Hallo allemaal Hebben jullie ook zo'n bikkel van een baby/dreumes? Dl van 14 mnd had 2 weken terug in het weekend rode vlekjes op haar lijf maar had geen koorts oid. Mopperde wel wat meer dan normaal de dagen ervoor maar dacht dat dat kwam door de nachten die momsnteel zo slecht gaan(en dan nog geirriteerd raken dat ze nachten lang niet wil slapen). Dus ben gewoon met haar weggegaan(even naar de stad en eind vd middag heel even nog langs een vriendin waar we ook wat meeaten.) Daar werd ze ineens erg warm en thuis bleek.ze ineens hoge koorts te hebben... dus zat ik daar thuis, met een schuldgevoel... waarom was het me niet opgevallen dat ze niet lekker was? Had ik haar dat heen en weer gesleep wel aan moeten doen? (Doe ik normaal nooit zoveel op een dag) die vlekjes hadden immers misschien wel genoeg gezegd? De dagen ervoor was ze ook al anders dan anders maar heb er niks achter gezocht. Ik baal daar dan zo van! Ze laat het ook nooit echt merken door hangerig te worden oid.. ze is zo'n bikkel! Pas bij echte koorts merk ik het. ben ik daar dan echt de enige in?
Kindjes gaan vaak gewoon door met alles zolang ze kunnen. Dus niet zo raar dat je het nog niet door had. Ik merk bij mij dochter ook, als ze ziek is gaat ze zodra ze maar weer een beetje kracht heeft toch weer spelen. Niet schuldig voelen, dat je nu zo bezorgt bent zegt al dat je een lieve zorgzame mama bent 😉
Kleintjes weten niet dat ze extra zielig kunnen doen als ze ziek zijn, dat leren ze vaak later pas (van papa hahaha)
Hier 2 van zo'n kinderen! Mijn zoon van nu bijna 5 is zelfs een paar weken geleden nog weggestuurd door de ha omdat hij hem te opgewekt vond. Dag later bij mijn Belgische kinderarts bleek hij middelmatige longontsteking te hebben. Beiden klagen en miepen niet.
Onze oudste zoon piept om alles, vorige week op school een ongelukje waarbij echt 1 druppel bloed te zien was: drama! Onze jongste is wel een echte bikkel. Hij huilde niet eens bij de BMR-prik. En hoe wild z'n broer ook met hem stoeit, hij vindt het prachtig.
Hier merk ik ook pas dat zoon ziek is als hij overdag uit het niets bij me komt liggen op de bank. Maar zoals als gezegd, zodra hij dan weer een beetje kracht heeft gast hij weer spelen, om na een minuut of 10 weer bij me te liggen. Ontzettend zielig altijd, maar stiekem ook heel erg lekker