Bij de gyn maakt het me echt niet uit.....ze kijken maar een end heen, daar ben ik wel overheen met mijn gene. Een AIO heeft zelfs de laatste keizersnee mogen doen....ging perfect. Voor haar was het nog geen routine, dus ze was extra gefocust. Maar.....toen onze oudste geboren was, moest ze naar de kinderafdeling en daar hebben ze een AIO haar laten prikken. Dat ging dus 4x mis, zie je het voor je...een inimini handje, een naald en dat 4x mis doen. Geloof me, het is maar goed dat ik daar niet bij was :x Mijn man was er wel bij en die zou net in grijpen toen de kinderarts het over nam.
In mijn geboorteplan heb ik aangegeven dat ik geen co-assistenten en/of stagiaires bij mijn bevalling en in mijn kraamtijd wil. Inmiddels heb ik een uitzondering gemaakt voor de stagiaire van de verloskundige. Ik heb haar inmiddels al een paar keer bij een controle gezien en ik vind haar oké. Het gaat me er ook vooral om dat ik zo min mogelijk vreemden aan mijn bed wil. Dat wordt gelukkig gerespecteerd.
Toen ik bij de KNO-arts was keek er ook een arts in opleiding mee, waar ik geen punt van maakte. Maar door een vreemde in m'n neus laten kijken vind ik dan weer niet zo erg als iets bij de gyn. Dan zou ik dus ook hebben geweigerd.
ik zou er geen problemen mee hebben, maar bij (bloed)prikken of bij de tandarts echt niet dat een stagiair dat gaat doen met mijn prik angst, denk dat je me dan weg kan dragen...
Hier ben ik daar wel makkelijk in. Als ik in het ziekenhuis lag en een inwendige echo kreeg stonden ze soms met zijn 5en rond mijn bed. En een keer een inwendige echo door een arts in opleiding gehad, prettig was anders haha. Maarja op het moment dat ik zo'n echo of uitstrijkje krijg gaat er sowieso al een knop om. Maar prettig is anders.
Van mij mag het altijd, ik vind dat artsen moeten kunnen leren. Bij de bevalling van mijn tweede had ik wel echt een heel jonge jongen erbij, die vanaf het begin van de inleiding telkens binnenkwam om te vragen hoe het ging en dan een ongemakkelijk praatje begon over totaal onzinnige dingen als wat mijn man voor een sport doet. Ik vond het niet erg dat hij bij de bevalling was en ook niet dat het infuus prikken niet meteen lukte, maar ik vond het wel vervelend dat hij praktisch de hele dag bij ons op de kamer was (ze hadden niet zoveel te doen ). Maar goed, dat hadden we ook kunnen zeggen tegen hem, zijn we te beleefd voor
Zijn antwoord was dat alles er prima uitzag van binnen en van buiten. Het probleem is nl dat als ik ren (dat heb je met een peuter die het schoolplein van zus aan het verkennen is ) ik het gevoel heb dat de hele boel naar buiten komt zetten en vroeg me af of ik een baarmoederverzakking had. daarbij heb ik door dat ik bij de laatste bevalling niet gehecht ben (was twijfelgeval, dus niet gehecht) ik littekenweefsel heb en is het dik, waardoor ik geen tampon meer kan inbrengen. Nou ja, al met al vond ik dit dus zeer vervelende vragen waarbij ik dus geen aio bij wilde hebben.
En ook dit speelt in mijn geval mee.... Vind het wel jammer om te lezen dat ik een beetje als preuts wordt neergezet. Ik ben 4x bevallen en heb ook in de mmm gezeten. Het is dus zeker niet zo dat ik het eng of raar vind, maar ik voel me er altijd wat ongemakkelijk bij. Maar dat heeft ook een reden dus.
Hahahaha Jouw reactie..... geweldig.... Nee ik vindt het eigenlijk ook niet zo heel prettig. Maar ik heb wel zoiets van.... die co-artsen moeten ook leren. En daarnaast zijn co-artsen tenminste nog wat zachter en voorzichtiger dan een arts die het vak al jaren doet. Nouhja...bij mij wel.... Bij de gynaecoloog moest ik toen zo n Hyperoscopie. Bij de arts in opleiding voelde ik helemaal niets. Maar toen mijn eigen gynaecoloog wat deed, toen mooi wel.
