Graag advies gevraagd! Onze dochter wil niet alleen slapen sinds een week. De enige manier om haar te laten slapen is door haar op mijn buik te leggen. Sinds twee dagen wil ze ook non-stop gedragen worden. Anders is het eerst 'klagen' en na een minuut of vijf huilen. Om een vb. van een gemiddelde dag te geven. Vannacht om half 1 eindelijk in slaap in haar eigen bedje. Om 2 uur weer wakker tot vanochtend 8 uur. Uit wanhoop toen maar om mijn buik gelegd, waarna ik zelf ook in slaap ben gevallen. Ik vind het doodeng als ze zo bij me ligt en wil dit liever niet. Om 9 uur heb ik haar weer in haar wiegje proberen te leggen. Weer brullen en nu is het half 1 's middags en heb ik haar nog steeds niet in slaap gekregen. Het is constant dragen en weer in haar bedje proberen te leggen, waarna het weer huilen wordt. Ik loop dus bijna 24/7 met haar in mijn armen. Even douchen etc. lukt niet eens meer en ben echt doodop. Heeft iemand advies?
Advies heb ik helaas niet; wel herkenning! Mijn zoontje heeft dit ook gehad in het begin (of nou ja; zodra de kraamhulp weg was en mijn man weer aan het werk ) Heeft denk ik geduurd tot hij 2 of 2,5 maand was. Dodelijk vermoeiend en ik gaf hem dus ook meteen aan mijn man zodra die thuis was, want ik trok het op een gegeven moment ook niet echt meer. Gek genoeg was het van het ene op het andere moment over. Begon met slaapjes in de box en ineens had hij het door en mocht ik hem loslaten. Ik merkte overigens wel dat hij de wieg minder 'eng' vond dan zijn ledikant of de box; misschien dat dat nog scheelt? Dat je je dochter in de kinderwagenbak kan leggen ofzo? Of misschien wil ze juist meer ruimte, dus juist in een ledikant ipv een wieg? Heel veel sterkte, in ieder geval, want ik weet nog precies hoe het voelde... EDIT: nog een kleine toevoeging, deels naar aanleiding van de post iets verderop - ik was vierkant tegen laten huilen, dus dat hebben we vóór 6 maanden nooit gedaan. Ik kon (en kan nog steeds niet) geloven dat zo'n kleintje huilt om niks, dus vond ik laten huilen geen optie. Dan maar 2 maanden non-stop mijn kind in mijn armen en pas douchen als papa thuis was... Maar goed, dat is dus een keuze die elke ouder voor zichzelf moet maken (veroordeel dus ook niemand die het wel kan, want als het voor je werkt: prima!)
Misschien een t-shirt van jezelf bij haar in bed liggen dat naar jou ruikt? Misschien heeft ze dan meer het gevoel dat ze bij je is.
sommige zeggen je moet een draagdoek of draagzak kopen zodat ze de hele dag lekker tegen je aan kan liggen. en snachts gewoon bij je leggen als ze daar behoefte aan heeft het kan nu nog nu is ze nog klein genoeg dat ze dat wil. ik had het volgende gedaan en je moet zelf maar weten wat je er mee doet. ik had een beetje proberen regelmaat er in te krijgen. dus gewoon twee uur spelen in de box of hoe lang ze het ook maar volhoud. dan gewoon op bed brengen en dan de tien min regel bijpassen. eerst laat je je dochter 5 min huilen gaat heen en leg het even bij je en dan weer terug. dan na 10 min heen en dan weer bij je leggen en weer weg geen licht aan op de kamer. dan de derde keer 20 min laten huilen en dan niet eruit halen aai over de bol en weer weg. dan na een half uur wachten heen aai over de bol en weer weg. zo ga je door. ik zou er overdag mee beginnen dan hoef je s avonds niet. ik ben tenminste niet een moeder die er snachts graag uit gaat. wij hebben dit vanaf het begin gedaan en na 1 week sliep onze zoon al door. eerst van 11 tot 6 a 7 uur en na 3 weken van 7 tot 7 dus je moet maar zien welke methode jij het beste vind. en als je het langer uit kan stellen dan ga je later heen. ik ging altijd na 10 min en als hij goed lag dan wist ik dat er de tweede keer niks was dat hoorde ik wel aan het huiltje. dus wachte ik gelijk een half uur. je moet maar zien sterkte ermee liefs
hoi trees! ik herken het niet. hier kwamen de problemen met slapen pas bij 9 maanden tot nu toe nog helaas. maar misschien is het een idee om ze in een draagdoek te leggen. ligt ze dicht tegen je aan maar heb je toch je handen vrij. ok douchen wordt lastiger natuurlijk. en inderdaad een shirt of sjaal die jezelf heb gedragen bij haar leggen zodat ze je ruikt helpt hier ook wel wat. heel veel succes. ik weet hoe zwaar het is. voor snachts... misschien is het een idee om het aankleedkussen tussen jullie kussens in te leggen en haar zo te laten slapen.
