Heb ik gehad. Acceptatie van het geen wat je hebt, van het geen wat je niet meer kan, kijken naar wat je nog wel kan, hoe ermee om te gaan, hoe het uit te leggen aan mensen. Maar ondanks dat, deed dit me gewoon veel pijn. Misschien was het ook de plek (openbare ruimte).. het onverwachtse.. niet verwachten van persoon in kwestie..
Wel fijn voor je dat je iig die therapie hebt gehad maar beslist is het nog niet allemaal,verwerkt....niet? Daarom misschien ook je reactie Is het misschien de eerste keer dat iemand dit deed?
Pff inderdaad. En heb ook al gehad dat mensen, omdat ik een uitkering ontvang, vinden dat ze mogen beslissen wat ik daar wel of niet mee doe.
Tot een paar maanden terug altijd gedacht dat ik weer beter ging worden (hoe stom heheh zegt ze huilend).. maar dat word het niet meer.. idd wel zo face to face en onverwachts... kon me niet verdedigen.. het overviel me
Wat een domme troela zeg. Dat ze jou zo overstuur maakt slaat nergens op. Je bent een sterke meid, traint je het apezuur om je lichaam sterker te maken en bijt je door de pijn heen. Als ze dat nou eens wist. Maar dat hoef je haar helemaal niet uit te leggen. Nee, de volgende keer neem je haar mee naar die draaideur, zet je haar d'r in en geef je die deur ff een zwieper. Zal ze leren...
Ik weet het niet zeker maar "dat mens" heeft waarschijnlijk zelf geen leven en nog nooit iets van dit level mee gemaakt. Zucht ... in NL (woon er niet meer) zie ik het wel vaker dat mensen elkaar graag even nog een trap na geven. Het enige wat jij kunt doen is geloven in jezelf en de naaste die van je houden. Ben trots op wat je bereikt iedere dag ... en al krijg je dit voor je kiezen ... denk dat ze niet beter weet en dat jij dat wel weet. Mensen maken nu eenmaal graag het leven zuur van een ander ... Sterkte mijn respect heb je.
@ tempus belachelijk! Je telt gewoon een stuk minder mee schijnt het al je een uitkering hebt. Schandalig hoor. En dan vooral van mensen waarvan je het niet verwacht en dat doet het meeste pijn. Ik vond dat zelf na de acceptatie van je "gebrek" best zwaar om daarmee om te gaan. Nu nog merk ik dat er vaak lacherig word gedaan over dingen want ik werk niet dus waar zou ik het zwaar mee hebben he. @imensa het is denk ik je karakter dat je wilt overleven en niet bij de pakken neer wilt gaan zitten. Is goed natuurlijk, maar daardoor zien mensen je ook als een sterk persoon en dan mag je je bijna niet meer eens minder fijn voelen soms. Dat die mevrouw zo tegen jou heeft gedaan is gewoon schandalig en totaal niet medelevend. Haar gebrek ... Nu is het voor jou de kunst om je hierdoor nu niet te laten pakken.... Laat je niet slecht voelen door iemand die zo doet meis...
Wat een dom wijf is die oud-collega van jou. Je oud-werkgever heeft al lang van de bedrijfsarts gehoord hoe het echt zit. Ik herken het wel van mijn moeder, die is rugpatient en heel trots dat ze het zonder krukken redt. Die heb ik op een gegeven moment moeten zeggen dat ze soms best toch krukken mee naar buiten neemt, dan houden mensen wel rekening met haar en anders niet, want zonder krukken vinden ze haar 'beter'.
Dat is ook een struikelpunt. En voor mijn gevoel laat ik al behoorlijk veel van mezelf zien. lieve woorden allemaal.. doet me goed!
