Hoi lieve Jette, hoe is het vandaag met je moeder? Is de koorts al weer iets minder? Zit ze nu onder de 38 graden? Hoe is het met het aanbrengen van de luchtpijn gegaan vandaag? Brengt dit jouw moeder verlichting? Wel echt heel erg fijn dat je een goed en open gesprek met je broer hebt gehad. Hopelijk klaart dat de lucht wat tussen jullie, en kan hij toch wat meer bijspringen. Hopelijk gaat nu alles wat meer de goede kant op! Wow Corien, wat fijn dat je moeder al weer thuis is, dat geeft vast aan dat alles onder controle is. Heeft dit haar erg verzwakt, of is haar toestand weer als voor de infectie? Ik heb zo enorm veel respect voor je moeder: dat ze ondanks alles wat haar is overkomen, toch zo sterk en positief kan blijven. Ik weet niet of ik dat wel zou kunnen: het lijkt me heel erg moeilijk, maar daarom is het des te bewonderingswaardiger van haar! Ooooooooow Minka, heb je die apfelstrudel nog warm staan? Gooi er bij mij maar een dikke kwak slagroom op. Als die dan smelt door de warmte van de apfelstrudel.......... Hmmmmmm lekkerrrrrr. Het water loopt me alweer in de mond. Inderdaad we worden dik, is het niet vanwege een baby dan komt het wel door dat extra portie slagroom. Hey lieve Chantal, leuk dat je er weer bent en wat enorm lief van je dat je aan mijn bevallingsdatum hebt gedacht (was 31 maart, dus precies op mijn luxe kasteelovernachting en diner-dag, dus dat kwam goed uit!). Weet je dat ik me toevallig gisteren afvroeg hoe het met je zou zijn, omdat we al een tijdje niets van je gehoord hadden. Ik kan je vraag helaas niet beantwoorden: ik herken het echt helemaal niet, maar zou het niet te maken kunnen hebben met een innesteling of zwangerschap? Misschien kun je een vraag aan de VK op dit forum stellen, of anders bij het eerste symptomen topic? Misschien hoop ik het te veel, en heb je iets van een blaasontsteking ofzo. Ik heb om eerlijk te zijn geen idee. Wel erg vervelend. Wat denk je zelf? Zou het een innesteling kunnen zijn, of kan dat echt niet? Ik had aan het begin van mijn zwangerschap vrijwel meteen een opgeblazen buik. Wel goed om de dokter te bellen als je je echt zorgen maakt. Jouw verhaal over de tranen bij je bazin herken ik helemaal. Iets van 2 weken voor mijn bevallingsdatum had mijn baas, wiens vrouw is uitgerekend op 8 mei, het over haar zwangerschap en vertelde ik dat ik op alle dagen zou hebben gelopen, als ik geen miskraam had gehad. Bij mij schoten ook de tranen in mijn ogen. Ik heb er zelfs nog bijgezegd dat ik het erg moeilijk vond dat ik nog niet zwanger was op mijn uitgerekende datum en hield het toen al helemaal niet droog. Gelukkig had mijn baas er ook veel begrip voor. Wel enorm lief dat jouw bazin zelfs een paar keer aan je miskraam had gedacht! Hey Conny, wat enorm rot voor je dat je sinds vandaag zo veel last hebt van je wond. Wel erg balen als de ontsteking niet wegtrekt en ze de wond moeten open maken en spoelen. Hoop heel erg dat je dat bespaard blijft. Jij kunt na alle ellende ook wel wat geluk gebruiken! Een dikke knuffel! Liefs, Marla
Hallo conny, wat een tegenslag voor je, is een eventuele ontsteking de reden dat je weer gespoeld zou moeten worden? Heb je erg veel last van de wond? Het is toch al een hele tijd geleden dat je de darmperforatie hebt gehad, hoe kan het dan dat je nu weer zo'n probleem er mee hebt? Mijn moeder was de hele dag tot nu toe stabiel, geen koorts, hart en bloeddruk is goed! De drain is vandaag nog een keer gespoeld en er kwam maar weinig troep uit! De arts wees er vandaag wel op dat het vaak 2 stappen naar voren is en 1 terug, maar hij was wel positief gestemd over hoe het er nu uitzag! We moeten hopen en smeken dat het zo blijft! Jette
Hey Jette, wat een goed nieuws! En 2 stappen voorwaarts en een stap terug, is al met al toch een stap vooruit! En dat is natuurlijk heel erg positief. Liefs, Marla
