Wat verschrikkelijk voor ze en voor alle ouders die dit is overkomen. Toen ik hoogzwanger was van mijn eerste gebeurde dit bij ons om de hoek. Dan ben je waakzaam dan ooit.... nu ook met onze jongste.
En als je die aantallen afzet tegen het aantal geboortes is dat procentueel dan nog steeds zoveel meer? Ik bedoel in NL stijgt het elk jaar wat maar stijgt dat evenredig mee met geboortes of daalt het dan juist percentueel niet?
Was mijn grootste angst bij beide kinderen. Had bij beide kids zo een matje onder het matras die ademhaling / beweging registreerde en als dat er niet was ging er een alarm af. Enige nadeel dat ik die altijd vergat uit te zetten als ik ze uit bed haalde en dan half verwege de trap terug kon omdat het alarm ging loeien als ze uit bed waren. Dan was er 30 seconde geen ademhaling meer geregistreerd. Ik heb ook wat tegen die ledikantjes aangeschopt omdat ik twijfelde of zw wel adem haalden. Ook de eerste nacht doorslapem wat een schok dacht dat zoon dood was. En dkchter ks een keer in zeer kort opgemaakt bedje op onverklaarbare manier ondersteboven onder de laken beland. Ik draaide me om en zag alleen nog 2 voetjes naast me (toen sliep ze in de cosleeper).
En dan nog van die babynestjes ed. Vraag mij ook af id met de covid of de voorlichting en controles wel goed zijn.
Wiegendood is vaak idd als er geen verklaarbare reden voor is geweest na medische onderzoeken. Vaak is er toch een onderliggende medische aandoening waardoor kindjes plotseling overlijden. En natuurlijk dat veilig slapen niet altijd nageleefd word. Plus roken ect ook vaak nog gebeurd bij rondom kinderen en dat is ook niet gezond. Er zijn hele studies over te vinden. En wat er ook al werd gezegd steeds vaker zie je bedjes met stootranden ect. Vaak na de kraamweek. Of andere onveilige slaapmethodes. Het blijft een vreselijk iets, wanneer het in jaar ook gebeurt. Ik vind alleen altijd als bij een bn-er gebeurt dat iedereen het vreselijker vind ofzo. Kaarsjes die internet rondom gaan uit steunbetuigingen ect. Terwijl truus die achter je woont misschien ook wel een kindje verloren is. En daar word geen aandacht aan besteed
Ben het met je eens hoor, maar zo gaat het helaas gewoon. Nu ook met Bram van de Vlugt, is groots nieuws dat hij is overleden maar er overleden zoveel mensen en daarnaast heeft hij een super mooie leeftijd bereikt.
Zeker wel, mijn nichtje laat ouders ook zien waarom ze dingen veranderd aan het bedje en legt uitgebreid uit wat er kan gebeuren.
Ik snap je punt maar ik vind het net zo erg als het bij Truus om de hoek gebeurd, alleen kom je dat nooit te weten als je Truus verder niet kent . Ik denk niet dat er perse zo veel medeleven is omdat Kan toevallig bekend is maar meer omdat veel mensen zich goed kunnen voorstellen hoe erg het is, of zelf hebben meegemaakt
Dat is gewoon dom geneuzel. Sorry dat ik het zeg. Maar die dingen worden al sinds jaar en dag in Scandinavië gebruikt. Daar slapen baby’s de eerste maanden bij de ouders in bed en ze liggen met een bedbumper en een dekbedje in hun ledikant. Super eng, gek genoeg zijn nergens de sterftecijfers bij baby’s zo laag als in Scandinavië.
