Hallo allemaal! Ik ben een trotse moeder van 3 geweldige zonen. Toch heb ik nog altijd de stille wens om ooit ook moeder te zijn van een dochtertje. We willen het eigenlijk nog wel 1x proberen..... Nu vraag ik mij af of er meer moeders zijn, die deze wens ook hebben en hoe zij daarmee omgaan. Alle reacties zijn welkom.
Ik had deze wens, waarom? Leek me geweldig als ik een dochtertje zou krjgen, vanaf begin zwschap wist ik al dat ik een meisje zou krijgen en nu is ze inmiddels alweer 1 jaar oud. Snap best dat je na 3 zonen graag een meisje wilt....
Hallo, ik kan me goed voorstellen dat je met allemaal mannen in huis ook wel graag een dochter zou willen hebben. Helaas bepaalt het lot en hebben we het niet zelf in de hand.. Ik denk dat het belangrijk voor jezelf (en je partner) is om hier goed over na te denken, wil je graag een 4e kindje of wil je graag een dochter? Dat is natuurlijk wel een verschil. Zou je net zo blij zijn als het toch een jongen wordt, of zou je dan misschien spijt hebben van je keuze om er toch voor te gaan? Lijkt me erg lastig, je hebt (waarschijnlijk) 3 gezonde kinderen, maar ik denk dat je hierin je gevoel moet volgen.. Ik heb zelf nog geen kinderen, maar ook een (lichte) voorkeur voor geslacht. Maar ik denk dat als ik eenmaal zwanger ben het me niet zoveel meer uitmaakt: erg cliché, als het maar gezond is! Ik hoop dat je de juiste keuze maakt, wat het ook mag zijn! Succes!
Tja je hoort het inderdaad wel vaker.... dus vreemd is het niet.... Mij maakte het na mn zoontje echt niet uit wat mijn tweede zou zijn....terwijl iedereen in mn omgeving riep: "nu een meid...". Ik kreeg trouwens een dochter.... Je hebt het niet voor het uitkiezen....(je mag al blij zijn als je zwanger wordt) en ook al ga je voor een vierde, heb je ook veel kans dat dat ook een zoon is... (kijk naar Frans Bauer).. Je hebt namelijk mannen die alleen x of alleen Y zaad hebben..... even een vraag... Stel dat je nu weer zwanger zou zijn en het zou weer een knul zijn hoe zou jij je dan voelen?
Ik vraag me af of dat zo is. Volgens mij hebben alle mannen zowel x- als y-chromosomen.... Als blijkt dat het toch weer een jongetje zal zijn, zal ik net zoveel van hem houden als van m'n andere jongens. Al was hij mijn tiende zoon! Tuurlijk zal ik wel een beetje teleurgesteld zijn over het geslacht.
ik had ook wel een beetje een voorkeur na een dochter. We krijgen nu een jochie ik ben er ook heel erg blij mee maar moest toch effe wennen aan het idee hoor. Ik zou zelf niet blijven proberen voor een meisje. Ik vind 2 meer als genoeg en als het een jongentje is dan is dat maar zo en zou ik er ook blij mee zijn. Het is heel cliche idd maar als je hoor dat je kindje gezond is dat is echt zo veel belangrijker dat het geslacht.
Ik heb altijd heel sterk het gevoel gehad dat ik een dochter wilde krijgen. Tijdens mijn zwangerschap was het " not done" om een voorkeur uit te spreken, maar achteraf ben ik wel heeel blij dat ik in ieder geval toch een meisje heb gekregen. Ik weet zeker dat als ik nu alleen nog meiden mag krijgen ik geen enkel gevoel zou hebben een jongen te missen, terwijl als ik alleen zonen zou hebben wel het gevoel voor een meisje zal blijven houden. Kan alleen niet uitleggen waar dat gevoel nou vandaan komt. Maar ik begrijp wel wat je bedoelt.
ik heb al een dochter en zou voor de tweede graag terug een meisje krijgen, het gevoel dat het een jongen zou worden maakt mij een beetje bang, ik weet niet hoe het komt hoor maar natuurlijk als het dan een jongen zou worden zou ik er ook heel blij mee zijn, heb er dan van elk &tje. ik heb 2 vriendinnen die elk al 3 jongens hebben, 1tje is nu terug zwanger en hoopt ongeloofelijk op een dochter. ik hoop voor haar dat ze deze kans krijgt. maar je hebt het helaas niet voor kiezen.
