Wiegendood: het is, zoals hier eerder gezegd is, inderdaad zo dat bij je op kamer, op een correcte manier het bedje opmaken of op een correcte manier kindje bij je in bed laten slapen de kans op wiegendood verkleint. Zoals met bijna alles is de kans niet 0 maar door je aan de voorschriften te houden verklein je het wel. Je baby in een babynest laten slapen zonder toezicht of de baby al snel in zijn of haar eigen kamertje laten slapen zijn niet de meest veilige keuzes maar gaat je kind dan waarschijnlijk dood? Nee. De kans is alleen groter. Dan nog specifiek wat betreft babynestjes: ik heb er meerdere gehad er overal staat op ‘let op, niet zonder toezicht laten slapen’. Ik schrik er van hoeveel mensen dat wel doen. Een baby kan makkelijk met zijn/haar gezichtje tegen de rand liggen waardoor ze stikken. Snap niet zo goed waarom veel mensen de indruk hebben dat dit een veilige slaapplek is voor de baby? Wat betreft ‘kil’: het is een feit dat hoe meer een kind bij mama/papa is hoe meer geborgen hij/zij zich voelt. Maar dat wilt niet zeggen dat je 24/7 je kind bij je moet hebben en anders een kille mama bent. Ik laat mijn pasgeboren baby in een cosleeper slapen en doe dat ook uit liefde aangezien dat veiliger is. Ik doe geen dekentjes oid in het bedje. Niet omdat ik vind dat de baby in een saai bedje moet slapen maar omdat dat veiliger is. Dat doe ik dus ook uit liefde. Over borstvoeding: het is inderdaad een beetje onnozel om te stellen dat mensen maar ‘snel’ opgeven. Er zijn genoeg redenen waarom kunstvoeding de oplossing is (kindje die niet kan aan happen door te vroeggeboorte, moeder die continu aan de antibiotica moet i.v.m. ontstekingen, kindje die toch niet genoeg aan borstvoeding heeft of een mama die kei en keihard werkt waarbij kolven niet haalbaar is). De gene die borstvoeding geeft is niet beter dan mama’s die voor kunstvoeding kiezen en vice versa. Denk dat elke moeder wel het beste voor haar kind wilt en het beste probeert te doen. En soms is dat niet borstvoeding.
Zelf niet werkzaam in de zorg maar een collega van ons werd op haar 40e moeder na jarenlang wensen. Haar zoontje overleed ook aan wiegendood op 9 maand. Ik kreeg destijds politie op bezoek op werk, het gebeurde op kdv. Ik denk nog zó vaak aan het kindje en aan hen.
Ja vreselijk zeg. Ik moet er ook nog vaak aan denken. Het maakt echt enorme indruk. Voor je collega toch ook echt een vreselijke nachtmerrie.
Niet te bevatten, temeer dat ze daarna ook geen kinderen meer heeft kunnen krijgen. Na jaren eindelijk moeder en dan zo verliezen. Ongekend.
Wat een enorm verdriet moet dat zijn voor die mensen Lijkt me echt heel erg om zoiets mee te moeten maken.
https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/nederland/artikel/5205194/jan-dulles-over-verlies-dochter-de-tranen-zijn-nog-lang-niet-op
Ik had het niet beter kunnen omschrijven. Het enige verschil dat ik de eerste maanden wel 24/7 met mijn dochter was en sliep. Overdag in een draagzak tegen mij aan (soms een hazenslaapje in de box). In de nacht in de cosleeper. Hier was het wel mede een oorzaak dat ze zonder mij niet sliep. En dan had ik door kunnen zetten door te leren en laten huilen in haar eigen bedje alleen maar dat ging 1000% tegen mijn moeder gevoel in. Ik denk wel dat het nadeel hiervan is dat mijn dochter nog steeds niet goed zonder mij slaapt met 4 jaar. Het gebeurt nog 4x per week dat ik wakker word met een kind tussen ons in die niet kon slapen in de nacht alleen en dan met kussen naar ons komt en tussen ons in kruipt zonder ons wakker te maken. Ook logeren doet ze in principe niet want ze wil niet zonder mij. Ze heeft 3x bij mijn zus geslapen maar alleen als ze haar echt laat op laten blijven (zodat ze doodmoe is) en ze bij mijn zus in bed of bij mijn nichtjes in bed mag slapen.
Was je al moeder toen dit op je werk gebeurde? Kan me voorstellen als zoiets dichtbij gebeurt is dat je daar een grote angst aan over kunt houden.
Nee toen was ik nog geen moeder. Ik was ergens begin 20. Het jaar daarvoor werd er een vrouw doodgereden op het kruispunt voor de praktijk. Overreden door een vrachtwagen die rechtsaf sloeg. Was ook al zo heftig.
Dat komt doordat de borstvoedingscijfers een stuk hoger zijn in de Scandinavische landen, ze geven ook veel langer borstvoeding (zal ook wel komen doordat ze langer verlof hebben en daarom langer kunnen voeden zonder stress van het werk of kolven in de bezemkast) en in Afrika geven ze ook veel langer borstvoeding ivm onhygiënisch water en weinig geld. Twee maanden borstvoeding halveert de kans op wiegendood. Op google kan je daar ook alle onderzoeken hierover vinden.