Mijn dochter is nu bijna een jaar. (11mnd2weken). De laatste tijd ben ik weer zo extreem bang voor verslikken/verstikken van de kleine meid. Durf haar nu sowieso al geen harde koekjes te geven, bijv lange vinger ofzo.. Terwijl ze deze eerst wel gewoon kreeg. Maar sinds ze laatst een stukje soepstengel bijna niet weg kreeg, is het weer verergerd. Brood geef ik in kleine stukjes, fruit prak ik heel fijn, warm eten prak ik ook heel fijn, soms pureer ik dit zelfs nog, tussendoor geef ik ook wel eens knijpfruit, of ontbijtkoek, wat lekker zacht is.. Terwijl ik weet dat ze ook aan stukjes moet wennen! Als ik op verjaardagsvisite ben hou ik haar het liefst bij me de hele tijd, omdat anderen nog wel eens haar wat willen geven. Ook als ik bij een vriendin op bezoek ben en haar jongere zoon krijgt wel een nijntjekoekje in zijn hand, dan geef ik die zelfs nog in stukjes met de smoes, "ze propt zo erg".. Ze propt ook erg moet ik zeggen, en probeert het dan zelf weg te krijgen ipv weer naar buiten te duwen. Ook heeft ze veel speeksel waardoor ze zich ook zomaar uit het niets ineens erg verslikt.. Ze loopt dan rood aan, en hoest heel erg.. Als ze weg gaat naar oma, zus, vriendin, dan zeg ik er altijd bij dat ze al wat heeft gehad en niks meer hoeft, alleen drinken. Ik wil niet dat dit een obsessie wordt, wat kan ik hier aan doen?! Ik heb zelfs al een cursus kinderehbo gevolgd en geslaagd, maar ben bang dat ik niet meer weet, wat ik moet doen als het wel gebeurt. Laatst in mijn "droom" kreeg ik het er niet meer uit, zelfs niet met op de kop hangen en schudden..
Ja, als jij haar de kans niet geeft om zelf te leren eten, gaat ze wel proppen ja. Ik vind dit wel extreme vormen aannemen, waarbij nu de ontwikkeling van je kindje gewoon belemmerd wordt. Hulp zoeken dus.
O, en ik ga even heel confronterend zijn: je hoeft niet meer bang te zijn dat dit een obsessie wordt. Dat is het al.
Haha moet eerlijk gezegd wel een beetje lachen om jou. Volgens mij ben je toch echt wel een beetje overbezorgd. Als jij alle harde stukjes vermijd dan leert ze het toch nooit? Goed door kauwen en dan pas slikken.... dat moet ook geleerd worden!
Het wordt geen obsessie, dat is het inderdaad al! Zou hier wel wat aan gaan doen als ik jou was en misschien al beginnen met toch wat in stukken te gaan geven en dan zorgen dat er iemand bij is in het begin?!
Ben het ook helemaal eens met Rozemarijke. Denk dat het voor de ontwikkeling van je dochter belangrijk is dat je zsm hulp zoekt.
Je belemmert je kind in de ontwikkeling. Nu is de leeftijd dat ze moet leren om goed te kauwen. Als je dit tegen houdt, dan is het kokhalsreflex straks een stuk kleiner en dan is de kans dat ze stikt en stuk groter. Dan heb je een probleem. Dus stoppen met zo overbezorgd zijn, en hup je kind versnelt stukjes geven. Geef eerst iets zacht, kook een peertje (die nog niet rijp is), snij in de lengte een strookje af en geef dat in het handje. Geef reepjes korst in het handje, een rijpe banaan. Hier gaan ook echt soms happen in die mond dat ik met schrik zit te kijken. En ze duwt het ook echt niet uit haar mond, kauwt net zo lang tot ze het wel weg krijgt. Met banaan is het vreselijk, stopt ze echt te veel in haar mondje, geef ik weer even een paar dunnere plakjes. Gaat dat weer goed, dan weer een groter stukje waar ze echt hapjes van moet nemen. Vertrouw op je kind, en vooral, gun je kind dat het straks ook echt kan eten... Nu ontneem je die kleine echt iets. Dus over die angst heen, en gaan met die banaan. Durf of kan je dat niet, dan moet je zorgen dat je de juiste mensen om je heen verzamelt die je helpen. Het CB kan je helpen, een voedingsdeskundig, een psycholoog (evt juist gericht op kinderen ipv volwassen).... Succes!
Ik moet zeggen dat ik soepstengels en harde koekjes ook niet geef. Ik vind ze ook doodeng. Op het kdv geven ze haar wel soepstengels. Heb een paar maanden geleden mijn dochter op mn knie moeten leggen omdat ze zich verslikte in een broodkorst en het niet gelijk los schoot. Sindsdien vind ik het ook eng. Maar net als prakjes prak ik normaal met stukjes erin, dat hoef je niet te pureren. Ik vind verslikken bij volwassenen ook altijd eng, omdat mijn vader zich altijd zo snel verslikt haha. Dus ik sta dan gelijk stijf en klaar om grote klappen op zn rug te geven. Dus hier nog 1 klaar voor therapie zoals de anderen gelijk roepen... hahaha. Therapie vind ik een beetje overdreven hoor. Ik zou gewoon steeds wat minder goed prakken en daarna komen de soepstengels en koekjes wel. En dan heb ik het ook gelijk tegen mezelf Gelijk een vraag: Ondervinden de andere meiden geen probleem met kindjes die zo'n groot stuk soepstengel afbreken en dan proberen weg te krijgen met van die knipperende ogen? Of ging dat wel gelijk goed bij jullie?
