Ik vraag me ook af of je ze wel het juiste speelgoed aanbiedt. Heb je ook duplo of lego? Ik herken het ook helemaal niet. Hier zijn ze erg zuinig op hun spullen en stampen op de ipad??? Dat vind ik echt bizar. Hier zou het huis te klein zijn. Kunnen ze hun energie goed kwijt? (Buiten bijv.) Speel je ook mee met ze? Soms hebben ze ook een voorbeeld nodig. Wij hebben een nichtje van 4 en die maakt ook haar speelgoed kapot. Maar daar gaan ze ook amper mee naar buiten en wordt er weinig toezicht gehouden of samen gespeelt. Maar misschien doe je dat allemaal al.
Misschien niet pedagogisch verantwoord trouwens, maar als de maat echt vol is krijgen ze wel eens een flinke tik op hun billen. Vaak maakt dat heel veel indruk.
Mijn vijf-jarige mag ook soms wel zonder toezicht met de ipad, maar mijn 2,5-jarige kan dat echt nog niet. Het is ook een beetje een combi van leeftijd en karakter in inschatten wat wel en niet kan. Mijn jongste kan bv ook echt niet met kleine dingetjes spelen, dat stopt ze in haar mond. Haar zus deed dat totaaaaal niet met 2jr. Jongste is sowieso een stuk wilder in haar spel, dus daar moet ik echt anders mee omgaan. Als we proberen of iets gaat - bv toch eens met de strijkkraaltjes spelen - let ik de eerste keren echt goed op, dus echt direct toezicht (ik zit er naast en hou m'n aandacht er bij). Zo bouwen we dat uit naar meer zelfstandig spelen met die strijkkralen. Maar 1x toch in haar mond? Dan gaan ze weer even de kast in en mag ze voorlopig écht niet zonder toezicht. De oudste heeft stiften op haar kamer, ze begrijpt heel goed dat je daarmee niet op muren tekent en dat vertrouwen heb ik dus ook. Zou ze het toch doen? Dan direct de tekenspullen van haar kamer af. Ik hou zelf niet van consequenties die niet verbonden zijn aan het gedrag, dus bv geen tv meer nadat ze in een boek heeft getekent. Tekenen in een boek = tekenspullen en boeken weg.
Hier zouden ze dus echt een poosje helemaal niks meer krijgen. Dan gaan ze maar op een stoeltje voor zich uit zitten staren. Maar ik lees dat de oudste al 5 is en dus heel goed snapt dat stuk maken niet normaal is. Dat dat ook al meerdere keren duidelijk uitgelegd is. Ik zou er toch meer achter gaan zoeken als een kind zolang en altijd de behoefte heeft aan dingen kapot maken.
Ik denk dat je naar de oorzaak moet kijken. Waarom vertonen ze dit gedrag? Om die oorzaak te kunnen vinden moet je naar je dochters kijken maar ook zeker naar jullie zelf. Dit is namelijk geen normaal gedrag, niet voor een kind van 5 maar ook niet voor een kind van 2 (het springen op de Ipad) Het poppenhuis zou ik inderdaad nu ook een tijdje verstoppen en misschien alleen wat simpel en onbreekbaar speelgoed aanbieden. Een zachte bal, ballonnen, een simpele doos. Laat ze daar maar creatief mee zijn. Als het goed is heeft iedereen zoiets wel in huis. En moedig vooral het spel aan als het goed gaat. Wat doe jij als ze wel rustig samen spelen? Ben je dan in de buurt en prijs je hen wel eens of krijgen ze alleen aandacht als ze dingen kapot maken?
