Overigens ik hoef mijn mijn arts eigenlijk nooit met een eigen inbreng te komen. Ik kom binnen, zeg waarvoor ik kom en sta (vaak!) binnen 5 min weer buiten.. Dit omdat ik vaak te laat kom en omdat mijn arts goed luisterd en dingen al 'aanziet'.
Die huisarts van je lijkt wel een kwakzalver. Wi weet heeft hij niet eens de benodide papieren om als Huisarts te werken. 👷 Succes!
De huisarts van mijn oma was verschrikkelijk en maakte fout op fout .. Ze was terminaal .. Te veel om op te noemen .. Toen haar laatste uren waren en dat hartverscheurend was terwijl dat helemaal niet hoefde hebben wij een officiële klacht ingediend .. ( het was trouwens een invalster van de huisarts van oma ) dus de echte huisarts heeft ons zelfs geholpen .. Maar de huisarts is wel ontslagen .. Er bleken namelijk niet de enigste te zijn .. En wij waren de druppel zeg maar .. Dat heeft ze dus geweten .. Oma krijgen we er niet mee terug of was haar dood rustiger verlopen., maar hebben wel leed bij andere weten te verkomen ..
Nee hoor, na de tweede fout is ze weggegaan. Ik vind het heel netjes van TS dat ze hem nog een kans heeft gegeven en heel slim dat ze daarna is opgestapt.
Aanklagen die handel. Hop! Ik had bij het eerste geval al aan de bel getrokken maar ik ben daar dan ook heel erg fel in. Zeker als het aankomt op mijn kind. Ik zou zo'n arts kapotmaken, echt. Ik raak er gewoon over mijn toeren van dat mijn kind iets zou overkomen door een arts. Als ik er nu alleen al aan denk zit ik me al op te vreten. Een arts is niet zomaar iemand, als arts weet je waar je aan begint en om dat te reageren zoals jou dokter deed. Nee die mag geen arts zijn in mijn ogen.
Ja leuk zo'n 2e kans. Het had zomaar kunnen gebeuren dat er weer iets met haar dochter was maar dat ze nu b.v. overleden was. D'r dochter dood, maar he, geeft niks want de dokter heeft een 2e kans gehad. Echt niet! Weg met kwakzalvers, gelijk bij de 1e keer.
Het is alsof je mijn oude ha beschrijft ook fout op fout gemaakt! Door meerdere artsen zelfs, werd het probleem niet gezien... Ik moest maar een pcm nemen tegen de pijn (ik bleek trombose in beide benen en meerdere longembolieen te hebben, ja neem maar een pcmetje...) Mijn ha is, toen ik eindelijk uit het zkh mocht, bij ons langs gekomen om zijn excuses aan te bieden. Later zijn er meer fouten gemaakt (ook oa een veel te laag b12, waardoor mijn dochter is overleden in mijn buik en ik meerdere mk's kreeg en mijn oudste zoontje had ook gewoon spierpijn, bleek na meerdere keren aankloppen bij ha en hap, eindelijk op de EH een heel ernstige auto-immuunziekte met acute reuma als gevolg, we hadden hem kwijt kunnen raken of levenslang dialyse kunnen betekenen voor hem) en inmiddels zijn we weg gegaan. Ik heb overwogen een klacht in te dienen, maar was zo ziek en ellendig dat ik er de energie niet voor had. Achteraf had ik het wel moeten doen, want we leven nog dagelijks met de gevolgen. Maar bij mij was het niet 1 enkele arts die fouten maken, maar meerdere artsen. Had ik ze allemaal aan moeten klagen? Zou niet weten waar ik de energie vandaan had moeten halen. Maar in jouw geval, met 1 arts, zou ik er zeker een zaak van maken. Vreselijk. Sterkte!