Gadver wat een dom mens. Ik herken het zo. Je kunt die mensen wel wat. Knap he dat ze zo goed kan beoordelen hoe jij je voelt. Ronduit kwetsend. Zo iemand moet eens een dag voelen wat jij voelt. Maar dit is dus wel iemand uit die categorie mensen wat ik je heb gezegd. Die gaan het nooit begrijpen. Zijn ze echt te dom voor. Maar het blijft kwetsen ook al weet je zelf wel hoe het zit. Veel sterkte
idd dat gevoel heb ik ook over mezelf. Je wilt het zo goed doen en je loopt steeds op de toppen van je tenen om de rest bij te benen. Maar zo kom je over als iemand die "plantrekt" en het toch niet zo zwaar heeft. Maar een hele dag in de zetel gaan liggen wil ik wel, maa rik KAN he tniet. Verder ook de acceptatie: die is enrom zwaar, ik weet zelf niet hoe ik dat moet doen. Dus hoedje af voor die training die je gevolgd hebt.
Sjeezus, wat kunnen mensen ook slecht omgaan met een 'onzichtbare ziekte'. Je hebt gelukkig niets meer met je ex-werkgever en haar te maken, (ik snap überhaupt niet waarom ze je ex-werkgever heeft ingelicht)... Maar ik snap wel dat dit je pijn doet, vooral omdat je zo goed met haar kon opschieten. Je moet maar zo denken: ze weet niet beter en heeft blijkbaar niet wat belangrijkers om handen dan zich druk te maken om dit soort dingen. Sterkte lieverd!
Sommige dingen verwerk je helaas nooit. Die probeer je een plekje te geven. Maar verwerken gaat volgens mij niet. Tenminste, dan spreek ik voor mijzelf he. En dan maakt het niet uit hoevaak het gebeurd, het blijft pijn doen. Niet als aanval bedoeld, maar gewoon om het uit te leggen. Vanuit mijn oogpunt, ook ziek.
Ik moet wel door ik heb een zoontje.. die moet ook verzorgt worden.. maar mensen zien niet dat ik out ga, van de trap val omdat mijn been weigert.. Totaal geen gevoel heb ik mijn linkerkant.. maar ondertussen heeft oud collega me wel een blauwe plek bezorgt met haar knijphand... want die krijg ik heel snel.. Ik weet niet hoe ik zou moeten laten zien wat ik zou mankeren.. ik kan mensen vertellen hoe ik me voel.. maar als ik daar de kans niet voor krijg kan ik verder niets meer doen. @heleentje: Het is moeilijk. zelfs na training moet je het zelf doen. ik probeer vaak te denken aan de dingen die ik nog wel heb. dat het ook heel anders had af kunnen lopen. dat ik een klein monstertje heb die ik op zie groeien.. Positief bekijken van alles.. maar heeeeeel af en toe heb ik ook een baaldag en ik vind ook dat we die zeker mogen hebben. Het is niet niets om heel de dag met pijn te lopen en toch door te moeten gaan. knuf
Pfff lekker laten kletsen zulke mensen... :x mensen die dat soort dingen zeggen zijn in mijn ogen gewoon dom en kortzichtig.... zo'n opmerking zegt meer over de ander als over jou. Kan me wel heel goed voorstellen dat je er niets van aantrekken soms makkelijker gezegd is als gedaan. Heel veel sterkte!
Ik denk dat zulke reacties voortkomen uit onbegrip en jaloezie, bij ziektes die je aan de buitenkant niet kunt zien. Het lijkt aan de buitenkant allemaal prima met je te gaan. Mensen die .... uren per week moeten werken om hun boterhammetje te verdienen, lijkt het vaak oneerlijk dat er mensen zijn die ogenschijnlijk niks mankeren, "gewoon" een uitkering ontvangen. Ik heb een vriendin met reuma die niet kan werken, dagelijks pijn heeft, maar wel probeert er het beste van te maken. Als zij dan berichten op FB zet als: "lekker de woonkamer aan kant, nu tijd voor een kopje thee", of "vanmorgen eerst lekker uitgeslapen", lijkt het voor buitenstaanders soms oneerlijk. Zij heeft altijd tijd genoeg, krijgt een uitkering, terwijl een ander zich drie keer in de rondte moet werken om rond te komen. Ik weet dat ze echt crepeert van de pijn en veel liever een 40- urige werkweek zou hebben, dan die rotreuma, maar voor buitenstaanders is dat vaak niet zichtbaar en dat zorgt vaak voor rotopmerkingen.
Deed iedereen dat maar. Veel mensen proberen het niet eens. Ts: ik heb respect voor je doorzettingsvermogen. En probeer je op te trekken aan de reacties hier.