Ik snap het prima, maar vind het argument dat veel mensen het belangrijk vinden gewoon onzin. Daar draait de herdenking bij mij juist niet om. Ik herdenk de slachtoffers, ik ben dankbaar voor onze vrijheid, ik ben moedeloos omdat er nog steeds slachtoffers vallen. Maar ik klop mezelf niet op mijn borst omdat ik zo goed 2 minuten ‘m’n bek’ heb gehouden en ik zo’n warm gevoel van saamhorigheid voel van binnen, om vervolgens vanuit een superioriteirsgevoel neer te kijken op ‘hen die hun bek niet konden houden’. Bah zeg.
Ik vind het erg belangrijk om de herdenking in ere te houden. Mijn familie is erg getroffen in de oorlog. Velen zijn niet terug gekomen, helaas. Ik ben er mee grootgebracht te herdenken. Ik beleef het echt intens omdat het zo ontzettend dichtbij is voor mij. Als klein kind al de foto's gezien van de familieleden die er niet meer zijn. Zij werden ook vaak besproken waardoor ik een beetje het gevoel heb ze te kennen zonder ze ooit ontmoet te hebben. Wij gaan elk jaar naar het monument hier in de buurt om te herdenken. Maar ook op vele andere dagen in het jaar zit het in mijn gedachten. Ik ben er, helaas, onlosmakelijk mee verbonden.
Het getuigt van fatsoen als je 2 minuten je mond houdt wanneer je je in het openbaar bevindt op 4 mei om 20.00 uur. Ook al heb je niks met zoiets als een nationale herdenking. Wat is nou 2 minuten op een jaar; wat zeg ik...op 74 jaar leven in een land waar geen oorlog woedt. Iedereen heeft het over respect en dit respect dat, maar over fatsoen hoor je nooit iemand.
Zeker waar. Ik denk dat niemand die vraagtekens plaatst bij de manier van herdenken (iig in dit topic dan) bewust in het openbaar zal praten. Ikzelf zeker niet. Mijn oma (die WO2 heel bewust meemaakte) vond het zelf veel te confronterend en wilde geen vlag halfstok, niet naar de herdenking kijken op tv en ook niet per se die 2 minuten stilte - in haar hoofd was ze toch bijna altijd wel bezig met de oorlog en mensen die dichtbij haar stonden en heeft verloren. Een aantal mensen uit onze straat daarentegen waren vaak de eersten met het treiteren en uitschelden van ons en andere moslim/buitenlandse buurtgenoten. En bij hen hing op 4 mei standaard de vlag halfstok... Dus krampachtig vasthouden aan zo'n herdenking zegt mij eerlijk gezegd weinig over respect én fatsoen.
Zeker, en ik lees niemand hier die in het openbaar bewust níet stil is om tegen schenen te schoppen. De mensen die hier zeiden niet stil te zijn, deden dat gewoon in hun eigen huis, dan vind ik dat er niks onfatsoenlijks aan is.
Mijn beide opa's en oma's hebben ook allen de oorlog meegemaakt. Zij hechtten veel waarde aan de herdenking. Overigens hadden zij geen vlag. Mijn vader was jarig op 4 mei en reken maar dat iedereen die op visite kwam stil was, wij hadden ook geen vlag. Als men weet dat mensen wel waarde hechten aan een herdenking, dan vind ik het niet meer dan normaal, dat je die mensen hun twee minuten stilte gunt en geeft.(die geldt in algemene zin) Dat jullie buurtgenoten jullie treiteren omdat jullie en andere buurtgenoten moslim of van buitenlandse afkomst zijn, is met geen woord goed te praten. Dat zijn intolerante personen, die geen respect voor jullie hebben en zich dus onfatsoenlijk naar jullie toe gedragen. Dat staat los van de herdenking.
Hallo, Onze jongste dochter is ook geboren op 4 mei. Wij vieren haar verjaardag in de middag als het in het weekend is en als het door de week is, doen we het het weekend daarna. 's avonds kijken we wel naar de dodenherdenking en houden 2 minuten stilte. Een vlag hebben we niet.
