dochter belt aan en vraagt of het vriendinnetje mag meespelen. Ze krijgt als antwoord “pietje is bij oma of niet thuis” dat andere meisje en mijn dochter spelen samen over een half uur is ze weg en zag ik haar binnen spelen bij dat meisje. Normaal vragen ze mijn dochter ook mee. Vorige week was iedereen buiten aan het spelen. Opeens waren die andere 2 verdwenen. We liepen langs hun huis, zagen ze ons, gingen ze gekke bekke trekken. Dochter zag dit niet natuurlijk!
+ ze sturen videos via social platform. Eigenlijk heeft mijn meisje het wil een beetje door maar gelukkig gaat ze er neutraal mee om. Ik wil me absoluut niet ermee bemoeien.
Klinkt mij niet als stiekem of buitensluiten. Die andere twee meisjes spelen duidelijk graag met elkaar. Het zou voor mij niet vanzelfsprekend zijn dat mijn kind altijd gewenst is als derde wiel. Stimuleer je dochter andere contacten aan te gaan en zonder oordeel over deze meisjes.