Hallo dames, Het zit iedereen niet echt mee op dit moment geloof ik. Marla heel veel sterkte met je schoonvader, hoop dat hij snel verder opknapt. Ik probeer zo veel mogelijk op iedereen te reageren maar ik haal jullie allemaal door elkaar ( zal nog wel van de narcose komen) maar ik doe mijn best! Lichamelijk gaat het weer beter met mij en ik heb al weer 2 dagen gewerkt maar dit viel lichamelijk nogal zwaar (werk in de gezondheidszorg).De krampen en het bloeden nemen geleidelijk af maar de angst neemt juist toe.2x mk in een toch korte periode hakt er wel in.Hadden jullie nog veel last van jullie hormonen na de mk, kan het me van de vorige keer niet goed meer herinneren en ben nu bang dat er nog wat is blijven zitten. Corien: Ik ben er achter gekomen dat ik niet zo goed reageer op een narcose, word er erg onrustig en gehaast door, heb nergens geduld voor en pas na 2 dagen ga ik weer normaal reageren, niet zo leuk voor mijn omgeving. Lichamelijk vond ik het toch wel op een spontane mk lijken want ik heb die nacht ook nog veel op het toilet gezeten en vanalles verloren (sorry). Maar op naar een nieuw en beter jaar voor ons allemaal, mijn geluksgetal is 9 en als je 2007 optelt kom je ook op 9 en ik wil in 2007 graag 9 maanden zwanger zijn! Hommeltje.
Hommeltje; Heel mooi gezegd! Dan moet je wens (9 mnd zwanger zijn) wel uitkomen. Ik las dat jouw curretage ook tegen viel. Dat heb ik ook. Bij mij is het nu een week geleden. Is bij jou de pijn te houden? Ik slik iedere dag 6 tot 8 paracetamol en ik heb nog veel pijn. Corien; Ik heb net het verhaal gelezen over je moeder. Wat erg voor je! Mijn vader is ook ongeneselijk ziek; longkanker. Hij was zo blij toen we vertelde dat we een kindje zouden krijgen. We moesten allemaal huilen toen hij zei; Ik ga ervoor vechten dat ik er 11 juli ( de bevallingsdatum) bij kan zijn. Terwijl hij al lang opgegeven is. Ik wens jou en je familie heel veel sterkte toe! Annie; Heel veel sterkte morgen. Ik hoop voor je dat het meevalt. Ik kreeg eerst 1 tabletje vaginaal ingebracht, die moest 4 uur inwerken en dat was omdat de baarmoeder dan wijder zou worden zodat ze het makkelijker weg konden halen en ze niks zouden beschadigen. Maar ik snap niet waar 5 tabletjes dan goed voor zijn? En ik ging ook onder volledige narcose, dat was bij mijn ziekenhuis protocol. Toch raar dat het overal anders is. X Neia
Pfff, weet even niet hoe te reageren op al deze verhalen... We maken wel een hoop mee, he! Hopelijk brengt 2007 ons meer geluk. Veel sterkte Neia, dat moet zo ontzettend veel pijn doen allemaal. Liefs, Jude.
