Lieve meiden, Daar ben ik weer met inmiddels de zoveelste vraag ( zou toch denken dat ik wel van wanten weet met een zoon van 7) afijn het gaat dus echt pet met onze dochter van 10 maandjes qua doorslapen! Ze gaat zoet slapen tussen 19.00/19.30 maar op wisselende tijden word zij echt hysterisch wakker en is moeilijk te troosten. Ze heeft grote ogen en klamt zich aan mij of vriendlief vast alsof ze een hele erge nachtmerrie heeft gehad of enorm geschrokken is. In 1 van onze armen valt ze dan weer in slaap maar ze blijft piepen en doen, veel draaien en woelen om ma weer een paar uurtjes hetzelfde te doen. Overdag gaat het slapen prima en is ze vrolijk en actief. Ze heeft het naar mij idee niet te warm of koud en ziek wezen lijkt mij zich overdag dan ook te moeten uiten toch? Tandjes heeft ze er 8 en eet en drinkt prima. Wat is dit ik herken dit weer niet van zoonlief en ze is echt overstuur telkens. Help!
Ach wat zielig!!!!! Misschien een lampje aan laten in haar kamer? Als ze dan wakker schrikt is het niet donker...
Haar ledikantje is verhuisd naar onze kamer. Vriendlief kon het niet meer verdragen na een week... Mijn geeft het ook rust maar weet niet of het een goed idee is...qua wennen enzo voor haar... Ze ligt nu dus heerlijk naast ons bed en ik ga snel slapen want wie weet voor hoelang
Zou ik ook gedaan hebben, hoor! Ben je er lekker snel bij. Denk dromen, wat verlatingsangst. Zal vast een fase zijn, en dan weer lekker terug op de eigen kamer. Maakt het wel verschil dat ze bij jullie op de kamer ligt? Want zo niet, kan ze net zo goed op eigen kamer en hoeft ze straks niet weer terug te wennen.
Vannacht nog 1 keer wakker geweest omdat ze op haar buik gedraaid was maar kon niet terug doordat ze haar arm naar achter had gedraaid gekke meid! Speen gegeven en viel weer in slaap. Kijken hoe het de aankomende nacht gaat.
Ik lees dit soort dingen best vaak, maar dit is projectie. Een baby van 10 maanden heeft nog geen angst voor donker, dat onstaat pas véél later, wanneer ze wat meer fantasie gaan krijgen . Lampjes op deze leeftijd doen meer kwaad dan goed en zijn helemaalniet nodig. Helaas horen dit soort dingen er op deze leeftijd gewoon bij. Niet ieder kindje heeft er evenveel last van, maar heftige verlatingsangst of unerhaupt angst als ze alleen zijn 's nachts hoort bij klein zijn. Ik zou haar gewoon lekker troosten als ze krijst, maar wel zoveel mogelijk in haar bedje laten als je haar zo stil kunt krijgen. Mijn jongste heeft een aantal maanden goed doorgeslapen en is nu sinds een maandje (nu 16 maand) ook weer aan het spoken 's nachts. Het kost ons heel wat tijd, maar we gaan als ze zo gilt, maar gewoon lekker naast haar bedje zitten/liggenen houden haar handje vast. Dat werkt goed voor haar.