Hoi Marla Bij ons op het werk weet iedereen het, maar niet iedereen heeft de netheid om daar rekening mee te houden... hoeft ook niet de hele tijd, maar heb het er niet uitgebreid over als ik in de buurt ben. En dan vooral niet van die stomme kwaaltjes... moet vaak naar de wc, ja, nou en? Mijn vriend en ik kunnen er heel goed over praten en zelfs hij zei afgelopen weekend nog dat hij er nog bijna elke dag aan denkt, vond ik toch zo lief. We hebben het er niet meer zo vaak over, maar soms wel even en dat is ook goed zo. Echt ranzig die stolsels, ik weet er alles van alleen was ik er op voorbereid. Nog nooit gezien zoiets. De gyn zei nog, kunnen heel groot zijn, nou zeg maar mega. BAH. Kan me voorstellen dat je in paniek raakte, en dan ook nog een tweede curretage, hoefde gelukkig niet bij mij. Sjonge, je hebt je portie wel gehad dacht ik zo. En poetsen, ben niet zo snel ivm schouderklachten, elke keer een beetje maar dan komt het toch af om dan weer van voren af aan te beginnen. Liefs Anette
Hallo Dames! Zoals beloofd een update van mij. Helaas mijn 3e mk is een feit. Ben er erg door van slag en de moed een beetje kwijt. Misschien is wat langer wachten/klussen toch wat beter dan iedere x snel zwanger en weer een foute afloop. Probeer van alles te verzinnen om het in mijn hoofd weer een beetje op orde te krijgen. Voor Jette: Echt geweldig dat het zo goed gaat met je moeder,hou je posts al weken in de gaten en het lijkt nu toch wel heel goed te gaan! Goed zo en wat een energie heb jij om zoveel te kunnen dragen! Lieve Dames ik hoop dat het voor jullie niet zo lang meer gaat duren voor er een geweldige zwangerschap aan komt! Ik ga het even rustig aan doen na 3 mk's in krap 8 maanden tijd. Liefs Hommeltje.
He hommeltje, wat k*t voor je (sorry voor mijn taalgebruik) he meis, wat is dit balen! Wil je alle sterkte toewensen voor de komende tijd! Mag ik vragen hoe ver je heen was? Sterkte meis! Marla, tja heb er wel eens aan gedacht om als het jaar om is om toch eens te gaan informeren bij een arts, er moet toch een reden zijn waarom het niet lukt? Ik was vorig jaar eind augustus / begin september dus zwanger na onze vakantie, nou ja zo ver zijn we natuurlijk nog niet, misschien lukt het nog voor die tijd! Maar heb er dus wel al eens aan gedacht om te gaan vragen, misschien kunnen ze iets doen met hormonen of zo! hey marla, wel eens van een paraplu gehoord, die gebruiken wij als het buiten regent, het beschermd tegen de regen............... wordt je haar niet nat! hi hi hi! Anette, of ik een zorgend type ben.......... ach weet ik eigenlijk niet, maar mijn moeder is gewoon speciaal voor me, dus doe ik het graag! Echter begin ik me wel steeds meer aan mijn vader te ergeren, hij gaat vandaag weer mee, maar zeurt dan over kilometers en brandstofkosten, en dan even later zegt hij weer dat het ook niets uitmaakt, het gaat om mijn moeders herstel! Het liefst wil ik hem door elkaar schudden en zeggen dat hij op moet houden te zeuren over de kosten! Hij moet eens na gaan denken over het feit dat ik nu al de hele week dagelijks heen en weer vlieg, en dit moet inpassen tussen mijn werk, paarden, huishouding etc., terwijl hij de hele dag thuis is! ik ben ook niet langer van plan om hem te sparen, ik moet volgende week 3 dagen volledig werken omdat mijn leidinggevende op vakantie gaat, dan moet hij maandag naar het ziekenhuis dan kan ik thuis blijven! Ik voel me geen toppertje hoor, ik voel me moe worden nu na deze intense week, het vergt veel van me, dat merk ik, ook moet ik me erg inspannen tijdens de gesprekken met mijn moeder! Ik heb mijn moeder gisteren verteld dat ze zeven weken geslapen heeft, de uitdrukking op haar gezicht zal ik niet snel vergeten, maar het is maar goed dat ik het gezegd heb nog geen tien minuten later vroeg de zuster hoe lang ze er nu lag, en en noemde de dagen op! Ik merkte dat ze behoorlijk van slag raakte, heb haar geen details verteld maar het grote verhaal, daarna heb ik gezegd dat het allerbelangrijkste was dat ze nu aan het herstellen is! Ik heb er gewoon een beetje een kloten gevoel over maarre de DONT SHUT THE MESSENGER! Ik vindt het jammer dat ik niet meer steun krijg van mijn vader, baal daar erg van, maarja is niet anders he! ! oh ja het eerste wat mijn moeder zei gisteren "Wat ben je laat" Jette