zo denk ik er ook over marla, maar ik ben heel eerlijk nu ik durf niet te positief te zijn, ben altijd nog heel bang voor slecht nieuws! Ik hoop gewoon dat het zo door blijft ontwikkelen! Heb vanavond wat problemen gehad met mijn hubbie, hij was in tranen, we zijn nu s'avonds natuurlijk veel later klaar met alles omdat ik vanuit mijn werk nu naar het ziekenhuis ga. Dus we zaten om kwart over 8 pas met een bord bami op schoot, maar tijdens het koken kwamen bij hem de waterlanders, hij zag het allemaal niet meer zitten, en was doodsbang dat ik er onderdoor zou gaan, terwijl ik me momenteel vol met energie voel, ik heb totaal niet aangegeven dat het met te veel werd, ik ga naar mijn werk, naar het ziekenhuis, dan thuis de paarden trainen, dan huishouding en eten en dan even tv kijken en dan naar bed. Maar hij is doodsbang dat ik instort, ik heb hem duidelijk gemaakt dat hij sterk moet zijn ook voor mij dat ik niet de zorg over hem nog op me kan nemen en dat hij me moet helpen waar hij kan en dat doet hij ook hoor! Maar hij is gewoon bang geloof ik! We hebben goed gepraat en ik heb hem verteld dat het nu gewoon zo is en we moeten proberen om toch ook onze rust te pakken! Hij maakt zich zorgen om me, heel lief maar hij moet sterk zijn! Hij vond zichzelf een watje, maar ik heb hem duidelijk gemaakt dat hij gewoon niet zo goed met tegenslagen om kan gaan en dan snel emotioneel wordt, en dat dit helemaal niet erg is! lief he? Jette
Hey lieve Jette, Ach, die lieve Jetteman: echt heel erg lief dat hij zich zo'n zorgen om je maakt en er zelfs van moest huilen. Hij is absoluut geen watje! Ik moet zeggen dat ik niet zo'n moeite met tranen van mannen heb, ook al is dat maatschappelijk nog niet zo aanvaard. Sterker nog, ik vind het altijd erg aandoenlijk: als mannen huilen, dan is er vaak echt wat. Maakt altijd veel indruk op mij. Dus jouw man was gewoon echt heel erg bezorgd! Trouwens, ik weet van eigen ervaring dat het gewoon zwaar is wat jullie nu moeten doorstaan. Je staat altijd onder spanning, en ik begrijp erg goed dat het af en toe te veel wordt. In de periode tussen de hersenbloedingen van mijn schoonvader en zijn dood/begrafenis merkte ik dat we gewoon stug doorgingen, en absoluut nergens over klaagden en nadachten. Het overkomt je gewoon. Maar toen dit achter de rug was, en mijn schoonmoeder in het ziekenhuis lag, en niets ernstigs had, merkte ik dat het ziekenhuisbezoek mij, evenals mijn vriend elke avond heel zwaar viel. Aan het einde van die week, zat ik eigenlijk wel in een dip, en ook mijn vriend trok het nauwelijks meer. Als ik het goed begrijp, dan ga jij alleen naar het ziekenhuis. Misschien kan jouw man je daarom vanaf een afstand observeren, en ziet hij aankomen dat je je nu sterk houdt, maar is hij bang dat de klap nog moet komen. Ik kan me zijn zorgen wel goed indenken, en denk ook dat ze terecht zijn, juist vanwege onze eigen ervaringen. Ik weet dat je nu gewoon doormoet, en zonder er over na te denken doorgaat. Maar wat er is gebeurd moet toch verwerkt worden, en het kan best zijn (maar dat hoeft niet) dat het pas achteraf tot je doordringt wat er echt gebeurd is. Ik kan me goed voorstellen dat je je ergert aan mijn woorden en er gewoon niets mee kunt. Ik wil het je wel graag laten weten, hopelijk heb je iets meer begrip voor het verdriet van je man. Ook hij leeft met je mee, en heeft grote zorgen over de slechte toestand van je moeder. Zij is per slot van rekening ook een beetje familie van hem. Misschien is het hem sowieso wel allemaal een beetje te veel geworden. Het is erg goed dat hij zijn emoties eruit heeft laten komen en jullie zo'n open gesprek hebben gehad. Het maakt dat onuitgesproken zorgen zichtbaar worden en brengt jullie (hopelijk) dichter bij elkaar. Je man is een ontzettend lieve schat! Een dikke knuffel en hart onder de riem voor Jetteman (en voor Jette natuurlijk ook)! Veel liefs, Marla
