ik zeg niet dat elke bevalling makkelijk is of dat het bij geen enkele bevalling pijn doet. ik zeg alleen dat ik vind dat de film overdreven is. ik vind, dat betekend mijn mening. en dat er dan meteen mensen tegen mij in gaan en boos op mij worden enkel omdat ik mijn mening geef.sorry maar meningen mag je toch geven. ik zeg mijn mening en mijn bevalling, daarmee zeg ik niet dat elke bevalling makkelijk is. jammer dat het hier weer eens zo moet.
Ik was vrijdag in het ziekenhuis met weeën (helaas valse start), maar daar lag toch echt een vrouw te krijsen alsof ze minstens vermoord werd. Echt nog erger als in het filmpje. Dus geloof niet dat het filmpje in scene gezet is! Zelf heb ik tijdens mn eerste bevalling echt niet gegild, maar denk dat ieder zijn eigen manier heeft van omgaan met pijn!
Als je zegt dat je de film overdreven vindt, dan geef je dus gewoon een oordeel over een ander. Je hebt het dan niet alleen over jezelf. Vindt dat ook niet zo aardig. Ik ken ze ook hoor, vrouwen die de bevalling appeltje eitje vinden, maar zo gaat het niet bij iedereen. Het is geen schande als je het zwaar hebt gehad hoor... On topic... zelf vind ik bevallingspijn de ergste die er is. Doe mij maar een lekkere wortelkanaalbehandeling bij de tandarts hoor . Vooral het persen vond ik hel: dat gevoel van het hoofdje dat ook steeds terug schuift. Bah. Moet zeggen dat ik beide keren wel lang heb moeten persen. De dames waren twee keer omstrengeld. En: je kunt het echt aan! Bij de eerste kreeg ik na een uurtje of 10 een ruggeprik (werd ingeleid en ontsluiting stokte op 5 cm, maar meisje dipte op het infuus, dus dat werd niet opgevoerd). Hoewel die bevalling dus op het eind pijnloos was, vond ik die veel zwaarder en heftiger dan mijn natuurlijke thuisbevalling van de tweede. Die was erg pijnlijk en even spannend op het eind, maar wel een prachtige ervaring. Heel ontspannen en relaxed. Ik denk dat het dan toch scheelt dat je in je eigen omgeving bent en het klappen van de zweep al kent. En zoals iemand al schreef: het boek van Beatrijs is een aanrader!
Bij de eerste heb ik niet gegild. Het was wel lang (24 uur) en pijnlijk, met een boel gedoe aan het einde. De tweede was 9 pond en in een uur tijd had ik volledige ontsluiting, ik heb 40 minuten moeten persen en dat was echt vreselijk, ik heb toen wel gegild, terwijl ik me dat echt niet kon indenken dat ik dat zou doen. Of straks weer zal doen. En straks moet nummer drie eruit. Met de valse weeen die me om de oren vliegen de laatste week weet ik in elk geval weer hoe het voelde. Niet fijn.
ja bevallen doet pijn en verschild per persoon.. ik vond buikweeen een heel stuk beter te doen dan rug weeen.. zelf heb ik 2 moeilijke bevallingen gehad. en ik heb echt wel wat lelijke woorden geroepen. maar zelf denk ik dat het geluid dat sommige vrouwen niet alleen door pijn komt... ik denk: je hebt echt wel pijn maar onbewust/bewust vind je een manier om er mee om te gaan.. de ene sluit zich af voor de buiten wereld de ander maakt geluid weer een ander vind een andere manier. ik zelf had een bepaald nummer in mijn hoofd en begon met dat nummer mee te tellen... tot 8.. kwam erg raar over hahaha mijn moeder zei nog tegen de verloskundige ik heb haar tot 10 leren tellen hoor! damn wat was ik pissig volgende weeen riep ik kwaad 1 2 3 4 5 6 7 8 en voor jullie 9 en 10 zie je wel dat ik het kan laat me mijn ding doen! ook ligt het natuurlijk aan je pijngrengs de ene heeft een hoge een andere een lage maar vind niet dat je mag/kan zeggen dat vrouwen die veel geluid maken zich aanstellen. ik zelf vind dus ja bevallen doet pijn en ook dat ze zeggen na de bevalling ben je het vergeten... hum ik niet hoor de pijn was ik niet vergeten maar mijn meiden zijn alle pijn meer dan waard geweest!
bij mijn eerste 2 bevallingen niet gegild bijna geen kik gegeven ondanks de vreselijke pijn. bij nummer 3 heb ik echt wel een paar keer geschreeuwd, en gesmeekt om een keizersnee enz. ik vond het echt meer pijn doen dan bij de eerste 2! dus ik vind het belachelijk als er gezegd word dat het overdreven is. elke bevalling is anders!
Ik heb een makkelijke vlotte thuis bevalling gehad. Ik weet nog dat het wel ff bikkelen was maar als iemand mij vraagt deed het pijn en hoeveel pijn dan kan ik dat niet meer voor me halen. Ik kijk dan ook terug op mijn bevalling als een hele mooie ervaring vind het echt prachtig. Ik realiseer me wel donders goed dat zo'n bevalling niet voor iedereen is weg gelegd. Heb om me heen bij vriendinnen ook weleens anders gezien. Elke bevalling is anders en iedereen ervaart het ook anders. De een gilt alles bij elkaar, de ander geeft geen kik. Ik denk dat je nooit voor iemand anders kan bepalen of iets wel of geen pijn doet en hoeveel pijn het doet. In ieder geval hebben we het allemaal voor hetzelfde doel: je kindje op de wereld zetten! Succes meid!