Och, lieve Hommeltje, wat verschrikkelijk voor je! Het lijkt me psychisch zo enorm zwaar om 3 miskramen in 8 maanden tijd te moeten verwerken, en de onzekerheid die dat met zich meebrengt over een toekomstige zwangerschap. Pfff..... Neem vooral de tijd om het goed te verwerken, en er veel over te praten! Zouden je miskramen echt door de korte tijd tussen 2 miskramen in komen? Mijn gynaecoloog heeft mij verzekerd dat er geen verhoogde kans op een miskraam is, wanneer je net na een curettage zwanger raakt. Maar ik kan me goed voorstellen dat je alleen al wil wachten vanwege de enorme klap(pen) die je hebt gehad. Krijg je nu ook een chromosomenonderzoek e.d.? Oh, lieverd, ik weet gewoon niet goed wat ik moet zeggen anders dan dat ik het zo enorm verdrietig voor je vind! Een hele, hele dikke knuffel voor jou! Anette, wel heel irritant dat iedereen op je werk de hele tijd over zwangerschappen praat, zonder met jou rekening te houden. Vragen ze uberhaupt wel eens hoe het nu met jou gaat? Inderdaad heel erg lief van je vriend dat hij nog dagelijks aan de miskraam denkt. Kennelijk maakt het op onze mannen ook diepe indruk. Mijn vriend vertelde dat hij zich ook slecht kan concentreren op het werk, niet alleen vanwege de dood van zijn vader (dat natuurlijk in de eerste plaats!), maar ook vanwege de miskraam. Wij praten er nu niet heel vaak meer over, eigenlijk meer over het nog niet zwanger zijn. Op een gegeven moment dan kun je de miskraam zelf iets beter achter je laten, maar vergeten doe je het helemaal nooit, zeg ik altijd maar! En ja, ook ik heb nog nooit zulke rare en grote stolsels gezien, en dan dat rare persgevoel.......... Bweeeeeeeeeh! Het was echt zo bizar. Had jij ook zo'n raar gevoel? Als ik er aan denk, dan wordt ik nog misselijk. ale: Jette, je bent wel een "toppertje" hoor! Het is met zijn allen tegen een, en jij bent in de minderheid, dus geloof ons nou maar! Ik kan het gewoon bijna niet geloven dat je vader het over de kosten van benzine enzo heeft, terwijl het leven van je moeder aan een zijden draadje heeft gehangen! En dat, terwijl hij ook eens een keer is geweest, hoe moet het dan voor jou wel niet zijn! Nou ja, misschien is het zijn manier van emoties afreageren. Ik merk aan mijn schoonmoeder ook dat ze ofwel heel hard gaat poetsen, ofwel zich over heel erg kleine, onbelangrijke dingen druk maakt als ze verdriet heeft over de ziekte en dood van mijn schoonvader. Dat is kennelijk haar manier van zich uiten. Ik vind het helemaal terecht dat je je vader vraagt om een dagje alleen naar je moeder te gaan, zodat jij kan thuisblijven. Dat is echt maar een hele minimale eis. Hopelijk heeft hij daar toch niet over gemoppert! Goed dat je je moeder hebt verteld hoe lang ze buiten bewustzijn is geweest. Misschien moet ze dit langzaam op zich in laten werken, want het is natuurlijk voor haar ook wel een flinke schok, en kan ze het daarna goed accepteren. Trouwens, ze krijgt zo te horen al weer praatjes, en dat is wel een erg GOED teken! Ja, ja, Jette, ik geef het al toe: was te lui om mijn paraplu uit de tas te vissen. Maar ook met paraplu gaat mijn haar van dit weer pluizen. Ik houd me ook net als jij de hele tijd vast aan de vakantie, omdat ik dan altijd veel relaxter ben. Als ik dan nog niet zwanger ben, dan ga ik ook stappen ondernemen. Gisteren in bed vroeg mijn vriend zich af of hij zijn "kwakje" al zou moeten laten onderzoeken. Toch denk ik dat het dan aan mij ligt. Ik was de vorige keer dus al in de 2e ronde zwanger geraakt, en aan mijn vriend is in de tussentijd niets veranderd. Zijn hele familie is echt hypervruchtbaar. Zijn moeder en zus zijn steeds in de eerste ronde zwanger geraakt. Er zitten slechts 11 maanden tussen hem en zijn zus! 8-[ Ik kan me echt niet voorstellen dat het aan hem ligt. Misschien ben ik gewoon te ongeduldig en ook veel te gebrand op zwanger worden. Deze maand heb ik het gevoel dat er een hele zware last van mijn schouders af is gevallen.... En ach, voor zowel jou als mij geldt dat we allebei ook behoorlijk zware tijden achter de rug hebben, en ik hoor vaak om me heen dat het dan ook niet zo raar is dat je nog niet bent aangeteld. Daar houd ik me dan maar aan vast. Hopelijk hoeven wij na de vakantie allebei niet de medische molen in. Daar zit ik nou ook niet echt op te wachten.... Je hoeft nog maar een paar dagen, he? Ik duim, en duim, en duim....voor een prachtige Jettebaby. Ik heb gisteravond op de kinderen van mijn broer gepast (in mijn eentje!) en dat was heel gezellig. Ik merk dat ik er echt klaar voor ben. Liefs, Marla
