Pfff... En dan zeggen: Ze hebben het onderzocht dat je ze niet kan verwennen. Zij: Ach, ze zeggen zoveel. Denk dat mijn moeder het ook niet zo fijn vind als ik tegen d'r aanlig. Ik met m'n 78 kg tegen haar 47 kg. Haha.
@Wendy: het valt ook allemaal niet mee. Opeens ben je met z'n drietjes, je barst van de hormonen, en dan zo'n klein hummeltje waar je nog niets van begrijpt. Het is heel herkenbaar. Probeer je eigen gevoel te volgen, en vooral niet teveel naar anderen te luisten. Als ik nog terugdenk aan mijn kraamtijd, en wat soms mijn mama en schoonmoeder zeiden *schudt hoofd* Gewoon je kindje lekker bij je nemen, lekker laten drinken, en verwennen kan echt niet, want de definitie oorzaak-gevolg begrijpen ze niet eerder dan een jaar of 2-3. Heb je al eens aan een draagdoek gedacht?
Heb ik, een lodger. ze vindt het er heerlijk in. Ze valt wel in slaap bij me en daarna kan ik haar gewoon wel wegleggen, dus helemaal niet slapen doet ze niet. vandaag alleen wat minder, ze wilt ook ieder uur even een slokje doen.
Ah, regeldagen...heel herkenbaar. Gewoon lekker aanleggen bij vraag, is goed voor je productie en voor je kindje. Joh, je bent een model mama, het gaat super!
Lize doet dit ook en ik denk dat het er echt gewoon bij hoort! Je baby heeft negen maanden bij je gezeten, dan is het toch logisch dat ze liever bij jou ligt dat in een kaal en koud bedje? Ik neem Lize gewoon lekker bij me, al betekent dat soms wel dat ik een flinke dag met haar op de arm zit... Als ze wat ouder is, dan ga ik haar wel aanleren dat ze ook in haar bedje in slaap moet vallen. Soms lukt het nu al, maar als het niet lukt mag ze lekker bij mij liggen en slapen. Slaapt ze diep genoeg, dan gaat ze d'r bedje weer is. Gewoon lekker bij je nemen en doen wat jou goed lijkt. Dat hebben ze mij ook gezegd en het bevalt me opperbest!
Sem wilde in het begin ook heel graag bij mij liggen, hij sliep heerlijk, ik vond het heerlijk! Lekker doen hoor, laat ze maar lullen, je kindje is nog zo klein, gewoon lekker bij je laten liggen. Iedereen weet het altijd beter, ik moest sem ook maar laten huilen, jaja GVD, vandaag bij de huisarts geweest, en hij heeft reflux, dus ben blij dat ik hem nooit heb laten krijsen. Huilen wel eens maar niet in de eerste maand, het is een in-slaap-val-huiltje, maar dat leer je vanzelf wel herkennen.
Wendy lekker je eigen gevoel volgen meid! Vroeger deden ze zoveel dingen anders en dat wil echt niet zeggen dat dat altijd beter was. Lekker je kindje bij je nemen en aanleggen als ze wil drinken. Heeft m.i. helemaal niets met een vrije opvoeding te maken, maar gewoon met voldoen aan de behoeften van je kindje. Ik heb wat afgesjouwd met mijn dochtertje in de draagdoek (zeker omdat ze ook nog verborgen reflux heeft) en haar altijd bij me genomen als ze huilde. Net zolang tot ze rustig was. Ze slaapt nu uitstekend en is echt niet afhankelijker/verwend ofzo. Ze zit makkelijk een uur lekker in haar eentje te spelen met haar blokken! Heerlijk, ben echt blij dat ik haar de aandacht gaf (en nog steeds geef) die ze nodig heeft.
