Hallo meiden, Ik zit met een groot probleem en wil graag weten wat jullie ervan vinden. Ik heb een zoontje van 5 jaar van mn ex Ik heb geen contact meer met mn ex en mijn zoontje ook niet Ivm mishandeling Maar nou heb ik een vriend en we hebben besloten om in december 2007 te stoppen met de pil omdat we er graag een kleine bij willen. Nou zei mijn zoontje sinds een week spontaan een paar keer papa tegen mijn vriend maar nou komt het, mijn vriend wilt niet dat hij papa tegen hem zegt omdat hij zich er niet prettig bij voelt. Nou is bij mij de twijfel heel erg toegeslagen en wil ik niet verder meer met hem en al helemaal geen 2e kindje. Niet het eigen kind wel papa en mijn kind niet. toch ? Ik weet even niet meer hoe hiermee om te gaan Wat is jullie mening hier over ?
Moeilijk zeg! Aan de ene kant kan ik me wel voorstellen dat je vriend zich er ongemakkelijk bij voelt. Kan je er niet gewoon met hem over praten misschien bedoelt hij het allemaal wat anders? Ik wil je in ieder geval veel succes wensen...
Dat is lastig.. Hij is natuurlijk niet de biologische vader. Maar hoe zit dat in de praktijk? Helpt hij net zo mee als een "gewone" vader? Misschien heeft hij toch niet zo'n sterke band met je zoontje als je had gehoopt.. Ik denk dat jullie dit echt samen moeten uitpraten. Vertel hem dat je het moeilijk vind dat jullie 2 kinderen verschillend worden behandeld, en dat jij je daar onprettig bij voelt. Misschien moeten jullie dit eerst even uit de weg ruimen voordat je voor een 2e gaat..
Lieve Twigger. Wat een lastige situatie zeg. Is dit de enige reden waarom je over hem twijfelt en misschien niet verder met hem wil? Of zijn er meer zaken die spelen... Praat er in ieder geval nog eens met hem over, waarom wil hij geen papa genoemd worden. Jouw kindje kent zijn eigen papa niet, en ziet jouw vriend nu als papa, dus is het helemaal normaal dat hij hem nu papa noemt. Zou ook een eer moeten zijn toch? Ik kan me voorstellen dat hij zich er niet prettig bijvoelt als de echte vader nog een belangrijke rol in het leven van je zoontje speelt, maar dat is nu niet zo. Dus ik snap hem niet zo goed. Als je heel veel van hem houdt en samen met hem oud wil worden, moet je erover praten. Heel veel sterkte met het nemen van de juiste beslissingen.
ja hij weet hoe ik erover denk ik heb het er wel eens vaker met hem overgehad zo van hoe zou je het vinden als de kleine met de tijd papa gaat zeggen tegen jou toen zei hij altijd dat is toch geen probleem.... Maar nu dat het zover is en de kleine het zegt voelt hij zich ineens er zich niet prettig bij hij weet dat ik daar heel verdrietig om ben en dat ik nu echt met twijfels zit of ik wel met hem verder wil Ik hou heel veel van hem en ben echt stapel gek op hem maar het geluk van mn kind gaat altijd nog voor. Mijn zoontje zelf zegt ook mam ik wil zo graag een papa en dan mag ik dat niet zeggen dan breekt je hart toch als moeder zijnde
hoi meid. ik denk dat je je vriend een beetje tijd moet geven,om aan het idee te wennen. ik kan best begrijpen dat hij het een beetje raar vind klinken,om opeens papa genoemd te worden. vraag ook eens aan hem,waarom hij het nu een probleem vind om papa genoemd te worden. ik hoop dat jullie er samen uitkomen. groetjes tamara
ja dat heb ik hem gevraagd en dan zegt hij alleen dat hij zich er niet prettig bij voelt maar waarom bij mijn kind onprettig en straks van zn eigen kind wel prettig ik snap ook wel dat mijn kind niet de zijne is maar hij wist toen hij was met mij begon dat ik een kind had/heb Kijk ik heb ook vanaf mn 6e een stiefvader en die heeft altijd tegen me gezegd je mag papa zeggen je moet het niet aan jou de keuze. Ik heb er toen voor gekozen om geen papa te zeggen maar hem wel als mn 2e vader te accepteren. En als we ergens zijn zegt hij ook altijd dit is mn oudste dochter en dat geeft je als kind zijnde al ben ik 25 toch een speciaal gevoel en dat gevoel gun ik mn zoontje ook niet straks een kind dat papa zegt en mijn zoon niet snap je
Misschien is ie een kleintje bang van hoe de buitenwereld erop reageerd....snapje?.... sterkte en ik hoop voor je dat ie er gewoon aan moet wennen
Lastig hoor! Ik denk dat het inderdaad ook van de band afhangt die jouw zoon met jouw vriend heeft. Mijn vriend heeft een zoontje en die mag wel mama tegen mij zeggen (hij is 3), maar zijn moeder vind dat niet fijn. Dus daarom doen wij dat niet. Maar als hij straks ouder is, mag hij dat wel doen. Vooral ook omdat wij samen ook nog een kindje willen. Maar ik ben ook super gek op hem en zie hem als mijn eigen zoon, misschien dat dat ook een verschil maakt. Ik zou er ook eens over praten met je vriend, waarom voelt hij zich daar niet prettig bij? Ik weet zelf nog dat ik het in het begin vervelend vond naar de echte moeder toe als mensen zeiden (over mij) ga maar even naar mama toe (in een winkel bijvoorbeeld). Dit was een soort schuldgevoel. Ik zou ook uitleggen dat jij het vervelend vind dat dan het ene kindje wel papa zegt en het andere kindje niet... Sterkte!