Jawel hoor. Dat is toch ook volkomen normaal? Maar een kind leert alleen door te dóen en dus ben ik het altijd gewoon blijven aanbieden.
Ik blijf het eng vinden, maar volg elk jaar EHBO zodat ik leer dat het niet eng is. T besef dat t niet uit maakt of t eten in de longen komt hielp mij erg. En ik maak het uit mijn werk vaak mee ( kdv) en daar gaat t altijd goed, als je maar goed oplet. Er kan eigenlijk niks gebeuren, en je ontneemt idd je kind haar ontwikkeling.
Ik weet het, ik weet het.. Hulp zoeken bij het cb ga ik vandaag gelijk doen.. Vanmiddag afspraak.. Maargoed, wat ik er niet bij heb verteld is dat er een tijdje geleden uit een naburig dorp een baby van 8 maanden is overleden nadat deze is gestikt in een stukje eten.. Deze mensen hadden 8 jaar erover gedaan, om een kindje te mogen krijgen, en na 8 maanden is dit hun ook weer afgenomen.. Ook heb ik afgelopen zomer mogen mee maken dat er een kindje zat opgesloten in de auto. De oma was er wel bij, en ik ook.. Het meisje zat gezellig in de auto de wachten op hulp, toen ze in de gaten kreeg dat ze een leuk speldje in haar haar had, deze kreeg ze te pakken en stopte ze in haar mond.. Hier speelde ze wat mee, toen oma de deur weer open kreeg, was ze net van plan het door te slikken, met een paar lieve.woorden, grapjes, van mij, deed ze haar mond weer open, en kon ik het speldje er weer uit halen.. Dus wat dat betreft tref ik het ook niet.. Maar ik geef toe dat het extreme vormen aan neemt, ik zal proberen het wat meer los te laten.. Zijn er tips die ik zeker (of niet moet uit proberen?
Nou, als je zo bang bent voor verslikken, zou ik dus juist NIET gaan prakken of kleine stukjes snijden, maar je kind vooral zelf af laten happen. Dat is natuurlijker en daarmee heeft je kind zelf controle over hoe groot de stukken zijn die in het mondje komen. Bij harde dingen krijgen ze dan ook maar kleine hapjes tegelijk. Die kokhalsreflex werkt in 99,9% van de tijd helemaal prima. Ziet er misschien eng uit, maar waar een groter kind of volwassene zich verslikt, kokt een kleintje het nog weer terug. Dat is juist bedoeld om te leren eten en te leren controle te krijgen over hoe je eet, wat er in je mond zit enz. Dus gebruik deze periode vooral om je kind op een natuurlijke manier te laten eten. Weg met potjes, gewoon stukken groente en fruit in de hand geven en zelf laten doen.
Ooh zo herkenbaar dit! Ik had dat ook heel erg, soms zelfs zo dat ik liever de andere kant op keek als ze iets ging eten... Ik dwong mezelf dan wel te kijken en gewoon te doen zodat mocht er wel iets misgaan, ik direct in kon grijpen. Gelukkig is er hier nooit iets misgegaan, maar ik durf bijvoorbeeld nog steeds geen appel te geven... Terwijl ze rustig stukken bloemkool, broccoli en brood opeet. Maar inderdaad, ze moeten het toch leren! Ik zorg altijd wel dat mijn dochtertje zit als ze iets eet, of op schoot of het liefst in haar kinderstoel, zodat ze niet kan struikelen oid. Misschien helpt het als er nog iemand bij is als je haar een koekje oid geeft? Bij mij gaf dat altijd wel rust, gewoon het idee dat je er niet alleen voor staat mocht er iets mis gaan. Succes!
O, en bang voor koekjes: dat zijn nou juist de dingen waar ze zich hier nooit in verslikken. Ja, de babykoekjes-prut, want dat worden gemakkelijk van die deegballen Gewoon lekker een normaal biscuitje geven dus, van die tarwebiscuitjes dan, niet van die papperige theebiscuit of witmeelzooi
Nee daar hou ik sowieso ook niet van.. Geef jij dan het hele koekje in de hand of bijvoorbeeld eerst de helft..?
Gewoon zo in de hand. Die ronde tarwebiscuitjes dus Ze happen lekker af en dat zijn echt niet al te grote hapjes. Bij wel te veel, wisselt het wat ze ermee doet: soms stug doorkauwen, soms een stuk uitspugen. Maar ze verslikt zich zelden. Kokken dus wel, maar echt verslikken maar heel af en toe