De hele dag ruim ik zooi achter hun konten op en ik snap dat als de hele kamer bezaaid is met zooi, dat het dan niet eerlijk is om tegen mijn 3,5 jarige dochter te zeggen: 'ruim maar op'. Dan doen we het samen en geef ik steeds korte aanwijzingen. maar een afgebakende opdracht als 'alle duplo-blokken in de doos' moet toch wel lukken op deze leeftijd toch? Of zijn mijn eisen echt te hoog? Ze weet echt wel wat opruimen is, maar ze verrekt het gewoon (tot huilens toe). Duplo is nog steeds niet opgeruimd. Zucht.
Dat zou ze zeker wel moeten snappen, want mijn dochters van 20mnd kunnen dat ook. Is ze misschien heel verdrietig dat ze moet opruimen? Omdat ze snapt dat het spelen dan voorbij is? Mss: van te voren aankondigen dat er over 5min wordt opgeruimd? En dan het opruimen opdelen in kleine stukjes? Mss overziet ze niet al het speelgoed oid? Doe jij deze vijf stukjes eerst, daarna weer vijf stukjes enzo verder?
Een opruimliedje? Nee, ze huilt omdat ze niet alleen wil opruimen. Maar ik denk dan: ik ruim al de hele dag spullen van de kids op en bovendien heb ik er niet mee gespeeld. En als we samen opruimen dan doe ik 10 blokken inde tijd dat zij er 1 doet. Zelf rommel maken = zelf opruimen. Wel met een grens natuurlijk, want ik laat haar echt niet de hele woonkamer speelgoedvrij maken.
Volhouden, dat is echt de enige oplossing. Dat is althans mijn ervaring. Mijn dochter heeft ook echt een bloedhekel aan opruimen, maar mijn hobby is het ook niet, dus zooi die ze zelf gemaakt heeft moet ze ook zelf opruimen. Ze heeft dat een tijd echt pertinent geweigerd, dus dan waren we soms wel een half uur verder voor ze eindelijk begon met opruimen. Elke keer als ze iets anders wilde gaan doen, ergens wilde gaan zitten of weet ik veel wat haalde ik haar terug en zei consequent "Nee, eerst opruimen, daarna mag je iets anders gaan doen." Echt niet dat ze dan gelijk ging opruimen, maar als ik maar lang genoeg volhield (soms dus wel minimaal een half uur), dan koos ze uiteindelijk wel eieren voor haar geld...
Op het kdv hebben ze idd een opruimliedje. Ik maak er vaak een spelletje van, van Wie wil deze in de bak doen? En dan heel enthousiast natuurlijk, grote lach erbij Of als ik zie dat hij niet meer met z'n trein speelt, kom L. We gaan even je trein opruimen want ik zie dat er niet meer mee speelt. Als hij nee zegt dan zeg ik dat we het samen doen. En als hij nog steeds niet wil, dan ga ik het zelf opruimen en mag hij er niet meer mee spelen die dag. Dan komt hij wel helpen met opruimen Hij is wel wat jonger dan jou dochter.
Ben het met je eens hoor, een kind van 3.5 moet korte opdrachten kunnen uitvoeren. Mijn dochters ruimen ook hun eigen troep op, bijna 3 en 6 jaar. Vooral 's avonds voor bedtijd moeten ze opruimen, doen ze dat niet dan zeg ik altijd als ze niet opruimen gaan ze meteen naar bed. Ze kiezen dan altijd voor nog even opruimen soms niet en dan hou ik me aan mijn woord, meteen naar bed. Voor overdag is het bij ons zo dat ze mogen spelen waarmee ze willen, ik kan best tegen wat troep, wordt het me te gek dan gaan we tussendoor even opruimen. Als ze dan niet helpen dan zet ik ook een consequentie tegenover hun keus. Niet opruimen? Prima, geen koekje bij je drinken straks. Ook dat werkt hier goed.
Google maar is.. Of youtube... Ken het inderdaad van de peuterspeelzaal waar ik oooooooit een snuffelstage heb gelopen. Als het liedje werd opgezet wisten de kinderen dat ze moesten opruimen en het maakte het moment iets gezelliger, werd hardop met mee gezongen.
Ik las laatst en een boekje een leuk spelletje. Pak een stel kaarten en haal de hoge cijfers en printjes eruit. Kind trekt een kaart en moet zsm het aantal stuks speelgoed opruimen. Daarna rennen voorde volgende kaart. Vooral met meerdere kinderen een erg leuk spel 😊
Zorg dat ze op vaste momenten moet opruimen. Voor het fruit eten, voor de lunch, voor je weggaat....En zolang het niet opgeruimd is, komt er ook geen fruit/lunch/whatever. Dat werkt hier heel goed. Ze ruimen al vanaf 1,5 jaar ofzo zelf op, natuurlijk wel met hulp. Nu de jongste 3 is geworden kunnen ze het 9 van de 10 keer zonder mijn hulp.