mijn dochtertje sliep de eerste maanden bij me in bed,toen ze een vaster ritme kreeg en `s avonds om 19 "naar bed" ging sliep ze in haar eigen bed door. als ze nog zo klein zijn willen ze nou eenmaal bij hun mama zijn ,en inderdaad een lekker zweet t-shirt helpt ook.
HEEL veel herkenning. Irem was precies zo. Draagzak hielp in eerste instantie nog wel, of wachten tot ze sliep en dan wegleggen. Echter het ging bij ons steeds slechter en vorige week is ze als ´huilbaby´ opgenomen in het ziekenhuis. Nu zit ze in een heel strak ritme en ik moet zeggen, het is echt een totaal ander kind. Heb eindelijk na 10 weken weer tijd voor mezelf! Was trouwens ook een combinatie met verborgen reflux waar ze nu medicijnen voor krijgt en gewoon een heel pittig meisje die alles wil zien en meemaken, waardoor ze zichzelf wakker hield. Tsja wat ik je zou aanraden is toch een ritme gaan inbouwen, na elke voeding als ze aangeeft dat ze moe is, in bed leggen, zodat ze de kans krijgt in slaap te vallen zonder dat ze oververmoeid raakt. Maar om haar te laten huilen is ze nog wel erg klein voor natuurlijk. Het punt is namelijk dat ze door al dat lopen eraan gewend raakt alleen nog zo in slaap te vallen. Was bij ons ook het geval maar op het laatst sliep ze zelfs zo niet meer. Ze heeft dus echt in het ziekenhuis weer moeten leren zelf in haar eigen bedje in slaap te vallen. Veel sterkte! Het is echt slopend, ik weet precies wat je bedoelt!
Mijn dochter was ook zo (maandenlang) en heb dr ook nooit laten huilen en was kilo's afgevallen omdat ik amper wat kon eten, maar wanneer het deze keer voor gaat komen ga ik hem toch wel even laten huilen wanneer het niet uitkomt (paar minuten). Bij een tweede is het natuurlijk bijna onmogelijk om constant met zo'n kleintje rond te lopen terwijl er nog een peuter rondloopt die ook moet eten, wassen, aandacht wil.
Als het goed is moet je over enkele dagen naar het CB? Bespreek het daar ook eens. Veel kindjes zijn gebaat bij een heel duidelijk ritme en wellicht ook inbakeren. Ik ken dit verder niet dus ik kan je verder alleen veel sterkte wensen!
hier ook gehad met sem wat een drama zeg zat er ook helemaal doorheen. Ik ben toen een puckababy gaan gebruiken ook overdag en een heel duidelijk ritme. Dat heeft wel geholpen want nu slaapt meneer heerlijk in zijn bed en gaat meestal slapen zonder te mopperen
Bij beide kinderen tot drie maanden 'last' van gehad, mijn dochter begon vaak in bed maar eindigde bij mij op de borst om zo de nacht door te komen. Een oplossing heb ik er niet voor (hier waren vooral de krampjes de oorzaak en bij mijn zoontje reflux) maar wel een geruststelling: Het gaat over! Hier bij beide kinderen na drie maanden een heel ander kind. Dat was ook de leeftijd waarop ik de speen af kon leren, dus blijkbaar zijn de eerste drie maanden gewoon heel rot voor een kleintje.
