Hallo Neeke, wat leuk zeg, gefeliciteerd met je goede echo. Zo goed, geniet er maar lekker van. En al bijna 11 weken, gaat snel richting de 12. Enne, we klussen al de hele week, kan niet vaak genoeg zijn... zou wel erg snel zijn na mijn miskraam maar toch is de hoop er weer. We zullen zien wat het deze maand brengt . Ga weer poetsen want ik heb de poetswoede vandaag (normaal echt nooit last van, slaat nergens op) Groetjessssss
Hihi die Minka! Zo zag het er ongeveer uit ja net een springveertje. Wat lief van je! Ben zo blij dames! Inderdaad blijft bij mij de angst wel wat langer denk ik, maar het schiet al aardig op en over 2 weken zijn we alweer verder dan dat het de vorige keer is gegaan. Kwam er ook vandaag achter dat het vruchtje vandaag net zo groot was als bij de eerste echo de vorige zwangerschap - maar toen was ik wel een dag of 4 langer zwanger, en dat maakt toch al gauw 0.5 cm uit in die tijd. Inderdaad zei de vk toen dat ik wat minder lang zwanger was dan ik dacht, maar dat zou volgens haar wel aan de meetfout liggen. Nu benadrukte de (andere) vk juist dat het zo belangrijk en zo'n goed teken is, dat de groei op schema ligt? Zo krijg ik toch het idee dat het toen al misschien wat langzamer aan het groeien was. Bij mijn eerste zwangerschap klopten ook beide echo's met mijn eigen tijd, en toen ging het ook goed. Suf he, aan dat soort dingen houd ik me vast. Het gevoel wordt steeds beter en dat vind ik ook wel een beetje eng. 3 mei volgende echo, als het dan goed is kan ik denk ik echt helemaal los! Zo genoeg over mezelf. Hee Anette, vervelend van al die zwangeren op je werk (sorry, ben er zelf ook zo een...). Steeds confronterend he, "zij wel en ik niet..." Snap zo goed hoe je je voelt! En vooral als mensen dan gaan lopen roepen dat het meteen raak was... Kop op meid, voor je het weet ben jij ook aan de beurt! Jette, het lijkt nu echt te stabiliseren bij je moeder, of niet? Stabiliseren is stap 1, en dan herstellen! Hoop dat ze de komende dagen inderdaad steeds meer bij komt, dan kun je weer meer contact met haar hebben. Zul je wel naar uitkijken! Corien, 6 weken voor jou inderdaad. Spannend he! Aftellen naar de eerste echo, ik was in elk geval heel blij met zo'n vroege echo. Voor je het weet is het zo ver! Ik vind zo'n banner op het moment van "dit is mijn meest vruchtbare dag!" zo grappig, betekent toch dat er waarschijnlijk wat gebeurt in de slaapkamer (of ergens anders ) die avond. Was het maar zo dat we wat langer in de maand vruchtbaar waren, dan hoefden we niet zo te plannen! Ik wens jullie allemaal een hele fijne avond! Veel liefs Neeke
Oh jee, Hommeltje nog vergeten! Gefeliciteerd meid, gelukkig snel een echo, kan me voorstellen dat je daarnaar uitkijkt, wat jou allemaal gebeurd is... En Anette, ik bedacht nog dat die zwangerschappen bij jou op het werk vast door een virus in de airco komen. Misschien werkt het hier op het forum ook wel zo en is het gewoon besmettelijk. Ik stuur alvast wat hormoontjes over de electronische snelweg, voor jullie allemaal! Komen ze, vangen! ~*~*~*~*~**~*~*~**~*~*~**~*~**~**~*~*~*
hey meiden, gaat goed he met jullie, hardstikke mooi dat er weer meer zwangeren onder ons zijn, ben hardstikke blij voor jullie! Ben vanmiddag naar het ziekenhuis geweest, viel niet mee, mijn moeder wordt langzaam aan wakker, ze had de ogen open, en toen ik tegen haar praatte probeerde ze terug te praten maar dat ging natuurlijk niet, het was net of ze wat benauwd was maar de zuster vertelde dat het kwam door de beademing, ze ademt zelf ook wat mee! Ze was druk en onrustig, maar ik heb haar rustig kunnen krijgen door tegen haar te praten en alles uit te leggen! pfff meiden viel niet mee hoor, maar ik hoop maar dat ze morgen wat rustiger is, maar ben wel erg blij dat ze bij begint te komen! Jette
He Neeke, Heb ze gevangen hoor.... En ik vind het echt kei leuk dat er zwangeren zijn en dat het dan ook goed gaat. Geeft ook weer hoop. Gisteren werd ik wakker en ik voelde me heel gelukkig dus was even een paar daagjes balen en dat hebben we weer gehad. Hoort er bij moet ik gewoon accepteren dat ik ook maar een mens ben, hihii Ik vertelde mijn vriend dat er op de banner staat ´dit is mijn meest vruchtbare dag´. Begint hij hard te lachen. De volgende keer moet je maar een link plaatsen met daarop :de bezigheden tijdens mijn vruchtbare dag. Hij zag het al helemaal voor zich. Hijmoet vandaag en morgen op cursus en wilde strkas nog extra even naar huis komen... maar was even vergeten dat ik moet werken. Hij maakt er dankbaar gebruik van. Werk ze of geniet van jullie vrije dag.
