Als ik zelf kids kan krijgen, en ik ben uitgemoederd dan mogen ze mijn eicellen hebben, die doneer ik nog wel, de rest niet tenzij familie bv deel van lever of 1 nier, me longen zijn zwart dus daar heben ze niks aan.
Dit is ook echt weer zo'n onderwerp waarbij niemand het eens gaat worden, en waar eindeloze discussies bij ontstaan
Achja, misschien is dit ook wel een topic dat anderen er aan doet herinneren dat ze nog een donorformulier in moeten vullen, of dat men er iig over na laat denken.
Ik denk dat elk persoon daar z'n mening al over klaar heeft, daar gaat dit topic niets aan veranderen. Ik heb in dit topic amper reacties gezien van 'je hebt eigenlijk wel gelijk', alleen 1 in de omgekeerde versie: dat er toch níét zal worden gekozen om organen af te staan
Wat fijn dat je hier toch lekker je mening kan geven zonder dat je allerei opmerkingen krijgt... Heb je mijn onderste zinnetje gelezen? Ik schrijf als laatst, Ik zou zelf ook geen donor organen accepteren mocht dit nodig zijn. Dus ik zou dan idd weigeren. Ik heb ruim een jaar geleden een aantal zakken bloed gekregen, nou ik heb dagen gejankt en me tijden echt heel vies gevoeld. Bloed van een ander in mij, ik vond het echt een heel vies gevoel en idee. Laat staan dat ik zou moeten leven met echt een deel van iemand anders in mij...Nee niet voor mij. En je vraag komt idd ook niet negatief over in tegen stelling tot reacties van anderen . Kortzichtig, mag je vinden. Het is voor mij gewoon heel duidelijk. En ik zou dus geen orgaan accepteren idd, is het mijn tijd dan is het mijn tijd idd. En bij de kindjes denk ik dat dit precies hetzelfde is. En nee ik zou dan dus volgens jou er niet alles aan doen om zo lang mogelijk bij hen te blijven. Gelukkig hebben ze ook nog een hele lieve papa. Als het mijn tijd is is het gewoon zo en denk ik niet dat ik het recht heb dit te gaan verlengen op wat voor manier dan ook. Daar schiet ik niks mee op. Maar dan moet ik de dingen verder uit gaan leggen en daar heb ik geen zin in. Ik weet voor mezelf hoe het voor mij zit en vanuit daar maak ik mijn keuzes. En ja ik ben van mening dat dit de goede keuzes zijn voor mij en ons gezinnetje. En als ik dood ben en een jonge moeder met kindjes zou iets van mij krijgen en daardoor wat extra jaren krijgen denk ik niet dat ik haar daarmee geholpen heb nee. Jij wel en dat snap ik maar ik denk er dus anders over. Waarom? Omdat mij het laatste jaar een heleboel dingen over het leven en de gang ervan duidelijk zijn geworden. Ik ben me ervan bewust dat ik dus anders over de dingen van het leven ben gaan denken dan de meerderheid (ook weer gezien alle reacties). En voor mij is dit prima, voor ons is het goed. En wat extra jaren met mijn gezin? Als het mij gegeven is, en ja ik heb echt nog heel wat jaartjes te gaan, dan blijf ik natuurlijk wel graag bij mijn gezin. Maar mocht het toch anders lopen, dan heb ik daar vrede mee ja. Wandelende lijkenkist.. wel een beetje overdreven vind je zelf ook niet? Verder jammer dat je zo over mijn mening praat. Maar prima als dat voor jou goed is. Ik denk zoals al gezegd dus duidelijk anders over bepaalde zaken. Snap ook wel wat jij bedoeld en heb daar respect voor, hoop dat jij dat ook kan hebben over de mening van een ander ookal valt dat niet in jouw straatje. En prima dat jij vind dat je 'gered' bent door die andere hartklep, is dat prima. Snap dat ook best, ik denk er dus alleen anders over. En nee, heb helemaal geen zin om dit uit te gaan leggen gezien er dan ongetwijfeld nog meer aardige reacties komen. Zoals te lezen bij bovenstaande reactie, jammer dat je mijn mening omdat het anders is dan die van jou dan ook maar meteen vreemd noemt, voor mij is het heel normaal namelijk. En of je door donatie nu nog 1 jaar extra leeft of nog 20, het is gewoon tegen mijn gevoel in, mag ik vinden neem ik aan. Liefs, Hanneke!
