Ja het doet pijn maar dat vergeet je! En het is aan jou hoe je er op reageert. Probeer bij jezelf te blijven en je energie niet te verspillen door enorm te gaan gillen. Heeft geen zin... Ik had 1 missie en dat was: ERUIT en graag zo snel mogelijk Tijdens mijn zwangerschapscursus had ik geleerd om je helemaal te concentreren en dat deed ik. Ik was ff afgesloten van de wereld. Vriendlief liep op een gegeven moment weg om toch maar te filmen. Erg blij mee trouwens heb het nog vaak terug gekeken. Op het moment dat ik het niet meer uit hield van de pijn bleek ik 10 cm te hebben en toen mocht ik al persen. Dat gaf al meteen zo'n verlichting! Dus maak je op voorhand ajb niet druk nergens voor nodig. Go with the flow! Ik riep meteen dat ik er nog wel eentje wilde haha!
Het zou ook een illusie zijn om te denken dat bevallen niet pijnlijk zou zijn! Ja het deed pijn al heb ik de weeen erg goed op kunnen vangen. Het laatste stukje vond ik het pijnlijkst, dat persen, alsof mn onderlijf uit elkaar gescheurd werd! Hoor van iedereen dat het persen het fijnst is maar daar was ik het dus niet mee eens. Blijf dicht bij jezelf en probeer je te concentreren. Raak niet in paniek en denk aan wat je op de wereld gaat zetten!
Ja, het doet pijn, maar zodra t hoofdje erdoorheen is, zakt de grootste pijn weg. Vergeten dat t pijn doet doe je niet, maar je herinnert je de pijn niet zoals je m echt toen hebt gevoeld. En maar goed ook, anders was de mensheid uitgestorven.
wat ik zelf ook zo bijzonder vond was dat je, zodra het kindje op je buik ligt.. helemaal geen pijn meer hebt.. echt hele heftige persweeen, en dan is ineens alles over.. zo vreemd..
Ik was er vreselijk bang voor,maar achteraf echt mee gevallen,ben het al bijna weer vergeten hoor, De weeën zijn dan wel ff doorbijten,maar ik kreeg een heerlijk morfinepompje wat me er echt doorheen sleepte het is alleen die knip met hechtingen waar ik nog een beetje last van heb,en ze is doormiddel van tangverlossing geboren! Het is zo,n bijzondere ervaring om mee te maken.ook omdat mijn eerder kind met een spoedkeizersnede is geboren waar ik niks van mee heb gekregen.
Au! Het doet inderdaad erg veel pijn. Maar ondanks de pijn zou ik het zo weer doen want het moment dat je je baby vast hebt is zo mooi! Dat is al die pijn echt waard. Niet te bang worden voor de bevalling hoor TS, het overkomt je, je past je eraan aan.
Ik vond het meevallen kwa pijn. Ik ging echt uit van ondraaglijke pijn maar dit was niet zo. Ja het doet zeer maar niet zo dat ik het niet aankon. Hier ook bevallen zonder pijnmedicatie. Ook geen behoefte aan gehad. Ik was zo in mijzelf gekeerd. Ik kon alles goed wegzuchten/puffen en alles om heen kon me gestolen worden. Ook ik was heel stil, verteld alleen het hoognodige.. Normaal niet hoor!! Ik vond van alles de rugweeen nog het vervelendst de uitdrijving en het persen was een verademing! En heel cliché; het is het allemaal waard, hoe je ook uit je bevalling komt!
ik vind niet dat je kunt zeggen dat gillen overdreven is. mijn eerste bevalling deed niet zoveel pijn, ondanks weeenstorm. dus ik dacht ook: gillen is overdreven. nou mijn tweede bevalling was me toch een partij pijnlijk!!! geen weeenstorm dit keer maar de weeen die ik wel had waren veel erger! het ging ook wel heel snel, dan moeten je weeen ook wel krachtiger zijn denk ik. toen ook niet gegild, maar kan me nu WEL voorstellen dat mensen dat doen.
Gillen is in mijn ogen geen aanstellerij, maar wel zonde van de energie. Jammer dat je er niet altijd controle over hebt wat je allemaal doet tijdens het bevallen.... Ja, ik vond het op bepaalde momenten van de bevalling vreselijk veel pijn doen. Met name het laatste stukje van de ontsluitingsweeën (10 op een schaal van 10; dat je echt bijna je bewustzijn verliest van de pijn). Toen ik mocht persen ging het wel. Alleen de uitdrijving, die voelde alsof ik helemaal aan stukken scheurde (8 op een schaal van 10). Was niks van waar overigens, had niet meer dan 2 schaafwondjes. En zodra die baby eruit is, is de ergste pijn weg. Naweeën wel gehad, maar die waren bij mij niet erger dan hevige menstruatiepijn (3-4 op een schaal van 10). Pcm hielp aardig om het draaglijk te houden.