Lastige situatie... Mag ik je een advies geven? Leg je niet te veel vast op die titel "papa". . Misschien kun jij je zoon uitleggen dat hij een papa heeft, maar dat deze niet voor hem kan zorgen. Dat doet jouw vriend nu. Dat betekent dat jouw vriend een hele speciale vriend is van jouw zoontje. Jij kunt je zoontje uitleggen dat alleen hele bijzondere en lieve kinderen zo'n grote vriend krijgen, die hetzelfde met hen doet als een papa, maar die je bij zijn voornaam noemt. Want dat hoort zo bij grote vrienden. Het lijkt mij erg jammer om een goede relatie op het spel te zetten om het woord "papa". Naar mijn idee gaat het jouw vriend niet om het feit dat hij niet voor jouw zoon wil zorgen. Anders hadden jullie waarschijnlijk geen relatie gehad en werd er nu niet gepraat over een kindje krijgen. Wat het belangrijkste is voor jouw zoon en voor ieder kind, is een stabiel gezin met mensen om hem heen die er voor hem zijn en die van hem houden, ongeacht hoe ze genoemd worden.
ja dat snap ik ook allemaal wel en dat weet ik ook wel maar hoe moet dat straks dan als er nog een kleine bij is en die zegt wel papa tegen hem ?
Ik denk dat je dat best uit kan leggen aan je zoontje. Ik vond de tip van HJ 1977 erg goed. Misschien is het een optie dat hij de naam van je vriend erachter noemt dus bijvoorbeeld: Papa Bas. Dat klinkt anders dan alleen papa vind ik. Ik vind het geen reden om je relatie te verbreken, tenzij er meer dingen spelen natuurlijk.
hey meid. ik had nog ff een vraagje aan je. als je zoontje papa zegt tegen je vriend verbeterd hij je zoontje dan,of laat het er gewoon bij,en zegt hij het tegen jou dat hij het niet fijn vindt om papa genoemd te worden? want als hij het gewoon toelaat(ten opzichten)van je zoontje,zou ik het gewoon zo laten. en als hij dan later tegen jou zegt dat hij het niet fijn vindt,zou je kunnen zeggen. ja sorry,maar hij ziet jou nou eenmaal als zijn papa.en als we straks een kindje van ons samen hebben,gaat dat kindje jou ook papa noemen. ik zou hem ook gewoon vertellen,dat je het niet vind kunnen, dat jou zoontje geen papa mag zeggen,maar dat een kindje van jullie samen dat wel mag.
De kleine zei zaterdag spontaan papa tegen hem maar hij reageerde niet dus ik zei schat je wordt geroepen, dus hij zei moet ik daarom reageren dan, dus ik zei ja ik ben zn papa niet, en toen zei hij ja en ik ook niet dus dat schoot me al in het verkeerde keelgat dat hij dat zo zei waar mn zoontje bijzat. hij had op zn minst even kunnen antwoorden en als hij op bed lag hier met mij over kunnen praten dan had ik mn zoontje weer kunnen vertellen dat hij niet papa moet zeggen ofzo
Hey Twigger, Zie dat je toch je ongi hebt gehad deze maand? Dat was nog even spannend toch? Wat een rottige situatie. Als ik zo de reactie van je vriend lees, schat ik hem nog erg jong in. In denk dat hij (ook al zei hij dat het geen probleem was) er toch even erg aan moet wennen, logisch. Ik wil jullie alleen wel mee geven dat je idd dit soort dingen bespreekt zonder je zoontje in de buurt, want dit soort dingen kan heel indrukwekkend zijn voor kinderen en dat kunnen ze jaren lang onthouden. Praat nog eens met je vriend en haal aan dat hij ooit gezegd had dat pappa noemen geen probleem was, dat dit voor jou toen zo fijn was om te horen, omdat als moeder je kind zo belangrijk is, en dit toen waarschijnlijk een fijn gevoel gaf om aan deze relatie te beginnen. Maak duidelijk dat je het erg jammer vind dat hij hier nu van terug komt en dat je dit niet helemaal begrijpt. Of het het nog duidelijk toe kan lichten dan alleen ' ik voel me er niet prettig bij' en denk idd samen na over een oplossing: Pappa Bas of zoiets. Veel succes ermee, hopelijk komen jullie hieruit en zorg dat je kindje een lekkere knuffel van je vriend krijgt, dat hij zich niet afgewezen voelt... Liefs Snoozie