Precies! Misschien word er weer wat meer over nagedacht en herrinnerd het mensen eraan. Kan nooit geen kwaad als er wat extra mensen over na gaan denken wat ze daar eigenlijk mee willen of van vinden, en dan evt zich als donor 'aanmelden'.
Sorry hoor waarom heb je het bloed dan geaccepteerd ?? .. Vind het zo lullig over komen als je zegt dat je je vies voelde .. Iemand geeft zijn bloed af in de hoop iemand te kunnen helpen en dan ga je zo'n reactie geven lekker egoistische ... Er zijn zoveel mensen die een donor nodig hebben waarbij het niet lukt om te vinden oid en dan krijgt iemand ( jij bv ) wel een donor ( het bloed ) en dan zeg je dat je je vies voelt .. sorry hoor Vind het maar een vreemde reactie ,... of ligt dat aan mij ?
Omdat ik er niks over te zeggen had (of eigenlijk kon) en mijn vriend het met de artsen besloten heeft. Daarom heb ik het 'geaccepteerd'. En ik voelde me vies ja. Heel vies zelfs. Gewoon zo een naar en niet te beschrijven gevoel wat ik had, ik was vies van mezelf. Ik snap prima dat iemand dat bloed geeft in de hoop er iemand mee te kunnen helpen. Snap ook prima dat iemand dat doet, mijn vriend geeft zelf ook bloed, maar ik kan het niet anders noemen, en waarom zou ik dat dan moeten verzwijgen. En dat gevoel heeft het voor mij alleen maar nog duidelijker gemaakt dat ik dit niet meer wil. En daarbij dus ook geen andere organen of weet ik veel wat.
Als het mijn tijd is.. Dat vind ik altijd raar gezegd.Als je op een dusdanige manier ziek bent dat het nog verholpen zou kunnen worden.dan vind ik persoonlijk dat het nog niet je tijd is. Ben je ongeneeslijk ziek, wat door wat voor middel je geen een (redelijke) kans hebt om het te overleven,dan is het je tijd. Maar dat is geheel persoonlijk. Als ik longonsteking heb bv ga ik ook geen behandeling weigeren, want als het verkeerd zou aflopen, dan is het mijn tijd geweest.Zo denk ik niet.. Pfff, moeilijk om over zoiets via het toetsenbord je mening te geven..
