@ topicstarter persoonlijk snap ik je idee erachter, maar de straf versus de leeftijd klopt nmi niet.
Ja, zoals je ook in ongewenst gedrag gradaties hebt. En zoals iedereen verschillend denkt over welke gradatie straf bij welke gradatie ongewenst gedrag hoort. Ik zie hier iig veel voorstanders van helemaal niet straffen, enkel begrenzen en praten, langskomen. Mag ik even melden dat ik die kids veel terugzie in de hulpverlening? Die zijn altijd platgepraat en trekken zich daar op een gegeven moment geen bal meer van aan.... Die kids zie ik vaker dan kids zoals van Juul, kan ik wel zeggen.
Nou idd. Ben even eerlijk( het gaat niet om mij.) maar denk wel dat je ergens een punt hebt. Hier ben ik ook wel eens onredelijk boos geweest of heb iets gedaan waar van ik achter af dacht was dat nu echt nodig. Streng straffen ben ik gewoon niet voor. Of onredelijk straffen. Wel eens een buurmeisje gehad die moeder ging echt overal mee voor op de knieen en alles echt op ooghoogte uit leggen. Werd er wel eens kriegel van. Mijn zoon stak perongeluk zijn vingers in haar ogen. Een zwaaiende beweging maakte hij en zij van je moet wel voorzichtig zijn hoor anders doe je me dochter pijn. Ik stond er naast Ze mag best wat tegen mijn kind zeggen maar op de toon zo als zij dat bracht. Ben benieuwd straks dochter lief ook naar de peuterspeelzaal en begint alles weer van voor af aan. Helppppppp...
bijten is passend bij een kind van net 3. Niet dat ik het gedrag daarmee goed praat. Dat daar een consequentie bij hoort is nmi ook duidelijk. De trap was voor mij voldoende geweest. (de juf vond dit ook) Als ouder kan ik me voorstellen dat ik er naar die ouders toe nog wat mee zou doen. Daarom had ik ervoor gekozen om een tekening te maken en deze aan het jongetje te geven. Een boekje afpakken en deze een week later als straf aan het jongetje te moeten geven, is niet passend. Daar is ze gewoon te jong voor.
ik geloof ook heus niet dat ts een slechte moeder is maar ik mag toch wel vinden dat ik het persoonlijk net op t randje vindt? ik heb zelf ook mn fouten maar die durf ik dan ook echt wel toe te geven als ik er beter en langer over nadenk
Nou, maar kom op: dit op het randje van kindermishandeling? Wil je het echt ZO zwaar betitelen? Dat doe je ook als jij dingen doet waar anderen commentaar op hebben?
iets maken of iets bedenken. alleen onthouden:consequent versus creatief.ook voor de ouder geldt, als je niet consequent kan zijn moet je creatief zijn. straf mag nooit de -mis-daad overschduwen. het kind moet wel een band kunnen leggen tussen straf en eigen daad. zodat nadenken over eigen daad plaatsvindt. anders is het alleen maar pijn voelen.
Wel grappig dat men zich zorgen maakt over een kindje die allang niet meer zou weten waarom ze het boekje weg moet geven ... maar zou ze dan niet ook allang zijn vergeten dat ze het boekje weg moest geven? Ik denk dat een kindje van drie dat allebei nog wel weet hoor en ik denk ook dat het helemaal niet zo'n drama is dat andere moeders daar nu zelf een trauma van moeten oplopen Mijn moeder heeft mij een keertje gebeten nadat ik een ander kindje had gebeten. Volgens haar werkte het uitstekend ... op eens had ik door wat ik aanrichtte: ik had me blijkbaar helemaal niet gerealiseerd hoeveel pijn het deed. Ook dit zou niet mijn manier zijn, maar zo erg is het niet geweest hoor. Ik hou zielsveel van mn mams, de beste ter wereld en ik ben traumavrij
nee jullie begrijpen me niet..... ik zeg niet op het randje van kindermishandeling.... ik bedoel dat ik het net op t randje vind kunnen. maar desondanks zou ik er zelf dus nooit voor kiezen. nu dan duidelijk
wat ben jij toch erg zeg met dit merkwaardige bericht!mensen die niet straffen zullen dus uiteindelijk naar jou toe komen voor de hulpverlening, wat een onzin zeg!
