Een beetje n.a.v. het topic "waar kan jij jaloers op zijn"... Wanneer ik in een speeltuin, zwembad, dierentuin etc. loop, zie ik heel vaak opa's en oma's gezellig met hun kleinkinderen. Ik kan daar een beetje jaloers op worden want dit gun ik mijn kinderen ook zo. Helaas zijn mijn kids niet echt gezegend met grootouders die graag iets dergelijks organiseren met ze. Opa en oma 1 hechten veel waarde aan hun vrije weekend en gaan dus liever met z'n tweetjes naar een dierentuin of iets dergelijks. En oma 2 is na het overlijden van opa een beetje losgekomen ofzo. Zij hangt vrijdag en zaterdag in de kroeg en komt zondagochtend een keertje brak thuis. In de weekenden iets ondernemen met de kleinkinderen, zit er dus bij beide niet in. En wanneer manlief en ik dan met de kinderen ergens zijn en we zien weer van die blije opa's en oma's met kleinkinderen, kunnen we daar best een beetje boos/verdrietig van worden. Ik kan mij herinneren dat ik als klein meisje veel werd opgehaald door mijn oma en mijn tante en dan mocht ik achterop de fiets en dan gingen we eindeloze afstanden fietsen. Dan weer gezellig naar het dorp of naar een leuke speeltuin ofzo... Ik mis dat voor mijn dochters. En ze hoeven echt niet naar een duur attractiepark ofzo maar al is het een wandeling door het bos ofzo. Gewoon wat tijd met opa en/of oma buiten hun eigen huis. Want we komen weleens op visite en dan zijn ze heel leuk met de kids maar een-op-een momenten zijn toch ook helemaal leuk met opa en oma? Wat doen de opa's en oma's van jullie kinderen? Stel ik me aan of is mijn gevoel ergens wel terecht?
Fietsen en terassjes doen, eenden kijken,... mn pa neemt hem mee naar zijn werk. Hij is op pensioen maar werkt nog een beetje. mag zoveel uren per week. Dan neemt hij zoontje mee naar de lege magazijnen en loopt er een rondje, kijken of alles in orde is haha Wandelen op bezoek bij mijn tante en oma of hem showen aan andere mensen Gewone dingen eigenlijk. Speeltuinen niet zoveel maar in België heb je dat niet zo zoals in Nederland Zoontje en oma en opa zijn elkaars heiligdom. Je ziet ze alle 3 opfleuren als ze elkaar zien Andere opa is er jammer genoeg niet meer, ik heb hem ook nooit leren kennen andere oma heeft hem misschien 8 keer gezien.
Oh zo herkenbaar. Alle opa's en oma's leven hier nog, maar ze zien alleen mijn ouders. Schoonouders zijn al lange gescheiden en schoonvader heeft een nieuwe vrouw. Deze zijn erg druk met zichzelf en met 'haar' kleinkinderen en mijn schoonmoeder laat nooit (echt nooit) iets van zich horen en heeft de kids dus al maanden niet gezien. Om eerlijk te zijn geeft ons dat veel stress want ik kan er heel boos om worden dat je als ouder en oma je kinderen en kleinkinderen niet wil zien. We gingen zelf vaak naar haar toe, maar vinden het nu tijd dat zij ook eens uit zichzelf bij ons komt. En dat gebeurt dus niet! Maar gelukkig zien onze kids mijn ouders wel heel vaak. Ze passen op maandag op en verder gaan we regelmatig bij ze op bezoek of ze komen hier. Ik spreek mijn ouders iedere dag dus dan loopt gewoon vanzelf. Ze doen geen dingen als eendjes kijken of zomaar een stukje fietsen met ze, maar zien ze dus wel heel regelmatig. Afgelopen herfstvakantie hebben ze nog bij mijn ouders gelogeerd en zijn ze naar het circus geweest. Maar ik snap je helemaal hoor. Ik kan me enorm storen aan mijn schoonouders en snap werkelijk niet dat je zo weinig behoefte kunt hebben om je familie te zien.