wel of niet donor zal toch altijd een kwestie blijven waarover we het nooit met zijn allen eens zullen worden. En dat hoeft gelukkig ook niet aangezien we allemaal recht hebben op onze eigen keuze hierin vind ik. Ik respecteer je mening Hanneke en je moet doen waar JIJ je goed bij voelt. Ik zeg dus niet dat ik jouw mening vreemd vind (iedereen heeft recht op zijn mening) maar ik heb gewoon een andere mening Dat ik en anderen jouw mening niet delen zul je altijd blijven houden. Liefs
@ hanneke: je ontwijkt mijn vraag. Waar ben je dan precies anders over gaan nadenken? Wat heeft je precies tot deze beslissing doen besluiten? Dat je anders over zaken bent gaan nadenken, wist ik al. Dus voor dat antwoord heb ik die vraag niet gesteld... Verder ben ik erg benieuwd WAAROM je vindt dat iemand niet met extra jaren is geholpen. En je hebt ook geen antwoord gegeven op de vraag of je ook geen donor zou accepteren voor je kinderen. Voor hen zou je het dus ook weigeren? En is het zo raar dat je op een forum reacties krijgt op een afwijkende mening? Edit: ik zie dat je geen discussie aan wilt gaan hierover. Maar dat vind ik erg jammer. Het is niet mijn bedoeling om je mening ter discussie te stellen, ik ben vooral erg benieuwd waar het besluit precies vandaan komt. Ik denk dat het niet alleen met de bloedzakken te maken heeft (omdat je een 'heleboel' duidelijk is geworden) maar misschien zit ik er naast. Maar beantwoord mijn vragen anders maar niet als je die 'discussie' niet wilt
Voordat dit systeem van donor regristratie er was, heb ik ook al aangegeven dat ik donor wilde worden. En zodra toen de envelop in de bus viel, heb ik t terug laten sturen. Heb er toch niets meer aan als ik dood ben En zou ook iemand eeuwig dankbaar zijn als door hun beslissing mijn kind of man gered zou kunnen worden.... Maar Hanneke, ik snap best wel dat je de keuze maakt om ervan af te zien. Om welke reden dan ook. Ik vind dat iedereen zijn eigen beslissing mag maken en dat er niemand is die er meer recht op heeft als een ander. Maar zou jij serieus liever dood willen gaan, dan dat je een orgaan krijgt van een ander en nog lang van je kindjes kan genieten? En je kindjes dus van hun mama? Dat vind ik zo vreemd overkomen n.l... Want je zeg; 1 jaar of 20 dat maakt niets uit. In mijn ogen persoonlijk wel. Iedere dag die ik van mijn gezin genieten, is er weer 1
Okey alcholisten kan ik begrijpen ik vind zelf ook dat ze zich zelf dan de dood in gezopen hebben maarruh over mensen boven de 70 Dus wat ik net vertelde over mijn oma , die heeft er volgens joju geen recht meer op ? BELACHELIJK !!! MIjn oma is 72 , voor je zo'n operatie in ga krijg je eerst allemaal testen of ze wel sterk genoeg is, dus als zij iets verzwakt al is gaat het niet door! Maar jij zou miss nog wel die 10 a 20 jaar van haar afnemen ?! Ik snap ook wel dat zij al een heel leven heeft gehad maar hier op kan je niet discrimeren!
ik weet niet of het discrimineren is. ik gun het je oma, maar onder haar staan waarschijnlijk een aantal jongere mensen die nog een heel leven voor zich hebben, een jong gezin hebben etc en voor hun zou het dan misschien te laat zijn. ik vind 70 al heel oud, al zijn die testen nog zo goed, en lijkt hara lichaam op dat moment goed, het is toch een leeftijd waarop het lichaam elk moment kan stoppen. ik gun het gewoon liever aan jongere mensen die nog een heel leven voor zich hebben.
Daar ben ik het inderdaad ook wel mee eens, oudere mensen hebben al een heel leven gehad. Ik zou begrijpen dat je altijd kiest voor iemand die dierbaar voor je is, maar als je moest kiezen tussen een onbekend kindje van 2 jaar oud, of een onbekende vrouw van 75.. Tja, ik zou het wel weten Tussen een onbekende vrouw van 75 of een onbekende man of vrouw van 35 met 3 kinderen waar hij/zij voor moet zorgen.. Ook niet zo moeilijk.. Voor mij tenminste
Hier donor vanaf mijn 14de, ik wilde het altijd heel graag, en via toestemming van mijn moeder mocht dan toen al. Nu nog steeds donor. Heb alleen geen huid en ogen.
ik ben ook donor omdat ik tegen de tijd zelf niks meer heb aan de organen terwijl je een ander het leven kunt redden. ook vind ik wel nemen maar niet geven niet kunnen. ik zou willen dat als iemand besluit geen donor te willen worden hij ook geen aanspraak kan/mAg maken op donor organen. bij mijn mogen ze alles hebben behalve huid en ogen. zo zie ik er voor mijn familie naar opvulling weer redlijk uit om afscheid van te nemen.