Alle voors en tegens mee genomen: Doen. Het eerste jaar is de doorslaggevende reden misschien niet eens het geld. Maar de zekerheid van toewerken naar een vast contract, hypotheek (en extra aftrek) op eigen naam en vrijheid om te beslissen of je iets nieuws wil als huis (met wellicht een beter rentetarief, die zijn nu laag), zijn belangrijke zaken. Betreffende uitputting: het lijkt me bijzonder pittig. Wat dat betreft heb ik groot respect voor je als ik jouw verhaal lees. Maar angst voor financieel niet uitkomen, je contract verliezen, niet kunnen kiezen voor het juiste huis en rentetarief, de auto niet kunnen betalen bij een probleem etc. ook. Dat vreet aan je. Minder zorgen op dat gebied en wellicht dat spaarpotje opbouwen, geeft rust! En daarmee energie. Idem dat je thuis minder werk omhanden hebt, en je dan op jouw kinderen kan focussen in plaats van huishouden etc.
Je jongste gaat over een jaar naar de basisschool .dus heb je sowieso minder "qualitytime" met je kinderen. Daarbij is het niet de hoeveelheid aan uren van qualitytime maar de invulling van belang. Dus doen!
Ik zelf zou het ook doen! Voornamelijk een stukje financiële rust die het kan creëeren, en ja, je kunt altijd terug op wat voor manier dan ook, zoals je zelf al ouderschapsverlof noemde. Misschien het eerste jaar even pittig, maar het levert echt wat op. Qua tijd met je kinderen, ja, neem een schoonmaakster, voor een aantal uren in de week. Die kan dan echt alle gewone, wekelijkse dingen voor je doen, dan kun je altijd zelf nog eens wat extra's zoals ramen etc doen. Tips; kijk ook naar hoe je je dag indeelt qua dagelijkse klusjes. Schil bijvoorbeeld in de avond (voor de tv) vast de aardappels en groente voor de volgende dag. Leg de kleding vast klaar, schooltassen al inpakken etc. Kijk wat je kinderen evt voor kleine klusjes op zich kunnen nemen. Tafeldekken voor het ontbijt voordat ze 's avonds naar bed gaan ofzo, eens een keer de stofzuiger pakken. En ja, misschien wordt het dan niet zo schoon als dat je het zelf doet, maar dat moet je dan maar even voor lief nemen. Als iedereen even helpt heb je alles zo weer aan de kant en heb je tijd voor elkaar. Misschien doe je dit ook allemaal al wel, maar dit schoot me zo even nog te binnen. Veel succes met het maken van je keuze!
Dames, bedankt voor al het meedenken. Ik heb het nu bij HRM neergelegd en met een aantal collega's besproken. Als het goed is hoor ik morgen meer.
Ik zou het ook doen, of althans proberen, door eerder genoemde redenen van toekomst/pensioen/huis etc. Ik heb altijd 40+ uur gewerkt per week, ik deed 3 verschillende dingen naast elkaar waarvan er 2 eigenlijk al fulltime op zich waren (promotieonderzoek, tweede master gehaald, 1 dag per week ergens anders gewerkt, zwanger en alleenstaand dochter gekregen, huishouden enz). Achteraf gezien gekkenwerk geweest om dat allemaal tegelijkertijd naast elkaar te doen. Ik weet niet of ik het nog een keer zou doen, maar ik heb het wel gedaan en alles succesvol afgerond. Pluk ik nu de vruchten van door een goed CV, kan goede banen krijgen en door hoger salaris kan ik nu minder werken (van 40+ naar 32-36 en nu 29 uur) en heb meer dan gemiddeld spaargeld. Sinds dochter er is ben ik 4 dagen gaan werken (eerst van 8 uur, nu van 7.2 uur), geen werk meer mee naar huis, op strikte tijden beginnen en stoppen vanwege KDV, soms inderdaad belangrijke dingen missen vanwege ziekte. Je wordt er vanzelf efficienter en selectiever van hoe je je tijd benut, want de tijd dat ik met dochter ben wil ik er ook echt van genieten (huishouden/boodschappen vind ik prima tussendoor, dochter helpt graag mee). Eerst was werk voor mij het belangrijkste, nu dochter, maar dat betekent niet dat ik vind dat dat niet te combineren valt. En vrije tijd voor mezelf is ook echt belangrijk. Hoe zwaar je 4 dagen werken vindt is denk ik dus relatief. Als je van 3 naar 4 dagen gaat zul je het waarschijnlijk als zwaarder ervaren, ik vond van 5 naar 4 dagen een enorme luxe. Boodschappen doen doordeweeks, evt huisarts/tandarts plannen op je vrije dag, stad in op je vrije dag, schoonmaken/was doen op je vrije dag, en daardoor is weekend echt weekend, dat was ik allemaal niet gewend. In mijn studententijd was het ook 5 dagen studie of onbetaalde stage en daarnaast nog 1,5 dag werken, dus er is een periode geweest dat ik 2 hele dagen weekend al enorme luxe vond! Ik ben ook alleenstaande mama (1 kindje), maar vindt dit dus prima te doen zo 4 dagen werken, maar niet iedereen is hetzelfde natuurlijk en elke situatie/omstandigheden is ook weer verschillend. Aan het begin moet je ook wennen aan de verandering van 3 naar 4 dagen, maar op lange termijn pas je je ook aan aan wat je doet. Ik vind dit fijner om eerst te investeren en dan steeds minder hard/uur te kunnen werken omdat je salaris omhoog gaat Maar een burn-out kweken gaat niet helpen nee, dus ook zelf aanvoelen wat haalbaar is, is soms lastig tevoren inschatten. Minder dan de 29 uur die ik nu werk wil ik trouwens voorlopig niet (kan ook niet altijd qua werkgever), vindt het perfect zo.
Is het misschien mogelijk dat je een maand proefdraait met extra uren? Dan weet je in ieder geval hoe je toekomst eruit zou zien en of het haalbaar is, qua energie en opvang voor de kids.
Nee proefdraaien kan niet. Ouderschapsverlof opnemen wel. Met 1 dag per week kun je dag behoorlijk uitsmeren. Maar dat zou dan voor max een jaar zijn want als de jongste eenmaal op de basisschool zit zie ik geen probleem meer eigenlijk. En ik ga er vanuit dat de 32 uur een tijdelijke uitbreiding van mijn contract wordt (is standaard procedure), voor n jaar.