Hi Corien, Ja, ik was en ben nu weer aan het werk. Ik werk fulltime en kan dus helaas niet al te vaak op het forum komen. Vorige week heb ik flink gepost, maar daar gaat toch (te) veel tijd in zitten, dus ik probeer nu maar te minderen. Wel moeilijk, want het forum werkt nou eenmaal verslavend. Goed, zeg, dat je moeder er zo positief tegenover staat. Dat lijkt me echt heel moeilijk. Zij is degene die het heeft. Volgens mij weet je pas wat dat betekent als je er zelf voorstaat. De vader van mijn vriend is dement en zit sinds 1,5 jaar in een verpleegtehuis. Wij proberen ook om ongeveer 1 keer in de week langs te gaan. Dat lukt niet altijd, maar nu is hij er nog. Trouwens, alsnog gefeliciteerd met afgelopen zaterdag. Wij waren in augustus 10 jaar bij elkaar. Jullie zijn ook nog niet getrouwd? Wij dus ook niet, tot "ongenoegen" van vrienden, die wel zin hebben in een feestje. Zijn jullie nog van plan om te trouwen als je zwanger bent? Wij zijn er nog niet uit. Dat zien we dan wel weer. Ik dacht dat ik ook in de 3e ronde zwanger was geworden, maar dat bleek achteraf al in de 2e ronde te zijn. Ik dacht bij de 1ste echo dat ik 8 weken was, maar het hartje van het vruchtje bleek bij 10 weken en een dag gestopt te zijn. Achteraf verklaart dat veel. Ik voelde me in de 3e cyclus helemaal niet lekker. Het eten smaakte me niet meer, en ik rook veel beter. Tijdens de vakantie zaten we al te geinen dat ik een buikje kreeg. Ik baalde al, want ik ben aangekomen toen ik aan de pil ging, en dan zou ik nu ook aankomen nadat ik gestopt was. Het vreemde vond ik dat ik toch gewoon ongesteld ben geweest. De volgende keer moet ik gewoon beter op mijn lichaam letten. Jij bent dus ook gelukkig heel snel zwanger geworden. Hopelijk is het de volgende keer ook weer zo snel raak bij ons. Fijn dat het elke dag beter met je gaat. Liefs, Marla
Hoi Marla, Kan me voorstellen dat het iets teveel tijd kost als je aan het werk bent. Ik werk (normaal) ook fulltime en zat vorige week op het werk ook af en toe op het forum. Moet ook wel kunnen maar het moet niet teveel worden idd. Wij zijn idd ook niet getrouwd en zijn er ook nog niet echt over uit of we dit willen ofnie. Het lijkt me heel leuk maar aan de andere kant kunnen we het geld ook prima gebruiken voor de verbouwing van ons boerderijtje. En als ik ga trouwen wil ik natuurlijk ook leuk trouwen en niet stiekem met z'n 2en. We zien nog wel.... Jullie ook nog gefeliciteerd met jullie 10 jr samenzijn. En ik zou idd toch proberen zovaak mogelijk bij je schoonvader langs te gaan. Ookal zal hij het nu of in de toekomst niet eens meer doorhebben. Achteraf ben je erg blij dat je het hebt gedaan. Ik heb het gezien bij m'n oma. Ze had alzheimer en m'n vader (en de rest van het gezin) zijn elke week heen gegaan en hier heeft hij een heel goed gevoel aan over gehouden (ik ook wel maar was nog wat jong) Dus jij bent ook gewoon ongesteld geweest toen je al zwanger was. Een vriendin van mij dus ook en ze zei, het was echt geen kleine innestelingsbloeding, juist heviger... gebeurt dus wel vaker... Nou, werk ze. Ik ga weer ff liggen... Liefs, Corien
Hoi Corien, Bij mij was het ook geen kleine innestelingsbloeding, maar echt een menstruatie. (de gynaecoloog sprak ook over innestelingsbloed, maar zo heb ik het niet ervaren). Ik heb daarna wel een tijdje last gehad van spotting, wat ik anders nooit heb. Vreemd, mijn schoonzus heeft het ook gehad, hoorde ik achteraf. Dat wat mijn schoonvader betreft: dat klopt wat je zegt. Ook al kan hij zich niet meer goed uitdrukken, toch merk je dat hij blij is als je komt. Hij is altijd heel vrolijk als hij ons ziet. Weet niet meer wie wij zijn, maar weet wel dat wij bekenden zijn. Ik dacht dat mijn ongi gestopt was, maar gisteravond had ik weer een klein beetje bloedverlies, en vandaag iets bruinverlies. Nou ja, ik ga er maar vanuit dat mijn hormonen van slag zijn. Hoe voel jij je nu geestelijk? Bij jou is het nog geen maand geleden. Heb je het er nog moeilijk mee, of gaat het wel. Ik voelde me net na mijn (1e) curettage extra verdrietig, het was net of mijn verdriet er toen pas echt uitkwam. Ik hoorde van de gyn dat je hormonen weer een plekje moeten vinden. Misschien word je daar extra emotioneel van. Misschien komt dat ook wel doordat je beseft dat het vruchtje echt weg is. Hoe ga jij er mee om? Ik kan me voorstellen dat het ook helpt om bij je paarden te zijn. Slik jij trouwens nog foliumzuur? Ik wel op advies van de gyn. Ach ja, het kan toch geen kwaad en ik heb ook jaren de pil geslikt, dus zit nog in het ritme. Trouwens, gaaf dat je een boerderijtje hebt. Woon je er al lang? Liefs, Marla