Vrede en vrijheid zijn niet vanzelfsprekend. Zowel vrede als oorlog komen voort uit ons eigen handelen als nationale en internationale gemeenschap. Gedenken is een ding, doen wat je kan om herhaling te voorkomen is nog vele malen belangrijker. Af en toe vliegt er hier ook een xenofobie en intolerantie rond waar de honden geen brood van lusten. Dus, als je echt geeft om de geest van de herdenking: -wees kritisch op je eigen vooroordelen, intolerantie en hokjesdenken -wees kritisch op wat je hoort en ziet in de media, herken propaganda, haatzaaierij en fascistoïde uitingen - en stem op 23 mei op een partij die vrede en samenwerking in Europa voorstaat, en geef de rechts-nationalisten geen kans!
@Kukido ik zeg ook niet dat het met elkaar te maken heeft. Het zegt gewoon heel weinig. Dus het maakt je ook niet ineens beter wanneer je er wel aan mee doet. Dat werd in dit topic nl meermaals aangehaald, dat iedereen het doet en het daarom gewoon "hoort". Ik zie dat toch echt anders. Ik heb wel eens gezegd rond de periode voorafgaand aan 4 mei tegen die mensen dat ik ze nog een bezinningsvolle herdenking wenste, waarop ik te horen kreeg dat mensen zoals ik hun vrijheid zou willen afnemen (??). Ik ben nu zelf geëmigreerd omdat ik mij niet vrij en veilig voelde in Nederland.
Ik ben zelf jarig op 4 mei en wij waren vroeger nooit stil om 20 uur. Mijn oma vond het te confronterend en wilde het (mijn) leven vieren. Na het overlijdeen van mijn oma is dat eigenlijk zo gebleven. Iedereen die kwam wist dat en waren vrij om eerder te komen zodat ze om 20 uur gewoon thuis waren om wel stil te zijn. Toen ik 21 was ben ik samen gaan wonen en sinds toen ben ik zelf wel 2 minuten stil. We vieren mijn verjaardag ook niet echt meer, dus zitten nu gewoon voor de tv inclusief zoon. Hij weet ook waarom de 2 minuten stilte zijn en wat er op 5 mei gevierd wordt. Toen hij jonger was snapte hij niet waarom op mijn verjaardag overal de vlag uit hing en op zijn verjaardag niet. Dat de vlag half stok hangt op 4 mei viel hem niet op
Ik vind het erg dat hier zo wordt geoordeeld over mensen die wel of niet herdenken. Leef en laat leven... Met welke woorden en verwijten hier wordt gesmeten, verschrikkelijk. Mag iedereen asjeblieft zelf weten wat hij of zij wel of niet doet? Er is niemand die mij gaat zeggen dat ik onfatsoenlijk ben als ik niet die 2 minuten stil ben. Dat bepaal ik zelf. DAT IS MIJN VRIJHEID! En nee, dat wil absoluut niet zeggen dat ik niet dankbaar ben of op een ander moment stil sta bij alles... Maar ik doe dat op mijn eigen manier, en niet wanneer de rest van Nederland van mening is het het te moeten doen. In mijn ogen doe ik er niemand kwaad mee als ik thuis ben met mijn man, en niet herdenk op het moment dat de rest van Nederland dat wel doet. In het openbaar zal ik natuurlijk hier rekening mee houden en zéker accepteren dat andere dit graag wél willen. En hou dan ook gewoon mijn snavel dicht.
Dat is hem nou net, dat gevoel van saamhorigheid is wat het jou geeft. Dat is alleen niet voor iedereen zo. Er zijn genoeg mensen die juist een gevoel van onrecht en hypocricie voelen. Neem het geen wat @citroenrasp heeft benoemd. De (on)genuanceerde mening van menig Nederlander dat vluchtelingen niet welkom zijn. Of in ieder geval een liever niet gevoel erbij hebben en dit ook kenbaar maken. Juist omdat er verschil aan gevoelens, ervaringen en ideeën bij/over zijn, moet er mijn inziens niet zo zwart wit over gedacht/gedaan worden.