Na een MA in dec met een langere nasleep willen we mn volgende cyclus weer starten met iui. Ik ben echt dood nerveus om te herstarten. Gek misschien, want ik zie niet op tegen de echo's-het prikken-de inseminatie of wat dan ook. Maar toch een onrust in mij. Heeft iemand dit ook eens meegemaakt? Hoe ging je er mee om? Wat werkt ontspannend?? Ik wil gewoon me niet drukker maken dan nodig maar dat is makkelijk gezegd
Ik heb die ervaring niet. Wij zullen als alles goed is, starten met ivf na twee maal een bbz te hebben doorgemaakt. En heb er zin in. Maar ik denk dat dat ook komt omdat ik al mama ben. Maar waarom ik reageer. Ik wil je heel veel succes wensen!! Ik duim voor je!
Ik herken het wel.. In november bleek mijn zwangerschap op de verkeerde plaats te zitten. Na de eerste operatie waarbij het weggehaald is bleek m'n hcg nog veels te hoog. Nadat dit na 2 maanden eindelijk gezakt was bleek tijdens het onderzoek dat de zwangerschap en operatie schade aan m'n baarmoeder hadden veroorzaakt. Er was nog een operatie nodig en het was de vraag of ik ooit nog wel zwanger mocht worden. Na die operatie nog 2 maanden moeten wachten of m'n baarmoeder zou herstellen. Ik heb 5 maanden in constante verdriet en angst geleefd en begin deze maand kregen we eindelijk het goede nieuws dat we weer verder mogen. Ik ben natuurlijk heel blij dat we weer verder mogen met iui. Maar ik vind het ook eng dat dit misschien weer gebeurd, of dat er andere dingen mis gaan. Tegen het spuiten en de echo's zie ik niet op, maar meer alles er om heen. (Moeilijk uit te leggen wat precies) Heel veel succes tijdens je volgende iui en hopelijk ben je snel zwanger en gaat alles dan goed!