Wij zitten met een probleem...onze hond Tessa die we vanaf januari 2007 uit een Spaanse opvang hebben(ze is half podenco/half labrador)gaat steeds moeilijker doen naar onze kleine man van 9 maanden.Tessa is al een hondje met een gebruiksaanwijziging.Ze was heel bang toen we haar kregen(ze was toen bijna 1),ze houd niet zo van mensen en andere honden ,maar voor ons is ze superlief en als ze aan je wend is ze een lief aanhankelijk hondje.Ze is wel vriendjes met sommige honden maar er zijn genoeg die ze niet mag.Toen we Tessa kregen hadden we Kenzo nog onze lieve Alaskan malamute en op hem vertrouwde ze erg en het ging echt goed tussen die 2.Kenzo werd 3 jaar terug erg ziek(nierfalen) en vorig jaar in mei hebben we hem moeten inslapen.De pijn die we toen voelden was immens.Volgende maand is het een jaar terug en de pijn is er nog.Tessa was toen echt helemaal uit haar doen.Nou hebben we een baby erbij en eerste instantie leek het goed te gaan maar dat is nu veranderd.Tessa gromt elke dag wel 20-30 keer naar onze kleine man en laatst liep ze langs de box stak ze haar tanden uit en nipte ze.Kleine man helemaal van slag,gelukkig niks te zien..wel en beetje rood vingertje maar wel enorm geschrokken en wij dus ook.Nu houden we ze maar veel gescheiden want ik wil geen risico nemen.Maar zelfs al ziet ze Dean een halve kamer verder gromt ze alweer.Ze heeft een bench waar ze graag in zit en als Dean kruipt doen we sinds kort de bench dicht.Ze ligt er toch al in dus gewoon even deurtje dicht.We hebben overlegd met een gedragstherapeut maar die zegt dat Tessa een bang hondje is en Dean dus onverwachtse dingen doet wat Tessa eng vind en Tessa haar gedrag zal dus niet veranderen.Maar nu wat? Niemand zal Tessa willen en naar een dierenasiel breng ik haar echt niet.Vind dit zo erg....heeft er iemand nog tips of een idee wat we kunnen doen.Mijn 1e reactie is natuurlijk wel dat ik Dean moet beschermen maar ik ga niet mijn hond in laten slapen of zo.Het liefste hoop ik dat ze bij een kennis kan maar niemand wilt haar....
Wat sneu dat het nu zo moet gaan ik raad je echt aan om contact op te nemen met een andere gedragstherapeut. ik weet niet wie er nu bij jullie is geweest, hoevaak en wat voor tips je heb gekregen, maar een GT die opgeeft is in mijn ogen geen goede GT Een goede GT komt altijd met tips en een oplossing..ok in sommige gevallen blijkt dit niet te werken maar ook dan zal een goede GT jullie daarin steunen met het maken van een goede beslissing Ik raad je aan contact op te nemen met Nelis Verhoeven Calming Signs | Wie zijn wij Hier is het ook mogelijk om de hond deels intern te trainen zodat bij jullie de druk wat van de ketel gaat Mocht hij te ver bij jullie vandaan zitten dan kan je eens kijken of een GT van quibus wat dichterbij te vinden is Gedragstherapie voor honden Mocht het echt niet meer gaan dan zou ik contact op nemen met de stichting waar jullie haar vandaan hebben zodat zij kunne helpen met het zoeken naar een nieuw baasje veel sterkte met alles!
ps....Ik weet er er vaker dit soort vragen zijn geweest.Had ook nooit verwacht ondanks dat Tessa haar problemen heeft dat ik hier over dit onderwerp een vraag zou stellen.Wij gaan ook niet over 1 nacht ijs met onze dieren. Zie mijn topic van vorig jaar over onze andere hond.("wanneer?") Maar weet me nu gewoon geen raad meer.
Dit hondje heeft natuurlijk al heel wat meegemaakt dus is het niet zo gek dat ze zo doet. Maar dat is natuurlijk geen reden om je kind in 'gevaar' te brengen. Heb je al een cursus met haar gedaan? Volgens mij is het heel veel onzekerheid bij haar. Als je zeker weet dat je haar wilt herplaatsen zou je dit bv aan kunnen geven bij de gedragstherapeut en dierenarts, misschien dat zij iemand weten met verstand van honden of dat je vraagt of je daar een briefje mag ophangen. Je kan je ook aanmelden bij het asiel maar je hond bij je thuis houden. En als laatste zou ik me aanmelden bij bv hondenforum.nl misschien zit daar nog een liefhebber of iemand die hetzelfde heeft meegemmakt heeft en goede tips voor je heeft. Voor de rest is het misschien handig om iets meer over haar te vertellen, is ze gesteriliseerd, verder goed gezond, hoe oud is ze? Stekte iig, vind het goed van je da je zoveel moeite voor haar doet zodat ze niet in verkeerde handen valt.