Tjeempie ... Mijn meiden zijn ook niet van het subtiele soort, maar als ze gooien met speelgoed, er mee meppen of wat voor ongeoorloofd gebruik dan ook, dan is het weg. Ik accepteer dat soort dingen echt niet en heb vanaf het eerste moment al een toleratiegrens van 0 voor dat soort ongein. Dus ik zou ook zeggen afpakken die handel, desnoods al het speelgoed dat ze hebben. En dan langzaamaan één voor één dingen teruggeven als ze bewijzen dat ze er normaal mee kunnen spelen. En anders gaan ze zich maar lekker vervelen. Ik las laatst dat dat ook wel goed is voor kinderen, worden ze inventief van en leren hun eigen spel spelen. Ik laat hier ook wel eens bewust de speelgoedkist dicht ... dan zie ik ze dralen en drentelen (ze kunnen wel altijd bij hun keukentje) en soms gaan ze vervelend hangen maar ik negeer dat. Vaak vinden ze wel een spelletje om te doen. Gewoon achter elkaar aanlopen of op de grond liggen ... Of ik zet de muziek aan en laat ze dansen en rennen. Kunnen ze hun energie kwijt.
Mijn idee. Telefoonboek slopen/doormidden scheuren of een grote doos, enz. Wel het onderscheid duidelijk maken. Verder streng zijn en er toch meer bovenop zitten. Als ze alles slopen kunnen ze niet alleen met kwetsbare dingen spelen of boven kleuren ed, dat lijkt me vrij duidelijk. (Hier heeft mijn dochter van vijf ook papier en stiften ed op haar kamer, maar haar vertrouw ik daarmee. Als ze toch op de muren zou tekenen dan is het snel klaar. )
Kan toch heel goed zijn dat een kind van 2 vooral nadoet wat grote zus doet? Grote vraag is denk ik vooral waarom een kind van 5 dingen kapot maakt. Wat Bailief zegt: Krijgt ze bij 'gewoon spelen' ook aandacht van je? En dat energie kwijt kunnen wat anderen noemde, dat is ook een goeie. Hebben jullie blokken of kapla? Hoe heerlijk is het om eerst bezig te zijn met het bouwen van een hoge toren, en hem dan in te laten storten! Maar dan hoort het zelf bouwen er dus ook bij
de jongste doet hoogswaarschijnlijk de oudste na maar beide moeten consequenties ervaring. Kapot maken is naar de gang x aantal min (hou oud je bent) Hoe consequent ben je? Wat is hun straf als ze gooien of iets kapot maken? Wat doe je dan? Ik zou voor nu al het speelgoed weghalen. Onder begeleiding er mee spelen, gaat dat goed kunnen ze de volgende dag weer iets er bij krijgen. Vervelen, dan weer terug naar 1 ding. Je kan het ze laten kiezen of je kiest zelf wat. Voor allebei de kindjes 1 ding, gaat het bij 1 van de 2 fout heeft dat kind pech en is het weg. Stiften/knutselen gaat hier onder begeleiding (net 3) tablet krijgt hij niet alleen. Zou echt terug gaan naar de basis, misschien hebben ze echt teveel spullen? Anders alleen of samen uitzoeken wat weg kan, nu het nog niet kapot is kun je er misschien nog wat geld voor krijgen.Ze moeten leren fijn te spelen en als iets niet lukt moeten ze dat zeggen zodat je kan helpen, niet piepen of boos worden maar vragen. Vooral je dochter van 5 moet echt wel weten dat dit gedrag absoluut niet kan, ik zou haar niet eens durven te laten spelen bij een ander. Zou het heel erg vinden als mijn kind speelgoed van een ander kapot maakt. Jullie zorgen voor mooie spullen en je kinderen moeten het leren waarderen, speelgoed komt niet uit de lucht vallen daar moet hard voor gespaard/gewerkt worden. Goed dat je zelf naar oplossingen zoekt en dat je verder kijkt, commetaar geven is makkelijk er wat mee doen en hulp vragen niet
Hier krijgen ze trouwens ook regelmatig dingen waar ze echt op los mogen. Een grote doos is bv altijd een succes; erop tekenen, dingen erop plakken, gaten er in maken, spelen, spelen, en dan is 't op een gegeven moment echt helemaal kapot Jongste houdt ook erg van scheuren met papier, doet ze dus ook veel. Blokkentorens bouwen en omgooien. Kapla en plastic bekers, ook torens van bouwen, of muurtjes... en dan er doorheen rennen Zandkastelen... etc etc.