Dank je wel, lieve Hommeltje! Jeetje, ik had me niet goed gerealiseerd dat dit je tweede miskraam is. Wat afschuwelijk voor je. Kan me zo voorstellen dat je bang bent dat het de volgende keer weer misgaat. Toch lees je hier wel vaker over vrouwen die meerdere miskramen hebben gehad, maar toch weer zwanger zijn geraakt en al ver in hun zwangerschap zijn. Houd hoop Hommeltje! Ook bij jou gaat het lukken. Probeer vertrouwen in je lichaam te houden, hoe moeilijk dat ook is. Vergeet niet dat je hormonen weer een plekje moeten zien te vinden na de curettage en dat je verdriet er daardoor extra sterk uitkomt. Hopelijk zie je het straks weer iets positiever in. Echt meid, voor jou gaat de zon ook zeker weer schijnen. Wat bedoel je met dat je last hebt van je hormonen? Bedoel je dat je nog steeds zwangerschapssymptomen hebt? Dat had ik niet. Ik voelde me gelijk na de curettage weer de oude Marla. (nauwelijks pijnlijke borsten, en ook geen zwangerschapsgevoel in mijn buik meer). Bij mij was er zelfs nog wel wat weefsel achtergebleven, dus ik denk dat dat niets wil zeggen. Als je het niet vertrouwt, neem dan contact op met het ziekenhuis en blijf er niet, zoals ik, te lang mee doorlopen. Denk wel goed aan jezelf. Je zegt dat je best zwaar lichamelijk werk verricht. Ik merkte dat ik juist ging bloeden als ik bijv. alleen al met boeken sjouwde. Ook van stofzuigen kreeg ik bloedingen. Ik heb op een gegeven moment zo min mogelijk lichamelijk zwaar werk gedaan om mijn baarmoeder wat te ontzien. Doe maar voorzichtig! Er zit in je buik een wond en die moet genezen. Chantal, ik heb op de een of andere manier over jouw post van gisteren heengelezen. Wat enorm balen dat je baarmoeder niet schoon is en dat je morgen alsnog gecuretteerd moet worden. Gelukkig heb je niet het emotionele aspect van het weghalen van het vruchtje, dat is bij jou al gebeurd, maar het is zeker geen pretje. Wel fijn dat het inderdaad nog in 2006 gebeurt en dat je het nieuwe jaar goed kan beginnen. Hopelijk heb je dan alle ellende achter de rug en kun je de miskraam wat beter achter je laten. Ik heb dus ook zo lang moeten wachten voordat al het zwangerschapsweefsel eruit was, en daar baal je inderdaad flink van. Schrik niet als je nog iets langer bloed na de curettage. In eerste instantie zeiden ze tegen mij ook dat je maar een week zou bloeden, maar uiteindelijk heeft het bij mij 3 weken geduurd, en dat was ook geen probleem. (mocht niet veel langer zijn, vertelde de gyn). Heel erg veel succes morgen! Ik duim voor je dat je weinig last van de curettage zult hebben. Laat je ons weten hoe het is gegaan? En Neia, wat verschrikkelijk dat je net nu een miskraam hebt gekregen. Kan me zo enorm voorstellen dat je zo graag had willen meemaken dat je vader je kind nog leerde kennen. Ik krijg er echt de tranen in mijn ogen van. Het zou voor je vader echt iets zijn om voor te vechten. Ik vind het heel erg voor jou en je hele familie, je vader in het bijzonder. Corien dat geldt ook voor jou, zoals je weet! Echt meid, ik wens jou dubbel zoveel sterkte toe! Corien, voel je je nog steeds lyrisch over je ongi? Dat was de laatste keer dat je er blij mee was, let op mijn woorden. Annie, heel veel sterkte morgen! Ik had vandaag weer een heel klein beetje rozeverlies. Vermoedelijk zijn mijn hormonen nog steeds een beetje van slag. Gelukkig was het dit keer geen bloedverlies, zoals in de vorige cyclus, dus het gaat de goede kant op. Liefs, Marla
Hallo allemaal, Nou ik heb gisteren mij n curretage gehad. Ik moest eerst 's ochtends om half 7 thuis 2 pilletjes inbrengen om de miskraam op te wekken en de baarmoedermond open te gaan laten staan. Toen moest ik me om 8 uur melden in het ziekenhuis voor dagopname en kreeg ik na 4X(!) misprikken een waakinfuus, en kreeg ik om half 10 een tabletje waar je iets slaperig en rustig van hoort te worden. Nou om half 11 moest ik gecurreteerd worden en was ik eigenlijk nog klaarwakker. De ingreep duurde zo'n 20 minuten en vond ik zelf nogal pijnlijk. Maar dat was erna gelukkig snel over en toen ben ik ook in slaap gevallen van het tabletje. Eind van de middag mocht ik naar huis. Ik heb nu verder geen pijn meer en ook niet echt veel bloedverlies... maar ben gisteravond nog wel een halve vruchtzak verloren op de WC. Is dit normaal of moet ik de gyn dan bellen dat niet alles er uit is gekomen? Ik weet dat het vruchtzak was omdat na de curretage ik het weefsel mocht zien en er ook een deel van de vruchtzak bij was en dit was hetzelfde. Toen dat eruit kwam moest ik wel weer even heel hard huilen.Ik heb van een vriendin gisteren een bedeltje van een engeltje gekregen voor aan mijn pandora-armband, dat was wel heel lief van haar vond ik. Graag krijg ik een reactie of ik de gyn moet bellen want ikw eet het even niet... Groetjes Annie
