Wij zijn een multi-cultigezin. Ik ben Nederlands, mijn ega is Vietnamese. Ze is hier in 2009 naar Nederland gekomen en in 2010 is ze getrouwd. Mijn familie was in het begin erg sceptich. Op zich ook wel logisch, want je hoort toch wel heel veel dat er buitenlanders naar Nederland komen voor een verblijfsvergunniing of voor het geld. En tegen ons huwelijk waren ze in het begin, logisch ook sceptisch. En omdat het voorbereiden van ons huwelijk, tegelijkertijd ging met het leren kennen, verliep dat niet vlotjes. En mede daardoor was onze trouwdag niet het gewenste familiefeest die je mag verwachten. Er zijn door de sceptische houding van mijn familie dingen gezegd, die voor een Nederlander heel logisch zijn. Maar de schoonzussen waren toen, zwaar op de tenen getrapt. Iets wat ze nu nóg steeds kwalijk nemen. (dat zeg je toch niet??? of dat ga je toch niet voorstellen???) Nu een aantal jaren later, is de sceptische houding helemaal weggenomen. Ze zijn juist blij met de wederhelft en ze is helemaal opgenomen in de familie, alsof ze de dochter van mijn ouders is. Beter kun je het niet hebben. Volgend hoofdstuk, de doop van onze kleine. Volgens Aziatisch gebruik, wilde mijn ega dat de peter en de meter, dat het in haar familie was. Het is immers gewoon dat de peter en de meter directe familie is van de moeder. Ik had me daar totaal niet in verdiept en we vroegen dus mijn schoonzus en zwager of zij de peter en meter wilden zijn. In al mijn onschuld. Mijn familie was daar teleurgesteld over, omdat het een feest van twee families moest zijn. Ik kreeg te horen, dat het in Nederland gewoonlijk is, dat de de peter of meter aan vaderskant in de familie zit en andersom. Allebei de families leveren een. Oke, mijn broer de peter en haar zus is dan de meter. Probleem opgelost. Weet ik veel... Probleempje, mijn schoonzus zei: Ja, je had het eerst aan mij gevraagd, als mijn echtgenoot het niet mag zijn, dan wil ik het niet meer. Pfff... wat een gezeik zeg. Ik heb echter alleen het gevoel, dat ze nu weigert om mij te kwetsen. Maar die vlieger gaat neit op, want dan ben ik de stijfkop. Mij hebben ze er niet mee, maar mijn dochter. Vind het naar dat ze nu iets beslissen over de rug van mijn kleine meid. Tot slot... nu gaat de familie van mijn ega weer zeuren, dat de doop uitgerekend op vaderdag is. Los van het feit, dat wij als gezin van thuisuit gewend zijn om een vaderweekend te hebben in plaats van een specifieke dag (de zaterdag bij de ene vader en de zondag bij de andere vader), hadden we daar totaal niet bij stilgestaan. Juli en augustus liever niet ivm vakanties, september was al vol en oktober werd al heel laat gevonden door ons. Ons maakt het niet uit, de doop is op vaderdag willen ze niet bij het feest zijn, prima, willen ze er wel bij zijn, ook prima. Maar gaan het niet verschuiven omdat anderen die dag ook nog ergens anders heen willen gaan.
Ik zou lekker doen waar jullie je goed bij voelen.. Ik lees een hoop aanpassingen aan die en die.. Je kan toch nooit iedereen tevreden stellen.. Lekker vragen wie jullie graag willen als peter en meter, wil iemand dan niet meer omdat de wederhelft niet gevraagd is? Prima, dan niet, kies je iemand anders.. Wil iemand niet komen omdat het op vaderdag is? Prima, dan komen ze lekker niet.. Hun gemis, niet dat van jullie!
Ik zou nadenken over beweegredenen om je dochtertje te laten dopen, want het komt mij voor als een plichtmatig familie bijeenkomst zo.
Toch wel met JOU, hoop ik? Even heel kort door de bocht: Ze moeten niet zeuren. Ik zou zeggen: Gewoon doen zoals het oorspronkelijke plan, dus peter en meter uit schoonfamilie. Ik ken het hele principe niet, maar ik heb wel vaker gehoord dat peter en meter een stelletje was, dus niet iedere familie levert elk. En wie zijn zij om regels aan jullie op te leggen?