Misschien stel ik nu een hele lompe vraag, Waarom mag je geen gewone kruik bij een aerosleep gebruiken? ( ik heb niet zo'n matrasje overigens maar puur nieuwsgierig waarom het niet mag)
Het valt me ook op hoe anders het gaat in veel Aziatische/Afrikaanse landen... Ik zie hier baby's standaard in dikke jassen én dekens gewikkeld (met kouder weer). Nog eens een deken over de kinderwagen heen. Etc. Baby's hebben sowieso nooit een eigen kamer maar slapen in het bed van hun ouders (natuurlijk niet volgens de richtlijnen van "veilig samen slapen"). Overdag tijdens slaapjes ergens neergelegd met een dekbed erover. Geen box, in het beste geval zo'n vreselijke loopstoel. En toch is er in veel van deze landen vaak geen hoog sterftecijfer qua wiegendood las ik. In ieder geval is het in bepaalde ontwikkelde landen hoger.
Wat ik begreep (maar ik weet niet of het klopt) is dat een hele jonge baby de hartslag van de vader of moeder nodig heeft. Mijn destijds Deense collega vond een kaal ledikant, in een eigen kamer, onder enkel een deken, die ook nog eens zo’n synthetische teddyvoering had, kindermishandeling. Echt ik werd vol ongeloof aangekeken toen ik een foto’s liet zien van bedjes opgemaakt met een lekkere koeka deken. (Die overigens niet synthetisch zijn, I know) Mijn zoon sliep geheel tegen alle regels in op een schapenvacht onder een wollen dekbedje. Vond de kraamzorg niet zo tof. Maar goed wel een lekker warm holletje.
Ja dit inderdaad, het is voor iedereen net zo erg alleen is buurvrouw Truus geen ben-er, dus minder bekend en daardoor minder steunbetuigingen.
Omdat die matrassen zo'n gaatjes structuur hebben met een soort plastic laagje waar het vocht in zakt en hier nog even blijft staan. Mocht een gewone kruik gaan lekken verspreid het water zich over het matrasje en kan het gebeuren dat het kindje in het hete water ligt en zich brand. Bij een gewoon matrasje heb je dit minder tot niet. Water zakt dan vooral naar beneden, in het matrasje. Spreid zich wel iets uit maar hoe verder het zich verspreid, hoe verder het afkoelt. Heb die aerosleep zooi nooit echt begrepen. Dure schijnveiligheid.
Ik ook niet, maar er zijn baby's die enkel slapen als ze op hun buikje liggen. En dan kan ik me voorstellen dat je zo'n matrasje koopt. Maar zo lang het even kan de baby natuurlijk beter op de rug leggen
Denk ook dat er bij jullie minder tot niet gerookt worden bij kinderen/zwangerschap ook door partner dus het mee roken ect
Had ik ook nooit geweten mbt die kruik en aerosleep. Heb het ook nooit gebruikt. Altijd katoenen lakentjes en goede ventilatie. Ik ga het wel onthouden voor het geval ik ooit oma wordt
Hier is dat bijna 8 jaar geleden gebeurd bij ‘Truus’ en dat vergeet de hele buurt nooit meer, nog altijd leeft iedereen enorm mee met de ouders. Ieder jaar wordt er weer aan gedacht op de geboortedag en sterfdag van het kindje.
Ja dit nieuws kwam echt ontzettend binnen, zijn dochtertje is een maand jonger dan mijn tweeling. En dan die foto's op zijn insta van dat kleine meisje maakt het nieuws voor mij nog zwaarder. Onwerkelijk dat zo je meisje nog ligt te lachen naar je, en zo plotseling er niet meer is.. En ik ben nu echt blij dat ik een babyfoon met camera heb (had ik bij de oudste niet) want als de oudste weleens later kwam voor een fles was ik ook bang om het ergste aan te treffen en uiteindelijk maakte ik hem dan onnodig wakker door te gaan kijken. De camera kan ik ver genoeg inzoomen zodat ik zie dat ze adem halen, ook zijn de tweeling geen rustige slapers dus beweegt er altijd wel een armpje of beentje wat mij de bevestiging heeft dat alles nog in orde is.