Ik herken het alleen hebben wij drie dochters. Ik wilde heel graag een zoontje bij de eerste maar het werd een mooie meid. Ik wist zeker dat we nog wel een jongen zouden krijgen. Toen onze tweede dochter was geboren hield ik gelijk ontzettend veel van haar, papa was maar heel even teleurgesteld maar dat waren maar een paar seconden. Toch had ik ook graag een jongen gewild toen. Nu hebben we weer pas een dochter gekregen. We wilden absoluut niet gaan voor een jongen zoals iedereen dacht en vroeg. Wij gingen voor een gezond kindje. Het is toch onzin, je KUNT helemaal niet kiezen. Je bent al gezegend als je een kindje kunt krijgen. We hebben het ook over een eventuele vierde kindje gehad en weten zeker dat dit dan ook weer een meid gaat worden. Het lijkt me geweldig, vier meiden . Mijn grootste zorgen zullen dan zijn of het kindje wel gezond is!!
Vonnie heeft helemaal gelijk, je mag van heel erg geluk spreken als je kindje gezond is! Maar om de natuur een handje te helpen zou je een paar dagen voor je eisprong sex kunnen hebben, het "vrouwelijke zaad" is nl. langzamer dan het "mannelijke zaad". Hoe dichter je bij je eisprong sex hebt, hoe groter de kans dat het een jongetje wordt, omdat "mannelijk zaad" sneller het eitje bereikt. "Vrouwelijk zaad" doet hier iets langer over (een paar dagen) en daarom kun je beter een paar dagen voor je eisprong klussen. Natuurlijk nooit 100 % garantie maar je zou het wel mee kunnen nemen, toch?! Succes!!
ik had ook wel de wens voor onze tweede dat het een meisje zou zijn, maar na een mk in juni en heel veel onzekerheid en gedoe de eerste 12 weken van deze zwangerschap, maakt het me ook helemaal niets meer uit! ik hoop vooral dat dit kindje bij ons mag blijven en dat het gezond uit mn buik komt! inmiddels hebben we ook gehoord dat het voor 80% zekerheid een jochie is! het maakt mij niets uit op dit moment! mssn dat de wens (als we ooit voor een derde zullen gaan) weer terug komt, we zullen zien!
Ik snap je wens wel, na 3 zonen.. Mn tante heeft ook 3 jongens en heeft toen een kansberekening/test laten doen (weet niet hoe dat in zn werk gaat) en daar kwam uit dat ze 75% kans had op weer n jongen.. toen hebben ze besloten het erbij te laten.. ik heb nog geen kinderen, nu we n tijdje bezig zijn en we dus nog niet zwanger zijn merk ik dat het me helemaal nix uitmaakt.. Ik zelf heb een hele goeie band met mn moeder en we doen ook heel veel samen (zijn ook vriendinnen) zoiets zou ik ook graag willen met mijn eigen dochter.. eerst maar eens zwanger worden en dan hopen dat alles goed is, dat is het belangrijkste!
ik snap het ook heel goed hoor. Een nicht van mij is bijna uitgerekend van haar derde. Volgens mij hoopt zij ook op een meisje (na 2 jongens) Is ook best logisch. Je mag zeker een voorkeur hebben, en die spreek je dan ook uit terwijl je in je achterhoofd zelf ook weet dat als het een jongen is dat je het net zo leuk vindt en het allerbelangrijkste nog wel dat het gezond is. Wij zijn nu bezig voor een tweede. Een echt voorkeur heb ik niet. Een meisje zou erg leuk zijn maar aan de andere kant denk ik dat ik echt een jongensmama ben. Ik ben zo gewend aan mijn kleine mannetje dat ik om zou moeten schakelen als wij een meisje zouden krijgen. x Linda
Dit was dus precies mijn gedachte.... maar moet zeggen nu ik dus ook een meid heb... ik dus ook een meidenmama blijk te zijn... Heb nooit met poppen gespeeld..... maar dit poppen vind ik dan weer wel leuk....... TS Heeft je man broers? en wat voor kinderen (jongen/meisje) hebben zij.... Je ziet namelijk veel in families dat er alleen zonen geboren worden.... Tja je kunt ze niet sorteren he?? al heb je heeeeeeel veel bakerpraatjes... iig succes met klussen..
