Mijn dochter van bijna 4 heeft zondag avond rond 10 uur overgegeven. Ze was helemaal in paniek en wist niet wat d'r overkwam. Heb d'r uit bed gehaald en een schone pyama aaan gedaan. Ze was helemaal aan het klappertanden, had kippenvel en zei dat ze het koud had. Heb d'r even in ons bed gelegd dat ze warm bleef tot ik haar bed had verschoont. Heb d'r temp opgemeten en ze had 38,6 graden. S'nachts werd ze nog 2x wakker en riep dat ze moest spugen maar was alleen het water wat ze had gedronken paar slokjes na het spugen. Gister heeft ze een paar beschuitjes gegeten en een halve banaan. Ook had ze wat gedronken en een klein bakje soep gegeten. Ze heeft tot nu toe sinds zondag op maandag nacht niet meer gespuugt. Alles is binnen gebleven. Wel merk ik aan d'r dat ze niet lekker in orde is. Slaapt s'middags 3 tot 4 uur. Zit heel rustig op de bank. Is niet fit en druk wat ze normaal wel is. Snap ik ook wel want ze heeft s'morgens en vanaf de namiddag weer koorts. Net weer 39.2 graden. Als ik rond 13 uur haar temp opmeet is die normaal. Ze eet en drinkt gelukkig wel en maak me eigenlijk ook geen zorgen. Alleen nu zegt mijn beste vriensin steeds : als ik jou was zou ik de dokter bellen. En mijn moeder zei dat straks ook aan de telefoon. Ik zie niet in waarom. Ze eet en drinkt wel. Is wat rustiger maar ja ben ik ook als ik me niet lekker voel. Geef haar een zetpil als ze koorts heeft en s'middags dus niet en krijgt ze dan ook geen zetpil. Moet ik nu dan toch naar de ha of niet? Mijn man is een paar dagen weg voor het werk en weet niet of dit er miss ook nee te maken heeft. Hij is zondag middag vertrokken en is vanavond laat weer thuis. Kan een kind daar ook ziek van worden?
Nee dat zou ik niet doen nu. Ze eet en drinkt, het blijft binnen, is niet suf, geen koorts. Gewoon even rustig laten uitzieken. Als het weer minder gaat kun je altijd nog de dokter bellen.
Bij twijfel altijd bellen. Zou je huisarts vast ook zeggen! (heeft die van ons mij op het hart gedrukt in elk geval).
Even nagedacht over een antwoord Je laatste vraag of ze ziek kan zijn vanwege de afwezigheid van haar vader is mijn antwoord Nee. Ze krijgt geen koorts omdat haar vader niet in de buurt is. Wel kunnen ze daar van uit hun doen zijn of onrustig. Dan kom ik op je eerste vraag, je moeder instinct is het belangrijkste wat er is! Jij maakt je geen zorgen dan is het goed zo, jij kent je kindje het beste en als jij denkt dat het goed komt is het goed Wel is de graadmeter als een kind llanger als drie dagen koorts heeft je even contact opneemt met de ha. Nu heerst er momenteel erg veel dat het niet raar is dat ze wat langer koorts heeft. Als je kindje gewoon alert is, goed drinkt en plast zou ik het even aankijken
Dit Met onze jongste ga ik wel vrij snel naar de huisarts. Maar, ik merk heel goed aan hem als er wat is. en tot nu toe had hij ook telkens een ontsteking ergens dus gelukkig ken ik hem goed Huisarts weet ook dat ik niet zomaar bel en kan altijd snel terecht ergens tussendoor. Met de oudste kom ik er zelden. laatste x begin vorig jaar voor verwijzing kinderarts geloof ik.
De richtlijn is inderdaad: na drie dagen koorts even contact opnemen met de huisarts. In jouw geval zou ik even bellen en overleggen met de assistente. Dan kun je ook aangeven dat je je geen zorgen maakt. De assistente vertelt dan wel wat wel/niet handig is. Ik hou die richtlijn wel altijd aan. Verder bel ik als ik ongerust ben. Laatst twee keer contact gehad met de huisartsenpost, omdat mijn dochter hartkloppingen had (eerste keer; langs moeten komen) en 's nachts lag te ijlen van de koorts (tweede keer; ik was ongerust; ik moest wederom langskomen). Ik moet eerlijk zeggen dat ik meestal bel om even te overleggen wat wijsheid is. De assistentes weten tegenwoordig zo veel.