Toen hij zijn fout had toegegeven en excuses had gemaakt over het geval bij mijn dochter, zijn we inderdaad bij hem gebleven. Wat mijn dochter had komt 1 op de 100000 voor, dus ik schoof het daar op af in mijn hoofd. Ik wilde vooral vooruit kijken en niet meer achteruit. Ik wilde gewoon mijn energie daar niet in steken en hoopte gewoon dat hij geleerd had van zijn fout. Ik was aan het genieten van ons kind waarvan ze zeiden dat ze het waarschijnlijk niet zou redden en die er toch boven op krabbelde en gewoon nog bij ons was!! Ik had echt geen tijd voor wraak of recht zaken op dat moment. Maar nu is de maat vol en komt deze fout er ook zeker bij. Ik ben vast beraden en ik wil er echt voor proberen te zorgen dat deze man geen arts meer mag zijn! Ik ben niet de enige er zijn veel meer mensen met zeer slechte ervaringen met deze man.
Oohja en na de fout bij mij ben ik gelijk overgestapt van huisarts want toen was het vertrouwen natuurlijk compleet weg!
Overstappen van huisarts kan niet overal maar zo. Hier in het dorp kan het niet bij hebben een huisarts verbond. Dit houd in als je hier komt wonen kun je je aanmelden bij het verbond en die melden bij welke huisarts je terecht kan. Dit wissels per half jaar. Bij een andere huisarts kun je niet terecht. . Als je wil overstappen van huisarts moet je dit aangeven bij de huisarts. Deze geeft het aan bij het verbond. En die gaan dus overleggen waar je dan bij God gratie terecht zou kunnen. Heel omslachtig en toen we hier kwamen wonen en dit voorkwam heb ik wel heel goed moeten nadenken gaat nergens over dat je geen keuze hebt
Ik kan ook niet overstappen van huisarts. Ben ook niet tevreden, maar andere praktijken zitten vol, we kunnen nergens anders terecht.
Mijn oude huisarts heeft me met een blindedarmontsteking naar huisgestuurd, ik moest maar paracetamol nemen. Nu was het een atypische blindedarmontsteking; eens in de twee/drie weken had ik ineens helse buikpijn, overgeven, vreselijk! Maar na 2 dagen was het weer weg... Uiteindelijk werd de pijn een keer echt ondragelijk en moest ik met spoed geopereerd worden. Maar als die huisarts me toen serieus had genomen, loslaatpijn had gecheckt, was ik er 6 mnd eerder vanaf geweest. Volgende misser was toen ik na de bevalling van mijn oudste doodziek in bed lag; overal pijn, fikse ontsteking aan m'n knip, er zat geen hechting meer in dus 1 grote wond. De vk maakte zich ernstige zorgen, en terwijl zij even met de kraamzorg ging praten, werd mijn dochter ineens blauw terwijl zij naast haar bedje stonden. Iedereen in rep en roer; toevallig stond de ha toen voor de deur voor een onaangekondigd kraambezoekje. Hij weigerde (!) naar het hartje van mijn dochter te luisteren ('Hebben ze bij de geboorte al gedaan.' ) en tegen mij zei hij dat ik me moest fatsoeneren... Hij begon een blaat verhaal over dat ik andere verwachtingem had gehad, en dat je nooit verwachtingen moet hebben. De vk heeft hem het huis uitgeknikkerd. Half uur later lag ik in het zkh, en ik bleek kraamvrouwenkoorts te hebben. Dochter werd ook meteen onderzocht, maar had gelukkig niks. Daarna gingen we telkens naar de andere ha in dezelfde praktijk, maar afgelopen zomer kreeg ik allerlei neurologische klachten; ik kon m'n jongste niet meer tillen, had zenuwpijn, gevoelloze benen en armen, vingers waren heel moeilijk aan te sturen etc. Huisarts nam het geen moment serieus. Aangedrongen op bloedonderzoek; mijn b12 bleek laag, maar volgens de huisarts viel dat allemaal wel mee. Aangedrongen op injecties, gekregen, en na een stuk of 15 injecties 2x per week ging het echt een heeel stuk beter. En toen moest ik ermee stoppen. Na een maand kreeg ik weer dezelfde klachten, dus ik wilde weer injecties. 'Ik zal je wel wat voorschrijven, maar dat werkt niet hoor, puur placebo. Het zit tussen je oren.' Dat was de druppel! Dus nu heb ik gelukkig een nieuwe ha die meteen zei dat ik gezien mijn klachten voorlopig 2x per week b12-injecties moet zetten. Opluchting!!