Ik laat mijn Olaf echt niet huilen hoor, in het begin wel gedaan op advies van het CB, maar ben daar al snel van terug gekomen. Jochie over de rooie, mama over de rooie en allebei niet meer tot bedaren te brengen. En ja oudere mensen zeggen dat inderdaad vaak, lekker laten huilen, slaapt vanzelf in. Dat is ook zo, maar wel uitgeput van het huilen en bere verdrietig omdat hij of zij aan zijn lot is overgelaten en het alleen op moet zien te knappen, dat kan toch niet. Ik heb er dan ook heel veel spijt van dat ik hem heb laten huilen die paar keer... Toch wordt ik er af en toe ook nog wel moedeloos van hoor als hij om niets lijkt te huilen...
Het cb zegt dat ik hem wel verwen, als hij huilt en ik hem uit bed haal, vind dat zo'n onzin! Je laat je kind toch niet helemaal moe huilen
Vroeger, ja vroeger dachten ze ook dat de wereld plat was. Gelukkig denkt mijn eigen moeder er net zo over en als ze ergens anders over denkt, zeg ik gewoon, ja, het is mijn baby en ik doe het op mijn manier. Maar de eerste weken ben je gewoon een soort oververmoeide hormonale jankbom, tenminste ik wel hoor. Ik vond het hartstikke zwaar...maar er komt een tijd dat het allemaal went en je weer een ritme en wat energie krijgt. En gewoon lekker knuffelen hoor als ze huilt.
je kan zo'n kleintje echt nog niet verwennen hoor! En trouwens: stel nu, dat dat wel zo was: een verwend kindje kun je dingen weer afleren, maar een kindje dat zich niet goed aan je heeft gehecht omdat je hem steeds hebt laten huilen, kan je niet alsnog veilig laten hechten! Dan weet ik wel wat ik kies hoor! Ik probeer wel, nu Thomas wat ouder is, om hem echt in bed te troosten en hem er niet perse uit te pakken bij een jengel of huiltje. Bij krijsen pak ik hem er wel uit als hij geen aanstalten maakt om op te houden
vrwennen kan absoluut nog niet nu! zulke kleintjes moet je echt niet lang laten huilen. waar je wel last mee kunt krijgen is dat ze op een gegeven moment niet anders meer wil dan bij jou in slaap vallen, want als je dit constant blijft doen raakt ze wel gewend eraan. wat ik vaak deed, was Dano tegen me aan houden tot zijn ademhaling rustiger werd, hij een beetje loom werd. en toen legde ik hem in de box(daar sliep hij nog tot week 7) maargoed als je haar dan neerlegd als ze heel loom is blijf je bij dr met je hand op dr hoofdje ofzo, en misschien wat zingen zodat ze het gevoel heeft contact te hebben met je. maar op die manier leert ze zelf in slaap vallen. ze is nog heel klein en wat de meesten al hebben geschreven ze huilen niet voor niets, het is alleen wel goed jezelf bewust te zijn van de gevolgen.
Thnx voor jullie reacties! (thnx jingels ) Heb besloten (lees: ik ga proberen ) dat als iemand er nog wat van zegt, dat ik ga zeggen, dat ik haar dan maar lekker verwen. Vannacht is trouwens wel super gegaan. 11 uur kwam ze voor de laatste voeding, heb haar toen weggelegd, toen kwam ze om 4 uur weer. Voeding en daarna weer in dr wiegje, ook meteen slapen en om 7 uur weer voeding en heb ik haar lekker bij me gehouden. (ja, mama wilt ook af en toe, hihi)
hoi Wendy, in de eerste weken ben je superkwetsbaar en ik begrijp nog steeds niet dat mensen (die nb ZELF ooit ook gebaard hebben) daar geen rekening mee houden. Ik had daar zelf ook ontzettend veel last van, iedereen wist het beter en ik werd steeds onzekerder. (Uiteindelijk had ik het altijd bij het rechte eind en voelde ik overduidelijk het best mijn kindje aan). Toen ik je titel las, dacht ik aan een wat ouder kindje, maar je meisje is pas 2 weken! Hoe durft men tegen je aan te zeuren over verwennen, laat ze liever vragen hoe het met jou gaat! (ggrrr, krijg weer kromme tenen). Ga echt op je gevoel af, jij kent je kindje het best. Lekker heerlijk bij je houden! Ik heb Lize de eerste weken ook ontzettend veel gedragen, op mijn buik laten slapen, ge'pinkt', alles om haar een rustig gevoel te geven. Nu slaapt ze perfect in haar bedje en van 'verwennen' is geen sprake. ik wens je veel knuffelplezier met je meisje Amber ps: @liza84: heet jouw dochtertje Lize? Topnaam!
