Mijn oma heeft ooit de parkiet opgezogen toen ze de kooi aan het schoonmaken was... (Het ergste was nog dat het beessie in de slang vast bleef zitten en daar uiteindelijk overleden is)
Inderdaad, dat is absoluut waar. Maar daarom voelt het dan ook des te heftiger zo'n fout. Het lieve beestje is helaas vlak voor mijn 18e verjaardag ingeslapen (en ik ben nu al bijna 36), maar ik denk nog regelmatig met veel liefde aan hem. Was echt een schat van een hond! * hoop dat hij me mijn nalatigheid heeft vergeven *
hahahah, ja wat moet je dan doen? is toch zielig voor die mensen, was niet eens van die moeder dat parkietje.
Hahaha, kan wel lachen om jouw oplossing krokus. Weet eigenlijk niet eens meer hoe het is afgelopen, is zo lang geleden.
hahhaha, ja dat kan ook idd. maar ik zou me kapot schamen en het niet durven zeggen. of eerlijk zijn en alsnog zo'n parkietje kopen, kan ook he.
Een aantal jaar terug werkte ik doordeweeks als tandartsassistente in een tandartspraktijk, in het weekend in de bloemenzaak van mijn zus. Zaterdags, telefoon gaat, dus ik neem op : "goedemorgen, met de assistente van tandarts huppeldepup ......ehh met De Bloemenkorf goedemorgen!" ik schiet natuurlijk in de lach, en kan met moeite mezelf weer bij elkaar rapen. Zegt de tegenpartij : "goedemorgen, ik wil graag een afspraak maken bij de tandarts". Nou, ik had het niet meer. Ik schiet letterlijk dubbel van het lachen en laat de hoorn vallen. Zuslief : "wie is dat?" Ik kon met moeite uitbrengen : "ik heb geen idee" Zus heeft gesprek overgenomen...bleek collega-bloemist te zijn
O leuk topic. Ik verstond mijn Chiroprakkie (chiropraktor) laatste helemaal verkeerd. Hij: heb je het vaak koud? Ik: Ja, ik kouw best hard! Hij: okee. Later besefte ik me pas dat hij vroeg of ik het vaak koud had. Ik dacht of hij vroeg ik ik vaak kouwde! Op mijn eten dus. Dat is toch een super domme opmerking van mij of niet dan...
Nog een: Ik moest 2 weken geleden naar een apotheek in Duitsland om druppeltjes te halen voor Juliën, voor zijn krampjes. Ik zei tegen ze: Ik moet deze druppeltjes hebben voor ons zoontje op aanraden van onze ARTZT. Ze begrepen me niet, tot 3x toe. Later kreeg ik de druppels mee en hoorde ik een paar medewerkers lachen. Later vertelde ik dit tegen mijn man en die zei dat ik Artzt uitspraak als AARS. Kont dus. Ik heb dus letterlijk gezegd: Ik moet die druppels hebben op aanraden van mijn kont. Duhhh Ik durf er nooit meer te komen uiteraard.
Okee nog 1 en dan kap ik ermee want anders wordt het een one woman show, maar moet het nog even kwijt. Toen ik 16 was heb ik mijn paard aan de tuinbank van mijn ouders vastgebonden omdat de telefoon binnen ging. Ik stond doodleuk te bellen tot ik uit het raam keek en het paard met tuinbank in de vijver lag! gelukkig heeft het paard er niets aan overgehouden. De vijver is wel helemaal leeggelopen en de vissen hebben het avontuur helaas niet overleefd.
Heerlijk topic Ongeveer een jaar geleden werkte ik op kantoor en nam regelmatig de telefoon aan. Na een drukke werkdag stapte ik in gedachten verzonken in de bus. Ik duw mijn strippenkaart onder de neus van de buschauffeur en zeg "(naam firma) goedemiddag met ..(naam).." De buschauffeur keek me glazig aan en ik zeg "Oh sorry, ik dacht dat ik aan het werk was" Ben maar snel doorgelopen maar hoorde die vent bijna denken.. 'die moeten ze opsluiten' hihi.
Ohneeeeeeeeeeee hahahahaha de tranen staan in mijn ogen van het lachen Die van de tandarts bij de bloemist is ook hilarisch
Oh, wat een heerlijk topic zeg! Ik had een baalavond, maar door al deze hilarische verhalen ben ik weer helemaal vrolijk!! Zelf heb ik er ook nog ééntje... Een paar jaar geleden, ik zat op koninginnendag met een vriendin in de trein opweg naar Arnhem. We stopte op een station, de conducteur blies een raar melodietje op z'n fluitje. Ik zo: 'huh? wat doet hij dan? Vriendin: "Ja, doen ze altijd met een feestdag! Met kerst fluiten ze altijd Jingle Bells!" Ik: Echt waar???? uhm.. hoezo je kunt me alles wijsmaken!!