Hallo meiden, Annie; Ik zou wel even de Gyn bellen als ik jou was. Dit maakt je natuurlijk wel een beetje onzeker. Bij een curretage is de bedoeling dat alles weggehaald moet worden. Soms komt het voor dat dit niet is gelukt, dus ik zou voor de zekerheid even bellen. Marla; Bedankt voor je lieve woordjes! Dat moment dat mijn vader dat zei zal ik nooit vergeten. Nu maar hopen dat hij het nog een tijdje vol houdt! Hier nog steeds veel pijn. Wat ik raar vindt is dat het bloedverlies zo onregelmatig is. Hebben jullie dat ook (gehad)? Ik had gister eigenlijk niks, en vandaag weer heel veel. De curretage is nu al meer als een week geleden! X Neia
Hallo meiden, Wat een verhalen zeg... pff, heftig. Annie, wat lief van die vriendin! Het is zo fijn als mensen met je meeleven en een klein beetje doorhebben wat je meemaakt. Als ik jou was zou ik ook de gyn ff bellen. Ik zou ook denken dat bij een curettage alles weggehaald zou moeten zijn. Maar in hommeltje d'r verhaal las ik ook dat ze de nacht na de curettage wat heeft verloren. Maar het kan nooit kwaad om ff te bellen, daar zijn de artsen voor hoor! Beter een keer teveel bellen dan te weinig! Hommeltje, wat reageren mensen dan toch anders op een narcose he?! Vervelend voor je maar hopelijk voel je je nu alweer een beetje de oude. Neia, wat heftig voor jou ook. Heel veel sterkte met je familie. Weet helaas precies wat je voelt. Het is zo heftig om te denken dat misschien 1 van je ouders het niet meer mee zou kunnen maken. Mijn moeder was ook zo blij toen ik vertelde dat ik zwanger was en ik zou zo graag willen dat ze alles nog mee kan maken. Gister overigens net te horen gekregen dat de chemo welke ze nu krijgt niet meer werkt dus een behoorlijke domper. Maar wie weet, zijn we snel weer zwanger en krijgen ze toch nog de mogelijkhied het allemaal mee te maken. Daar gaan we voor toch?! Hou moed he?! Wat vervelend dat je nog steeds zoveel pijn hebt. Heb je gyn daar al naar gevraagd? Hoe lang dat nog mag aanhouden? Maar zoals marla ook al zei, het is toch een wond die moet genezen en dat kost tijd. Dat bloedverlies kan ik niet veel over zeggen, bij mij was het redelijk regelmatig. Maar dat kan bij iedere vrouw weer anders gaan denk ik. Marla, Ja, ik ben nog steeds heel blij dat ik normaal ongi ben geworden. Ik kan me voorstellen dat dit ook inderdaad de laatate keer was dat ik er zo blij mee was. Ik zou graag weer snel zwanger worden.... We gaan dus lekker klussen. Gaan volgend weekend een weekendje weg dus mooi de tijd Jij ook veel klus plezier... nog 5 dg zie ik. Hopen dat je geen rozeverlies meer krijgt! Nou, meiden.. stertke en succes allemaal. Op naar een beter jaar. Liefs, Corien
Hallo allemaal, Ja het lijkt er wel op dat we de laatste tijd allemaal een rotperiode achter de rug hebben of nog hebben te gaan. Ik hoop echt dat 2007 voor ons allemaal een betere tijd wordt, we hebben het wel verdiend! Ik heb toch maar even de gyn gebeld en die zei dat het eigenlijk niet kon dat er nog zo'n groot stuk vruchtzak uit kwam omdat het niet zo groot was? En ze had na de curretage nog geechood en gezegd dat het leeg was!Nou ik weet toch zeker zelf wel wat ik uit de WC gevist heb.... Ik heb het uitvoerig bekeken en het was echt een stuk vruchtzak het was een dik wit doorzichtig vlies, beetje rubberachtig met bloedstukjes en andere stukken(?) erin. Het was wel 3 a 4 cm groot. Het was GEEN stolsel want ik kon het niet stukmaken. Dus wat ik daar nu van moet denken.....PFF Nou ja ik bloed nu bijna niet meer en hopelijk ben ik er snel vanaf en heb ik dan weer een normale cyclus. Als ik dacht dat het niet goed zit moet ik even bellen en dan kan ik komen voor een controle-echo. Groetjes Annie
