Ei gekookt.....ze heeft de helft op Vandaag naar koningsdag geweest bij ons op het voetbalveld en bijna heel de middag met mijn meisje op mijn arm gestaan..... Heb nog wel gelachen, toen ze eindelijk op de grond wilde staan kwam er een jongetje naar haar toe van haar leeftijd en die wilde haar beker afpakken.... nou mooi niet. Keihard nee gillen en toen hij hem uiteindelijk toch te pakken kreeg graaide ze hem gelijk uit zijn handen om vervolgens te gaan huilen....aaaaah maar het was eigenlijk grappig om te zien hoe die 2 "ruzie" aan het maken waren om haar beker.
Hier ook een meisje wat nog steeds moet wennen...is ook overal bang voor (zelfs voor vreemde toiletten ) Mijn tip voor opdringerige familie....doe eens wat hun doen bij jouw kind voor bij hun zelf....... Klinkt raar... Maar stel verjaardag, geef je dochter aan je partner...en kom binnen. Geef de jarige kado hand whatever...zoek dan de vervelende persoon op en storm op diegene af! Geef hem/haar een zoen, een knuffel en zeg ooh wat ben je leuk gekleed! Ooh kom hier, en geef nog een knuffel. Raak ze aan op hun hoofd (haren in de war maken) en daarna zeg je wat een lekkere Vrouw/vent ben je toch! Altijd als ik je zie moet ik je meteen aan raken en wil ik heel dicht bij je komen en gek met je doen!! Als ze je dan heeel vreemd aan kijken en zeggen jij bent gek ofzo iets....dan moet jij zeggen, kijk dit doe jij iedere keer met mijn dochter...vond je het fijn?? Nou mijn dochter dus ook niet, zou je een volgende keer iets rustiger willen doen en willen wachten totdat zei naar jouw toe komt ipv dat je jezelf bijna op haar stort???? Wil wedden dat het dan wel aan komt...en ja ik heb het zelf gedaan bij iemand om ze duidelijk te maken hoe het op mijn kind over komt...(ging dan om ook eten en drinken aan bieden terwijl ze op dieet is...... en ik dit ook al veelvuldig heb gezegd dat ze niet alles mag en dat ze een vast schema heeft en daar niet of bijna niet van af mag/wil/kan wijken....) Maar echt....sommige mensen hebben het nodig...... Lees : bij die persoon gedaan.....Haaai schat! wil je koekje....2 seconden later na een nee. Wil je drinken?...koffie geven als ze willen...5 seconden later..wil je koekje? Na nog een nee, weer zeggen. Maar t zijn lekkere koekjes, wil je er echt geen? Na nog een nee, weer zeggen. Aaah neem nou een koekje, ze staan er voor! Daarna, neem dat koekje nou...je word er niet dik van hoor! Neem dat koekje nou, er is niemand die kijkt! Neem dat koekje, wil je nog wat drinken? Ik heb ook fris hoor (als ze zeggen doe maar water). Dat is toch veeel lekkerder, wil je er echt geen koekje bij? En dan na een tijdje zo doorgaan.....vragen en wil je dat koekje nu of zal ik maar aan nemen dat je echt niet wilt? Als ze dan zeggen, nee ik hoef echt neit...(vaak met diepe zucht en geirriteerd gezicht.......) Oke, dan krijg je geen koekje, wil je dan voortaan mijn dochter ook niet meer irriteren en dat koekje aan haar geven als ze dat mag en zelf wil???
Nou wat een ochtend hebben we weer gehad.... Even een id kaartje aanvragen....1e pasfoto was niet goed dus miesten we nieuwe foto's laten maken....geen succes. Huilen gillen en alleen maar mamamamamama neeeeeneeeeeeneeeee. Uiteindelijk toch gelukt een foto te maken, vraag niet wat voor een want ze staat er met een tranen gezicht op.... Daarna was gelijk niks meer goed en moest ik haar weer constant vasthouden, het was gewoon drama om haar in haar autostoel te zetten Sorry maar ik kan het even niet meer hoor, zit er even doorheen. Eenkennig of wat angstig ok maar sinds haar opname in het ziekenhuis is het gewoon echt niet leuk meer en ik weet echt niet meer wat ik eraan kan doen Ik hoor wel vaker dat kindjes bang zijn of aanhankelijk maar ik vind dit toch echt een beetje extreem eerlijk gezegt. Ik kan niks doen zonder dat ze aan mijn benen hangt en papa kan amper bij haar in de buurt komen want dan wil ze gelijk naar .....je raad het al mama. Nadat we thuisgekomen zijn heeft ze zoals gewoonlijk weer niks gegeten maar ik heb me daar niet druk om gemaakt, ze heeftbwat gedronken en ligt nu te slapen.