Bedankt voor het meedenken allemaal!! Blokken, Lego, Duplo heb ik allemaal in huis gehad maar daar werd niet naar omgekeken. Positief gedrag word altijd beloond en benoemd. Ook gaan ze elke dag veel naar buiten. De oudste gaat 5x per week naar school, 2x per week naar de BSO, 1x per week met oma de hele zondag naar de speeltuin en op woensdag middag met papa mee 'werken' in de zaak. Op de dagen dat ik vrij ben en haar ophaal van school dan gaan we altijd eerst nog naar buiten tot etenstijd. De jongste komt ook veel buiten.. 3x per week psz gecombineerd met de kinderopvang. 1 hele dag kinderopvang, 1 middag met papa mee naar de zaak en elke zondag ook de hele dag met oma naar de speeltuin.. Daarnaast ook met mij en haar zus mee als ik thuis ben. Zaterdag is eigenlijk de enige dag waarop geen vaste planningen staan. Meestal gaan we dan ook wel naar buiten maar hoe lang en wat we doen verschilt. Mijn oudste dochter heeft vroeger een ernstige spraakachterstand gehad. Ik verwijtte toen het sloopgedrag aan haar achterstand. Inmiddels zit ze al 2 jaar op speciaal onderwijs en is ze zo erg gegroeid qua spraak en gedrag. Doordat ze zich nu heel goed verstaanbaar kan maken, zijn de boze buien helemaal weg. Enkel het sloop gedrag dus nog niet helemaal.. Ik denk dat de jongste inderdaad het gedrag over heeft genomen van de oudste.. Want die heeft het nu sinds een half jaar, daarvoor deed ze het totaal niet.. In iedergeval heb ik heel veel tips gehad waarmee ik aan de slag ga! Super bedankt voor het meedenken!
Is het een idee om een keer samen iets bewust te slopen? Bijvoorbeeld een oud apparaat helemaal uit elkaar halen, met echt gereedschap en zo? (zoiets als uit-el-kaar bij kindertijd)
Ik heb niet alles gelezen, maar ik wil even zeggen dat ik het herken @SDonya. Niet van mijn zoontje, maar van mijn dochter. Zij heeft ook heeeel lang echt alles gesloopt en helaas doet ze het nog wel eens. Ze heeft een verstandelijke beperking, dus ze is sociaal-emotioneel wel jonger dan de 7 jaar die ze is, maar verder heeft het echt niks met haar beperking te maken. Ik heb er ook heel lang mee geworsteld, het is echt dodelijk vermoeiend. Een echte oplossing heb ik dus helaas niet voor je. Hier is het uiteindelijk zo goed als over gegaan. Ik heb wel altijd alles weggehaald als ze het kapot maakte en ook nu nog is het linea recta naar haar kamer als ze iets stuk maakt. Maar ook bij haar geldt, net zoals ik van jou lees, dat straffen weinig effect heeft. Mijn dochter is sowieso zeer ongevoelig voor straf, wat op opvoeden een stuk lastiger maakt. Mijn advies: volhouden. Iets stuk maken = naar de kamer. Poppenhuis kapot = weghalen. Je spreekt af dat je het bijv. 1x per week weer in elkaar zet en als het dan weer stuk gaat doe je alles in een grote doos en zet je het weg. In het weekend bouw je het dan weer op enz. I-pad = alleen onder strikte toezicht. Dus als jij iets moet doen, neem je de I-pad van ze weg. Misschien dingen die allemaal al gezegd zijn, maar ik wilde je even een hart onder de riem steken. Het is lastig, zeker als straffen niet werkt. En ja, dames van zp, er zijn echt kinderen die van geen enkele straf onder de indruk zijn.