Goh Jette, ik wist niet dat het zo moeilijk voor je moeder zou zijn om wakker te worden. Het lijkt me heel akelig om te zien dat ze zo onrustig is, maar wel heel fijn dat ze kalm werd door jouw uitleg. Dit bevestigt maar weer ons vermoeden: dat ze alles mee krijgt wat je haar vertelt. Heb je vandaag al weer iets meer gehoord over je moeder? Trouwens, wel geweldig dat je moeder uberhaupt ontwaakt! Hopelijk duurt het nu niet meer lang voordat ze weer iets tegen jou zegt! Oh Neeke, 3 mei is "al" over 2 weken: je moet nu nog 2 weken afzien, en dan kun je iets meer ontspannen! Dan is nummer 2 echt onderweg! Ik ben van plan om deze maand om de dag te klussen vanaf aanstaande maandag tot na de eisprong, zelfs als ik een positieve ovutest heb. De vorige keren deden we het toch elke dag rondom mijn positieve ovutest, maar in principe moet een keer per twee dagen voldoende zijn. Gooi je nog wat meer hormonen? ik kan er nu niet helemaal bij. Ik lag wel dubbel om dat virus in de airco van Anette. Anette, waar werk je? Hopelijk loop ik dan een besmetting op, haha. Liefs, Marla
Ik wist ook niet marla, dat het zo moeilijk zou zijn om wakker te worden, ze hebben nu iets toegediend dat ze rustiger zal worden en dat was ook zo, toen ik vandaag bij haar was had ze haar ogen half open en toen ik tegen haar sprak versnelde haar ademhaling! En toch had ik het gevoel dat het vandaag iets minder ging, ze had wat verhoging 38,2 terwijl ze al door op 37,7 zat, dit geeft aan dat er toch weer wat gaande is! De zuster vertelde dat ze testen aan het doen zijn om een ander antibiotica toe te dienen en dat ze de gebruikte antibiotica aan het verminderen waren! Dus dat zou logisch zijn dat ze dan wat verhoging zou krijgen. Ook hebben ze een soort van matje in de wond gemaakt, die is aangesloten op een machine die de buikholte leeg zuigt! Dan hoeven ze niet om de dag te spoelen ze willen proberen deze tot maandag te laten zitten! Wel vertelde ze dat mijn moeder goed probeert mee te ademen met de machine, ongeveer de helft van wat ze moet doen! Maar toch voelt het niet helemaal goed! Wat vinden jullie als jullie het lezen, zie ik het te duister in? Jette
Hallo dames, Jette, wat een onzekere situatie nog steeds voor jou! Ik blijf toch positief, koorts is ook een teken dat het lichaam aan het vechten is en helpt vaak ook om bacterien te doden. En wat je zegt, als de antibiotica vermindert wordt moet haar lichaam zelf weer wat meer doen dus het lijkt mij niet zo gek dat de temperatuur wat oploopt. Wat mij heel belangrijk lijkt is dat je moeder probeert mee te ademen! Dat deed ze eerst toch niet? Dat is vast een teken dat ze aan het bijkomen is en dat ze zelf weer sterker geworden is, anders kon ze vast nog niet mee-ademen. Hoe meer ze wakker wordt, hoe meer ze mee gaat ademen denk ik. Hou vol, nog even en dan kun je weer met haar praten! Anette, goed dat je vriend ook "gemotiveerd" is! Het is zo belangrijk dat het leuk blijft. Tussen mijn twee mk's had mijn man het er wel moeilijk mee af en toe, mijn libido ligt altijd hoger rond de eisprong dus dan klusten we vaker, maar voor hem leek het dan net alsof het me alleen maar te doen was om het zwanger worden. Lastig uit te leggen. Voor mij inderdaad nog maar 2 weekjes (12 dagen om precies te zijn) tot de volgende echo. Die 2 weekjes worden wel heeeeeeeeeeeeeel spannend. Kon gisteravond wel zien en voelen dat die baarmoeder goed doorgroeit dus dat geeft moed! Owww wat wordt het nu spannend... En Marla, hier komen nog wat hormonen (zal straks vanuit de auto ook nog wat rondstrooien ter hoogte van Ehv ) :~*~***~**~~*~**~*~~**~*~*~**~*~~**~~*~*~*~*~*~*~*~*~~*~* Heel veel liefs en goed weekend, Neeke