Hallo Meiden, Nou gisteren was ik ook aan de beurt om gecurreteerd te worden. Ik moest mij on 8 uur melden in het ziekenhuis. Ik kreeg een pilletje om rustig te worden en een zetpilparacetamol. Van het pilletje werd ik al erg rustig en slaperig. Om half 10 kwamen ze mij halen. En ik denk dat ik rond 10.00 uur onder zeil was. Ik had dus narcose en een spuitje tegen de misselijkheid gehad. Ik ben nl 2 keer eerder geopereerd en daarna werd ik erg misselijk en dus hebben ze me nu iets van tevoren gegeven. Dit was de 3e keer dat ik onder narcose ging en het op zich onder narcose gaan vind ik iedere keer weer zo ....sja heb er geen worden voor ehh apart. Ik werd erg suffig/dronken wakker maar was niet misselijk en had geen hoofdpijn en heb ik nadien ook niet meer gehad. Denk dat het spuitje tegen misselijkheid goed zijn werk heeft gedaan. Weinig bloedverlies en geen pijn in de buik. Nu alleen ietwat zeurderig maar mag geen naam hebben. Al met al erg meegevallen. Uiteindelijk heb ik van gynae begrepen dat er niet veel meer zat. Maar dat wat ze hebben wordt voor onderzoek opgestuurd. En over 5 weken krijg ik een controle middels een kijkertje in mijn baarmoeder om te zien of alles schoon is. Ik heb nl van de gynae begrepen dat als je lang na je miskraam zoals bij mij 5 weken erna gecurreteerd wordt het lastig is om alles goed schoon te krijgen en dus willen ze straks nog extra goed controleren. Dat vind ik zelf wel een prettig idee. Al met al erg meegevallen en aangezien het bloedverlies minimaal is, denk ik dat het nu wel goed gaat komen en voel me eerlijk gezegd erg opgelucht En inderdaad Marla de emotionele lading was voor mij nu niet zo heel erg omdat ons kleintje er al uit was. Dat heeft heel veel gescheeld Neia: ontzettend veel sterkte met het verlies. Ik heb van de gynae gisteren begrepen: als je ineens veel bloed verliest en veel mandverbanden moet gebruiken meer als bij een normale menstru je contact op moet nemen met de gynae. Annie: nou we zaten gelijktijdig in het ziekenhuis en werden praktisch gelijktijdig geholpen. Ik heb om 10.55 zelf mijn vriend mogen bellen en toen lag ik weer op zaal. Wel raar hoor dat ze je niet serieus nemen in het ziekenhuis. Je weet immers zelf toch wel wat je ziet. Heb je het niet bewaard? Maar net wat je zegt het bloedverlies is nu minder en waarschijnlijk is alles eruit. Op een schoon en een nieuw begin in 2007. En dat wens ik voor ons allen. Want inderdaad wat een ellende hebben we allemaal niet meegemaakt! Iedereen veel sterkte en houd; moed, hoop en vertrouwen! Veel liefs, Chantal
Lieve Sjannie, Fijn te horen dat het allemaal nog wel is meegevallen. Bij mij is eergisteren de MK vastgesteld, maar nu dus al 3 weken geleden. Ik heb een afspraak voor 8-1 bij de Gynacoloog, maar het lijkt zo lang. Graag zou ik nog dit jaar van alles af zijn, dan pas kan ik verder! Zijn er meer mensen bij wie het lang geduurd heeft, of allemaal uiteindelijk toch een curettage? Allemaal veel sterkte, maar toch op naar een nieuw 2007 Liefs Minka
Wat is het toch fijn om hier mensen te spreken die weten wat je mee hebt gemaakt en hoe je je voelt! En zo te lezen draagt ieder huisje zijn kruisje ( kan me nog wel eens blindstaren naar anderen toe). Neia: Dan zijn we dezelfde dag gecurreteerd, ik moest de 21e om half 7 in het ziekenhuis zijn.Met de pijn gaat het nu goed, weinig last meer alleen verlies ik nog wat oud bloed. de eerste 3 dagen heb ik veel paracetamol geslikt nu niets meer. merk wel dat ik mijn gevoel een beetje wegdruk en te veel mijn best doe om weer normaal verder te gaan.Ik kom ook uit een famillie van niet zeuren maar doorgaan maar merk dat ik er toch wat moeite mee heb.En Neia met je vader wil ik je veel sterkte wensen en wie weet heeft hij zoveel wilskracht dat hij het allemaal nog mee kan maken. Marla: Dank je wel voor je lieve wijze woorden , we proberen hoop te houden. Wat betreft de hormonen daar bedoelde ik mee dat ik me nog erg zwanger voelde na de curretage maar nu is het misselijke en de gevoelige borsten ook weg. hommeltje.
