Vraag jij altijd eerst aan iemand of je iets mag vragen voordat je de vraag zelf stelt of ben ik een van de weinige mensen die dit doet? Ik hoor verschillende dingen, sommige vinden het beleefd en "zoals het hoort", andere vinden het weer irritant "Stel die vraag gewoon direct.." Ik doe het al vanaf dat ik mij kan herinneren
ik doe dat wel, met name in een winkel - maar dan vooral met de bedoeling om even de aandacht te trekken en zeker te weten dat er naar me geluisterd wordt
Bij vreemden enz wel ja.... Mijn dochter doet het wel eens vaker dat ze opeens dé vraag gaat stellen. Ik vindt dat iig niet netjes en ze moet van mij eerst zeggen, mag ik iets vragen....bij iedereen buiten ons gezin om dan he
Ik vind het best onbeschoft als ik in de winkel iemand zie die direct zijn vraagt stelt zonder 'te vragen of ie wat mag vragen'..Dit klinkt vreemd hahaha ;-P
Alleen in een winkel. Als iemand aan mij vraagt of ze iets mogen vragen volgt er meestal een ongepaste / te persoonlijke vraag.
In winkels wel, of als ik op straat naar de weg moet vragen bijvoorbeeld. En in situaties waarin het fijn is als ik m'n vraag even voorbereid en niet ineens met de deur in huis kom vallen
In een winkel of bij een vreemde zeg ik altijd : mag ik wat vragen? Maar tegen mijn moeder oid zeg ik dat niet.
Alleen bij vreemden vraag ik dit altijd eerst, inderdaad ook om de aandacht te vragen omdat je je vraag anders toch meestal moet herhalen en omdat ik het inderdaad netter vind. Dat geeft de ander namelijk gelegenheid om eventueel 'nee' te zeggen.
ligt een beetje aan de situatie in winkels enzo wel. als ik een collega bel en ik wil wat vragen vraag ik eerst of het wel uitkomt voordat ik mn vraag lanceer. soms ook tegen mensen dichtbij, dan volgt er idd doorgaans een wat meer persoonlijke vraag of iets in die trant
Alleen in winkels of als ik een vreemde wil vragen waar bijvoorbeeld de straat is waar ik naar op zoek ben of iets dergelijks. Vrienden/kennissen stel ik gewoon de vraag.