ik erger me totaal niet aan jou woorden marla, je hebt helemaal gelijk, echter het dringt heel erg tot me door wat er aan de hand is met mijn moeder, soms dringt het te erg door, b.v. ik hoorde net een liedje op de radio wat me aan een crematie deed denken, heb de radio acuut uitgezet! Ik kan daar niet tegen omdat ik weet dat het beide kanten op kan gaan, en dan krijg ik zo'n vervelend voorgevoel, ik grijp dan direct de telefoon en bel het ziekenhuis hoe het gaat! Nee hij is geen watje, hij stuurde me net nog een smsje dat hij zichzelf een l.l vondt dat ik niets aan hem had, heb hem duidelijk gemaakt dat dit zeker niet zo is en dat ik veel steun aan hem heb, doordat hij mij de ruimte geeft om te doen wat ik denk dat goed is! Hij is gewoon mega bezorgd om me, en is eigenlijk een beetje boos op mijn vader dat die zo makkelijk, nou ja zeg maar makkelijk niet dus, maar alles zo op mij afschuift, dit heeft hij ook tegen mijn vader gezegd, maar mijn vader kan niet anders! Het is een zeer ingrijpende periode en zeer stress-vol, heb vandaag ook wat buikklachten, zal wel van de stress komen en ik ben ook moe, morgen zijn we gelukkig vrij en maandag natuurlijk, heb ik even wat tijd om weer op verhaal te komen! Het probleem is echter dat mijn schoonvader vorige week in een verpleegtehuis is geplaatst, zeer goed nieuws is dat, hij leeft helemaal op, vindt het fantastisch, maar zijn appartement moet nog schoon, eigenlijk voor dit weekend! Ik zit te denken om dit morgen te doen, dan ben ik er maar vanaf, even een dik uur pezen en dan is het wel schoon! Zondag hadden we kaarten voor een musical in groningen, zit nou niet echt te wachten om daar heen te gaan, maar misschien is het goed om toch te doen, voel me eigenlijk een beetje schuldig om te gaan, dan is het net of je leuke dingen doet terwijl mijn moeder ligt te vechten voor haar leven! We zouden het ook echt even nodig hebben om even naar de sauna te gaan, maar is dit wel netjes om te doen? Weet het niet! Wat vinden jullie? Jette
Lieve Jette, Ik denk dat je moeder zou zeggen: Gaan meid,hup naar de sauna en geniet ervan, ik ben er morgen heus nog wel! Probeer ook aan jezelf en Jetteman te denken. Een beetje afleiding kunnen jullie wel gebruiken. Toen ik las dat Jetteman zich zo veel zorgen om je maakte, vond ik dat alleen maar positief, een man met gevoel en die dat ook uit : dat is de perfecte man, waarom zou een man zijn emoties niet mogen tonen? Ik snap best dat jullie het appartement van je schoonvader schoon willen hebben, maar is er niemand in de schoonfamilie die dat van jullie over zouden kunnen nemen? Ook al is het maar een uurtje werk, het is wel weer een uurtje! Heel veel sterkte, probeer even aan julliezelf te denken en ik duim nog steeds voor je moeder dat het positief blijft. Dikke knuffel Minka
Lief van je minka, dus jij vindt dat ik b.v. maandag wel s'middags even mag ontspannen? Heb er een raar gevoel bij! Nee ook daar staan we alleen voor, (niet zielig bedoeld hoor)! we hadden de zorg van mijn schoonvader samen met de man van mijn broer en zijn vrouw op ons genomen, maar toen het bleek dat mijn schoonvader alleen maar schulden had en geen vette bankrekening hebben zij zich terug getrokken! Dus hebben wij gezorgd dat hij financieel uit de problemen kwam, hebben gezord dat hij verzorgd werd, ik deed de boodschappen mijn man maakte zijn appartement schoon elke week! Nu is hij opgenomen in een verpleegtehuis, waar hij het fantastisch vindt, dus nog even afsluiten door zijn apparatement schoon te maken, dan is dat geregeld, ik denk dat ik dat morgenmiddag even doe! Moet lukken! Jette