Een baby kun je tot 4 maanden niet verwennen en ook niet aanwennen. (wetenschappelijk bewezen) Daarna gaan ze wel aan bepaalde dingen hechten zoals speentje of inbakeren. Het is juist bewezen dat kinderen waarbij de moeder meteen reageerde als ze huilden beter hechten, betere sociale vaardigheden hebben en zelfverzekerder zijn dan babies waarbij de moeder ze liet huilen. Op een gegeven moment geven ze het dan wel op, maar meer zo van "het heeft toch geen zin om te huilen, er komt toch niemand". Uiteindelijk moet je natuurlijk wel gaan oppassen met verkeerde gewoontes en onderscheidt maken tussen een jengeltje en of er echt iets is, maar tot die tijd: gewoon lekker bij je nemen! Laat die (ouderwetse!) mensen maar kletsen, die zijn natuurlijk ook product van "hun tijd". Vroeger (waaay back when) werden kinderen op hun buik gelegd en was flessevoeding de norm. Borstvoeding was toen gevaarlijk : : Net zoals wij nu dingen leren die waarschijnlijk over 30 jaar weer anders zijn en dan zijn wij de betweters, hahaha!
Het is al tig keer gezegd maar trek je alsjeblieft niks aan van die mensen! Stel je bent een klein hulpeloos wezen. Je kunt niks zelf. Je bent op een plek die nieuw is, en zo anders dan je tot dan toe gewend was. Het enige dat je kunt is huilen om duidelijk te maken dat je honger hebt, moe bent, bang bent, je niet lekker voelt.....En stel je begint met huilen en er komt niemand...je ligt daar maar en je bent echt bang/niet lekker en je huilt nog langer........je hoopt zo dat die lieve mama komt maar ze komt maar niet......... Mensen zeggen dan, laat maar huilen, ze stoppen vanzelf...... ja dat zal best na een uur of zo zijn ze wel kapot.....Maar bevoordelijk voor je relatie is het niet. Tegen ons werd precies hetzlefde gezegd. MAar eigenwijs als ik ben heb ik Ruben altijd bij me genomen, tot ik hem zo goed kende dat ik wist dat ik hem wel ff kon laten gaan. Ik denk juist dat een van de redenen dat Ruben bijn anooit huilt is dat hij weet, vertrouwen heeft, dat als er iets is dat ik dan wel kom. Hij hoeft me niet te testen. Ik ben voorspelbaar. Dus laat het een gerusstelling zijn. Ruben sliep ook in op schoot, aan de borst, op de arm en nu is hij 1 jaar. Gaat om 19.00 uur naar bed, slaapt tot de volgende dag 8.00. Huilt bijna nooit. En ook overdag is naar bed gaan geen probleem. GEniet van je kindje, die eerste weken zijn zo kostbaar, laat die door niemand verpesten hoor en volg je hart!
ik zou zeggen luister naar je gevoel. ik moet alyssa dus wel laten huilen als ze in bed ligt en niet in slaap valt. als ik haar iedere keer pak wil ze helemaal niet slapen. ik heb al een keer een half uur gewacht voordat ze eindelijk sliep. ze bleef maar huilen en als ik haar pakte werd het nog veel erger. dus ja dan moet het wel, maar leuk vind ik het niet. gelukkig doet ze dit alleen overdag. succes ermee. liefs doris