He Charlie Ik heb het filmpje niet gekeken, ben inmiddels alweer ruim 6 maanden geleden bevallen van mijn eerste kindje en filmpjes kijken heeft geen zin, maak je jezelf alleen maar gek.. Ik ben de hele zwangerschap heel bang geweest voor de bevalling, het onbekende! Tuurlijk de kleine komt er niet zomaar uit, het doet pijn, maar daar had ik me ook op ingesteld! Tijdens de weeen was ik gewoon helemaal in mezelf gekeerd of zo, zo bleef ik het rustigst en kon ik er het beste mee omgaan, ik ben thuis bevallen van een prachtige dochter en kijk er heel mooi op terug!! Maak hezelf niet gek hoor door naar die filmpjes te kijken, sommige vrouwen hebben gewoon een veel lagere pijngrens dan de ander! xxx
Ja het doet pijn... Heel veel, maarja je moet er toch doorheen Mn vliezen waren gebroken half erna al elke 3/2 min weeen...(beenweeen) Vond het echt verre van leuk kan ik je zeggen Had beenweeen en na 4 uur kon ik al niet meer.. Dus naar t ziekenhuis voor pijnstilling Het persen vond ik trouwens helemaal niet echt pijndoen.. Behalve bij de laatte 2x persen ze even mee gingen helpen door te duwen op mn buik.. Das niet fijn..
Ik vind het een geweldig filmpje om te zien. Ik weet dat het pijn gaat doen, maar kijk toch erg uit naar het moment van de bevalling. Kreeg de tranen in mijn ogen bij het zien van het filmpje. Wat een ervaring .
Ja het doet zeker wel zeer.. Naar mijn idee gilt ze wel erg op het filmpje Maar je wilt op een gegeven moment wel dat het stopt, en dan ben je er gelukkig bijna! Ze zeggen wel dat je de pijn dan vergeten bent, maar dat vond ik niet. Je weet niet precies hoe en wat, maar dat het zeer deed weet ik nog steeds haha.. (alleen maar rugweeen, geen aanrader!) Sterkte met je bevalling, kijk niet teveel filmpjes want elke bevalling is toch anders!
ik heb weinig last gehad tot 8cm ontsluiting, weet nog wel dat het moment van het hoofdje staan pfffffffffff verschrikkelijk voelde de hele boel scheuren. Maar het persen zelf, was eigenlijk "wel lekker" dat je er aan toe mag geven zeg maar. nee zie er niet tegen op, mijn man zegt, je klaagde ook niet dat "het"gemaakt werd hahahaha
Ja bevallen is pijnlijk.. heel pijnlijk. Je lichaam is er gelukkig voor gemaakt en heeft foefjes om je erdoorheen te helpen. Je lichaam zorgt er met hormonen voor dat je een beetje high bent als je erdoorheen moet. Ook bouwt de pijn zich (als het goed is) langzaam op zodat je het beter kan hebben. En achteraf ben je het idd zo weer vergeten. Maar het helpt ook om te weten dat de pijn van de weeen stopt als je kindje er is. Dat kan na een paar uur zijn voor de lucky few of twee dagen maar langer ook niet . Het zetten van de knip en het uitscheuren zelf (als je pech hebt zoals ik) voel je niet omdat de bevalling simpel gezegd al je aandacht heeft. Pas achteraf krijg je daar last van maar dat voelt dan gewoon als een wond die moet helen. Mijn eerste bevalling was geen pretje. De uitdrijving (vanaf de eerste perswee) duurde 5 uur en uiteindelijk is mijn dochter met een vacuum gehaald. Ook had ik een knip en een subtotaal ruptuur. Pas na twee maanden was ik weer helemaal de oude. Nee, bevallen is niet leuk maar ik was de pijn echt zo weer vergeten. En wat je ervoor terugkrijgt...... Ik ga het in mei voor de tweede keer doen... geheel vrijwillig.
Filmpje niet gezien.. Maar ik vond bevallen niet vreselijk.. Kwam lachend in zh aan en had al 5 cm ontsluiting.. Toen weeenstorm die wel killing was en toen ik dacht: ik hou dit niet vol.. Kreeg ik persweeen en had al volledige ontsluiting.. Na 20min persen was hij er
Lekker is het niet, maar het is wel te doen want anders zou ik het niet voor de 3e keer willen. Maar, ja, het doet echt best wel behoorlijk pijn.