Ik vind het goed en knap dat je om hulp vraagt! Het lijkt mij ook echt vervelend. Hier in de familie een stel met 2 kinderen die ook graag slopen. De jongste in inmiddels 5 en gaat als ze ergens op visite zijn gewoon op jacht naar dingen die stuk kunnen, of lekker rommel maken, alle kasten induiken. Ze voelt zich ook helemaal niet schuldig als ze iets van een nichtje kapot heeft gemaakt. Het zijn helaas ouders die zich er niet druk om maken, soms wel er iets van zeggen maar geen consequenties eraan verbinden dus het doet de kinderen niets. De kinderen kunnen er op zich niets aan doen maar ze zijn echt heel vervelend en vreselijk om op bezoek te hebben. De ouders zouden echt veel strenger moeten optreden, weet niet of je dat bij jezelf ook herkent. En speelgoed als een poppenhuis lijkt me zeker voor die van 2 nog niet geschikt. Nogmaals heel goed dat je inziet dat het niet normaal is en er iets moet veranderen. Voor jezelf fijn maar ook voor je kinderen!
Als ik dit lees vraag ik me af, slopen ze bij de bso, papa werk, bij oma, ook alles of doen ze dat alleen thuis bij jou ? Vragen ze om aandacht op een negatieve manier van mama. Ik weet dat me moeder vroeger een keer oppas was, en de kids heel lief gespeeld hadden de hele dag, toen kwam mam de dam oprijden, en gooide ze alle fietsen om en ik weet niet wat er allemaal omviel. Daar thuis werd veel weg gelachen door ouders. Ik zou woest worden, en ze goed duidelijk maken dat we hier zulke kunsten niet accepteren.
Is het een idee om je oudste meer knutselwerk aa te bieden? Klei, scheuren met papier wat mag, dus haar iets laten maken waarin ze totale vrijheid heeft? De kleinste zal dit gedrag grotendeels kopieëren, die kun je nog het beste denk ik een beetje afleiden op zo'n moment en laten zien welk gedrag je wel wenst ipv enkel straffen. Misschien gaan ze ook teveel naar buiten en is het goed om iets meer thuis te zijn wat juist minder prikkels geeft? Is het een idee om van tevoren de dagen met pictogrammen door te nemen? Dat ze ook weet wanneer ze een moment met jou samen heeft, wanneer ze vrij mag knutselen e.d?
Mijn dochter sloopte ook alles. Ze kon niks doen zonder toezicht, want alles ging kapot. Het interesseerde haar niks, nam ik speelgoed weg of werd ik boos. Echt alles ging kapot, hoeveel plastic borden ik gekocht heb (zucht). Op een dag heb ik het losgelaten, want ik vond het erger dan zij als er weer iets kapot ging. Was er iets kapot gooide ik het weg, en zei dat ze geen nieuwe meer kreeg (en ze heeft maanden van een bord met een groot stuk er uit gegeten). Op een gegeven moment was het duidelijk dat ze er geen aandacht meer mee kreeg en is ze gestopt met alles bewust te slopen. Al is ze nog steeds totaal niet zuinig op haar spullen, dus krijgt ze vaak action troep.
Hi SDonya, ik was benieuwd hoe het met jullie gaat. Al iets gevonden dat helpt bij het spelen/kapotmaken? Hoop het voor je!
Ik heb geen tips maar vind het wel knap dat je je zo kwetsbaar opstelt en alle kritiek positief meeneemt uit deze discussie. Lijkt me ook zo makkelijk niet..
Hopelijk heb je al iets gevonden wat werkt en anders heb ik misschien nog iets Ik heb 2 jongens, slopers kan ik beter zeggen. Ze schelen niet veel van jouw jongens (3 en 5). Ze slopen de iPads niet, maar die zijn hun heilig. Verder? Elk object in m'n huis heeft pen of stift erop gehad, het behang in de slaapkamers is er al eens af geweest (naar de kamer gestuurd en ja, dan ga je je vervelen als je boos en 3 bent), etc etc. Wij laten ze zelf schoonmaken en kwamen er toen achter dat ze het leuk vinden om te helpen. Dat doen ze nu wat vaker, stofzuigen, afwassen, de was sorteren, opruimen... daarna mogen ze als beloning op de iPad Daarnaast hebben ze alleen speelgoed wat kapot mag of moeilijk kan kapot, vooral veel Lego, toet toet auto's, Duplo, superhelden poppen, hot wheels. Conclusie: houd ze actief en geef ze zooi wat stuk mag of moeilijk stuk kan. Dingen die ze super leuk vinden als beloning geven of doen. Succes!