Misschien ben ik iets te Christelijk hiervoor, maar dopen is toch je kind overgeven aan God? Het hele idee erachter is toch dat je je kind terug. Geeft aan Hem? Dus leuk zo'n symbloische rol van peter en meter, maar laten we onzelf aub niet te groot maken. Bescheidenheid siert de mens. Nu ben ik geen Katholiek trouwens, dus ik weet net of mijn idee achter kinderdoop klopt. Correct me if im wrong Succes
Uhm waarom doop je je dochter? Toch niet voor de familie mag ik hopen? Dopen doe je omdat je ergens achter staat.
Zo gaat het uiteindelijke doel, de keus om jullie kindje te laten dopen, toch in zn geheel voorbij?? Jullie als ouders maken toch de keuzes van het hoe en wat en wanneer? Zo kom je er toch nooit uit, als anderen zich er mee bemoeien, dus ik zou doen wat jullie 2 willen en daar past een ander zich maar mee aan.
Onze kinderen zijn ook gedoopt, maar bij geen van mijn 3 kinderen kwamen de peetouders uit 2 families. Bij de oudste was het een broer van zijn vader (mijn ex) met zijn vrouw. Helaas ging zij er 3 weken na zijn doop vandoor met een nieuwe liefde, dus weg peettante.... Om die reden heb ik bij de andere 2 gezegd dat ik echt puur familie, dus geen aangetrouwd wilde hebben. Zij hebben beiden dezelfde peetouders: de broer van mijn man en een nichtje van zijn kant, hier dus geen peetouders van mijn kant.
Ik vind dat de familie hier niets over te zeggen heeft. Het is jullie kindje, jullie kiezen wie jullie daarvoor als peter en meter willen. En jullie beslissen ook hoe en wanneer jullie dat doopfeest willen houden. De familie heeft dit maar te accepteren, of ze het nu leuk vinden of niet. En ik zou ze knap asociaal vinden, of egoïstisch, als ze dan hun trots niet voor jullie opzij kunnen zetten, en dan niet komen, of wel komen maar gaan lopen zeuren. Mijn schoonmoeder was het ook niet eens met de manier waarop wij onze bruiloft wilde vieren. We hebben haar keihard gezegd, take it or leave it. Want het was ONZE dag en niet die van haar, of van de familie.
Jullie hebben toch 2 kinderen? Is de doop voor de jongste of de oudste? Als het voor de oudste is (wat me vrij laat lijkt, dopen gebeurt vaak toch al aardig snel?), dan kun je toch voor de oudste de ene kant van de familie kiezen en straks voor de jongste de andere kant? Als het voor de jongste is vraag ik me af hoe jullie het bij de oudste hebben gedaan? Oftewel: lijkt me niet zo'n moeilijke oplossing Wat betreft dag, zou ik het lekker doen wanneer het mij uitkomt en wie er wil komen, gezellig, zo niet, pech...
dat betekent echtgeno(o)t(e) Ik zou lekker doen wat jullie willen. Jullie passen jullie al genoeg aan van wat ik er zo van lees. Overigens wat betreft het verhaal van doop. Je doopt je kind vanuit een overtuiging, wat die overtuiging dan ook moge zijn. Ik ben ook in de kerk getrouwd, en dat voelde gewoon goed. Echter ben ik geen praktiserend christen, maar geloof op mijn eigen manier. Waarom iemand doopt hoeft in geen enkel geval een onderwerp van verantwoording te zijn.
Ben je dan een man TS? Dacht altijd dat je een vrouw was Maar lastig zeg... Ik zou idd ook doen wat jullie willen en niet wat de familie wil
Doe wat je gevoel je ingeeft. Denk aan je kindje en aan jullie zelf. De rest is bijzaak. Het zegt meer over hen dan over jullie.
Ik weet niet hoe lang je al meeleest op dit forum, maar een * achter een naam (zoals bij Hayley*) betekent meestal dat het kindje overleden is...
Snap ook niet alles. Idd ben je een cman t.s?? Ega snap ik wel dat is man of vrouw. Maar draai je eigen doop in elkaar wat jullie egen wensen zijn.