goede instelling marla! ik denk dat het voor ons er wel mee te maken heeft dat we een zware tijd achter de rug hebben, volgens mij is het dan moeilijker zwanger worden! We hebben een mooie zomer nodig, heerlijk relaxed dan gaat het ons vast lukken! Ik vindt het ook niet leuk zoals mijn vader af en toe reageert, soms denk ik dat hij het meent en soms denk ik dat het een manier van doen is! weet het niet, hij moet het ook zelf maar weten, maar hij heeft geen keuze ik zeg hem wel wat hij moet doen! En volgende week gaat hij alleen! Jette
Lieve dames, Daar ben ik weer! Wat een verhalen in de tussentijd. Zowel goed als slecht nieuws... Hommeltje, wat naar voor je! Heb er nu zelf 2 in een jaar gehad, maar moet er niet aan denken dat deze ook nog misgaat... Lijkt me heel zwaar om daarvan te herstellen, vooral mentaal. Neem lekker de tijd voor jezelf! Jette, wat fijn dat het zo goed met je moeder gaat! Ze gaat nu zo te horen echt met sprongen vooruit, fantastisch! Ben zo blij voor je, en net wat Marla zegt, je bent wel degelijk een toppertje (en je moeder ook), je hebt alles voor je moeder gedaan de laatste tijd, petje af. Hoop dat je, nu het weer wat beter gaat met je moeder, ook weer wat meer aan jezelf toekomt. Marla, je klinkt gelukkig nog steeds heel opgewekt en vrolijk, dat dipje van laatst paste niet bij je. Mooi dat het nu weer beter gaat! Zelf ben ik trouwens deze keer ook zwanger geraakt aan het einde van de vakantie, werkt blijkbaar toch. En de andere keren was ik zwanger net voordat we terug hadden gemoeten naar het ziekenhuis voor verder onderzoek (mijn eerste zwangerschap is met chlomid tot stand gekomen, had toen zelf geen eisprong). Misschien toch maar een afspraak maken met de gyno? Anette, erg he, hoe makkelijk anderen over een miskraam denken als ze het zelf niet meegemaakt hebben. Zag hier ook een onderwerp over de opmerkingen die je het meeste gestoord hebben na je miskraam, zo herkenbaar... Heb me heilig voorgenomen om NOOIT zo op andermans verdriet te reageren! Hier alles goed, afgelopen week voor het werk in Duitsland geweest, normaal werk ik maandag niet maar dat moest dit keer wel vw de beurs dus vandaag lekker vrij. Volgens degenen die het weten is het nu toch echt goed te zien, maar niemand durft wat te vragen. Wel grappig, ik kwam op de beurs een oud-collega tegen en die riep meteen "Gefeliciteerd!". Het is dus gelukkig wel aan me te zien nu . Ze had zelf net vorige week een mk met 8 wkn gehad, zo sneu. Konden we meteen ervaringen uitwisselen . Echo maandag was goed, kindje werd eerst gemeten op 12wkn 6d dus 2 dagen te weinig (schoot meteen in de stress, was dezelfde meting als de donderdag ervoor), maar later weer op 13 wkn 3 d dus 1 dag te veel. Blijkbaar scheelt het wel tot 10% van de lengte of het kindje zijn hoofdje buigt of zich juist strekt. Probeer er toch maar vanuit te gaan dat het goed is... Wat heel mooi is dat de vk vanaf het hoofdje door het lijfje heeft gescand: eerst de structuur van de hersenen bekeken, toen omlaag naar het hartje, maagje (zat al vruchtwater in! en in het blaasje ook), bekken, beentjes... ook nog omtrek van hoofdje en lengte van bovenbeentje gemeten en alle metingen klopten min of meer met de zwangerschapsduur. Het zag er dus hartstikke goed uit gelukkig! Vind het bezoekje aan de vk maandag a.s. toch wel weer heel spannend. Hoop dat het hartje dan goed te horen is. Dan ben ik al bijna net zover als de termijn waarna het vorige keer mis ging (tenminste, dat ik erachter kwam, vruchtje was toen al een paar weken daarvoor overleden). Spannend hoor... Durf nog niet zo goed m'n zwangerschapskleding te dragen. Nog even wachten tot maandag. Als het dan goed is, ga ik het op m'n werk vertellen en ga ik ook dingen als kraamzorg en zo aanvragen. Alweer bijna 14 weken, de tijd vliegt voorbij... Zo ga nog even het andere onderwerp bekijken. Jullie alvast allemaal een fijn weekend! Nog leuke plannen? Liefs Neeke