Ik snap je heel goed, zelf heb ik nu 2 jongentjes. We hebben al gezegt dat we 4 kinderen willen. Nu hoop ik dus ook dat er een meisje bijkomt. Als het 2jongens zijn is het ook goed, en misschien lukt het helemaal niet meer. Je hebt het helaas niet voor het zeggen. Maar de wens voor een meisje is toch wel erg groot. Mijn schoonzus heeft 4 jongens en dat is toch ook wel gezellig. We zullen zien.
Ik heb altijd wens gehad voor een meisje, heb zelf een zus en de band met ons moeder is denkj ik toch anders in zo een meidenfamilie. Maar moet hieraan toevoegen dat na bijna een jaar proberen het mij eigeniljk niet meer uitmaakt. Mijn man hoopt stiekem op een dochter, HEEEEL erg. Toen ik geboren moest worden gingen ze er van uit dat ik een jongen zou zijn, nl alleen maar jongens geboren in onze familie. Mijn moeder kreeg 2 meiden. Mijn neven/niichten en halfbroer hebben allemaal jongens gekregen, zit nu op 7 neefjes. Wie weet ben ik weer een uitzondering net als mijn mams Maar nogmaals, het maakt mij niet meer uit na zo lange tijd proberen.
kan me je voorkeur heel goed voorstellen hoor! Ik had ook sterk de voorkeur voor een jongetje en was er zelfs heilig van overtuigd dat ik zwanger was van een knul. Nu na mijn mk maakt het me allemaal geen donder meer uit. Als het maar gezond mag blijven zitten 9mnd.
Goh, herkenbaar dit. Ik heb een geweldige zoon en ben hartstikke dol op hem. Ik vind het nu ook doodnormaal om een jongensmama te zijn. Maar ik heb wel erg aan het idee moeten wennen dat ik een zoon kreeg. Het was zelfs wel een beetje schrikken toen we het op de echo zagen. Mijn vriend was gelukkig helemaal door het dolle heen, hij wilde echt een zoon en geen dochter. Ik kom zelf uit een meidengezin (ik heb een zusje) en mijn moeder is nu bijna vijf jaar geleden overleden. Sindsdien zijn de vrouwen bij ons in het gezin met aanhang ineens in de minderheid. Dat is wel vreemd, en ik mis het ook. We waren ook altijd echt van die meiden-meiden, en hoewel ik dat nu helemaal niet meer ben (ik haat roze), mis ik de warmte wel. En natuurlijk mis ik de moeder-dochterband. Ik zou dat graag zelf willen hebben, met alles wat daarbij hoort, ook de strijd. Ik merk dat ik altijd kijk hoe gezinnen in elkaar zitten. Heeft iemand alleen jongens, alleen meiden, twee jongens en een meisje (oh, het kan dus toch na twee jongens, denk ik dan meteen). Ik doe zelf al mijn hele leven aan ballet en al mijn vriendinnen van de dansschool krijgen alleen maar jongens. Ook mijn collega's krijgen alleen maar jongens. Dat valt me toch op. Met andere woorden: ik ben er erg mee bezig. Misschien wel een sentimenteel verhaal (sorry daarvoor), maar ik wil maar aangeven dat mijn dochterwens erg diep zit en dat ik me ook afvraag hoe ik ermee om moet gaan als ik geen dochter mag krijgen. Ik begrijp heel goed dat het een erg ondankbare wens is om zo graag een meisje te willen. Ik mag blij zijn als ik weer zwanger kan raken en daarna misschien nog een keer. En als ik inderdaad zwanger kan blijven, en van een gezond kind mag bevallen. Natuurlijk weet ik dat, maar ik kan er op de een of andere manier niets aan doen. Ik voel het gewoon zo...
waarom zou je die wens niet mogen hebben? ik wilde ook graag een meisje en tot 30 weken zwangerschap dacht ik ook een meid te krijgen. (we hadden schaamlippen gezien op de pretecho, met 30 weken zagen we ineens een piemeltje) ik hou zielsveel van mijn zoon, maar de wens voor een meisje blijft. en als ik nooit een dochter zou krijgen zou ik het daar erg moeilijk mee hebben. geen flauw idee waarom, ik heb gewoon altijd gedacht ooit een dochter te krijgen. en natuurlijk ben je gezegend als je een gezond kind hebt! maar toch blijf ik enorm hopen dat de volgende wel een meid is!
lees dit maar eens: Gender Selection Guide het gaat over de kans die je hebt een bepaald geslacht te krijgen. na 3 jongens 75% kans op nog een jongen is volgens dit onderzoek onzin.