Wat is het toch fijn om hier mensen te spreken die weten wat je mee hebt gemaakt en hoe je je voelt! En zo te lezen draagt ieder huisje zijn kruisje ( kan me nog wel eens blindstaren naar anderen toe). Neia: Dan zijn we dezelfde dag gecurreteerd, ik moest de 21e om half 7 in het ziekenhuis zijn.Met de pijn gaat het nu goed, weinig last meer alleen verlies ik nog wat oud bloed. de eerste 3 dagen heb ik veel paracetamol geslikt nu niets meer. merk wel dat ik mijn gevoel een beetje wegdruk en te veel mijn best doe om weer normaal verder te gaan.Ik kom ook uit een famillie van niet zeuren maar doorgaan maar merk dat ik er toch wat moeite mee heb.En Neia met je vader wil ik je veel sterkte wensen en wie weet heeft hij zoveel wilskracht dat hij het allemaal nog mee kan maken. Marla: Dank je wel voor je lieve wijze woorden , we proberen hoop te houden. Wat betreft de hormonen daar bedoelde ik mee dat ik me nog erg zwanger voelde na de curretage maar nu is het misselijke en de gevoelige borsten ook weg. hommeltje.
Hallo allemaal, Jeetje wat zijn er veel gecurreteerd de laatste dagen..., ikzelf dus de 28e. Nu had ik de 28e en de 29e bijna geen bloedverlies maar nu is het gisteren ineens begonnen en het is helderrood en ik blijf mijn maandverbanden om het uur verschonen. Is dit wel okee of moet ik nu toch bellen. Ik heb geen erge buikpijnen ofzo..... Heb eerlijk gezegd weinig zin om met oudjaarsavond in het ziekenhuis te zitten... Groetjes Annie
Hallo meiden, Annie; Dat had ik ook, dus maak je maar geen zorgen. Bij mij begon het ook pas na 2 dagen. Mijn Gyn gaf aan dat dat normaal was en dit heb ik ook op deze site gelezen. Dat wordt vanzelf minder. Maar als je het echt niet vertrouwd, kun je natuurlijk altijd voor de zekerheid bellen. Sterkte! Hommeltje; Ik zie nu ook dat we dezelfde dag gecurreteerd zijn. Maar je moet het gevoel echt niet weg drukke meid, want dat komt er later toch wel uit. Ik doe juist m'n best om alles zo snel mogelijk te verwerken, maar dat is natuurlijk ook geen oplossing. Het komt zoals het komt! Minka; De VK had mij aangeraden om 2 weken te wachten en dan te kijken wat we wilden. Maar na een week hield ik het niet meer en de kerst kwam eraan. Dus ik heb gekozen voor een curretage. Ik hoop voor jou dat het snel komt, zodat het nieuwe jaar goed kan beginnen voor jullie. Succes! Chantal; Echt goed om te horen dat het allemaal mee viel bij jou. En dat je bijna geen last hebt gehad van de narcose. Corien; Bedankt voor je lieve woorden. En ik hou moed! Maar soms is het gewoon moeilijk. Is je moeder nu gestopt met de chemo? Vandaag een jaar geleden is mijn vader ook gestopt met de chemo omdat hij er een dubbele longembolie van had gekregen. De artsen gaven aan dat hij nog maximaal 2 maanden te leven had. Maar..........hij is er nog steeds. Dus de wonderen zijn de wereld nog niet uit! Gelukkig is het bloedverlies nu wat minder, en is het bijna alleen nog maar oud bloed. De Gyn gaf aan dat dit 2 weken kon duren na de curretage. De pijn is nu alleen 's ochtends nog erg, hopelijk neemt dat nu ook af. Ik wens jullie allemaal een hele fijne jaarwisseling en een super vruchtbaar en gezond 2007! X Neia