tja neeke het gaat goed met mijn moeder, ze was vandaag weer heel helder, echter het nieuws van dat ze zeven weken geslapen heeft was ze weer vergeten, en sloeg opnieuw in als een bom! Wel hebben ze vandaag haar even laten praten iets met het ballontje in de canule anders geplaatst en dan kan ze werkelijk praten, maar natuurlijk niet toen ik er bij was! nouja komt wel! Ik kon haar vanavond goed begrijpen en ze was redelijk goed gemutst! Ze heeft vandaag water, thee en vla gehad! Dus dat is ook al weer een vooruitgang! De arts vertelde vanmorgen dat als ze zo door gaat misschien volgende week van de beademing af gaat, kan het nog niet geloven! Mijn vader is vandaag even terechtgezet heb hem duidelijk gemaakt dat het gezeur van benzinekosten maar eens afgelopen moest zijn, en dat hij volgende week ook maar eens een keer alleen naar mijn moeder moest, hij wilde eerst niet maar zag in dat ik niet zeven dagen per week naar het ziekenhuis kan! Vijf is het maximum, dus afgesproken dat hij maandag en woensdag gaat, hij ziet ook in dat mijn moeder het erg fijn vindt iemand te zien! Duidelijkheid is het beste! Jette
Hallo dames, Hier eindelijk weer eens een berichtje van mij. Wat is er weer een boel geschreven hier, mooie en minder mooie dingen. Hommeltje, wat ontzettend kl*te voor je. Wat zal dit weer enorm pijn doen. Neem tijd om het te verwerken meid. Toch niet te geloven 3 mk's in 8 maanden. Wens je heel veel sterkte! Gaan ze nu ook onderzoeken doen? Marla, je klinkt inderdaad weer lekker opgewekt. Fijn! En ik kan me voorstellen dat je een beetje een grens hebt gesteld, daar zat ik nl ook al aan te denken toen het nog niet was gelukt. Je bent toch altijd beetje onzeker of er niks is beschadigd ed. Maar die kans is natuurlijk heel klein. Ik denk ook echt dat het bij jullie ook niet lang meer duurt. Op naar allemaal zwangerschapsbanners! Anette, het is inderdaad heel vervelend als mensen soms zo aan je verdriet voorbij gaan. Ik heb dit zelf ook meegemaakt op het werk. Gelukkig is het me maar 1 keer teveel geworden. 2 collega's die continu over hun baby (4 en 6 mnd) zaten te kletsen waar ik bij zat. Kan me goed voorstellen dat je dit gaat doen, ervaringen uitwisselen enzo maar ik had het toen wel even heel moeilijk. Maar de toilet bood even uitkomst. He Jette, wat heerlijk om je verhalen te lezen over je moeder. Onwijs goed nieuws allemaal! Wat lijkt me dat geweldig als je opeens weer echt contact met je moeder hebt en kunt communiceren! Ben zooooo blij voor je! Je zult inderdaad wel voelen dat je het zo ontzettend druk hebt, op een gegeven moment is de brandstof op... denk wel goed om jezelf he?! Neem de tijd als je die nodig hebt. Desnoods een weekje ziektewet.... Het zal je ook wel weer veel energie geven als het zo goed gaat met je moeder! En pak die vader van je af en toe maar eens aan inderdaad. Je doet het geweldig! Neeke, wat super dat je echo weer zo mooi en goed was. Fijn als het allemaal weer wordt bevestigd dat het goed is ofnie? Even een update van mij. Afgelopen week ontzettend druk gehad, op werk geen tijd en elke avond op pad. Wel leuke dingen ook maar heel vermoeiend want dat ben ik toch wel iets meer dan normaal. Maar ik klaag niet hoor! Ik merk dat ik inmiddels ook weer onzeker wordt. Zou het liefst elke dag even een echo willen om te kijken of alles nog goed gaat daar binnen. Maar moet nog ff geduld hebben. 29 mei mag ik weer voor een echo naar m'n HA. Vrijdagochtend voor het eerst bij de VK geweest, aardige vrouw gelukkig (is altijd maar afwachten he?!) Bleek dat ik haar wel eerder had gezien op onze rijvereniging. Zit ze sinds een jaar bij, rijdt dus ook paard. Eerst een kwartier over paarden gepraat voordat het over de zwangerschap ging. Wel fijn dat ze vind dat ik gewoon door mag rijden totdat het gewoon niet meer lukt of niet meer prettig is. Had nl wel eens gehoord dat het niet goed is om te blijven paardrijden omdat je je bodembekkenspieren moet ontspannen en niet teveel meer mag trainen de laatste maanden. Dan zou de bevalling moeilijker gaan. Maar volgens haar was dit onzin. Nou, alweer een heel verhaal. Maak er maar eens een eind aan... ga nog even lekker in bad liggen. Sinds paar weken is de nieuwe badkamer klaar en ik kan er enorm van genieten! Fijne zondag allemaal nog! Liefs, Corien