Hallo, Ik laat even weten hoe het gegaan is bij de dokter. Moest vanmiddag langskomen. En gek genoeg (zalje net zien) werd de pijn minder. Gistern dus 37.8 verhoging vanmorgen 37.2 en vanmiddag voor ik naar de dokter ging 38.1. Enfin wel minder pijn maar tis niet weg. De pijnplek zit nu ook niet meer centraal in het midden van mijn buik maar is naar links geschoven en pijn straalt uit naar mijn linkerbil (?) Enfn wederom inwedig onderzoek gehad (zowel vaginaal als rectaal....getver au) Maar ja je kan beter alles even nagekeken hebben en alles zag en voelde zeg maar goed en deed geen pijn wat kan duiden op een ontsteking. Dus geen baarmoeder of eileider onsteking en daar ben ik al blij mee. Ook geen blaasontsteking want moest mijn urine ook laten testen. Heb gelijk gevraagd of ze kon testen of ik zwanger ben. Niet dus maar ja ergens ook veel te vroeg maar hihi kon het niet laten het te vragen. Morgen bloedprikken om te kijken of er ergens een ontsteking zit. en dan misschien antibiotica. Vreemd genoeg temperatuur via de oor bijde dokter 36.6. Dus denk ik is mijn thermometer stuk? dus ik thuis getest rectaal 37.9 en onder arm 36.8. Nou dat scheelt wel effe. Dus hoe betrouwbaar is zo'n thermometer? Het blijft gissen en nog steeds afwachten. De pijn in mijn buik afgelopen maandag blijft ook gek, qua moment. Ik houd het er maar op dat het dan mijn eisprong is geweest en geen innesteling. Dit schijn je niet te voelen zegt te dokter. En dan heb ik mijn ei niet benut want deed te zeer om te klussen. Alleen afgelopen zaterdagavond maar dat zal wel niet effectief genoeg zijn geweest...zucht! Fijne avond nog! Liefs, Chantal
Hoi meiden, het gaat gelukkig al beter met de wond. De pijn is minder en hoogstwaarschijnlijk is het een inwendige hechting die aan het irriteren is. Gelukkig zat er niet op de wachten dat ik weer geopereerd moest worden. De test gaf vandaag negatief aan, gek maar ik was er blij mee. Nu wachten tot de kom, dan kunnen we weer normaal in een ritme komen. Jette, ik snap goed wat je met je man mee maakt. Het is voor hem heel moeilijk om toe te kijken. Mijn man heeft dat ook gehad toen ik zo ziek was. Ze voelen zich hulpeloos omdat ze graag iets willen doen om het optelossen maar dat gaat helaas niet. Ik hoop dat het met je moeder weer wat beter gaat. Het is bij mij niet de wond van de darmperforatie waar ik nu last van heb maar de wond van de operatie van twee weken geleden van de bbz. Gelukkig is de wond van mijn darmen heel erg goed, daar heb ik helemaal geen last meer van. Het enige wat rot is dat ze de wond van mijn bbz net boven de schaambeen moesten maken (het litteken van mijn keizersnede) omdat ze er anders niet door konden komen ivm het littekenweefsel. Ik zou zeggen ga zondag lekker naar de musical, een beetje ontspanning is heel goed voor je. Sjannie heel goed dat je naar de dokter bent gegaan. Gelukkig was het geen baarmoederontstekking. Ik hoop voor je dat het bloedprikken ook een goede uitslag geeft. Wat de tempratuur betreft denk ik dat elke termometer anders is, je kan beter altijd met dezelfde meten dan kun je beter vergelijken. Heel veel sterkte nog en ik hoop dat de pijn weg blijft. Anette, we wachten samen op de ongi, erg he dat wachten. Normaal gesproken hoop je dat je het niet wordt maar nu zit je er op te wachten, vreemd he. knuffel conny
Hoi, Jette, zeker gaan, zal jullie goed doen. Moet ook aan jezelf denken, krijg je weer nieuwe energie van. Je moeder zou daar helemaal achter staan. Conny, gelukkig valt het mee en is een operatie niet nodig, weer een stap vooruit. Gek he dat je opgelucht bent dat de test negatief is, dan heb je zekergheid en daar kun je wat mee. Sjannie, ben benieuwd hoe het nu gaat, wordt de buikpijn al minder? Wanneer verwacht je de uitslag. En mijn ongie leek er gisteravond aan te komen, had bruinverlies maar vandaag nee hoor. Misschien een voorbode? Duurt lang genoeg zo. Ga zo meteen lekker shoppen met mijn vriend, die nu tijd aan het rekken is omdat hij daar geen zin in heeft......... Groetjes