He Marla Ik werk in het Catharina ziekenhuis, dus kom maar even langs dan voor een virusje. En Neeke strooit ook nog wat rond in Eindhoven dus moet goed komen. Jette, ook ik blijf positief maar ik kan me voorstellen dat jij er anders tegenaan kijkt. jij ziet elke dag de situatie en bent er ook elke minuut van de dag mee bezig. Ook het mee-ademen van je moeder klinkt positief, is weer een stap vooruit en de koorts is te verklaren. Lieve Jette, ik snap je angst heel goed, maar komt allemaal goed met jullie. Dikke knuffel Ik moet zeggen dat mijn humeur vreselijk schommelt op dit moment. Ook mijn gevoelens doen daarin mee. Wil ik echt kinderen of toch maar neit en dan veel gaan reizen of loop ik dan weg voor mijn angst? Ik denk het laatste. Is voor nu ook wel de gemakkelijkste weg denk ik. ACh ja, komt goed allemaal. Wie weet sneller dan we denken. Fijn weekend allemaal Liefs Anette
Lieve anette, die twijfels zijn voor mij heel herkenbaar, ik heb dat ook, soms twijfel ik ook of ik uberhaubt wel kinderen wil, ik heb zo een heerlijk leventje, we kunnen doen waar we zin in hebben, weg gaan wanneer we willen! Maar als ik nu naar mezelf kijk op dit moment met mijn moeder, er is niets hechter dan de band tussen een moeder en haar kind, ik bedoel als ik kijk hoe veel ik nu voor mijn moeder doe en het kost me eigenlijk niet echt veel moeite, gewoon omdat het mijn moeder is! Ik kan zo mijn hele leven stil zetten, omdat mijn moeder zo ziek is, alles draait nu om haar, dan moet zo´n band toch heel sterk zijn? Nou weet ik natuurlijk niet hoe het omgekeerd voelt als je een kindje hebt maar die onvoorwaardelijke liefde die je krijgt van een kindje, ik bedoel een kindje die bescherming, vertrouwen, liefde krijgt van een ouder, dat moet toch een geweldig gevoel zijn? Dat onvoorwaardelijke lijkt me zo'n apart gevoel! Of idealiseer ik nu de band tussen een kind en zijn ouders, ik bedoel er zijn natuurlijk ook heel veel gezinnen die niet zo goed functioneren! misschien is het ook een soort van zelfbescherming anette dat je denkt als ik niet zwanger wordt is het niet zo erg want mijn leven is nu ook erg leuk! En dat is natuurlijk ook zo, als ik kijk naar mijn schoonzus en haar man, bij hun is het dus niet gelukt om kinderen te krijgen, ze zijn heel gelukkig samen, hebben een een heel leuk leven opgebouwd zijn stapelgek met hun hondjes en zijn zeer tevreden! Tuurlijk was het toen een teleurstelling keer op keer, maar ze hebben zich er bij neergelegd! Maar ik denk dat alleen het hier actief op het forum zijn, meeleven met iedereen, elke keer ongi worden als een teleurstelling ervaren toch een duidelijk teken is dat je graag een kindje wil! En we geven niet op meis, we blijven proberen, we zijn nog lang niet uitgeoefend, en een keer moet het toch lukken! Dus niet verdrietig zijn lieve anette, want ik weet dat onze tijd nog komt, niet opgeven, nu nog niet! liefs jette