Mijn ouders gaan één of twee keer per week met hem fietsen, zwemmen, naar de kinderboerderij, naar de binnenspeeltuin of buiten spelen. Soms pakken ze de trein of bus en nemen hem mee naar de stad. Mijn schoonouders nemen hem één keer per week mee naar hun huis waar een hele grote tuin is, daar speelt hij meestal gewoon thuis of hij gaat met opa en oma bij de boerderij of bij de molen kijken.
Mijn schoonouders doen dit wel. Mijn schoonmoeder past ook op op woensdag. Ze gaan dan regelmatig naar het park met speeltuin, soms ook een uitje als dierentuin of plaswijck. Mijn ouders helaas niet. Ze wonen ver weg en zijn er dus al niet vaak. En als ze er zijn kijkt mijn vader liever tv... mijn moeder loopt nog wel eens een blokje om maar meer ik niet. Zelfs als ik voorstel met zijn alle naar de dierentuin te gaan willen ze niet. Inderdaad erg jammer! Ze kunnen nu nog goed vooruit en ook voor de band met mijn kinderen vind ik het belangrijk. Maar ja...
In het weekend doen ze eigenlijk ook niets met hun kleinkind. Mijn ouders halen mijn dochter twee keer per week op aan school, en dan spelen ze wel honderduit in hun megatuin. Dus ik verwacht ook niet dat ze dan in het weekend nog allerlei dingen samen gaan doen. De schoonouders hechten ook veel belang aan hun vrijheid en pensioen. Die zien we dus vrijwel nooit. En dat vind ik ook bijzonder jammer, dus ik snap je frustratie wel.
fietsen wandelen park en speeltuin bij de treinen kijken naar het winkelcentrum ze passen meestal zo 3 x per week op dus dan doen ze die dingen vaak
Mijn vader is totaal niet ondernemend, maar ziet zijn kleinzoon wel heel graag komen. Ze zien elkaar dus regelmatig en spelen binnenshuis. Ik heb die verwachting ook niet van hem, want zo is hij nou eenmaal niet. Mijn moeder is wel actief en past eens per week op. Meestal rondje speeltuin/eendjes voeren etc. Geen grote uitstapjes. Wel logeren en dan in en om huis samen bezig zijn. Schoonmoeder overleden en schoonvader lichamelijk/geestelijk niet in staat ook maar iets met de kleinkinderen te ondernemen. Ik snap dat je je kinderen dit gunt, echt! Maar ga die verwachting toch maar bijstellen, want je kan er echt niets aan veranderen.
Ik vind niet dat je je aanstelt; ik denk alleen dat het geen zin heeft om te weten wat andere opa's en oma's met hun kleinkinderen doen. Ik bedoel; wanneer ik zeg dat mijn schoonouders wel zulke dingen met ons kind en soms met ons samen doet, dan voel jij je niet bepaald beter, denk ik? Het is jouw situatie waarbij je iets niet hebt. Dan kun je twee dingen doen; er even van balen, maar je er als de wiedeweerga overheen zetten en kijken naar dingen die je wel hebt; of er in blijven meeslepen en het verdrietig blijven vinden. Ik zou zelf zeggen: tja, jammer dan, maar het is hun verlies. Op een dag zijn ze er niet meer en dan hebben ze hele leuke uitstapjes gemist met ons kind/onze kinderen. Wat rot voor hun eigenlijk; nou ja... Eigen schuld. *gaat naar Ballorig of de dierentuin met kind(eren)* Eventueel zou je ze er een keer op aan kunnen spreken en het ook zo brengen van: tja, jullie verlies, jullie moeten het zelf weten hoor
Dat erop aanspreken hebben wij ook gedaan bij zowel schoonmoeder als schoonvader en ze begrepen het helemaal en beloofden beide beterschap. Maar daar hebben we tot op heden niks van gezien.
@Joycey: Tuurlijk voel ik me er niet beter door als ik hoor wat andere opa's en oma's met hun kleinkinderen doen. Maar deze vraag stel ik omdat ik dus ook wel kijken of ik me al dan niet aanstel. En misschien wil ik ze er ook wel een keer op aanspreken. Of dit iets zal veranderen, betwijfel ik maar dan heb ik het wel uitgesproken. Het zit me gewoon enorm dwars. Vooral ook omdat ik weet dat als mijn pa nog geleefd had, het er zo anders uit had gezien.