Helemaal mee eens. Als je mij vraagt wanneer we naar de huisarts gaan: als ik zelf voel dat het nodig is. Dat is onze belangrijkste graadmeter en mijn man vertrouwt ook volledig op mijn gevoel (vanaf de eerste dag in de couveuse). - Want je hebt koorts en je hebt koorts. Mijn dochter was laatst heel zwak en ziek, terwijl ze geen symptomen had en geen koorts - bij spugen/diarree is het heel belangrijk om te letten op uitdroging - sterke kleuters komen een (buik)griep doorgaan prima zelf te boven - bij ademhalingsproblemen of slijm in de luchtwegen gaan wij direct naar de ha, maar dat heeft te maken met de voorgeschiedenis.
Tja wat is snel. Ik ga niet zo vaak, maar liever een keer te vaak dan te weinig. Met onze dochter 1x geweest als baby. Moest voor mezelf heen en omdat ze toch mee was even een vraag over haar gesteld, ze rochelde en kreunde wat in haar slaap. Volgens de ha volkomen normaal, maar hij heeft haar wel even beluisterd. Daarna nog 1x toen ze (bleek later) de zesde ziekte had met keelontsteking, de koorts kwam steeds terug. Verder is ze ook echt heel weinig ziek geweest. Met zoontje ga ik morgen omdat hij zo hoest en nog zo klein is. Had zelf als kind vaak bronchitis dus ben wel voorzichtig, misschien heeft hij de gevoelige luchtwegen van mij.. In de eerste maand ook twee keer bij de kinderarts geweest vanwege zijn snelle en onregelmatige ademhaling, bleek ook een normaal verschijnsel. Ik neem liever het zekere voor het onzekere, maar vooral als ze zo klein zijn. Mijn dochter van 2,5 is ook verkouden en hoest ook, maar daar maak ik me niet zo druk om, pas als het volgende week ofzo nog niet over is zou ik misschien de dokter bellen. Maar volgens mij moet je gewoon afgaan op je gevoel. En als je twijfelt even bellen en je verhaal doen, beoordelen zij wel of het nodig is om langs te komen.
Ik weet het niet, ik weet wel dat ik mijn zoontje niet meer vertrouw. Hij was 3 weken geleden flink aan het hoesten, had koorts, maar verder niet. Op een gegeven moment vertrouwde ik het hoesten niet meer en ben naar de huisarts gegaan. Bleek daar dat er niets was met zijn longen, maar had hij wel aan 2 kanten een oorontsteking. Niet gehuild, niet aan zijn oren gezeten, geen au gezegd, gewoon niks. Het jochie moet erg veel pijn hebben gehad, maar ik heb er niks aan gemerkt. Kortom, vertrouw op jezelf, jij kent haar het beste!
Kom er nooit. Maar de kinderen geven me ook geen reden om te denken dat ik heen moet. Verder dan een staartje van de griep of een verkoudheid komen ze hier niet (gelukkig) en dat was voor mij tot nu toe nog geen reden om naar de huisarts te gaan.
Ik zou het altijd 3/4 dagen geven als ze ziek zijn met koorts. Het heerst gewoon enorm. Als het na 4 dagen niet beter gaat even overleggen met huisarts. Drinken is het belangrijkst, beschuitjes, knijpfruit. Zo lang ze niet suf zijn is het ok. Combi koorts spugen is natuurlijk erg vermoeiend. Ze heeft dan niet veel in haar systeem en is vocht kwijtgeraakt en van koorts droog je ook nog eens wat uit waardoor ze sloom is. Even aankijken. Gaat het morgen niet beter kan je altijd vrijdagochtend nog ff naar de huisarts.. Beterschap
Luister naar je eigen gevoel, jij kent je kind het beste en als bij jouw geen alarmbelletjes gaan rinkelen dan is het goed. Mijn dochter was in de kerstvakantie ziek,koorts lamlendig, weinig eten en sloom, daarmee ben ik niet naar de dokter geweest en na 5 dagen was ze er weer. Mijn zoon kwam 2 weken geleden thuis, lamlendig en niet lekker, de volgende dag 40 graden koorts, de dag erna geen koorts wel iets hoesterig. Daarmee zat ik wel bij de huisarts, hij heeft al een keer een atypische longontsteking gehad en we zagen nu dezelfde tekenen als 4 jaar terug. En ja hoor meneer had weer een longontsteking. Daarbij heeft hij een hoge pijngrens (staat ook in zijn dossier vermeld)waardoor er soms dingen verbloemd worden omdat hij het simpelweg niet aangeeft
Ik ga naar de huisarts wanneer ik denk dat het nodig is Beetje een typisch duh-antwoord, maar ik denk dat iedereen dat toch heeft. Wanneer mijn kind van de bank afvalt en op zijn lip gebeten heeft en zijn lip bloed; ga ik niet. Wanneer hij een salto vanaf zijn loopwagen maakt en met zijn neus en mond recht op het laminaat knalt en er letterlijk bloed uit 'gutst', dan ga ik wel. Het ligt er maar net aan. Ook als hij de griep heeft en koorts waarbij ik het niet vertrouw ga ik. Wanneer hij benauwd is en de inhaler niet (meer) lijkt te werken, wanneer hij dagen niet goed eet & drinkt, etc. Ik heb een EHBO-diploma gehaald om voor de kleinere dingetjes te zorgen. De pleister, eventueel een verband/gaasje, eerste hulp, maar bij ernstigere dingen waarbij ik denk dat ik het zelf niet af kan of dat er kans is op permanente beschadiging; ja dan ga ik.