@Hendrika...dank je wel voor de links...ga er zeker wat mee doen. @Tuttie....ik ga inderdaad een andere gedragstherapeut zoeken. Ben alleen bang dat ze er niet veel mee kunnen.Tessa heeft inderdaad veel meegemaakt.En als ze je eenmaal vertrouwd is ze echt heel lief en ze luisterd goed.Een cursus hebben we niet gedaan omdat ze echt alleen maar tekeer bleef gaan naar de andere honden.Ze was echt bang. Het liefste zien we haar gedrag veranderen maar of dat gaat lukken...
Nessy t is alsof ik ons eigen verhaal lees. Wij hadden een hondje uit Roemenie. T ging allemaal helemaal goed, na lang oefenen en wennen natuurlijk want ze was echt doodsbang. Maar met ons, mijn man, mij en ons dochtertje ging t helemaal fantastisch. En trouwens ook met mensen die hier vaker kwamen. Ze kreeg steeds meer zelfvertrouwen en ze wilde zelfs mee spelen en lekker kroelen. Totdat ik merkte dat ze ging grommen naar ons dochtertje. Ik greep steeds meteen in en we hebben afgesproken dat we t aan zouden kijken. Voor ons was de druppel, helaas, dat ze naar t gezicht van ons dochtertje hapte. Mijn meisje had een bloedlipje, van de tanden van de hond of van haar eigeb tandje dat kon ik niet zien. Ik zat er bovenop want ik laat ze nooit alleen, maar t was een grom en een seconde later een hap. Met veel pijn in ons hart hebben we toen besloten t hondje weg te doen. Ik heb t er nog steeds heel moeilijk mee. Maar we hebben vanaf t begin gezegd we willen er alles voor doen, we willen er alle energie in steken (en je weet wel hoeveel dat is met een straathondje) maar voorwaarde voor ons was dat t goed moest gaan met onze dochter. Een onmogelijke keuze bijna, maar we durfden t niet verder aan te kijken en te wachten tot er weer wat zou gebeuren met wellicht ergere gevolgen. Heel veel succes met de beslissing en hopelijk kan een gt jullie en jullie hondje redden!
Heb je al op het buitenlandsehonden forum gevraagd naar ervaring met een gedragstherapeut bij jou in de buurt die ervaring heeft met buitenlandse hondjes? Ik heb zelf een Turkje in huis gehad, zij had ook haar eigen 'problemen' maar juist door een GT in te schakelen die ervaring had met honden uit deze landen vielen dingen veel meer op hun plek. Verder zijn er op dat forum ook veel mensen die zelf na jarenlange ervaring met deze hondjes je misschien wel zeer bruikbare tips kunnen geven in hoe hiermee om te gaan. Heeft de stichting waarbij je haar geadopteerd hebt geen eigen GT die je kunt benaderen? Ik weet dat sommige stichtingen dat wel hebben. Sterkte ermee, een onzekere hond is niet makkelijk in de omgang, helemaal niet met een klein actief en ontdekkend kind in huis.
Het kan ook jaloezie zijn he... edit; Even toelichten. Wat je nu doet is een hondje, wat al bang is en alleen jullie vertrouwd, continue bij je kindje vandaan halen. Ze moet in de bench, uit de kamer. Dat zal het grommen alleen maar erger maken in mijn ogen, want waar zij altijd op #1 stond, is dat nu het kindje. Uiteraard logisch! Je kind komt boven de hond.. maar het kan dit gedrag wel versterken. Veel succes ermee!
dat kan best een goede optie zijn zodat ze best even uit getest kan worden doormiddel van dummies dan heb je de angst ook net voor je kindje
@within....dit doen we inderdaad sinds kort.Eigenlijk dus sinds we haar hebben horen grommen.De bench is voor Tessa geen straf.Die staat meestal gewoon open en ze gaat er vaak zelf in liggen...dat deed ze al voordat we een baby hadden.Het is haar vertrouwde plekje en ze ligt er ook graag in.Nu dat ons mannetje kruipt doe ik dan wel even de bench dicht als Tessa in de bench aan het slapen is.Maar inderdaad we houden Tessa wel nu weg bij de baby....ben echt bang dat het grommen eerdaags over gaat in bijten.