Hoi allemaal Hommeltje, sterkte ermee, sjonge het is ook zo oneerlijk. Denk goed aan jezelf. Jette, wat goed om te zien dat je moeder zo goed vooruit gaat. En ook dat je je vader op zijn kop geeft, heeft ie mischien wel nodig, even een zetje de goede kant op. Ook voor jezelf! Marla, dat rare gevoel, heel herkenbaar, ik probeer me het nog wel eens voor te stellen maar dat lukt niet. Ook zo gek dat dat uit mijn lijf kwam. heel onwerkelijk. Ik vond het zo bizar dat ik mijn vriend erbij heb geroepen (bleh, lief van me) ik had anders het idee dat hij me voor gek verklaarde. Maar ja, alles draait weer normaal dus dat is weer klussen deze week. Ik hoop dat er eentje de goede weg kan vinden, misschien gebruiksaanwijzing erbij doen? Neeke, je gaat het zeker met een megafoon rondroepen dat je zwanger bent, lijkt me zo leuk, geniet ervan en zeg het tegen iedereen. Jippieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee Corien, fijn om weer van je te horen, begon me al een beetje zorgen te maken. Maar alweer 9 weken, gaat ook de goede kant op. Fijn zeg, heb je het al tegen iemand gezegd? op zich kan ik er goed tegen als mensen het erver hebben en als dat niet zo is vraag ik ook even of ze hun enthousiasme even kunnen temperen, ik merk dat dat door iedereen aanvaard wordt, is wel heel fijn. Ik heb vandaag een stomme dag, maak me nog steeds zorgen om mijn vader die al een tijd een stomme hoest heeft, Is al naar ha geweest, longen klonken goed en bloed was oke. Maar als het niet overgaat moet hij terug. ben zo bang dat het iets ernstigs is. Bah, krijg het vandaag niet uit mijn hoofd. En ik ben al zo'n piekeraar, maakt het er ook niet beter op. net even lekker gehuild bij vriend en dat heeft me heel goed gedaan, ben het weer kwijt. Verder geen nieuws aan deze kant, ja had mijn moeder mooie vissen voor in de vijver gegeven voor moederdag, kunnen ze een dag later (had ze gisteren gegeven, doen het niet zo lang in een zakje) een vis al niet meer vinden. Lang leve de reiger...................................... Dus, groetjes Anette
Hallo lieve dames, Corien, fijn om weer wat van je te horen! Alweer ruim negen weken, gaat snel he! Ben je nu onzeker omdat het vorige keer misschien rond deze tijd is misgegaan, of was het toen al eerder mis? Merk het zelf wel, vorige zw'schap bleek in wk 15 mis te zijn, en die 15e week is vandaag begonnen voor mij... Veel te spannend allemaal... Jette, hopelijk doet je moeder het nog steeds zo goed! Moet wel heerlijk zijn dat ze voor moederdag zo goed herstellende is. Of doen jullie daar niks aan? Konden vandaag zelf niet weg, gisteren waren schoonouders hier dus een bloemetje gehaald, en bij mijn moeder ook een bloemetje laten bezorgen. We moeten ze toch een beetje vertroetelen, nietwaar. Anette, hihi, misschien was die reiger ook wel moeder ? Vervelend van je vader zeg, wat kun je je dan zorgen maken om je ouders he. Heel herkenbaar. Mijn vader had een tijd geleden een cyste, gelukkig goedaardig maar in gedachten had ik al heel wat horror scenario's meegemaakt... Marla, hoop dat met jou ook alles goed is! Hier op zich alles goed, dit weekend weer twee keer een lange middagdut gedaan (gisteren 2 uur, vandaag 1.5 uur - pfoe, had het blijkbaar nodig!). Voel me momenteel alleen heel erg onzeker. Misschien doordat het vorige keer in deze week fout bleek te zijn, misschien nerveus voor het bezoek aan de vk morgen... Daarnet overviel me het idee dat het niet meer goed is met m'n zwangerschap, kon wel janken zo echt voelde het. Hoop maar dat dat gevoel niet klopt want dat zou ik echt niet trekken... Poehpoeh, zal blij zijn als morgen het hartje te horen is. Kan bijna niet meer wachten, al zie ik er ook weer als een berg tegenop. Tsja dames, die mk's blijven toch altijd bij je... Veel liefs voor allemaal, Neeke
