Sorry voor mijn klaagtopic, maar moet even mijn verhaal kwijt.. Vanaf week 3 t/m week 10 onder de netelroos.. Van week 8 t/m week 20 echt alleen maar spugen, ik leefde met plasticzakken.. Van week 17 t/m nu zwangerschapsischias.. wat een pijn, elke dag weer.. niets helpt.. En als klap op de vuurpijl inmiddels al 3 weken verga ik van de hoofdpijn! Al een dag opgenomen geweest, alles is uitgesloten ( was verdenking bloedprop in mijn hoofd) maar geen 1 pijnstiller helpt.. tramadol niet, diclofenac niet, in combinatie met paracetamol niet.. acupunctuur geprobeerd, ook dat helpt helemaal niet/ ver ergert het.. En dan nu.. thuis zitten mijn tijd uitzitten.. bah! Ik had me zooo verheugd op deze zwangerschap, vanaf het begin af aan geroepen dat ik wel 42 weken zwanger zou willen zijn! Maar nu... het is dat de kleine nog niet groot genoeg is, maar anders had hij van mij liever gister dan vandaag mogen komen.. Als het qua hoofdpijn echt niet meer gaat word ik opgenomen voor nog zwaardere medicatie, medicatie die ik thuis niet mag hebben.. maar pffff ik verga van de hoofdpijn, maar wil eecht niet het ziekenhuis weer in Sorry voor mijn lange geklaag.. maar moest het echt even kwijt..
Ik hoop het ook echt niet, de eerste is spontaan geboren met 37.3, ik hoop toch zo dat dit mannetje zich ook rond die tijd gaat melden.. ben er echt helemaal klaar mee!
Succes met de laatste loodjes! Ik vindt het ook steeds zwaarder worden, maar is nog goed te doen. Ben wel heeeeeeeel erg nieuwschierig.