Lieve Jette Bedankt voor je lieve bericht. Je hebt helemaal gelijk. Ik heb ook zo´n geweldige band met mijn ouders, omgekeerd doen ze ook alles voor me. Ik moet er nog wel even bij zeggen dat wij er ook best lang over hebben gedacht of we kinderen zouden willen of niet. Ik heb op zicht geen actieve biologische klok. En het is idd zelfbescherming (mezelf veilig stellen) Daarbij is het bij mij nog maar 1 keer misgegaan dus dat gaat ook neergens over vind ik. Ik heb het er gisteren met mijn vriend over gehad en waar ik vooral heel bang voor ben is dat het op vakantie mis gaat, ook al is die kans heel klein. Ten eerste moet het lukken voor die tijd en dan moet het ook nog eens misgaan in die 2 weken. Maar gaat nu weer beter met me, ik geef er maar gewoon aan toe aan die gevoelens, ze zijn er toch. En aangezien ik niet tegen onzekeerheid kan past dat ook wel weer. Maar na het lezen van jouw bericht weet ik het weer helemaal zeker, bedankt had ik net even nodig... Veel liefs Anette
hoi anette, graag gedaan hoor, en ik denk dat de twijfels en onzekerheden er gewoon bijhoren, mijn filesofie momenteel is dat je van je huidige leven moet genieten, er uit halen wat er in zit, en mocht het dan verrijkt worden met een kleintje zou dat alleen maar geweldig zijn! Liefs Jette
Goh Neeke, ik kan ook meespreken over een verhoogde libido rondom mijn eisprong. Grappig, he, dat de natuur zo sterk werkt. Ik merk dan ook aan mijn lichaam dat alles veel beter werkt. Wel vervelend inderdaad voor mijn vriend, want het lijkt dan net alsof je alleen maar wil vrijen voor een kind. Vandaag vroeg mijn vriend me voor het eerst recht op de vrouw af, wanneer mijn vruchtbare dagen waren, om vervolgens uit te rekenen wanneer we dan het beste konden klussen. Ik vond het zo onromantisch klinken. Ergens werd ik er wel wat sombertjes door. Gelukkig hamerde hij er wel op, dat we dan al flink van te voren moesten beginnen. Ik hoop maar dat dat betekent dat hij er toch nog wel lol aan beleeft. Pfffffff........voor de miskraam vertelde ik hem nog niet eens wanneer ik dacht dat ik ongeveer mijn eisprong had. He Neeke, bedankt voor het uitstrooien van zwangerschapshormonen, maar ik was zaterdag net toevallig in de buurt van Tilburg, snif. Ik heb ze wel zien liggen op de terugreis, en ze opgeraapt. Hopelijk werken ze nog, en anders ga ik snel even bij Anette langs, in het Catharina en zal daar dan een tijdje onder de airco zitten. Waarschijnlijk zit Anette daar ook al. Anette, mag ik eens vragen hoe oud je ongeveer bent? Ben je een dertiger, of toch nog een twintiger? Ik heb ook lang getwijfeld over kinderen, maar toen ik zwanger was, wist ik opeens zo heel zeker dat dat was wat ik wilde: ik wilde zo graag moeder worden. Alle twijfels die ik ooit gehad had, vielen weg. Ik had dat van te voren nooit van mezelf kunnen denken. Om eerlijk te zijn, ben ik er eigenlijk nog steeds verbaasd over. Toen ik net mijn miskraam had gehad, leek de wereld even zo lelijk, en baalde ik zo van alles eigenlijk. Ik heb me heel even afgevraagd of ik wel een kind in deze wereld moest zetten, maar dat gevoel heb ik inmiddels al lang weer achter me gelaten. Het was net alsof ik toen mijn roze bril had afgezet, en daardoor alles extra lelijk leek. Ik kijk gelukkig ook weer heel positief tegen alles aan, mijn ogen zijn weer gewend aan de real-life kleuren, haha. En lieve Jette, je hebt de band tussen moeder en kind zo enorm mooi en treffend omschreven. Ik hoor moeders bijna allemaal spreken over de onvoorwaardelijke liefde die ze voor hun kind voelen, en dat lijkt mij ook een raar, maar geweldig gevoel. Het is dus inderdaad wederzijds. Ik ben echt zo blij dat het langzamerhand de goede kant opgaat met je moeder: ik hoop dat ze over niet al te lange tijd wakker mag worden, en dat jij de eerste bent die zij in de ogen kijkt! Ik weet zeker dat zij jouw onvoorwaardelijke liefde al die tijd gevoeld heeft! Ik heb het momenteel erg druk, en weet niet goed of ik de komende dagen veel kan posten. Ik probeer het in ieder geval wel. Liefs, Marla