Hey anette, kan me erg goed voorstellen dat jij bang bent over dat met je vader, ik hoop maar dat het gauw beter met hem gaat zodat hij niet terug hoeft! Veel sterkte! Corien, hey meis ik miste je al, maakte me zorgen, maar onterecht begrijp ik je hebt het dus hardstikke druk gemaakt doe je wel een beetje rustig aan (moeke Jette spreekt hi hi hi)! Ja mijn moeder gaat goed, echter was ze vandaag depri, kan me dat ook voorstellen maar weet niet zo goed hoe ik daar mee om moet gaan! Heb haar gevraagd niet te veel te piekeren en aan leuke dingen te denken, maar ze had niet veel leuks om over te denken! Ze heeft moeite met het accepteren van de hele situatie, ik heb haar verteld dat wanneer de beademing er af kan ze een hele stap vooruit gaat, maar ja, ze ziet het nog niet helemaal! Hoop maar dat ze niet afglijdt nu! De arts vertelde dat ze nu vanaf vrijdag morgen zelfstandig ademt met minimale hulp van de machine. Ik hoop maar dat ze snel van de machine af kan! De arts vertelde dat het misschien volgende week zo ver was! Ook heeft ze vandaag weer wat overgegeven, ik weet het wel ze gaat vooruit, maar zo voelt het even niet! Jette
He jette, zo te horen gaat ze inderdaad vooruit maar ik kan me ook wel voorstellen dat jij dat op zo'n moment niet zo voelt. Herstel gaat vaak met up's en down's. Komt goed en met jou steun gaat ze echt niet afglijden! En ik zal een wat rustiger aan gaan doen merk ook wel beetje dat het wat teveel wordt de laatste weken. maar er is gewoon zoveel te doen.... M'n merrie had vandaag de 3 wk, en ze is drachtig! Dus dat is mooi, na 1 keer insemineren! He neeke, Dus een spannende week voor je... pfff. Je angst begrijp ik volkomen, ik heb dat ook. Heeft bij mij niks te maken dat het vorige keer rond deze tijd mis ging want toen was het al eerder mis. Ging voor eerste echo (7 wk) en toen was het al niet goed. Dus met m'n eerste goede echo deze keer was ik al heeel blij en durf ik al iets meer vertrouwen te hebben. De meeste mensen om me heen weten het al. Valt nl aardig op.. ik rook niet meer... Nou jij nog even een dagje volhouden en morgen heel veel succes met de echo! Vast een hele mooie! Hoi Anette, Je angst over je vader kan ik me helemaal voorstellen, maar ga niet meteen van het ergste uit... is vast iets heel onschuldigs. Tot nu toe onderzoeken allemaal positief? De meeste mensen om me heen weten al dat ik weer zwanger ben. Valt nl aardig op.. ik rook niet meer... Liefs, corien
Hey corien, super man, dat is de eerste keer dat jou merrie drachtig is, waarmee was ze nog maar gedekt, San Remo of niet, weet het niet meer, hoor momenteel ook zoveel hengsten bij ons thuis dat ik af en toe in de war raak! Je gaat gewoon doorrijden Corien, zolang het gaat? ga je ook nog wedstrijden rijden? Mijn wedstrijd merrie is ook drachtig, nu 49 dagen, pffff spannend hoor, ik merk ook aan haar dat ze iets anders is als normaal, beetje kribbiger op de buik! Nou ja ik ontzie haar wel een beetje, ze heeft net even een paar daagjes vakantie gehad, lekker buiten (wel veel regen) gelopen nu heb ik haar weer opgepakt! en ze loopt weer als vanouds! Anette hoe is het met je vader? Liefs Jette
HadieJette, Ze is inderdaad geinsemineerd met San Remo. Laat jij je merrie nog een keer controleren? Spannend he?! Jouw merrie was door Westpoint geinsemineerd ofnie? Ik blijf inderdaad gewoon doorrijden zolang het gaat. Hoop dat dat de hele zomer nog is! Ga vanavond maar weer eens wedstrijden opgeven want dat heeft even een tijdje stil gelegen ivm paard. Maar het lijkt nu weer goed dus we kunnen weer! Af en toe hebben de paarden ook een paar dagen vakantie nodig he?! Voor jou ook wel even lekker denk ik. Fijn dat als je je paard ook weer zo op kunt pakken. Liefs, corien
Ja corien, ik kan ze redelijk makkelijk weer oppakken, wel waren ze beiden de eerste dag een beetje gek, heel gespannen, de oudste (6 jaar) noem dat maar oud wou even zo'n moment haar koppie tussen de voorbenen steken en bokken, maar daar heb ik gelukkig even een stokje voor weten te steken! We hebben nu 5 merries geinsemineerd, pffff ongelofelijk, mijn hubbie is doorgeslagen! Maar goed we weten nog niet of alles drachtig wordt natuurlijk, maar mijn wedstrijdpaard is geinsemineerd met westpoint, ook hebben we een fokmerrie daarmee geinsemineerd, mijn hubbie is helemaal idolaat van westpoint, maar zijn sperma is niet van dien aard dat hij veel merries kan bedienen! We hadden nog een merrie erbij maar die wordt al moeilijk drachtig dus hebben we gezegd dat we een andere hengst wilden, maar ja VDL stud heeft niet zo veel dressuurmerries dus hebben we maar gekozen voor San Antonio, het voordeel is dat daar niet zo veel mee gedekt wordt dus misschien dan wel veel en goede sperma! Ook hebben we nog een merrie bij Welt Hit en een merrie bij Flemmingh, maar dat is uit de verkoop van een paard gekomen, dat lag niet in de planning maar ja zo konden we de deal rondmaken! Dus als het goed mag gaan heel veel veulens volgend jaar! Ja zeker laat ik de merrie nog een keer controleren, wij doen normaal de 18de dag en dan nog een keer op zes weken, echter heeft mijn sportmerrie al een keer een veulen verloren op 5 maanden, daar kun je niet tegen controleren natuurlijk! Ik hoop maar dat alles goed mag gaan deze keer! Jette