Dat wat sunbeam zegt doe ik meestal. Alleen houdt mijn dochter erg lang voet bij stuk. Zucht. Wat eylem zegt, vast tijden, doen we ook. Voor de lunch bv. Maar omdat mijn dochter zo'n eigenwijs drolletje is moet ik oppassen waar ik dreig. Vandaag heb ik in wanhoop gezegd dat ik alvast ging eten (er was al een half uur voorbij) en dat als het opgeruimd was dat zij dan ook lekker een broodje kreeg. Vaak werkt dat wel (al ben ik nog nooit daadwerkelijk begonnen met eten. Vandaag wel), maar nu dus niet. Toen gezegd dat als ik het eten ophad dat ik het dan op ging ruimen. Dochter vertrok geen spier. Kortom, ze heeft nu geen lunch gehad. En dat vind ik ook weer niet kunnen. Ik vind het echt een dilemma, want ik wil haar niet 'breken', maar aan de andere kant houdt ze mij zo wel in de greep en dat vind ik oom weer niet passend voor Eem drie jarige
Ik zou wat anders er tegenover stellen dan dingen die je eigenlijk niet wil (niet eten). En begrijp ik goed dat jij het uiteindelijk opgeruimd hebt, alleen? Dat zou ik dus niet doen Hier zou het heel simpel zijn, eerst opruimen, dan mag je met wat anders spelen. Of anders geen tv, zoiets. Maar we laten ook geregeld de boel ontploffen, ze ruimen uiteindelijk gewoon zelf op, zonder tegensputteren gelukkig. Wij helpen vaak wel een beetje mee. Ze helpen ons soms ook met de vaatwasser en de was, dus kunnen wij hun ook wel een beetje helpen
Oef... deze peuterkoppigheid gaat (nog) boven mijn 20mnd moeder-zijn-ervaring-pet Ik vind dat kaartspel wel een leuk idee! Of: is er ook een plek in huis waar ze wel 'rommel' mag maken? Mss eentje aanwijzen? Zo van: daar mag je zelf weten wat je doet (hoekje in eigen kamer), maar de woonkamer/rest van je kamer moeten anderen ook kunnen lopen en daar moet gewoon opgeruimd worden.
En wat als je het iets minder ver laat komen? Dus pas met iets anders laat spelen als er eerst is opgeruimd?
eigenlijk is het heel simpel, je laat haar gewoon niks anders doen tot ze heeft opgeruimd.(of samen natuurlijk, wij ruimen bijna altijd samen op) Als ze weg wil lopen terug halen en zeggen dat ze moet opruimen. Nu klink ik misschien heel hard, maar ik zeg het heus wel aardig tegen mijn zoontje hoor als jij uiteindelijk het speelgoed heb opgeruimd heeft je dochter toch haar zin? zij hoefde het niet te doen.. en dat eten.. ach ze krijgt vanavond weer eten toch.. je dochter is niet gek hoor En als zij het lang volhoud, ben jij er.. om het nog net even iets langer vol te houden
Hier was de afspraak dat ze pas aan het eind van de dag, als ik ging koken, tv mochten kijken. Dat wilden ze op die leeftijd héél graag. En op een gegeven moment zijn we gewoon begonnen met eerst opruimen en pas als dat klaar was, mocht de tv aan. Niet opruimen was dus niet tv kijken. Heb je niet zoiets waarmee je haar een beetje kunt pushen? Verder snap ik dat je haar niet wilt 'breken', maar met 3,5 is het ook niet erg als ze toch wat dwang gaat voelen, want anders valt het met 4 jaar op school wel heel erg tegen straks...
Hier laat ik niet alles tegelijk pakken. Speelt ze met dr auto's en wilt ze gaan puzzelen, dan moet ze eerst alles opruimen en mag ze het volgende pakken. Dit weet ze nu ook heel goed. Als ze tegelijkertijd met dr pop speelt en met het keukentje, prima. Maar zodra ze komt met; ik wil een boekje leze, puzzelen, iPad, enz... dan moet ze eerst alles opruimen en dat doet ze echt super goed! Alles zit dan weer in de bak Dus ik zou er voor zorgen dat niet het hele huis onder het speelgoed ligt en het dus nog overzichtelijk blijft voor dr om het op te ruimen. Belonen met een sticker werkt vaak ook erg goed!
Het werkt bij mijn dochter ook echt niet om te dreigen met dingen ontzeggen en/of juist een vette worst voorhouden. Het enige wat hier werkt is duidelijk maken dat er pas iets anders gaat gebeuren als ze heeft opgeruimd. En zoals ik al zei, ik heb dat ook met enige regelmaat meer dan een half uur vol moeten houden, maar het wierp al snel zijn vruchten af. Ze weet nu dat ik voet bij stuk houd en dat ze er gewoonweg niet onderuit komt om op te ruimen.
Hoho! Ik heb niets opgeruimd hoor! Dit heeft ze uiteindelijk zelf gedaan (de duplo dan (haar opdracht) de rest eromheen heb ik gedaan), maar dat heeft wel twee uur gekost en een lekkere boterham. Zelf ben ik heel rustig gebleven. Telkens opnieuw, als ze iets anders ging doen, weer gewezen op haar 'taak'. En dan begint ze weer te huilen en zielig te doen. Toen ze klaar was probeerde ik haar te prijzen en nogmaals (lief) duidelijk te maken dat als ze het sneller had gedaan, dat ze dan allang weer had kunnen spelen. Ze lijkt het niet eens te horen. Begon gelijk over een velletje bij haar nagel dat los zat...