Ik heb bij mijn bevalling (ontsluiting van 3cm naar 10cm op 2 uur) aan het einde gegild en geschreeuwd. Dat was aan het einde van de ontsluiting, voor ik mocht gaan persen. Achteraf vertelde de begeleidster van de zwangerschapscursus, dat dat gillen op het allerlaatste punt van de ontsluiting heel vaak voorkomt. Dat is het stukje van de ontsluiting dat 'hard labour' heet. Veel vrouwen hebben op dat punt het gevoel dat het niet meer kan, dat het echt NU NU NU moet ophouden, dat ze even rust willen, ... Voor verloskundigen en gynaecologen schijnt het een teken te zijn dat de ontsluiting volledig is of heel snel wordt. Als je het filmpje bekijkt, zie je dat deze vrouw precies op dat punt zo aan het jammeren was. En aan de tijd in het filmpje zie je dat haar ontsluiting ook heel snel ging. Volgens mij is het heel normaal, wat zij doet.
Het verschilt echt van persoon tot persoon. De een zal helemaal in zichzelf keren en geen kik geven, de ander ( ik...*SCHAAM*) heb echt net zo gegild als in het filmpje..... Maar als je kindje eruit is, is alles voorbij en ben je de pijn kwijt! Zo mooi.... heb ook een traantje weg gepinkt bij het filmpje... De pijn vergeet je niet, maar het is het zo waard!
Hihi, ik vind Filemon wel heel schattig in dat filmpje! En, JA, het kan echt zo'n pijn doen. Bij mij iig wel. Ik heb ook geroepen dat ik echt niet meer kon en dat ik niet meer wilde, enzo, haha. Vond het echt gruwelijk veel pijn doen, bah.. Maar ja, tis gelukkig bij iedereen anders.. Enne 1 dagje pijn, maar je houdt er wel iets heel moois aan over
hmmmz het deed pijn , logisch want er moet iets vrij groots door iets heel kleins haha maar als je op je lichaam vertrouwd en jezelf daaraan toevertrouwd gaat het allemaal vanzelf. hoe meer je je verzet en in paniek raakt , hoe pijnlijker je het ervaart want dan verkramp je compleet........ en zodra je bevallen bent ben je de pijn weer vergeten joh haha
pijnlijk ja zeker!!!! Ik heb geroepen dat ik dood wilde zijn. Voor mij was het echt een hel. Maar na een half jaar wilde ik toch weer een tweede kindje dus ach ja blijkbaar kan ons super sterke vrouwenlijf daar wel tegen!!!!
Ik dacht ook dat ik het niet aan zou kunnen ivm de pijn maar heb van de onsluitingsweeen vrij weinig pijn gehad omdat dat heel snel ging de persween had ik meer last van die moest ik 3 kwartier weg puffen. (heb trouwens nog in de auto gevraagd aan de verloskundige gaat het nog meer pijn doen zegt ze vindt je het niet al erg genoeg hahaha) al met al doe ik het zo weer over
Ja!!! Ben ingeleid, met wee-opwekkers en weeënstorm en anderhalf uur persen, gevolgd door knip + vacuumpomp heb ik even genoeg pijn gehad voor de komende jaren haha. Ik weet niet of het minder pijnlijk is als het natuurlijk op gang komt, of misschien is de opbouw dan wat langzamer, zodat de echt heftige weeën niet zo lang meer duren. Dat duurde nu namelijk enorm lang omdat ze vanaf t begin heftig waren.
Echt de grootste onzin ever. Ja misschien ervaren sommige dames dat wel, maar over het algemeen is dat echt niet waar. Ja de pijn is dan over, maar je bent het echt niet zo vergeten. Niet voor niks hebben zoveel vrouwen psychische problemen na de bevalling en gedurende de eerste weken/maanden. Het moet allemaal perfect zijn, een roze wolk en de pijn van de bevalling is vergeten. Niemand durft echt toe te geven als ze zich rot voelen over de bevalling, de kraamweek, de eerste weken/maanden met je baby (vermoeidheid, slapeloze nachten, huilen, onzekerheid enz.). Door dit soort opmerkingen wordt dat alleen maar in de hand gewerkt.
Nou ik ben de pijn dus echt wel vergeten. Geen idee hoe een wee voelt. Maar dat ik krom lag weet ik nog wel. Ik had de week daarna meer last van de hechtingen. Wat kunnen die steken. Liever nog een keer bevallen. En idd die roze wolk de eerste dagen had ik ook niet. Je moet alles verwerken en jezelf weer ontdekken. Het is voeden voeden voeden slapen als je geluk hebt zonder pijn van hechtingen (of sommige naweeen?) En dan weer voeden. Maar de bevalling vond ik erg meevallen. Ik was erg snel en vond vooral het persen heerlijk. Maar dat was ook maar 4 minuten en zonder pijn.
Nou ondanks ik een hoop shit heb meegemaakt het afgelopen jaar(absoluut geen roze wolk) was ik de pijn toch echt wel vergeten hoor. Toen ik voor de 2de x moest bevallen had ik op een moment echt weer oja shit zoveel pijn deed het bevallen
Maar ik ben het wel met je eens dat er van je verwacht word op een roze wolk moet zitten en dat het zo leuk is een baby erbij..
Mijn eerste bevalling werd ingeleid. Had weeënstorm van rugweeën en vond het echt hels! Uiteindelijk spoedks geworden. Tweede bevalling ging spontaan en veel geleidelijker. Had ook "gewoon" buikweeën. Vond het echt goed te doen. Tuurlijk deed het pijn, maar echt wel goed te verdragen. Alleen een uur persweeën weg moeten puffen omdat beebje nog te hoog lag. Toen dacht ik wel een paar keer....HELP!