Hallo dames, Wat leuk, al die drachtige paarden! Wel jammer voor ze dat ze er minder plezier aan hebben dan wij wb zwanger worden . Hoop voor jullie dat alles goed gaat met de merries. Enne Jette, je hebt het wel over je paarden, maar hoe voel jij je? Spannende dagen zeker? Vond dit altijd zo'n moeilijke periode... Veel succes met afwachten! Of ga je al gauw testen? Ik kon nooit zo goed wachten. Corien, fijn dat je in elk geval de termijn van vorige keer voorbij bent, en die goede echo is heel belangrijk hoor! Maar ja, als iemand dat tegen mij zegt ben ik ook niet zomaar overtuigd . Overtuigend was wel het hartje van ons wurmpje vanochtend! Jaaaaaaaaaaaaaaaahh, zo mooi om te horen! Geen echo dus dit keer, ik ben ook de termijn van de vorige keer voorbij en vorige week maandag was alles nog goed bij een heel uitgebreide echo. Het was zo ontzettend fijn om het hartje te horen, ongelofelijk! Kan me nou niet meer voorstellen dat ik bij de eerste zwangerschap nooit getwijfeld heb. Normaal zou ik over 4 weken weer controle hebben maar nu mag ik over 2 weken, en ze hebben me op het hart gedrukt om eerder te komen als ik me veel zorgen maak. Het zijn zulke lieverds! Merk wel dat ik er nog erg tegenop zie om het aan mensen te vertellen, maar ik denk dat ik mijn baas morgen maar eens op de hoogte ga brengen... Veel liefs, Neeke
Oh ja nog even Jette, hoe is het nu met je moeder? Mooi dat ze al bijna zelfstandig ademt, het duurt vast niet lang totdat ze van de beademing kan! Hoe komt het dat ze moet overgeven? Weet wel dat ik zelf zou moeten kokhalzen alleen al van dat buisje in mijn keel! Maar inderdaad, wat zal het een schok voor haar zijn geweest toen ze wakker werd, ze dacht natuurlijk dat ze gewoon bijkwam uit de narcose, bleek ze 7 weken weg te zijn geweest... Ze zal het ook vast moeilijk vinden als ze bedenkt wat jullie in die tijd hebben doorgemaakt, en dat ze er toen niet was om jullie te steunen. Je zou van het ziekenhuis wel wat meer ondersteuning verwachten hierbij! Bij ons geen goed nieuws over mijn oma, ze reageert niet meer veel op de buitenwereld. Gelukkig komt er een lang weekend aan, dan ga ik haar weer opzoeken. Mijn broertje is sinds haar ziekenhuisopname half maart niet meer bij haar geweest. Snap ik niet maar goed, moet hij zelf weten... Moest ik toch even kwijt. Veel liefs nogmaals voor iedereen, Neeke
He super neeke! Gefeliciteerd met de mooie echo! Super, komt helemaal goed, een mooi gezond kindje straks! Jammer dat het met je oma steeds minder gaat... moeilijk om te zien he?! Dit weekend dan maar lekker heen inderdaad en sterkte! En jette, Dat worden een heleboel veulentjes volgend jaar, Leuk zeg! Wel druk maar erg leuk. Hoop dat ze allemaal drachtig worden en dat alles goed gaat! En jij moet ook meedoen he! Zie dat je vandaag kan testen, ga je binnenkort ook doen? Hoe voel je je? Waarom willen jullie eigenlijk alleen bij een hengst van wiepke denken? Liefs, Corien
Mooi werk neeke, super hoor! Het zal wel heel apart zijn als je het hartje hoort kloppen! Met mij gaat het wel okay, wordt steeds vermoeider dat merk ik duidelijk, maar ik blijf vandaag thuis en mijn vader gaat vandaag. Mijn moeder heeft geen buisje meer in haar keel hoor, maar in haar luchtpijp dus daar heeft ze geen hinder van! Dat overgeven weet ik niet, ik hoop dat het gewoon komt omdat ze misschien moet wennen aan voeding, maar de ene dag gaat het beter dan de andere dag! Ga straks nog even bellen of ze vandaag voeding heeft binnengehouden! Ik wil nog niet testen, ben eigenlijk ook helemaal niet met zwanger worden bezig, ben eigenlijk er van overtuigd dat ik ongi wordt, al voel ik helemaal niets! Het zou natuurlijk wel heel super nieuws