Wat fijn sjannie dat alles ok is. Raar dat de thermometers zo verschillend zijn maar ik denk inderdaad ook dat elke thermometer wel wat afwijkt. Heb je al uitslag van het bloed? He jette, Inderdaad gewoon lekker naar de musical gaan. Even weer genieten en aan jullie zelf denken. Ik weet dat het beetje raar en vreemd voelt om te gaan genieten als je moeder loopt te vechten maar je moeder zal ook vast en zeker hebben gezegt.... gaan meid! Afgelopen voorjaar hadden wij ook zoiets. M'n vriend's moeder is afgelopen voorjaar overleden en week ervoor zijn wij ook nog een avondje weggeweest. Ze lag toen al in het ziekenhuis (maar het leek er nog niet op dat het zo snel afgelopen zou zijn overigens) en vonden het ook een beetje raar idee om dan te gaan feesten (festival) maar wij zijn toch heen geweest en het was toch even erg lekker. Even je gedachten ergens anders en voel je daar niet schuldig over hoor! Volgens mij doen jullie het super! Fijn pasen allemaal! Liefs, Corien
Hey Jette, GAAN ZONDAG! Boeken, nu! Je moet je daar niet schuldig over voelen, alhoewel ik me wel kan voostellen dat je dat wel doet. (herken ik van mezelf) Sterker nog, ik denk dat je er echt van opknapt als je even uit de vervelende situatie van thuis bent. Je krijgt er echt weer nieuwe energie door. Je moet af en toe tijd voor jezelf nemen en opladen: dan kun je er weer veel beter tegenaan. Ik ben met mijn vriend samen op de dag dat mijn schoonvader is bediend (maar niet is gestorven) 's avonds toch naar mijn zus, haar man en kinderen gegaan, en ik kan je zeggen dat het aanvoelde als een warm bad. Daardoor kon ik even mijn gedachten verzetten en tot mezelf komen. Ik kon daarna weer meer aan, dus ik kan echt alleen maar heel hard roepen: Ga naar die musical, en ga ook lekker naar de sauna. Dit bedoelde ik juist met aan jezelf denken/tijd voor jezelf nemen! Ben benieuwd hoe je er achteraf op terugkijkt! Veel plezier, en voel je er niet schuldig over: want dan ben je EN niet bij je moeder EN geniet je er ook nog eens niet van. Meid, ik heb het idee dat zowel jouw eigen als je schoonfamilie op jou en je man leunen, en voor je zwager is het wel heel makkelijk dat jij de zorg voor je schoonvader opneemt. Ik snap heel goed dat je je schoonvader niet wil laten verpieteren, dat zou ik ook niet willen, maar ik vind wel dat anderen ook eens wat mogen doen. (soms voel ik dat zelf nl. ook wel eens. Wij zijn heel sociaal, en dan merk je dat dat wel eens heel makkelijk voor anderen is: als jij het oplost, dan hoeven zij er geen zorgen over te maken. Ik zeg het dus ook een beetje tegen mezelf, hoor, hihi) Corien, ik kan jouw bericht alleen maar voor de volle honderd procent onderschrijven! Is bij jou de rust al weer wat teruggekeerd? En wat zie ik nu: een banner die 2 dagen over tijd is? Kan jouw banner er wat dagen naast zitten? Heb je al symptomen? Spannend, joh! Ik duim voor een positieve afloop! Chantal, heb je de bloeduitslag al binnen? Wel een fijn idee dat je geen ontstekingen in je baarmoeder of eileiders hebt. Die heb je natuurlijk wel nodig bij het zwanger worden. Lijkt me wel erg akelig: zo'n rectaal onderzoek. Dat schijnt althans heel vervelend te zijn. (gelukkig heb ik het zelf nooit hoeven meemaken). Mocht die buikpijn toch met je eisprong te maken hebben, dan kun je toch zwanger worden, als je het voor het laatst 2 dagen voor de eisprong hebt gedaan. Dat overleeft zaad wel. Misschien komen ze wel nooit achter de oorzaak van de pijn: ik weet uit eigen ervaring dat lichamen wel eens dingen doen, waar geen verklaring voor kan worden gevonden. Maar ik hoop natuurlijk dat het met een prille zwangerschap te maken heeft. Hoi Corien, Goh Conny, wel fijn om een negatieve test te hebben. Ik kan me van mezelf nog herinneren hoe blij ik was toen mijn test na de curettage negatief was. Gelukkig doet je wond al wat minder pijn. Anette, dat bruinverlies kan heel erg goed een voorbode van je ongi zijn. Heb dat hier al vaker gelezen. Bij mij kwam de eerste ongi ook met horten en stoten opgang. Hele fijne paasdagen! Liefs, Marla