ik luister naar mijn gevoel, Als ze koorts heeft maar wel drinkt goed plast en gewoon actief is( dochter loopt rustig met 40 graden nog te stuiteren door het huis) Ga ik niet.. Is ze suf ga ik wel. (na 3 dagen Mits wederom ze drinkt en plast.)
Ik merk dat ik zelf heel onzeker word van de mensen om me heen. Die het goed bedoelen, maar daardoor heb soms de neiging mijn eigen gevoel te negeren. Hier dochterlief voor de 3de keer in 2 mnd ziek (en mij natuurlijk ook aangestoken ). Iedereen roept ow je moet naar de huisarts, maar mijn gevoel zegt dat het logisch is (alle kinderen op de psz hebben er last van). Dus ik hou mijn gevoel maar aan en we zieken nu samen uit
Ja dit ook inderdaad. Dat is ook best erg. "Alweer ziek?", ja alweer. Hou je het bij? Turf maar vast een streepje op de lijst Of het eeuwige kinderopvang-relaas... "Dat komt echt door de kinderopvang hoor, mijn broer Henk zijn aangetrouwde neef van Esmeralda van de Spoorstraat 24-b, jeweetwel, die met die lelijke gordijnen, hunnie brengen de kinderen ook naar de kinderopvang en pietje was al-tijd ziek. ALTIJD. ALTIJD! En nu hebben zij de kinderen van de kinderopvang afgehaald en nu zijn ze nooit meer ziek" Ja prima. Wat wil je nu dat ik met deze informatie doe? Mijn kind meenemen naar mijn werk, mijn studie of wil je dat ik hem vastbind achterin de auto en daar laat zitten voor zoveel uur per week, of wat had je in gedachten? Jeetje
Ik bel als ze; -Langer dan 3 dagen koorts heeft -Heel erg ziek oogt en ik niet weet of twijfel wat ze heeft -Ze zelf aangeeft dat ze pijn heeft (overigens heb ik zo al een keer voor lul gestaan omdat ze al 2 dagen klaagde over oorpijn en naar de dokter wilde, ze heeft buisjes dus ik dacht ff checken. Zegt ze erna: leuk he bij de dokter?!) -Ze al lang last heeft van een nare hoest die niet over lijkt te gaan -Ze klei of iets anders in d'r oor of neus heeft gestopt en het wil er niet uit -Als ik denk dat ze blaasontsteking heeft (moeten we bij haar vanwege een afwijking extra op letten) -Ze langer dan 2-3 dagen niet heeft gepoept (moet ook vanwege een afwijking) Wij zijn vaste klant. De huisarts vindt d'r geweldig hahaha. Overigens neemt ze me altijd serieus want ik bel over het algemeen niet voor niets en onze dochter is nu eenmaal een "zorgen" kind.
Ook hier zelden tot nooit bij de huisarts. En als ik er ben... zit ik er nooit voor niks. Ik stem dus voor luisteren naar je moederinstinct.
Vandaag gebeld, zoon heeft nu 10 dagen koorts... Ene dag lijkt het redelijk en de andere dag weer zieker. En hij blaft zo enorm. Eerst gebeld voor advies, aangezien er zo veel heerst. Zelf vorige week ook flinke koorts gehad. We moesten toch komen omdat het zolang duurde, gelukkig niks aan de hand met de longen
Bij de oudste bel ik als hij niet beter word na 3 dagen koorts, of als hij zelf aangeeft te willen (dan is het eigenlijk omdat hij pijn heeft, en eigenlijk is er dan ook altijd wel iets) of als het echt moet (kapotte kin na val tegen zwembad rand) Bij de jongste bel ik sneller, hij heeft een afweer probleem en heel snel longontstekingen. Huisarts wil ook dat ik bel zodra ik merk dat het mis gaat, dus hij weet ook dat ik niet voor niks bel