Hallo meiden, Heb niet veel tijd, maar toch even bijgelezen. Wil iedereen hierbij een goede jaarwisseling wensen en zoals al eerder geschreven... een gezond en vruchtbaar 2007! Neia, wat fijn dat je vader er nog steeds is ondanks dat ze hem niet zo lang meer gaven! Hopelijk blijft hij nog een hele tijd bij jullie. Hoe voelt hij zich? Kan hij nog genieten? Mijn moeder heeft toen ze te horen kreeg dat de chemo niet meer werkt toch nog haar laatste gekregen. Nu willen ze eerst weer allerlei foto's maken en kijken wat er eventueel nog aan chemo's te proberen zijn. Maar ze weet nog niet of ze dit allemaal wil. Nou, nu moet ik echt gaan. Meiden, fijne avond! Liefs, Corien
Lieve Corien, dank je voor alle lieve en opbeurende woorden van de afgelopen maanden. Ik heb er heel veel aan gehad. Ik vind het heel erg om te horen dat de chemo niet meer werkt voor je moeder. Lijkt me vreselijk. Voor je gevoel wordt je moeder dan echt opgegeven, lijkt mij. Ik hoop echt dat je moeder jouw kindje nog mag meemaken dat ze er nog van kan genieten. Wel fijn dat je er dan volgend weekend even tussen uitkan. Misschien kun je dan op andere gedachten komen. Hopelijk valt dit precies tijdens je eisprong en worden het super vruchtbare dagen. Ik duim in ieder geval voor je! Ik heb vrijdag nog een heel klein beetje bloedverlies gehad, maar dat is gelukkig al weer opgehouden. Ik denk echt dat het de goede kant uitgaat, en dat mijn hormonen weer bijna de oude zijn. Het zou echt heel gaaf zijn als we op hetzelfde moment zwanger raakten! En Annie, om eerlijk te zijn vind ik het allemaal niet zo heel goed klinken. Ik had na mijn eerste curettage na ongeveer een week bloedingen als de eerste dag van een flinke menstruatie, en bij mij was er nog wat weefsel achtergebleven. Als het bloeden over een paar dagen nog niet afgenomen is, bel dan zeker met de gynaecoloog. Ik was net als jij aan het twijfelen of ik wel moest bellen. Je bent al snel bang om een aansteller te zijn, maar dat ben je niet, hoor! Mijn gynaecoloog vond het overigens moeilijk dat mijn baarmoeder niet helemaal schoon was. Hij vertelde na de tweede curettage dat hij veel stolsels uit mijn baarmoeder had verwijderd, en dat deze er echt uitmoesten en tussen neus en lippen door vermelde hij dat hij nog wat zwangerschapsweefseltjes ("heel weinig, hoor") had wegggehaald. Ik vind het apart dat je nog een stuk vruchtzak hebt verloren, na de curettage. Als het bloeden de komende dagen minder wordt, dan is er waarschijnlijk niets aan de hand, maar als dit niet het geval is, bel dan. Echt doen, hoor! Neia, het bloeden kan na een curettage zelfs nog wel 3 weken aanhouden, maar dit mag uiteraard niet te veel zijn. Fijn dat het bij jou al wat minder is geworden. Ook voor jou hoop ik dat je vader je kind nog mag leren kennen. Ik hoop maar dat hij de kracht vindt om nog wat langer te leven, en zo de geboorte van je kind mee te maken. Ik hoop maar dat 2007 voor jou ook alleen maar goede dingen brengt. En Chantal, wat fijn dat je de curettage nu achter de rug hebt. Hopelijk betekent dit voor jou een nieuwe start. Mag je meteen weer zwanger worden? Mijn vriend is bij beide curettages bij mij gebleven. Hij heeft mijn bed zelfs tot aan de OK gereden. Ik begrijp dat jouw vriend er niet bij was? Gelukkig voelde je je al snel goed genoeg om hem te bellen. Dat is wel een goed teken. Trouwens, weet je wat ze onderzoeken aan jouw weefsel? Is dat standaard, dwz of het een miskraam is geweest of is er een andere reden? Minka, als