Misschien toch op de derek ogilvie toer dan maar? even van voor tot achter de ziekenuisopname met haar bespreken. Wat er allemaal gebeurde en waarom. Ook altijd goed bespreken met haar wat je gaat doen en waarom en wat ze moet doen als ze iets niet wil. Mijn dochtertje was ook wel zo hoor... Ik praatte altijd veel tegen haar en haar ene opa was ook altijd heel opdringerig. Ben er echt een paar keer goed boos over geworden en mijn man ook. Toen zijn we een hele poos niet geweest en toen begonnen ze daar over te zeuren. We hebben toen gewoon gezegd dat als hij zo opdringerig bleef doen wij niet meer zo vaak langs zouden komen, omdat ons dochtertje er zo geen bal aan vond en wij ook niet. Dat heeft redelijk geholpen. Nu is ze 4 en is er bijna niks meer van te merken trouwens. Ik heb op een gegeven moment met haar geoefend om sociaal te zijn. Voordat we naar de bakker gingen heb ik gezegd dat ze netjes en duidelijk "dankjewel" moest zeggen als ze een broodje kreeg, omdat ik het anders af zou pakken. Daarna steeds moeilijkere dingen zo gaan doen, stapje voor stapje met een leuke beloning in het verschiet. Nu is ze echt heeel sociaal. Afgelopen weekend ging ze op een vreemde mevrouw af om te vragen of ze een stoel mocht pakken aan dat tafeltje.. ikke helemaal trots natuurlijk!
En met eten: misschien picto's ophangen en je daaraan houden? Tussendoor geen drinken meer aanbieden (ook al drinkt ze maar weinig) geen extra hapjes proberen te laten eten. Als ze klaar is, is ze klaar. Zelf ook eten, want zien eten doet eten. Haar zelf laten eten en zoveel mogelijk betrekken bij het klaarmaken. Haar laten kiezen tussen 2 soorten beleg. Zelf met een kindermesje laten botersmeren. Niet op haar gaan zitten letten als ze eet, gewoon zelf lekker eten en een beetje kletsen. Overigens hebben bijna alle kindjes wel periodes dat ze heel weinig eten. Dan staat de groei meestal ook even stil en ontwikkelen ze andere dingen zoals taal enzo. Meestal komt dat vanzelf wel weer goed als ze weer gaan groeien. Ook even navragen hoe het gaat op het kdv... ik heb op meerdere kdv gewerkt en bij sommige werd er erg veel nadruk op het eten gelegd. De kinderen aten daar bijna allemaal heel slecht door. Op andere kdv was het heel ontspannen en mochten ze gewoon stoppen als ze genoeg hadden gehad. Daar aten de kidnjes allemaal veeeel beter. Was echt een groot verschil...
Op het kdv eet ze juist heeeeeel goed Als wij aanntafel zitten klets ik gewoon en ze prikt zelf haar eten met een vorkje. Even niet veel tijd om uitgebreid te reageren, moet haar uit bed gaan halen want ze mag weer naar het kdv vandaag.
Ben ik weer. Op het kdv eet ze super eet ze zo een hele banaan of peer weg, thuis wil ze dit echt niet hebben. ze eet 1,5 tot 2 boterhammen, thuis max 4 hapjes.... Ze zitten daar natuurlijk gezellig met veel kindjes aan tafel haha. Wat even wegblijven betrefd....dit zou ik wel willen maar mijn man wil dit niet....hij gaat er dan langs als ik ben werken ofzo. Als we er samen zijn probeer ik zomin mogelijk aandacht aan diegene te besteden en laat mijn meisje haar eigen gang gaan, wil ze niet dan wil ze niet en toevallig heb ik de laatste keer mijn mond open getrokken maar er wordt zoals gewoonlijk niet naar geluisterd....