zijn als ik wel zwanger zou zijn! We hoeven net perse met een hengst van wiepke te dekken maar deze merrie hadden we al twee keer bij westpoint gehad toen hoorden we dat deze zo veel dekkingen had op dit moment dus hebben we voor een andere hengst gekozen, als we dan naar een andere hengstenhouder gingen waren we wel een x-bedrag kwijt voor westpoint en nu niet omdat we nu san antonio genomen hebben! snappiee! Ik denk dat ik gewoon ongi wordt meiden, maar ik wacht gewoon nog even af! Neeke wat rot voor je dat het niet zo goed gaat met je oma, hoop maar dat je nog een behoorlijke tijd gegund is met haar! Tja en waarom sommige mensen in zulke situaties niet naar hun familieleden gaan vindt ik onvergevelijk dat heb ik ook met mijn vader ik vindt dat hij zich veel te weinig laat zien, maar ja dat is wel hun verantwoordelijkheid he! Jette
Goh Jette, het wordt echt spannend bij jou. Volgens mij zou jij best wel eens zwanger kunnen zijn, hoor. Als dat zo is, dan gaat er hier in het Zuiden iemand helemaal uit haar dak! Heb jij normaal dan wel last van ongikrampen vlak voor je NOD? (ik altijd wel, hoor) Eigenlijk is het wel goed voor te stellen dat je moeder momenteel een dip heeft. Ze heeft nogal wat te verwerken. Het lijkt me zo apart als je 7 weken buiten bewustzijn bent geweest. Natuurlijk slaat de angst en vragen dan toe, en begint het piekeren. De man van mijn collega-vriendin die vanwege legionella een bijna-dood ervaring had, heeft er ook lang over gedaan om alles wat hem was overkomen te verwerken. Het schijnt psychisch nogal zwaar te zijn. Volgens mij kun je haar het beste laten "vertellen" en gewoon luisteren, met een knuffel op zijn tijd. Het moet voor haar wel heel fijn zijn om al die tijd zo'n lieve, trouwe dochter aan haar zijde te hebben. Wel super positief dat ze de beademingsmachine al nauwelijks meer nodig heeft! Hoe gaat het nu met haar korte termijn geheugen? Ze onthoudt dus nu wel het verhaal dat ze zo lang weg is geweest, als ik het goed heb begrepen? Ooooh Neeke, wat super dat je weer zo'n mooie echo had, maar besef wel heel goed dat je al lang voorbij het punt bent, waarop het de vorige keer mis is gegaan. Je vruchtje is al ouder dan het vorige is geworden. Het is natuurlijk moeilijk te accepteren dat het nu wel goed is wanneer je 2 miskramen hebt gehad. Als ik jou was, dan zou ik snel je collega's en alle anderen op de hoogte brengen. Als het al mis zou gaan (wat ik absoluut niet denk, hoor), dan heb je ieder's steun heel hard nodig. Maarrehhhh alles is goed met je kleintje! Jippie! Wat erg dat je oma nauwelijks nog op de buitenwereld reageert. Helaas weet ik hoe snel iemand met een hersentumor achteruit kan gaan. Ik heb dat bij mij opa en oom gezien, en laatst in het ziekenhuis ook weer. Het is echt een schok om dit te moeten constateren. Het is zo'n rotziekte! En Anette, jouw ei staat al weer klaar om te springen. Geef de Anetteman-zaadjes maar een goed GPS-systeem met maar 1 adresinvoerveld, nl. "Anette's ei". Dan moeten ze je ei toch kunnen traceren.... Pffff.... wat vervelend dat je je zo'n zorgen maakt om je vader. Hoe denkt hij er zelf over? Als hij het net zo voelt, dan kan hij het beste alvast vragen om vervolgonderzoeken, al was het alleen maar ter geruststelling. Maar als hij wel vertrouwen in zijn eigen lichaam heeft, dan vind ik dat meestal weer wel een goed teken. Sowieso is het naar om in onzekerheid te moeten zitten. Hommeltje, hoe gaat het nu met je? Ik vind het echt mega erg voor je! Wij zijn gisteren naar mijn schoonmoeder geweest vanwege moederdag. Dit was de eerste keer naar haar zeer onhandige opmerking over de kraamvisite bij mijn schoonzus, en ik merkte dat ik er toch wel wat tegenop zag. Ik heb maar geprobeerd om mijn enigszins boze gevoelens te negeren, al was het alleen maar voor mijn vriend en dat is eigenlijk best goed gelukt, hoewel het in het begin best moeilijk was. Verder heb ik vanochtend geld ingezameld voor een kraamcadeautje voor de baby van mijn baas en heb al een afspraak gemaakt om volgende week dinsdagmiddag op kraamvisite te gaan. Ik probeer hier maar zo min mogelijk bij stil te staan en het gewoon over me heen te laten komen. Zoals ik me nu voel, zal het me prima af gaan. Ik voel me nog steeds sterk! Liefs, Marla