Hey Twigger82, Ik zat dit zo eens te lezen en wil wel eigelijk wel reageren... Ik woon samen met me vriend, hij heeft 2 meiden, 5 & bijna 7 jr. De jongste maakt weleens een vergissing, en zegt dan 'mama' tegen mij. We doen daar dan wat lacherig om, omdat ze een 'foutje' maakt. Ze weten allebei goed, dat ik hun moeder niet ben! Maar de vriendin van papa...dit wil ik ook bewust zo houden. Omdat het niet goed voelt en ik vind (aanvullend op het advies van HJ1977), dat je eerlijk moet zijn tegen een kind, hoe klein ook. Later als ze groot worden komen ze met nieuwe vragen, en dan snappen ze het niet meer en moet je weer nieuwe uitleg geven. Je kan nu al duidelijk zijn in een taal wat voor hem begrijpelijk is, waarop je naarmate dat hij ouder word en met meer vragen zal komen alleen nog maar aanvulling hoeft aan te geven, omdat je de basis van het verhaal nu al weglegt. Zonder er om heen te draaien. Ik begrijp jou vriend goed! Aangezien ik het ook niet wil hebben, het voelt niet goed! Het leven is al ingewikkeld genoeg, dus mijn advies blijf eerlijk.....en maak je niet zo druk omdat ene woordje! Gr. Marieke
Hey Twigger, mijn gevoel hierbij is iets anders dan de mening van de rest van de dames. Ik heb namelijk zelf als kind in een soortgelijke situatie gezeten. Het kan natuurlijk dat jou vriend niet wil dat er papa tegen hem gezegd wordt. Echter ik vindt niet dat hij het kind hierop meteen hoeft te corrigeren. Ik vindt het ook erg zielig voor die jongen! Als hij het er niet mee eens is kan hij dat toch later tegen jou zeggen zodat jullie rustig met jou zoontje kunnen praten. Wat mij tegen de borst zou stuiten is niet zo zeer het feit dat jou vriend geen papa genoemd wil worden. Ik zou het eerder vervelend vinden dat hij dat zo direct tegen mijn zoontje zou zeggen. Wel een moeilijke situatie voor je, hopelijk kom je hier goed uit. Liefs Luna1
hoi twigger, mijn man heeft 2 zoontjes uit zn vorige huwelijk en die vroegen op een gegeven moment moeten we jou mama noemen toen tegen ze gezegt dat ze dat helemaal zelf mochten weten of ze nou mama zeiden mama joyce of gewoon joyce het maakte mij helemaal niks uit toen onze oudste dochter was geboren was het voor hun vanzelf sprekend dat ze me ook mama noemde het had dus niet gehoeven van mij maar ze wilde het zelf. met de jongste zoon van me man liep het iets anders die heb ik een paar keer uit moeten leggen dat ik niet zn echte moeder ben dat ie is geboren bij zn echte mama maar dat ik er altijd voor hem zal zijn en dat ik ook heel veel van hem hou (hij was toen net 3 toen ik hem leerde kennen) hij weet dus echt wel wie zn echte mama is en dat vind ik ook heel belangrijk maar dat neemt niet weg dat ik net zo goed voor hun probeer te zorgen als voor mn eigen kids en nu ze beide ouder zijn begrijpen ze het ook wel dat ik niet hun echte moeder ben. ik heb het nooit een probleem gevonden hoe ze me ook wilde noemen. enige wat mij stoort aan jou verhaal is dat je vriend het zo gezegt heeft waar je zoontje bij was wat moet jou mannetje zich rot gevoeld hebben ik vind dat iets om te bespreken als je zoontje op bed had gelegen. ik hoop dat je hieruit kan komen samen met je vriend. heel veel sterkte
Ik herken dit; gebeurt bij ons ook zeer regelmatig. Maar.... bij ons (en ik neem aan ook bij jullie meiden) is de moeder (gelukkig!) nog wel in beeld. Bij de TS is de vader helemaal uit beeld en dat ligt voor mijn gevoel wel wat anders. Je kunt dan (nu of later) nog steeds open en eerlijk zijn, maar zo'n ventje heeft denk ik wel behoefte aan een vaderfiguur. Omdat hij nooit iemand 'papa' heeft genoemd, gaat het niet om een verspreking zoals bij jullie meiden! Overigens hoop ik dan altijd maar dat mijn stiefkids hun moeder niet per ongeluk "Joyce" noemen
@ Joyce.. Klopt dat de moederfiguur nog steeds in beeld is. Maar ik denk dat je ook een vader/moederfiguur kan zijn zonder die woordjes papa of mama. Ik hou ook veel van die meiden, zielsveel zelfs! Ze hangen allebei veel aan me, en ik probeer ook echt een goede vriendin voor hun te zijn en een veilige basis te geven. Dit onderwerp is natuurlijk heel persoonlijk. Mensen zeggen vaak tegen me, dat ik lekker 'gratis' moeder of 'part'time moeder ben, alleen deze mensen vergeten...dat ik nog geen echte moeder van nature ben, ik denk dat je dat pas word als je zelf een kind hebt. Al vind ik wel dat de vriend van TS beter op zijn tellen moet letten, en eerst moet denken voordat hij wat roept! Zijn reactie zou ik ook niet in dank afnemen.