tja marla, klopt wij zijn ook te sociaal, en worden daardoor vaak teleurgesteld, al weet ik dat ik niet van iedereen kan verwachten dat ze net zo zijn als wij. Wat echter wel zo is is dat de mijn man en zijn broer samen besloten hadden de zorg zowel financieel als geestelijk en lichamelijk op zicht te nemen, zodra bleek dat hun vader geen geld op zijn bankrekening had en alleen maar schulden was zijn broer gauw vertrokken en is sindsdien niet meer op komen dagen. Mijn man heeft toen het contact met hem verbroken! Nu zijn broer gehoord heeft dat zijn vader opgenomen is in een verpleegtehuis zoekt hij ineens weer contact maar mijn man hoeft niet meer zo nodig, hij is te vaak teleurgesteld door hem! Mijn moeder heeft een slechte dag gehad, na aanbrengen van de luchtpijp zijn er complicaties opgetreden met als gevolg een gaatje in de long, klaplong dus, stress en paniek in het ziekenhuis, vanmorgen was ze weer redelijk stabiel, echter de koorts sloeg toe en ook de ontstekingswaarden in het bloed was gestegen, shit dus! Ze heeft wat gehad voor de koorts en nu is het weer gedaald, maar nog niet genoeg! Echt weer stressig dus, ik probeer rustig te blijven, ben de hele dag bezig geweest, heb de paarden gedaan, ben naar het ziekenhuis geweest met mijn vader, en we zijn daarna naar het appartement van mijn schoonvader gegaan, die heb ik helemaal schoongemaakt, tjee wat een klus, maar goed nu is het schoon! Mijn vader heeft het zichtbaar zwaar met de aanblik van mijn moeder, hij moet maar niet te vaak dat is echt niet goed voor hem! Hoop maar dat snel weer stabiel wordt! Nu voel ik me natuurlijk nog schuldiger om zondag en maandag wat voor mezelf te doen! Maar heb de ontspanning wel even nodig! Ik denk dat we wel gaan maar na een bezoek aan het ziekenhuis! Jette
Jette, en hele, hele dikke knuffel! Ik reageer op jouw bericht wanneer ik meer tijd heb! Echt enorm veel sterkte lieve meid! Liefs, Marla
bedankt voor de aansporing meiden, dat had ik even nodig, mijn hubbie en ik voelden ons beiden schuldig om te gaan, we vinden eigenlijk dat we het niet kunnen maken om iets leuks te gaan doen, maar we zijn toch maar gegaan, het verandert niets aan de zaak, maar ik was doodsbang dat mijn telefoon zou gaan tijdens de musical! Het was erg leuk maar toch geniet je er niet van zoals je normaal zou doen, we zijn nadien naar het ziekenhuis gereden in oldenburg, ze was stabiel, thank god! echt waar stabiel, geen koorts momenteel en de waardes van het bloed was weer wat gezakt, ik wist niet wat ik hoorde, ik was zo blij! Ze hebben een techniek toegepast op de longen dat ze de lange buis van de beaeming in de keel beademing geplaatst, zodat het gebied met het gaatje niet belast wordt van binnen uit en dan meer kans op herstel heeft! Ik hoop dat het zo blijft ik hoop het echt! Ze hadden het zelfs al over haar wakker te maken, ongelofelijk! Het is zo´n rare situatie de ene dag denk je dat het helemaal verkeerd gaat, en de andere dag hebben ze het over wakker maken! Soms weet ik het niet meer, maar ik put hoop en energie uit deze berichten! En ik weet dat het zo veranderen kan maar daar wil ik nu even niet aan denken! Jette
