moet ik toch nog waarschuwen!!!???

Pff wat een rot situatie. Ik heb zelf ook van die schoonouders die echt nooit langskomen uit zichzelf, en wij moeten ook altijd maar daar heen en er op hameren dat ze een keer bij ons langskomen. Mijn man en ik hebben ook al zoiets van dat we toch echt hopen dat het omslaat als we kinderen hebben, want voor het kindje is het altijd zo sneu..

Tja ik weet niet wat ik in jou situatie zou doen. Je man is er al klaar mee zeg je, en jij bent zelf alleen continue bezig met contact en dat ze langskomt enz. Ik zou er zelf gewoon verlopig geen tijd en energie in steken, laat haar maar contact opnemen of langskomen en anders maar niet. Het klinkt hard maar ja als alles steeds vanuit jou moet komen, zo werkt dat natuurlijk ook niet..

Heel veel succes met je keuze in ieder geval!

 

Zelf zou ik niets meer sturen... zo te lezen heb je alles al geprobeerd... en blijft het toch van jouw kant komen.... ook al is het dan nu met een kaart......
Verloren energie....

Mijn moeder neemt ook niet de moeite om hier langs te komen... (wij moeten komen) Ze is hier nu twee keer geweest sinds januari ondanks dat we paar keer per week bellen....
altijd komt er wat tussen.... (smoesjes)

Ik heb eenmaal gezegd:
De kleinkinderen groeien vanzelf door hoor... of je nu wel of niet langskomt.....

begin er verder niet meer over...

 

Ik vind dat je haar meer als genoeg hebt gewaarschuwd, dus dit lijkt mij echt niet meer nodig. Je hebt haar al genoeg met de neus op de feiten gedrukt dus laat dat kwartje maar eens vallen bij haar dan.. Maar ja wat je zegt met dat kaartje, daar zit ook wel weer wat in. Dan weet je echt voor jezelf dat je er genoeg aan hebt gedaan en al helemaal om het op zo'n laatste manier duidelijk te maken.

En kan ik heel goed begrijpen wat je zegt over die foto, waarschijnlijk was je eigen moeder heel anders geweest en was ze dolgelukkig geweest als ze je dochter had kunnen zien opgroeien!

 

Wat erg dat je al zo vroeg je moeder hebt verloren. Een moeder die wel begaan was met haar gezin en vast en zeker een keilieve oma zou zijn geweest.

Des te moeilijker is het te begrijpen dat niet elke oma zo is. Eigenlijk verdient jouw schoonmoeder het woord oma niet eens.

Als ik jou was zou ik het zo laten. Alle moeite die jij er nu instopt is verspilde tijd. Je hebt zo te lezen alles al geprobeerd. Als zij echt zo graag had gewild, had ze al bij jullie voor de deur gestaan. Als jouw man al zegt dat hij er klaar mee is, notabene zijn eigen moeder. Tja dat zegt genoeg toch?

 

Misschien moet je het gewoon wel doen. Niet voor haar, maar voor jezelf. Zodat je nooit spijt kan hebben dat je het niet hebt gedaan en is dit de manier om het af te sluiten. Let wel, ze verdient het eigenlijk echt niet maar voor je eigen gemoedsrust... Onbegrijpelijk dat mensen zo doen, succes ermee!

 

Wat erg zeg dat ze zo doet, zeker voor je man....
En ik ga met bovenstaande mee, ik zou het wel doen.
Zodat jij idd nooit kunt denken; had ik maar.......

Sterkte ermee in ieder geval, want dit moet vast allemaal erg pijnlijk zijn voor jullie

 

Ik vraag me af waarom ze zo doet?
Is er misschien iets (psychisch) met haar aan de hand?
Last van straatvrees of iets dergelijks?

 

ik zou het wel doen, voor je eigen gevoel zodat je het af kan sluiten. moeilijk hoor zo'n oma...

hopelijk beseft ze wat ze verliest en draait ze bij.

 

Wat een vervelende situatie meid. Ik lees eigenlijk uit jou berichtjes dat je toch liever eerst nog een kaartje wil sturen. En ik denk inderdaad wat voor mij iemand al zei dat dat voor jullie misschien wel goed is om het af te sluiten. Dat je zelf weet dat je er alles aan hebt gedaan.

Ik hoop dat de situatie in 2010 toch zal veranderen.

Succes en sterkte ermee!

 

Vervelend, maar idd wat Consider al zegt, is er neits met haar aan de hand?
Zijn er psychische blokkades?
Durft ze er niet voor uit te komen omdat ze zich schaamt misschien?
Misschien zijn haar tranen wel echt en kan ze er echt niet aan doen?
Ik zeg ook maar wat hoor. Misschien kan jij, of je man, toch een keer een goed gesprek met haar aangaan en komt er het eea naar boven waar jullie geen weet van hebben.

Zo niet, lullig, maar life goes on en dan lijkt het me klaar ...

 

wat vervelend,ik hoop dat er een oplossing komt!!!

 

Dat vroeg ik mezelf dus ook af.
Ik weet van mijzelf dat ik ook heel slecht ben in contacten onderhouden, niet omdat ik geen contact meer wil of omdat ik problemen heb met mensen, maar omdat ik veel minder behoefte aan sociale contacten heb dan anderen, en omdat ik een vreselijke pesthekel heb aan bellen. Dat heb ik ook met familie hoor.
Het zal ongetwijfeld moeilijk te begrijpen zijn voor de socialere mensen.

Nu weet ik uiteraard niet de reden waarom je sm geen contact opneemt, maar aangezien je aangeeft dat er niets voorgevallen is, vind ik het wel erg cru om zelf ieder contact te verbreken en haar zo onder druk te zetten om uit zichzelf contact op te nemen. Waarom moet alles op de weegschaal? Waarom niet gewoon laten gaan zoals het gaat? Is het feit dat ZIJ uit zichzelf contact opneemt belangrijker dan het feit dat je dochter een oma heeft? Niemand is perfect toch?

Maar goed, ik bekijk het dan ook vanuit een ander perspectief. Ik hoop dat mijn kinderen later toch de moeite willen blijven nemen om contact te zoeken ook al ben ik sociaal onhandig.

 

Geen energie aan besteden sommige mensen zijn dat gewoon niet waard.
Als ze iets willen dan moeten ze zelf komen
maar ik ben altijd nog al hard in dat soort dingen

 

Dit denk ik ook weleens. Voel helemaal met je mee. Zulke gedachten krijg je gewoon, als je een schoonmoeder hebt, die totaal niet om jullie geeft.