Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat bevallen veel minder pijn deed in het bevallingsbad en door heel ontspannen te zijn en zonder (onbewuste) angst de bevaling in te gaan. Heb daarvoor hypnobirthing cursus gedaan en me goed verdiept in het bevallingsproces, hoe het hormonaal werkt en wat er precies inwendig gebeurt. Dat maakt het al een stuk minder eng. En miljoenen jaren zijn mensen vrouwen je voorgegaan was een geruststellende gedachte Hopelijk hebben jullie hier wat aan. Nog een fijne zwangerschap en zo pijnloos en ontspannen mogelijke bevalling gewenst.
Uhh filmpje niet gezien maar ja het doet echt veel pijn. Ik ben 3x bevallen en altijd weeën in mijn bekken, mijn God alsof mijn bekken uit elkaar werd getrokken. En dat in een weeënstorm zonder op adem te kunnen komen, nee dan is het leuker als het erin gaat . Bij de oudste schoot het daarbij ook helemaal niet op, dus toen voor een ruggenprik gegaan. Over het persen zal ik niet teveel uitwijden maar bij de eerste een verdoving gekregen voor de knip omdat hij het benauwd had en het hoofdje ook niet voelen staan, maar beide andere keren wel en daardoor geperst alsof mijn leven er vanaf hing want auwwwww de boel brandt af beneden! Maar bovenal is het de moeite waard geweest en zou ik het zo nog een keer doen. Het is een bijzondere belevenis en ben trots dat ik het gedaan heb en dat het goed is gelukt! En boven alles 3 kinderen gekregen
Ja, ik vond het echt veel pijn doen. En nog vervelender, het hield maar niet op.. Je kleine teen stoten is niet fijn maar dat is een paar seconden, met een beetje pech duurt een bevalling uuuuuuren (of dagen). Uiteindelijk raakte ik ook een beetje in paniek waardoor ik niet meer pufte, toen was het nog pijnlijker Ik wist dat bevallen pijn deed maar ik heb het zeker onderschat, dat het zoveel pijn zou doen had ik absoluut niet verwacht. Ik heb ook zeker 3 maanden geroepen ´noooooit meer´ maar zie banner Persen vond ik minder pijnlijk, ik was zo blij dat ik iets kon doen! En zodra ik onze dochter zag was alle pijn weg
Ik heb tijdens mijn opleiding zo'n 30 bevallingen als stagaire meegemaakt en een van de dingen die mij altijd is bijgebleven hoeveel variatie er is. Je hebt vrouwen die helemaal in zichzelf keren en nauwelijks geluid maken, je hebt vrouwen die gaan vloeken en tieren, vrouwen die gaan gillen, maar of de ene nu meer pijn had dan de andere? Geen idee. Pijn is toch ook grotendeels een psychologische gebeurtenis, pijnbeleving is voor iedereen anders. Bevallen deed pijn, ja. Bij mijn eerste vond ik het erg overweldigend, die natuurkrachten die het overnemen. De eerste weeen waren meteen al flink pijnlijk, dus ik raakte in het begin wel in paniek, want als ik nog uren en uren die pijnen moest hebben, dat zou ik echt niet trekken, dacht ik. Maar het bleek gewoon snel te gaan, bij het eerste toucher had ik al 8 cm ontsluiting. Het ergst vond ik het stukje van 8-10 cm, omdat ik al persdrang had, maar niet mocht persen. Kostte echt enorme moeite om dat tegen te houden! Bij de tweede was ik veel relaxter, maar het deed niet minder pijn. Toen het weer zo heftig werd, kon ik alleen maar denken: mooi. Dan is het ook zo weer voorbij . Ik was overigens een in-zichzelf-gekeerde-kreuner , veel gekreund die laatste cm's, maar VK was de enige die mij mocht aanraken of aanspreken . De rest (inclusief manlief ) heb ik finaal genegeerd.
Ja het doet pijn. Echt pijn. Maare...ik ben niet zo'n schreeuwer of giller. Dus hier is alles stilletjes verlopen. Vind al dat geluid er bij een beetje overdreven... (Maar iedereen mag het natuurlijk op haar eigen manier beleven...)
jeetje, heb het filmpje net gekeken.. kreeg gewoon tranen in mijn ogen.. haha waar begin ik aan omdat nog een keer mee te willen maken haha.. Mijn vorige bevalling was een snelle, maar daarom niet minder heftig. na 3 uur onregelmatige weeen gingen ze eindelijk kijken hoe ver ik was. Toen had ik 5 cm, 3 kwartier later dacht ik serieus dat ik 'dood' zou gaan als ik dat nog 4 uur vol moest houden (ze hadden gezegd, 1 cm per uur, had ik heel letterlijk genomen.) Gevraagd om een ruggeprik, maar ik zat na 45 min al op 9 cm. Mocht op mijn zij gaan liggen, dat was het ergste stuk, dat niet mogen persen en zoveel pijn hebben. Doordat ik rugweeen had wou ik alleen maar lopen, liggend kon ik het totaal niet opvangen. Maar even later mocht ik al persen (wat een opluchting!) en idd het laatste stukje doet even zeer, maar vond dat toch helemaal niets vergeleken bij de rest. 20 minuutjes persen en toen was mijn kleine man er.. Pffftt. Ik heb echt er echt een tijdje over gedaan om het een plekje te geven. Maarr... wonderbaarlijk genoeg ga je het na een tijdje vooral (ik dan) een voornamelijk mooie gebeurtenis vinden en wil je er ineens nog 1.. Haha.. dacht er erg makkelijk over tot ik het filmpje zag, dan moet ik toch even slikken hoor.. Bij een volgende ga ik bij zoveel pijn ook tegen mijzelf zeggen, mooi dan ben ik er ook zo vanaf Nu was ik vooral in paniek omdat ik dacht dat ik die weeenstorm uuuren vol moest gaan houden.