Ik heb dit onderwerp net doorgelezen en het is wel duidelijk dat het voor iedereen anders is, ik lees heel veel tegenstrijdige dingen. Maar dat is ook logisch, elke bevalling is anders. Ik heb beide bevallingen niet echt als pijnlijk ervaren. Bij Eva kreeg ik wel bij 5 cm persdrang en dat was heel pittig, voelde zo rot en was zo moeilijk om 2,5 uur weg te zuchten. Maar echt pijn was het niet. Het persen was echt een opluchting, moest om de perswee wegzuchten maar het was goed te doen. De bevalling van Lisa was echt een eitje, heb het een half uurtje wat moeilijker gehad, maar stelde ook niet veel voor. Voor die tijd liep ik rond, toen moest ik me wel wat beter concentreren. Enige wat ik echt moeilijk vond was het omschakelen van ontsluitingsweeen naar persweeen. Heb toen wel wat geluid gemaakt, niet van de pijn, maar door de kracht van mijn lichaam, wist zo'n 5 minuten even niet hoe ik moest omschakelen. Toen het lukte was Lisa er 5 minuten later . Bij beide kinderen niet geknipt of gescheurd en geen probleem gehad met zitten, poepen of plassen. Ook bij beiden geen naweeën gehad, terwijl Lisa de 2e was (heb je vaak meer naweeën) en de bevalling best snel ging. Wat ik juist wel wat vervelend vond, was de weeën om de placenta eruit te krijgen. Denk je eindelijk klaar te zijn, krijg je dat nog! Stond niet in verhouding tot de ontsluitingsweeen, maar viel toch wel even tegen. Was het beide keren een beetje vergeten
Pijn vind ik een te groot woord. De weeen vond ik meer zeer vervelend, zoals krampen. De persweeen zijn juist fijn, omdat je er dan iets mee kan. Ik was alleen zwaar onder de indruk van het gevoel als je baby eruit komt. Ook dat zal ik niet als pijn omschrijven, meer een naar gevoel. Maar dat kan ook komen omdat mijn zoontje erg groot was, ik erg klein ben en hij een sterrenkijker was.
hoi, ik ben ook zeer benieuwd hoe dit straks zal gaan (ben deze week uitgerekend). Ik heb deze week het tijdschrift van Wij jonge ouders ontvangen en hieirn staan heel verschillende verhalen, van zeer heftig tot veel minder heftig als verwacht. Misschien kan je dit halen bij de supermarkt? Ik denk dat het wel scheelt hoe erg je tegen de bevalling opziet. Ik wacht het wel af en zie wel hoe of wat tijdens de thuisbevalling als dit lukt tenminste ... Enne.. Filemon zoekt altijd de ergste dingen op he.. iemand die rustig bevalt, is niet goed voor de sensatietv. Heel veel succes met je zwangerschap en straks met de bevalling
Ik vond het beide keren echt vreselijk pijnlijk maar aan de andere kant wel heel bijzonder. Mijn oudste is met de vacuüm gehaald en dat was echt pijnlijk, ook de weeënstorm vond ik heel erg heftig. Mijn jongste is binnen 3 uur geboren en dat vond ik qua snelheid weer erg heftig, alles ging megasnel, en daarna veel naweeën gehad een paar dagen, dat vond ik ook heel onprettig. Maar ik zou het zo weer doen, omdat het resultaat zo bijzonder is...
O ja bij mij deed het gigantisch pijn. Sorry wil niemand bang maken hoor. Als ik had geweten hoe het zo gaan nou dan was ik van te voren wel heel bang geweest. Het jammere is dat bij mij alles anders ging dan we verwacht hadden. Het inleiden deed zo erg pijn bij mij. Drie keer een gel en daarna een infuus met weeenopwekers. Misschien kwam het doordat de weeen weer kunstmatig werden opgewekt, want ze waren opeens gestopt. Ik weet niet of het minder pijn zo hebben gedaan zonder het inleiden, want daar heb ik geen ervaring mee. Het was zo vermoeien omdat de weeen op een zondag begonnen met het bereken van mijn vliezen en mijn dochtertje pas op woendagavond werd geboren. Dit was met een keizersnede. Na de keizersnede had ik echt heel veel pijn. De eerste keer dat ik uit bed moest dacht ik bijna dood te gaan van de pijn. Maar ik hoor ook dat dit per persoon erg verschilt.
Ben ik nou de enige die de reactie van dit meisje op de bevalling erg mee vind vallen? Na reacties die ik hier las over aanstellerij verwachtte ik een constante gilpartij. Ze was eerder vrij in zichzelf gekeerd. Tot het moment dat de vliezen werden gebroken, het was wel duidelijk dat ze dat zeer pijnlijk vond en ja, toen werd er ook even gegild. Het was mij ook vrij duidelijk dat ze zich niet lag aan te stellen. Sterker nog, volgens mij was ze daar op dat moment niet eens toe in staat. Ik vond het een mooie bevalling en bijzonder om te zien, maar zeker niet sensationeel. Als BNN het had aangelegd op sensatie hadden ze wel een drieling-zwangerschap uitgezocht. Dit was een gewone, ongecompliceerde thuisbevalling.
Ik heb helemaal niet gevoelt dat t hoofdje stond, moest stoppen met persen en toen weer gasgeven hihi..
Ik bekijk nu pas t filmpje en ik vind t super ontroerend, vind ook niet dat ze overdreven gilt hoor.... Zelf was ik helemaal into mezelf..geen geluid niks...nu zie ik die bevalling en herinner ik die van mezelf opeens heel duidelijk, is nog maar 5 maan geleden....oh wat is het toch een godswonder!! Mooi!