Hallo allemaal, Ik heb eigenlijk al sinds ongeveer anderhalve maand soms last van duizelingen en soms misselijk zijn. In het begin soms ook last van het zuur. Maar dat was eigenlijk wel snel over. Eigenlijk dacht ik helemaal niet aan een eventuele zwangerschap en ik werd ook gewoon ongesteld. Nu zijn we dus bijna anderhalve maand verder en ik heb nog steeds last van duizelingen af en toe en soms een golf van misselijkheid. Daar is nu bij gekomen dat ik ook ben aangekomen, grotere en gevoeligere borsten heb, geregeld buikpijn, buikkrampjes, steken in onderbuik heb, regelmatig hoofdpijn heb en best wel humeurig ben. En ben ik nu zeker 1 week overtijd. Dit kan overigens ook meer zijn, daar ik mijn cyclus bewust niet meer bij hou. Afgelopen woensdag heb ik een zwangerschapstest van predictor gedaan en die gaf negatief aan. Vandaag heb ik een bloedtest gedaan en die geeft ook negatief aan. Dus blijkbaar ben ik dus niet zwanger. Maar wat zijn dan al die verschijnselen, en waarom al zeker een week overtijd. Kan het zijn dat de testen negatief zijn maar dat ik toch zwanger ben?? Ik begin er best een beetje gek van te worden. Ik zelf probeer al jaren zwanger te worden. Aan 1 kant gelukkig dat het nooit gelukt is, daar het in vorige relaties was. Maar nu zijn we dus 1 jaar al aan het proberen en nog steeds niks. En mijn omgeving maar zeggen dat ik me niet druk moet maken en dat het wel komt. En daar wordt ik ook zo gek van. Ik persoonlijk vind het namelijk vreselijk moeilijk om maar rustig af te wachten en na een test dus niet verdrietig te zijn. Soms voel ik me er gewoon best alleen in staan. Alsof niemand me begrijpt. Sorry moest even mijn verhaal ook kwijt.
dank je wel voor je reactie. Ja, daar hebben we het dus ook over gehad. We hebben zelf zoiets om nog een week te wachten en dan naar een gyneacoloog gaan. Moet wel zeggen dat ik dat erg moeilijk vind. Want de symptomen blijven en dat vind ik psychisch best moeilijk. Maar vind het ook wel weer eng om verder te onderzoeken. Want wat als het weer negatief is........leuk dit ook voor mijn humeur.
helaas na 10 dagen overtijd toch ongesteld geworden. wat al die symptomen da waren weet ik ook niet. probeer het maar gewoon te vergeten en hopen op een volgende keer.
Meis je kunt zoveel voelen.. Er kan een hoop tussen je oren zitten helaas, puur vanuit de wens of de gedachte zwanger te worden/zijn. Ik voelde iedere maand van alles, maar eenmaal zwanger voelde ik serieus echt helemaal niets.
Moeilijk he, wel alle symptomen maar toch niet zwanger. Je lijf kan je zo vreselijk voor de gek houden, zeker als je zo vreselijk graag wil. Ik heb het ook gehad, ik voelde me echt zwanger, maar testen waren aldoor negatief maar het gevoel ging niet weg. En ook mijn ongi (een dag,of twee en maar beetje) was anders dan anders terwijl ik al meer dan een jaar de pil niet meer slik. Ik heb zelfs een echo gehad maar daar was echt niks op te zien. Ja en dan is het even flink slikken en weer door gaan. Het zwangere gevoel is grotendeels weg getrokken. Dus ik snap denk ik wel een beetje hoe je je voelt. Heel veel sterkte en ik hoop dat je vlug een positieve test in handen hebt.
hahahahha Marieke. Ik kan hier wel om lachen. Continu van alles voelen en als je dan eenmaal zwanger bent helemaal niks. Geweldig!! Maar inderdaad, waarschijnlijk is het puur vanuit de wens. Sinds mijn menstruatie is doorgebroken heb ik ook een stuk minder buik. Denk dat het wel een beetje 10 dagen op heeft zitten hopen of zo. Wel voor het eerst dat ik zoooo snel van een buikje af ben Meiden bedankt voor jullie reactie. Hoop snel een positieve test voor ons allemaal.
Vaak is het typisch... De vrouwen die nog niet echt voorbereid zijn op kinderen, die worden heel snel zwanger. De vrouwen die zich er helemaal op gaan concentreren, daarbij duurt het langer. Nu is het heel moeilijk om er niet bij na te denken, als je dolgraag kinderen wilt. Soms denk ik dat je geest ook een rol speelt in het proces van zwanger worden.
Nou Nur, dat weet ik wel zeker. Hoe meer je er mee bezig bent hoe moeilijker het wordt. Hoor zo vaak dat mensen spontaan zwanger zijn als ze de moed maar hebben opgegeven of als ze een kindje hebben geadopteerd. Maar het is de meest moeilijke opgave die er bestaat geloof ik. Er niet mee bezig zijn als je het zo graag wilt. Hoe goed bedoeld ook, maar de tips "denk er niet zo aan of, ga lekker op vakantie of, stort je op iets anders" die werken gewoon echt niet. Theoretisch werkt het wel, maar in de praktijk wordt het een ander verhaal. We hebben nu tegen elkaar gezegd dat we geen kinderen willen! Ben benieuwd of dat ons gaat lukken haha
Ik ken mensen die tegen elkaar zeiden: Oke, we gaan naar het ziekenhuis, het lukt niet op de natuurlijke wijze. En raad eens: het lukte ineens wel! Omdat je geest zich erbij neerlegt misschien?
Nou, ik weet zeker dat je van "jezelf er maar bij neerleggen" niet zwanger raakt. Wel ben ik van mening dat je de komst van je ongestelheid kan vertragen door stress. Ik denk dat je die twee dingen niet met elkaar moet verwarren.
ik was zwanger, had alle symptomen en toch 3 negatieve tests... en je raad het nooit, zelfs bij de ha was hij negatief.