Ik heb ook bijzonder weinig geluid gemaakt, vooral omdat ik niet 'durfde' maar als het je helpt, waarom niet?? Snap niet wat er overdreven aan is?
Ik heb ook met tranen in mijn ogen zitten kijken. Niet omdat ik het eng vind of er tegen op zie (ben nog nooit bevallen en duurt ook nog even ) maar meer omdat ik het heel mooi vond om te zien. De emotie, de oerkracht die de mama leverde om een prachtig, helemaal compleet kindje op de wereld te zetten... *smelt* Wie weet denk ik er na mijn eigen bevalling heel anders over
Ik was ook zo'n "overdreven" persoon...schaam mij nu nog Nee ik heb echt geschreeuwt, Ik ademde ook zo verkeerd dat ik gewoon duizelig en licht in mn hoofd werdt. maar die persweeen waren zo heerlijk vergeleken die weeenstorm maar het is het allemaal waard hoor en het is niet altijd zo heftig..maar pijn doet het wel ja.
Okeee...ik ga me maar voorbereiden op het aller aller pijnlijkste dat er is...miss dat het dan meevalt ( zal wel niet he?!)
Ik denk dat als je er gewoon open in gaat, je realiseert dat het lang kan duren en veel pijn gaat doen je goed luistert naar de professionals je er wel goed doorheen komt!
Ik had eindelijk de mogelijkheid om het filmpje te kijken! Wow wat een ongelooflijk mooi filmpje is het zeg!!!!! Heb er ook wel een traantje bij gelaten!! Ik vond het echt heel mooi! Maar ik moet er wel bij zeggen dat ik niet zo gegilt/gehuild etc heb... Maar doe je dit wel, dan hoef je je hier beslist neit voor te schamen!! Dat is die oerkracht in je want je kan het echt hoor!!!!
Hier rollen de tranen ook over mijn wangen (hormoontjes denk ik haha) Maar was is het mooi, en wat is het mooi om te zien hoe iemand als filemon hiermee omgaat en er zo in meegaat. Ik denk dat er vele jaloers zijn op zo'n bevalling!
Okay ik snap niet dat ik deze berichten lees! Het lijkt me nogal een traumatiche ervaring zo. En waarom moeten wij de lichamelijke ongemakken dragen? Een ingescheurde, uitgeknipte, gehechte vagina, HALLO HEEJ! Pfff Ik denk dat ik mijn man dit ook maar even laat lezen.. beetje respect op eisen
ja het doet echt pijn ik heb in ieder geval ook zo lopen gillen. ik heb nu nog steeds na weeen en die zijn ook niet leuk maar het is het allemaal zeker waard. zo kleintje is echt geweldig.
ik vond dat gillen na mn twee bevalingen ook een beetje overdreven....tot mn 3e bevalling!!! toen heb ik ook geschreeuwd hoor! om een keizersnee, of ze t alsjeblieft eruit wilden halen...snij me maar open en haal het eruit...dat soort dingen haha mn derde bevalling deed echt veel zeerder dan de andere 2. en bij mn 2e bevalling heb ik echt weinig pijn gehad. dus, die vrouwen die schreeuwen hebben echt meer pijn! dat is zeker!! het is gewoon verschillend per bevalling. weet niet waaraan het ligt?? dus het zijn geen aanstellers! dat weet ik nu!
IK vind dat geluid er bij een beetje overdreven...maar ik kan niet voor een ander spreken dus dat doe ik ook niet. Nogmaals...iedereen mag de bevalling op haar manier beleven....en als dat voor iemand betekent: schreeuwen en gillen...prima toch! Ik zelf houd het liever stil...en dat is me drie keer gelukt. Of mijn bevalling nu minder pijnlijk is geweest dan die van iemand die wel schreeuwt...tja...beetje lastig meten denk ik. Tis ook een stukje persoonlijkheid denk ik. Net zoals de ene sneller huilt dan de ander....zo zie ik het Maar goed, Tresje heeft haar derde bevalling heel anders ervaren dan haar eerste twee....dus misschien heb ik wel drie keer 'geluk' gehad.
Hahaha tuurlijk doet het pijn...er komt een mensje uit je ***** maar zodra je de kleine vast hebt ben je alle pijn vergeten Anders zouden vrouwen toch nooit een 2e (3e,4e,5e,6e, enz) kindje nemen Go with the flow en dan komt alles goed
Bij mij ging het vrij snel. Binnen 4 uur vanaf de eerste wee naar volledige ontsluiting. Eerste 2 uur waren vervelend, maar te doen. Maar daarna..ppffffff dat deed pijn. En toen had ik volledige ontsluiting en persdrang....mocht ik nog niet persen omdat mannetje zijn hartslag dropte. Dat vond ik het allerzwaarste. Persdrang wegpuffen, geen pretje!! En het was heerlijk om te mogen persen. Zei zelfs tegen mijn lief: ohhhh persen is fijn . Maar moet zeggen dat het gezegde voor mij niet opging. Ik was zielsgelukkig toen mijn mannetje op mijn buik lag, maar was die pijn echt niet vergeten! En eerste keer poepen was eng . Zeg nu nog steeds dat doe ik niet nog een keer! Al is het nu 3 maanden geleden en begint het wel te vervagen hoeveel pijn het ook al weer deed . En het volgende gezegde is echt wel waar: het eindresultaat maakt het allemaal waard!!!!!!
ben 4 keer bevallen maar vond vooral 7 tot 10 centimeter pijn doen...dan komt er zoveel oerkracht in die weeen... gelukkig duurde mijn bevalling maar 4 uur vind het wel een geweldig mooi filmpje!!!!! kippenvel.....