Mijn moeder is de knutseloma, altijd bezig en gaat vaak met ons mee naar Plaswijck en Duinrell, lekker mee in de draaimolen. Mijn mans moeder is altijd met haar aan het spelen, verwennen, alles draait om dochter en nee is geen antwoord (ook irritant, want krijg regelmatig Miss Diva terug) Mijn schoonvader en (stief)schoonmoeder gaan zwemmen, dierentuin, fietsen, kamperen, wandelen. Hier zeker geen klagen over de aandacht van de opa's en oma's, het wordt me soms een beetje teveel.
Maar als je schoonouders er niet zo'n behoefte aan hebben waarom ze erop 'aanspreken'? Je kan hoogstens benoemen dat jullie het jammer vinden en dat het niet ten goede zal komen aan de band met hun kleinkind(eren). Verder blijft het toch echt de keus van opa en oma.
Ik ook zo, maar het kan echt storend zijn. Ik weet niet of TS dat ook heeft, maar ik vind het heel lastig om dan 'normaal' aardig te doen op verjaardagen. Want dat is zo'n verplichting waar ze nog wel naar toe komen. Ik heb mijn schoonmoeder onlangs onvriend op FB. Ze reageerde op ALLES wat ik plaatste en overal lieve berichten bij en hoeveel ze van ons houdt. Maar in het echte leven hoorden we niets!
Bijna eng! Ik lees gewoon mijn eigen verhaal bijna! Ik herken het helemaal en ben ook vaak jaloers als ik zie hoe andere opa's en oma's met hun kleinkinderen om gaan. Mijn schoonouders zijn zulke opa en oma gelukkig. Ze zijn helemaal dol op onze kinderen en niks is te veel. Mijn eigen ouders (en dat doet het meeste pijn, omdat je bij je eigen ouders iets anders had gehoopt of verwacht), hebben een Veel te druk leven voor kleinkinderen. Weekendje weg, shoppen, vakantie, uitslapen.... het is allemaal veel belangrijker. Het doet me vaak erg pijn. Maar ja ik kan ze niet dwingen om hun vrijheid op te offeren voor onze kinderen natuurlijk. Het is hun keuze.
Mijn ouders passen 1 keer per week op, ze gaan soms naar de kinderboerderij,boodschapjes doen,wandelen, speeltuin of ontbijten bij de hema haah. Maar hij is nu net 1jaar dus is allemaal maar eventjes aangezien meneertje not 2 keer slaapt. De ene week gaan ze lekker op stap andere week blijven ze lekker thuis ligt er maar net aan.
Mijn ouders zijn gelukkig dol op onze kinderen. Elke week een oppasdag, maar daarnaast ondernemen we ook nog veel samen. Voor onze kinderen is het hun tweede huis. Mijn schoonouders zijn vooral druk met hun bedrijf en eigen leven, maar het is er wel gezellig als we langs gaan. Daarnaast boeken ze af en toe een weekendje weg of vakantie en dan is de hele familie ook uitgenodigd. Ze er op "aanspreken" dat het leuk zou zijn om eens iets met de kids te doen. Het zou niet in me opkomen, is dat verplicht dan? Ik hoop zelf bij eventuele kleinkinderen, dezelfde rol in hun keven te kunnen spelen als mijn ouders nu doen.
Ik begrijp jouw gevoel wel. Mijn oma's en opa waren ook niet ondernemend met mij. Ik was het jongste kleinkind en het leek alsof ze er een beetje klaar mee waren (mijn nichten waren niet de makkelijkste). Ze zaten voornamelijk in Spanje of erg op zichzelf. Maar ik heb het toen nooit gemist en andere opas en omas nooit vergeleken met de mijne. Aan de andere kant vind ik de grootouders van tegenwoordig ook wat doorslaan met de kleinkinderen. Sommige grootouders gooien hun hele leven om voor de kleinkinderen, dat zie ik ook aan mijn(schoon)ouders.
Mijn ouders passen 1 dag per week op en zijn altijd blij tussendoor als we er even zijn of mijn moeder komt bij ons langs en eet gezellig even mee. Er wordt genoeg ondernomen, nog geen grote tripjes gedaan zonder ons, maar ze is ook nog geen 2. Wel dierentuin (wonen we vlakbij), stad in, fietsen, speeltuin en dat soort dingen.