Oh, en dames die het niet uit hoofd krijgen omdat het zo zielig is, open dit topic dan ook niet meer. Je doet jezelf er overduidelijk geen plezier mee.
Ik vind dat je wel moet uitkijken hoe je straffen uitvoert. Sommige dingen kunnen echt schade brengen ( dat van het boekje zal wel meevallen)
nou ja; ik denk dat vele mensen hier denken dat je altijd zonder uitnodiging een tip kan geven, maar iedereen moet natuurlijk zelf weten of hij een tip gebruikt of niet.
Hee, maar weet je wat je doet. Als je een keer een boete krijgt voor wat dan ook (te hard rijden oid), betaal je gewoon eerst de boete en daarna stuur je je favoriete paar laarzen/tas/whatever naar de agent die je bekeurde, goede straf toch? (Zie je nou hoe krom het is wat je hebt gedaan, dat slaat toch nergens op? )
Hallo Dames laat het. Ieder zijn manier van opvoeden en of straf geven. Maar om dit nou te gaan bestempelen dat een kind schade op loopt of weet ik veel wat is natuurlijk van de zotte. Lijkt net of we het hier over pure mishandeling hebben.
Je spreek je zelf een beetje tegen eigenlijk met dit berichtje. Je zegt dat je niet meer terug kon opvoed matig. Dat zie ik anders. Je kunt op dat moment nog terug krabbelen. Met wat je in je hoofd had en hoe je je voelde op dat moment. Je hield je poot stijf maar ergens proef ik hier ook een soort van heb ik er wel echt juist aan gedaan. ( Dat hoeft niet zo te zijn hoor maar zo komt het eigenlijk op mij over je berichtje) als ouder mag je altijd terug om een straf terug te draaien leren ze ook van. Je had op dat moment ook kunnen denken. Ze snapt de boodschap. Ze is al zo verdrietig. Laat het een les zijn voor de volgende keer. Wat sommige andere ook zeggen had haar een tekening laten maken iets anders laten doen. Ik blijf er bij niet een favoriet speelgoedje van je kind zelf. Met namen favoriet daar gingen me nek haren mee om hoog) Maar dat is mijn persoonlijke mening. En voor de rest. Je schreef ergens dat je het niet zo voelde van mijn kind heeft gebeten en vind het niet erg kan gebeuren alleen vind je het moeder verschrikkelijk toch?? Wil je niet aanvallen hoor. Jij voed op jou manier op. En als je daar eens een ( fout mee maakt) kan je alleen maar van leren net zo als je dochter.
Tja. Het zou ook niet mijn methode geweest zijn, vind het erg hard voor een drie jarige, of eigenlijk überhaupt. Maar als jij je er goed bij voelt en denkt dat dit leerzaam en de goede manier is geweest voor je dochtertje, wie zijn wij dan om commentaar te leveren. Als je zelf maar achter je opvoedkunsten staat toch?
Nou, in deze analogie verder: het op de trap zitten maakte duidelijk geen indruk op mijn dochtertje. Dat doet me denken qua boetes aan een filmpje dat ik een keertje zag met Estelle Gullit, die voor meerdere dingen werd bekeurd. Ze verscheurde ze waar de agent bij stond terwijl ze uitriep:"Ik kan ze sneller betalen dan dat jij ze uit kan schrijven" Dat maakte dus ook geen indruk. Misschien hadden ze haar haar favoriete Balenciaga tas af moeten pakken, dan was de boodschap wel overgekomen. Dus nee, ik vind het nog steeds niet krom. Wel hard, dat klopt. Maar boetes voor zware overtredingen zijn ook hoger dan die voor lichte, nietwaar?
Sluit me aan bij pnirmal en belize, wat betreft straf terugdraaien, trouwens Hier ook wel eens gedaan, en daar leert een kind ook van dat je mag terugkomen op je besluiten, als je ze toch niet OK vond. Ook een gezonde les
Je kindje heeft dit vorige week gedaan. Ze is gestraft op het kdv en door jou. En een week later, neem je nog een keer wraak (iets anders is straffen niet) door haar het favoriete boekje weg te geven? Het riekt bij mij toch naar schaamte. Alsof je zijn ouders wil laten zien 'kijk eens wat ik er allemaal aan doe om het goed te maken?' Bovendien leer je haar liegen door haar te dwingen sorry te zeggen (denk je dat het haar echt nog spijt? Ze weet het nog amper, enige wat ze weet is dat ze door dit snotjong haar favo boekje kwijt is. Wacht maar tot ze alleen zijn, eens kijken of we 'm kunnen knijpen en dit keer zorgen dat niemand me snapt!). En naar wraak 'ik blijf net zolang door gaan met straffen tot jij echt verdriet hebt' Et voila, ze heeft echt verdriet, je hebt haar eindelijk echt pijn gedaan. Bravo. Volwassen vrouw vs peuter. Communiceren is echt zo moeilijk niet. Neem je kind even bij je, ga op ooghoogte zitten, vraag wat er gebeurd is. Leg uit wat haar gedrag heeft gedaan met het jongetje. Zorg dat ze het begrijpt door te praten. Geduld is een schone zaak. Maar straffen vind ik te min, het is een zwaktebod. Moet aan mevrouw Bulstronk denken 'Ik ben groot en jij bent klein. Ik heb altijd gelijk en jij ongelijk. En er is niets wat jij daaraan kunt doen!'
Dat ligt allemaal maar net aan welke theorie je zelf geloofwaardig vindt als het gaat om opvoeden enzo. Straffen gaat er niet om je kind verdriet te doen, maar wel om een negatieve prikkel af te geven. Ja, dat doe je als volwassene en ja, je bent niet gelijkwaardig in positie. Daar is niets mis mee. Zoals jij het uitlegt, trek je het wel heel erg misselijk krom!
het gelach op de trap kan ook duiden op; (ik schrik enorm van wat ik heb gedaan en van de boze stem van de juf dat ik van gekkigheid maar een beetje ga zitten lachen) Ik ken jouw dochter natuurlijk niet, maar lachen hoeft niet altijd te betekenen het doet me niks.
Nou mishandeling vind ik ook te ver gaan hoor. Een inschattingsfout lijkt het meer op!En een moeder die dacht dat ze het hier neer kon zetten zonder dat er commentaar op zou kunnen volgen en dat is bij deze gebeurt. Misschien juist wel goed dat ze het hier neer zet. Opvoeden is gewoon niet makkelijk wanneer blijf je bij je standpunt wanneer niet. Wanneer ben ik onredelijk als moeder en wanneer geef ik toe dat ik als moeder een inschattingsfout maakt en daar leren we allemaal van. Zie in t.s geen mishandeling of slechte moeder integendeel. En zo als veel moeders gevoelens naar je kinderen toe kunnen je gewoon wel eens onzeker maken en dat is geen schande. We zijn er om van elkaar te leren niet waar. Niet om elkaar tot op het bot te veroordelen.