Ik word altijd een beetje onpasselijk van de manier waarop jij je beroep er steeds bij haalt en daarmee de waarheid in pacht denkt te hebben. De hulpverlener die zelf in de knoop zit, zo kom je op mij over als je dit soort dingen steeds maar weer moet verkondigen. Net als de bakker die geen brood lust en de gynaecoloog die geen vagina meer kan zien Je maakt, bij mij in elk geval, je punt alleen maar krommer (om maar even in je eigen bewoordingen te blijven).
Ik begreep rozemarijke. Kinderen die niet begrenst worden en waar een hoop van goed gevonden word en praten tot in den treuren ja. Daar heeft ze gewoon een punt mee.
Precies ... ik heb RM nergens zien schrijven dat kinderen die niet gestraft worden per definitie in de hulpverlening komen ... Kom op dames ... niet van die lange tenen
je denkt dus dat jij zonder straf geen grenzen kunt aangeven? en steeds iets van het kindje afpakken als ze iets fout doet en steeds nieuwe dingen geven omdat je je slecht voelt wanneer je haar spullen afpakt, en natuurlijk ook omdat zij ook spullen moet hebben die jij dan weer kunt afpakken...pfff.
Waar haal jij het idee vandaan dat onze kinderen niet begrenst worden? Dat er gepraat wordt tot in den treure? Dat er een hoop goed gevonden wordt? Welk punt heeft Marijke dan? Blijkbaar heb je geen idee van de opvoedingsmethode die ik hanteer.
@ TS: Opvoeden is inderdaad soms enorm lastig en zelfs hartverscheurend voor ouders (heb zelf ook weleens een traantje gelaten in het proces van grenzen aangeven en evt. straffen). Maar vind stiekem wel dat het wat te zwaar gestraft was . Had zelf er liever voor gekozen dat onze dochter bijv. een mooie tekening had gemaakt voor het jongetje. Maar door wel en juist niet te straffen in bepaalde situaties leer je als ouder ook wat wel en niet werkt. Al doende leert men @ Rozemarijke: Begrenzen en praten is toch ook wat je doet als je je kind heel duidelijk maakt dat iets niet mag. En bijv. evt. op de trap zetten is toch ook begrenzen? Of zie je dat dan als straffen? Ik zie niet zo goed waar de grens tussen begrenzen en straffen ligt eerlijk gezegd. Begrenzen is toch ook een manier van straffen? 'Ik wil niet dat je dit of dat doet', dus zet ik je na een waarschuwing op de trap. Dat is toch aangeven wat jij wel/niet vindt kunnen en dus begrenzen? Of zie jij dat als straffen? Misschien dat ik je daarom ook helemaal niet kan volgen met je uitspraak over je werkveld. Zelf hoor ik van (naaste vrienden/familie ook in die sector werkzaam) juist dat het vooral kinderen betreft waar inconsequent is opgevoed/met regels en grenzen omgegaan of waar helemaal niet op het gedrag van het kind gereageerd is of juist buitensporig
nee natuurlijk zegt ze niet ' per definitie' dat zou dan echt enorm onbeleefd zijn om het zo op te schrijven. maar ' een hint' geeft ze wel duidelijk over de toekomst van ' die' kinderen.en ik vind dat onzin. je hebt verschillende soorten kinderen, en ouders. zonder straf/ beloning opvoeding eist ook veel van de ouders. voor sommige kinderen/ouders zou het ook niet geschikt zijn. maar zomaar dit te zeggen vind ik een beetje raar van RM.
ik snap de argumentatie. Maar hoe kan je nou verwachten dat je kind niet bijt als je het zelf wel doet... practice what you preach...
Precies ... en toen ik dit tegen mn mams zei was ze het er helemaal mee eens ... ach ja ... zo leer je nog eens wat op je ouwe dag Maar een sterk tegenargument van mn moeder was wel dat ik daarna nooit meer heb gebeten
over platgepraatte kinderen: woorden verliezen kracht als het kind nooit geleerd heeft dat haar eigen woorden ook kracht dragen en effect hebben. het moet natuurlijk 2 richtingsverkeer zijn. als je tegen je kind iets zegt dan moet je ook leren naar je kind te luisteren. als je dat niet zo goed doet dan verliezen je woorden kracht op een gegeven moment. straf/beloning is een systeem en praten en luisteren is ook een systeem.