Ik heb dat ook meiden, het verhoogde libido, toevallig had ik het er gisteren ook over met mijn hubbie, dat we deze week wel wat vaker moesten gaan klussen, hij deed een beetje nonchelant er over, zodat ik ook het gevoel kreeg dat er geklust moest worden alleen om zwanger te worden! Maar toen we naar bed gingen kwam hij braaf met een handoek aanzetten, hi hi hi lief he?! Ik hoop ook marla dat ik de eerste ben die bij mijn moeder is als ze de ogen weer opent, ik vindt eigenlijk ook dat ik daar recht op heb, ben al die tijd bij haar geweest dus wil ik dat moment ook eigenlijk meemaken, of is dat raar dat ik dat wil? Jette
Heej Ik ben 32 dus zo piep ook niet meer. Eerst wisten we zeker dat we geen kinderen wilden. Maar ja, ook wij worden ouder en dan komt er toch een moment dat je er nog eens goed over gaat denken. Aangezien ik me zo k´.te voelde na de miskraam weet ik dat ik toch wel heel graag moeder wil worden, alleen zwanger zijn lijkt me nog steeds niks. Ik denk dat je dat echt eerst moet ervaren, dus ik hop dat dat snel gaat gebeuren, we zijn druk aan het klussen, ook omdat ik niet weet hoe mijn cyclus in elkaar zit nu. Af en toe is het een 'moetje' maar dan voor het goede doel zeggen we dan. En als het leuk blijft op deze manier vinden wij het prima.. Jette, het zou zelfs raar zijn als je dat niet zou willen. Dat degene waar je heel veel van houdt de ogen weer opendoet dat is toch een super moment? Hoe is het nu? en met je vader? Liefs ANette
hoi anette, is niet erg hoor, bij ons is het ook wel eens een moetje, maar dat hoort er gewoon bij volgens mij! Ik was vandaag bij mijn moeder en was een beetje teleurgesteld, ik had ergens een beetje verwacht dat ze vandaag de ogen weer open zou doen, maar niks, nog mider beweging dan gisteren! Ook was de temperatuur wat gestegen, de verpleegster vertelde dat ze net de oefening voor het ademen had gedaan en dat dit behoorlijk inspannend was dat het misschien de reden van de verhoging was! Nou lekker is dat, gaan ze dat oefenen vlak voordat ik kom, dus en verhoging en geen beweging van mijn moeder, ze was vast doodop! Nou ja het is hun vergeven! Alles dat mijn moeder maar beter wordt! Is niet zo mooi, want morgen kan ik niet naar het ziekenhuis, er moet een paard gekeurd worden omdat we die verkocht hebben! Dat was eerst vandaag maar is verzet naar morgen! Met mijn vader gaat het redelijk, hij komt elke morgen een paar uurtjes in onze tuin werken, alles blijft hier een beetje liggen, de noodzakelijke dingen gebeuren, maar het schoffelen van de tuin kom ik niet meer aan toe! Hij doet het graag voor me zegt hij! Nou ik vindt het hardstikke mooi dat hij dat voor me doet! Hij heeft het te moeilijk om mijn moeder zo te zien, dus is nog niet weer mee geweest, ik heb daar een beetje dubbele gevoelens over, ik wil niet dat hij helemaal van slag raakt als hij mee gaat, maar ik vindt eigenlijk wel dat hij naar zijn vrouw hoort te gaan! Ik laat hem het zelf beslissen! Liefs Jette