@ Umm85: zoals ik al schreef is het gewoon een keuze die ieder voor zich moet maken. Ik heb er bij anderen ook simpelweg geen mening over. Kan alleen maar beslissen voor mezelf en mijn kind en dit was wat voor mij/ons goed voelde Ik snap wat je zegt over een tweede en kan je daar geen ongelijk in geven. Wij kiezen bewust voor 1 kindje, dus met dat probleem zal ik nooit te maken krijgen. Daar kan ik dus al helemaal geen mening over vormen Ik vermeldde het alleen om aan te geven waarom ik al die tijd met mijn kind heb rongesjouwd - niet om een discussie aan te zwengelen (excuses als het zo overkwam!)
misschien wil idd een strak schema icm ''inbakeren'' helpen.. als je echt wilt inbakeren,moet je even overleggen met het cb. maar je kan ook proberen om een leken overdwars over haar heen te leggen en dan strak in de stoppen, dus zodat ze met der armen vast ligt! en dan misschien vaste rituelen,dus eten,spelen en naar bed. en dan steeds hetzelfde.. mijn zoontje was ook zo in het begin ( die heeft wel reflux en kma) ik heb hem nooit laten huilen!( terwijl ik hier ook meisje van 1 jaar had rondlopen) maar misschien kwam dat omdat ik wist dat er iets niet goed zat met hem,maar de artsen mij niet wilde geloven.. succes meid!
Naar aanleiding van MvS: Hier op deze leeftijd ook niet laten huilen. Mijn dochtertje heel soms omdat mijn zoontje me nodig had. Het tien minuten laten huilen heb ik pas veel later gedaan. Ik denk dat het op deze leeftijd bij de meeste kinderen (Nee, geen discussie starten mensen, ik zei niet alle) niet helpt. Hier inderdaad af en toe ook gelijk manlief gebruikt zodra hij binnen kwam
Meiden het gaat hier niet over wel en niet laten huilen want dan krijgen we weer een hele discussie daarover lijkt me niet echt leuk voor de TS
Bedankt voor alle reacties. Ik heb net het cb gebeld en mag morgen langskomen, waar ze me het inbakeren gaan leren. Op het cb gaven ze aan dat we haar best even mogen laten huilen, maar heb het net geprobeerd en ik kan het niet. Het voelt gewoon echt niet goed en druist compleet tegen mijn gevoel in. Ik heb haar net voor het eerst in haar ledikantje gelegd (ipv wieg) met een t-shirt van mezelf en het is nu al 10 minuten stil... Het meisje is waarschijnlijk ook hartstikke moe. Ze heeft sinds gisterenavond nog maar 2.5 uur in totaal geslapen. 'Gewoon' bij ons in bed leggen, helpt niet. Ze wil echt lichamelijk contact. Alleen als ze op mijn buik ligt, slaapt ze. shit ze huilt weer ...
Ik geef je helemaal gelijk hoor, dat je niet wilt laten huilen. Ik denk zelf echt dat er iets is als zo'n kleintje huilt! Goed dat je morgen naar het Cb kunt! Om even te helpen achterhalen wat er aan de hand kan zijn, even wat vraagjes Kan ze last hebben van krampjes? Dat ze op de buik wel wil slapen, zou daarop kunnen duiden? (En slaapt ze bijvoorbeeld wel wanneer je haar op haar buik te slapen legt? Probeer dat overdag, als je erbij bent om haar hoofdje goed te leggen (mocht ze die draaien) eens uit? Verder is bij krampjes de draagdoek een uitkomst. Ik heb hier hele dagen met Thirza in de doek rondgelopen: kon zij slapen (want dat ging in bed echt niet) en ik kon ook nog wat doen, (huishoudelijke dingen, boodschapjes, even erop uit). Buikje masseren helpt ook bij krampjes, en fietsen met de beentje, evenals met het buikje op jouw arm dragen, (dan ligt ze dus plat op je arm, koppie bij jouw elleboog, jouw hand tussen haar beentjes door op d'r kontje). Warm badje kan dan ook erg helpen. Wappert ze zichzelf wakker met haar armpjes? Zoja, dan is inbakeren echt een aanrader! Heeft ze evt last van een voorkeurshouding? Zoja, dan is osteopathie een uitkomst! Nou, zo even wat dingen waar ik aan denk, misschien heb je er wat aan
Ik zou haar ook niet laten huilen (kan ik nu nog steeds niet en ze is 17 maanden oud) en vind het ook een advies van niks, persoonlijk vind ik dat dan he, bij zo'n ontzettend jonge baby... Verder ben ik het met rozemarijke eens, heel veel succes en sterkte, lekker bij je nemen en de boel de boel laten, dat komt straks écht wel weer allemaal vanzelf als het beter gaat!