He Jette Wat goed zeg, toch gegaan, en daarna zo´n goed nieuws. Dat moet jullie toch weer hoop geven, en vooral een beetje rust. Hou die positieve gedachte vast. En dan hoop ik op een super bericht deze week, dat je moeder weer wakker is. Gaan jullie nog naar de sauna? Zo ja, nu extra genieten he. Mijn ongie is vrijdag op gang gekomen, 2 dagen hevige buikkrampen maar dat is niet zo erg. Ik dacht eigenlijk dat ik zelf zoiets had van we zien wel maar ik moet bekennen dat dat niet zo is. Weer gekeken wat de optimale klusdagen zijn.. en mijn vriend ook alvast ingelicht. Hij blij, we zijn de afgelopen tijd zeer rustig geweest wat dat betreft (zeg maar niet) Nou, fjne tweede pasdag nog en tot de volgende keer
Lieve Anette, Ik ben blij voor je dat je cyclus wwer op normaal niveau is. Dit is echt positief om met een goed gevoel in de toekomst te kunnen kijken. Op naar je nieuw ei! Liefs Minka
hoi anette, ik ben blij voor je dat je cyclus weer op regel is, hardstikke mooi voor je, dat betekent dan toch dat je lichaam weer aan het herstellen is! En nou wel klussen he anders komt er nooit geen baby! We zijn vandaag niet naar de sauna geweest, maar samen naar het ziekenhuis, we vonden het toch niet kunnen, je kunt je mobieltje niet meenemen natuurlijk dus dan ben ik ook niet bereikbaar, stel je voor dat er iets gebeurt en ze kunnen van het ziekenhuis uit niet bellen! Dus zijn we vandaag maar weer in de auto gestapt op weg naar oldenburg, ze lag er nog goed bij vond ik, geen koorts verder stabiel! Toch vinden ze de longen nog zorgelijk, ze gaan morgen kijken naar de longen en ook naar de buikholte - ontstekingen! Ze heeft dus geen gaatje in de longen maar in de luchtpijp, het spijsverteringskanaal is niet beschadigd, gelukkig maar! Nu heb ik op het internet gezocht op gaatjes in de luchtpijp maar kan er niets over vinden, ja dat er gaatjes gemaakt worden tijdens een trachetomie maar verder niets! Blijf hoop houden! Ze willen als ze stabiel blijft toch haar wakkerder laten worden, ze is al minder diep in slaap de zuster vond dit een goed teken dat houdt in dat het lichaam de hele diepe slaap niet nodig heeft, volgens mij raakt ze gewoon gewend aan de slaapmiddelen die ze krijgt, maar goed ik geloof de zuster maar! Jette
Hallo dames, Wat fijn dat je cyclus weer normaal is anette! Lekker is dat als je lichaam weer een beetje doet wat je verwacht zoals het was voor de mk. Nu maar lekker aan de klus! En jette, goed dat je naar de musical bent geweest. Kan me voorstellen dat het toch wat anders is maar hoop dat je er toch van hebt genoten! Logisch dat je niet naar de sauna bent gegaan, je wilt tenslotte toch bereikbaar blijven. Je zou eventueel ook altijd nog je mobiel in je badjas kunnen laten en op hard zetten.... dan hoor je het ook nog wel in de sauna.. Voor de ontspanning natuurlijk wel erg lekker... en nu kan het nog. Wij gaan ook best vaak naar de sauna maar ik heb wel gelezen dat ze het afraden wanneer je zwanger bent... Fijn dat jullie ook goede berichten hadden van het ziekenhuis. Lijkt me inderdaad een goed teken als ze steeds minder diep slaapt! Succes en stertke morgen! Marla, met mijn moeder gaat het met ups en downs. De wond vd operatie ziet er redelijk uit, de drain zit er nog wel in omdat er nog steeds veel troep uitkomt. Maar ze heeft wel steeds op andere plaatsen veel pijn.. slik veel pijnstillers. Geestelijk is ze nog wel top gelukkig. Hoe gaat het bij jullie thuis? Bij jou zou de innesteling kunnen plaatsvinden nu ofnie? Ik duim! Ik heb er vandaag een tesje tegenaan gegooid... en het is een beetje twijfelachtig maar het lijkt positief! Durf nog niet echt blij te zijn aangezien het niet een hele duidelijke lijn was zoals de eerste keer maar het was wel degelijk een lijn en er stond in de gebruiksaanwijzing: ook bij een lichte teststreep is ie positief... dus ik ben wel blij maar durf nog niet echt... over een paar dagen maar weer eens een testje doen... Liefs, Corien