Tijdens de echo's toen wel een aantal keer meekijkers gehad. Aangegeven tijdens mijn bevalling geen stagiaires te willen. Uiteindelijk vroegen ze of er tijdens de ruggenprik iemand mocht meekijken. Vond ik geen probleem.
Ik weet niet waar jij dan heen gaat te prikken maar bij ons word er zeer weinig mis geprikt op een dag En wat betreft mensen in opleiding laten prikken: het is maar net hoe ze begeleid worden. Hier eerst alleen bij mensen die erg goed te prikken zijn en maar 1 buisje per keer en zo bouw je dat uit...
Ik heb zelf geregeld stagiaires en die mogen altijd twee keer oefenen: 1 keer in m'n linker arm en 1 keer in m'n rechter arm, hahaha. Maar ik kan me voorstellen dat je daar als patiënt met hele dunne vaten niet op zit te wachten.
Er is ook nog een groot verschil tussen een co-assistent (student geneeskunde of arts in opleiding) of een anios/aios/arts-assistent (afgestudeerd arts wel (aios) of niet (anios) in opleiding tot specialist). Bij mij mag iedereen meekijken, maar bij gefrut aan mijn lijf hou ik wel rekening met hun opleidingsniveau en hoe ver ze zijn met de opleiding. Een co-assistent mag best 1 of 2 keer een infuus proberen te prikken, maar bij serieuzere zaken heb ik liever iemand die wat meer opleiding heeft gehad (ik ben zelf arts en ik wil dat die persoon er meer over weet dan ik)
Het valt mij juist mee: de overgrote meerderheid van de reageerders vindt het (tot op zekere hoogte) goed. Het gaat hier wel om je lichaam, hè? Daarover mag je helemaal zelf beslissen, gelukkig. On topic: alleen bloedprikken of een infuus wil ik niet door een 'beginner' laten doen vanwege lastige vaten. De rest maakt me niet uit, en er zijn dus bij verschillende medische handelingen meekijkers geweest.
Men moet ook niet blijven klootviolen als het niet lukt. Ik ben gelukkig niet zo kleinzerig, dus van mij mocht de anesthesist in opleiding best een paar keer in mijn rug prikken. Niet wetende dat de anesthesist daarna zelfs nog een collega moest oppiepen om het ook te proberen 3 personen, een uur en vele malen prikken later zat ie. En toch zou ik t zo over doen, wat wellicht ook zal gebeuren over 10 weken Ook bloedprikken mogen stagiaires van mij doen. Ze moeten toch op iemand oefenen met wegrollende vaten. Dan maar ik, want ik blink niet van een prikje meer of wat gefrut. Alleen die bloeduitstortingen achteraf Ook moeilijke gevallen zijn goed om op te oefenen. Ik was zelf een waardeloze maatschappelijk werker geworden als ik alleen alle makkelijke casussen had gekregen tijdens mijn stage
Mij een infuus aanleggen heeft zelfs de meest ervaren prikzuster op het hoofd doen krabben. Ze kwam vragen toen hij eruit moest omdat hij gebroken was of ze mocht oefenen op mij haha. Ach wat blauwe plekken extra bij de zes die er al zaten 😜
Ik heb nog nooit geweigerd, niet bij de genantste onderzoeken of puncties. Terwijl ik best een preuts type ben, maar idd, artsen moeten het van patienten behandelen leren en ik hoor te vaak dat mensen weigeren. Overigens heb ik wel een stagiaire kraamverpleegkundige geweigerd. Dat vond ik te veel drukte in ons nieuwe prille gezin
Van mij mag een heleboel maar bloedprikken of infuus zetten niet. Elke keer word er misgeprikt en daar kan ik niet zo goed tegen
Toen ik moest bevallen van me dochter in het ziekenhuis Is het gevraagd, maar op dat moment wou ik het niet. En vond ik drie mensen naast me bed wel genoeg. Na de bevalling kreeg ik helse buikpijnen en ben toen ook onderzocht door een knappe, jonge arts....tja je voelt je dan best ongemakkelijk. Maar toen dacht ik alleen maar; help me van die pijn af! Daarnaast nooit gehad.