jij je afspraak liever vervroegt, bel dan op 2 januari meteen even met het ziekenhuis. Misschien kun je al wat eerder terecht. Naast de afspraak met je gyn. moet je nl. ook nog met de anesthesist spreken, en daar kan soms ook weer wat tijd over heen gaan. Sterkte! Hommeltje, ik herken wel wat je zegt over je gevoel wegdrukken en weer gewoon verder gaan. Zo ben ik ook, maar ik merkte dat dat toch niet helemaal werkte. Het moet er toch uit. Ik ben na beide curettages weer na 2 dagen gaan werken, maar had het soms wel eens moeilijk op het werk. Er moet toch echt tijd overheen gaan, wil je je weer wat beter voelen. Ook lichamelijk gezien kun je beter wat rustiger aan doen. Stel jezelf niet te hoge eisen! Fijn dat je zwangerschapssymptomen nu weg zijn. Ik vond het wel raar om te merken dat deze zo snel verdwenen. Nou dames, ik wens jullie allemaal een heel vruchtbaar 2007 toe en hoop dat jullie het verdriet van de miskraam dan wat achter je kunt laten. Heel veel plezier vanavond. Wij vieren het met vrienden en ik heb echte Champagne gekocht, om het nieuwe jaar feestelijk in te luiden. Hopelijk helpt het Liefs, Marla
Hallo Meiden, Heb nu niet veel tijd om uitgebreid te reageren. Maar wil jullie wel alvast een hele fijne avond wensen en ik hoop ook voor ons allen dat 2007 een mooi, prachtig, gezond en vruchtbaar jaar mag worden! Wij gaan naar hele goeie vrienden en we zijn met een koppeltje op 5 en we gaan er een heel leuke avond van maken! Proost! (hoewel... denk dat om 24.00 uur de nodige tranen zullen vloeien...) Heel veel liefs, Chantal
Ik wil iedereen om alles sterkte wensen en hopen dat we met een goed gevoel het nieuwe jaar in kunnen kijken. EEN VRUCHTBAAR EN GELUKKIG 2007 ! Liefs Minka
Hallo meiden, Nou hopelijk hebben jullie allemaal een beetje een leuke jaarwisseling achter de rug. Ikzelf vond het wat minder... heb het vermoeden dat mijn zus zwanger is en zij weet het niet van mij. Ik ben natuurlijk wel blij voor haar als het zo is maar voel me ook een beetje dubbel. Ik bloed nog steeds en morgen moet ik weer werken. Bah de hele tijd die maandverbanden wisselen en me zorgen maken of het niet lekt... Mijn lichaam is ook erg in de war nu volgens mij door de hormonen. Vandaag werd ik wakker en waren opeens mijn borsten die de laatste tijd veel groter waren geworden weg! (Ze zijn er niet mooier op geworden)Niet hard meer en geen pijn meer dus ik denk zelf niet dat er nu nog zwangerschapsweefsel is achtergebleven. Hopelijk stopt het bloeden nu ook snel en ga ik snel weer normaal menstrueren. Dat hoop ik trouwens voor alle dames hier op het forum! En dat het voor ons allemaal een heel vruchtbaar jaar mag worden! Groetjez Annie
Hoi Annie, Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is als je zus echt zwanger zal zijn. Dat is zo dicht bij, je kunt haar gewoon niet ontlopen. Ga je haar wel vertellen dat je een miskraam hebt gehad? Misschien praat dat wel wat makkelijker. Ikzelf heb het aan mensen verteld, waarvan ik het gevoel had dat ze er goed mee om zouden kunnen gaan, en heb daar geen spijt van gehad. Als je verdrietig bent, dan snappen ze waarom. Toch merk ik dat je pas echt weet hoe iemand zich voelt, als je het zelf ook hebt meegemaakt. Dames, maak er iets van in het nieuwe jaar en ik hoop dat dit jaar heel erg veel goeds met zich mee zal brengen. Liefs, Marla