Ik heb wel ff gekeken en heb vooral moeten lachen om de opmerkingen. Navelstreng doorknippen: oh, lijkt op een lintje doorknippen... En zie dan hoe zenuwachtig hij staat te wippen naats dat bed, hahahaaaa. Hij begint van de zenuwen ook maar te puffen hihihi. Als ik zwanger zou zijn dan zou ik proberen zo open mogelijk de bevalling in te gaan. Er rekening mee houden dat het lang kan duren en vooral niet te vroeg gaan bijhouden (tenzij je het idee hebt dat het wel erg snel gaat). Verder zo veel mogelijk afleiding zoeken en het mezelf zo gemakkelijk maken. Bevallen lijkt me ook best eng maar de pijn komt meestal niet ineens uit de lucht vallen. Het is niet zo dat je het ene moment nog vrolijk de was doet en het andere moment krijsend van de pijn op de grond ligt. Het bouwt zich langzaam op en je vindt zeker een manier om ermee om te gaan. En als je het denkt niet meer te trekken: de verloskundige zal je er doorheen slepen. Je hebt een deskundige bij je, vertouw daar ook op! Voor de dames die binnenkort gaan bevallen: Succes! Binnenkort je kindje in je armen!
Vind het alleen maar mooi om te zien!! Krijg tranen in mijn ogen bij het geboren zien worden van zo'n wonder. Ondanks de pijn die ik absoluut zal voelen kan ik gewoon echt niet wachten!! Ik heb geen idee hoe het gaat voelen dus ga me daar ook vooral niet druk om maken.... Eruit komt hij toch hoe dan ook of het pijn doet of niet hou ik mijzelf steeds voor.
Ik kijk er niet tegenop, ik ga maar uit van het ergste dan kan het alleen maar meevallen. Eruit moet ze toch
Ja het doet pijn. Veel pijn zelfs. Had rugweeen en ben ingeleid waarna ik in een ween storm belande mét die rugweeen. Vreslijk. Ook persweeen had ik in mijn rug. Maar zodra ze op mijn buik lag wist ik waar ik het voor deed. En ga het over een week of 8 nog maar weer een keer doen hahaha
filmpje gezien maar volgens mij raakt ze een beetje in paniek en is ze niet meer echt geconcentreerd aan het puffen. bevallen voelt idd niet echt fijn. bij mij deed het het meeste pijn toen het hoofdje stond, het voelde net of alles daaronder scheurde ik zeg altijd tegen mensen....wil je echt weten hoe het voelt, doe dan je 2 wijsvingers aan de uiteinden van je lippen (van je mond hé hahaha) en begin dat ze uit elkaar te trekken. als het zeer doet ga je nog even een tikkeltje harder hahahah!!
op het moment dat het zover is, is het zover en dan kan je je alleen maar overgeven. ik heb 2 heel verschillende bevallingen gehad. beiden begonnen met gebroken vliezen, maar de ene bevalling duurde 19 uur, had geen persweeën dus moest dat op eigen kracht doen en de andere bevalling duurde 2,5 uur met alleen maar rugweeën van begin tot eind. hel vond ik dat, ik kon me bij de 2e bevalling ook niet goed genoeg overgeven omdat het gewoon te snel ging. beide bevallingen had ik 'problemen' met moeilijke schouders die vast bleven zitten en bij Tim zelfs de navelstreng om zijn nek. Bij Fleur ben ik daarom geknipt en bij Tim was er zo'n haast dat ze geen tijd meer hadden om te knippen en de vk mijn schaamlippen even 'uit elkaar hielp' (met een mooie scheur als gevolg). ik kan je zeggen, van de weeën kan ik me bij wijze van niets meer herinneren, maar de knip (die normaal tijdens een wee gezet wordt alleen had ik geen weeën meer) en het scheuren bij Tim zal me altijd bijblijven... gelukkig ben ik hierop weer een redelijke uitzondering want normaal hoor je dit soort dingen niet te voelen Maar ach, het slijt en ook de hechtingen helen weer en na een tijdje voelt (bij mij in elk geval) alles van onderen weer als vanouds en ben je een prachtig wonder rijker.
Ja het doet vreselijk pijn, maar de tijd gaat ook weer heel snel of zo, je bent je niet echt meer bewust van de tijd/omgeving, maar het gaat voorbij de pijn. En dan ligt er zo'n klein wezentje op je buik opeens, mooiste ervaring van mijn leven die ik hopelijk over 6 maanden nogmaals mag meemaken. Overigens moest ik er na de bevalling niet aan denken dit ooit nog te doen, ik vond het best wel heftig hoor allemaal, ingeleid, weeenstorm, vacuumverlossing. Ruggenprik was wel een enorme verlichting!!
ik vind de pijn ook vreselijk! maar ben toch 3 keer bevallen. het scheelt dat de echt vreselijke pijn hooguit een paar uur duurt. je weet dan dat t eind in zicht is. en de pijn is weg zodra de baby eruit is. op het hechten en naweeen na dan... maar zou t zo weer doen, want het is zoooo mooi!
Eigenlijk achteraf vond ik het herstel veel zwaarder dan de bevalling. Omdat er zoveel op je af komt, en dan die hechtingen die zo'n vreselijke pijn doen, en die stuwing, emoties etc...
Je beleeft de laatste cm in een soort roes. Maar ja het doet pijn. Het laatste stukje persen vond ik het ergste denk ik. Zodra het hoofdje staat heb je dat 'er moet een tennisbal door je neus' gevoel. Dat brand heel erg en dat is het ergste. De laatste weeen zijn ook niet fijn.