Hee dames, Over het moedergevoel: bij ons was het mijn man die het eerste begon over kinderen. Hij heeft een tijdje moeten praten om me te overtuigen. Toen ik met de pil stopte werd ik niet ongesteld, en sloeg de angst me om het hart dat het nooit meer zou lukken - nou ja, toen wist ik meteen dat ik het in elk geval wel graag wou! Zelf vond ik het heel bijzonder om zwanger te zijn, maar die eerste 12-16 weken, daar is niks aan. En de band met een kindje is nog bijzonderder dan de zwangerschap. Aan de andere kant betekent het wel dat je je hele leven op de kop gooit. Ik ben in elk geval niet iemand die mensen voor gek verklaart als ze geen kinderen willen, kan me goed voorstellen dat je zo ook een geweldig leven hebt. En als je bewust voor een leven met 2 kiest, dan zul je een kindje ook echt niet missen. Maar ja, als je wel wil en het lukt niet wordt het natuurlijk lastiger om het te accepteren... Hopelijk vinden jullie het niet erg dat ik mijn mening als mama en zwangere (al moet ik mezelf nog regelmatig knijpen) over het net gooi... Jette, je wil veel te veel meid! Zo te horen gaat je moeder toch wel vooruit, al is die vooruitgang niet zo goed te merken aan de buitenkant. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat je erg ongeduldig wordt, ik zou mijn moeder ook verschrikkelijk missen. Marla, las op een ander topic dat je naar Spinvis bent geweest: ge-wel-dig! Mijn man houdt er helaas niet van dus ik ben geen groot kenner, maar wat ik van hem ken vind ik prachtig. Erg mooie teksten! Tjsa en die "moetjes": zo lang dat maar uitzonderingen blijven! Ook zo zonde als de lol er vantevoren al vanaf gaat, aan het begin van de zwangerschap is je libido ook al beneden alle peil (die van mij wel tenminste - plus dat het feit dat ik een uur eerder naar bed ga dan mijn mannetje ook niet helpt om het gezellig te maken ). Hoop dat het bij mij gauw weer beter word, weinig aan zo! Veel liefs, Neeke
hey neeke, ik kan me ook voorstellen dat mensen geen kinderen willen, maar ik denk op de lange duur dat je daar dan wel spijt van krijgt, ik bedoel net wat je zegt die band met zo'n wurm is toch heerlijk! en ja het fantastische leven wordt ook een keer een gewoonte, ik bedoel vakanties, auto's etc. zijn ook maar betrekkelijk natuurlijk! Ik ben heel eerlijk, ben ook best wel bang dat mijn leven heel erg veranderd, kan ik dit nog, kan ik dat nog, hoe moet ik dat regelen en organiseren, maar heb zoiets van wat komt dat komt en we zien het wel! Het is al meerdere mensen gelukt waarom zou het ons dan niet lukken? Jette
Ha Neeke, We kunnen je mening als ervaringsdeskundige best gebruiken hoor. En net wat Jette zegt, denk dat ik er later dan wel spijt van krijg. Daarbij weet je nu wat je hebt en nu ois het erg leuk allemaal, we gaan nog veel uit maar als je 45 bent wordt dat ook wel anderes. onze vrienden komen bijna nergens meer omdat ze kinderen hebben. Ze komen niet eens meer op bezoek. Kom maar naar ons want jullie hebben geen kinderen want het valt ook allemaal niet mee om die kinderen mee te moeten nemen. Kijk, dat is nu een negatief voorbeeld. Gelukkig zijn er ook 2 stellen die zo ongeveer nog alles doen alleen in mindere maten. Dat moeten we hebben. Ik ben er 'bang' voor dat ik ook zo´n thuiszitter word en loop te klagen dat het allemaal zo zwaar is.. Lijkt me vreselijk. Ach ja, volgende week zal ik het weten. VOel al vanalles maar volgens mij zit dat behoorlijk tussen mijn oren. Vorige keer merkte ik ook niks. Duimduimduim voor volgende week en dat mijn ongie dit jaar wegblijft. Knuffel Anette