Hi Marla, Wat raar dat je weer wat bloedverlies had. Maar kan me ook goed voorstellen dat het komt omdat je hormonen wat van slag zijn. Is ook niet niks wat er met jou allemaal is gebeurt. Komt vanzelf weer op regel moet je maar denken! Geestelijk gaat het eigenlijk heel goed met me. Heb het volgens mij aardig een plekje gegeven. Na de curettage ook niet extra emotioneel geweest. Maar volgens mij waren de zwangerschapshormonen bij mij al aardig uit m'n lichaam omdat ik de laatste weken al geen last meer had van gevoelige borsten (wat ik daarvoor wel had). Wel even een huilbui gehad in het ziekenhuis maar dat was volgens mij meer door de gebeurtenissen die dag. En 'avonds als ik op bed lig, komen nog wel steeds stukje van de film terug. Heeft toch wel indruk gemaakt die dag... Ik slik geen foliumzuur meer omdat ik daar zelf het nut niet van in zag. Maar is jou verteld dat dat wel goed is? Dan ga ik er ook maar weer mee beginnen. Ik ben het vergeten te vragen maar zal het woensdag wel even doen wanneer ik een telefonische afspraak heb met de gyn. We wonen hier nu bijna 5 jaar, en het bevalt prima. Ben opgegroeit op het platteland dus daar verlangde ik op een gegeven moment weer erg naar terug. Ook omdat ik dan niet meer in de auto naar de paarden hoefde. Heb nl tijdje in de stad groningen gewoont. Best leuk en handig aangezien ik daar ook werk, maar het platteland is toch echt meer mijn ding. Waar woon jij eigenlijk? Liefs, Corien
Hoi cdvw, goed dat het geestelijk wat beter met je gaat, ivm je vraag over foliumzuur: ik had mijn gynae na curettage gevraagd of ik nu moest stoppen met folium, nee zei ze, kan zeker geen kwaad, is een extra vitamine, dus neem ik het gewoon door, groetjes flyke
nee, ook curettage gehad, in topic, tussen realtiteit en gedwongen positivisme kan je alles lezen, indien je dat wenst natuurlijk, groetjes flyke
Hallo Corien, Wat de foliumzuur betreft, ik sluit me helemaal aan bij Flyke. Je schijnt al een paar weken voordat je zwanger raakt aan de foliumzuur te moeten zijn. Dat wist ik in het begin ook niet, en ben pas foliumzuur gaan slikken toen ik al een paar weken zwanger was. Mijn gyn gaf ook aan dat ik het gewoon kon blijven slikken, er zitten geen nadelen aan. Ik moet al weer een nieuwe lading halen. Ik kan me goed voorstellen dat wonen op een boerderij prima bevalt. Zou ik ook wel willen. Wij wonen in Brabant, in de sportiefste stad van Nederland: iedereen loopt er in trainingspak, volgens de brabanders dan. Ik ben van origine geen brabantse, maar mijn vriend wel. Zodoende ben ik hier terechtgekomen. Goed van je dat je het al een plekje hebt kunnen geven. Ik had trouwens hetzelfde als jij na mijn 2e curettage: dat had op mij kennelijk ook veel indruk gemaakt, want daar bleef ik ook lang over nadenken. Vooral aan al dat bloed en stolsels die ik 's ochtends had verloren, maar dat was nog niets vergeleken bij jouw bloedverlies. IK kan me voorstellen dat je daar nog vaak aan terugdenkt. (zelfs ik moet nog vaak aan jouw verhaal denken). Ik vond het ook wel vreemd, dat bloedverlies van een paar dagen terug. Het is echt maar minimaal geweest en nu al zo goed als over. Ik heb ook last van pukkels, wat ik normaal nooit heb, dus het moeten wel de hormonen zijn. Ik ga me er maar niet te druk om maken. Zal wel normaal zijn. Gisteren had ik mijn vriendin aan de lijn, waar we eind oktober op kraamvisite bij zijn geweest. Gewoonlijk vieren we altijd oud en nieuw bij hun, maar hadden dat nog niet afgesproken, omdat er de laatste tijd genoeg over zowel haar als mijn leven te praten was. Gisteren vroeg ze of we nog wel wilden komen, of dat niet te moeilijk was. Ik vond het super van haar dat ze daar aan dacht. Natuurlijk willen wij komen, dat vinden we alleen maar leuk. Dan denk ik maar dat wij dat hopelijk snel ook zullen mogen meemaken. (alvast een voorpretje, zeg maar). Ik voel me alleen erg ongeduldig. Het kan mij niet snel genoeg zijn, haha. Ik ga maar weer eens snel aan de slag. Het is hier razenddruk. (misschien nog een postje om het af te leren ) Liefs, Marla
Hi Marla, Dat je met foliumzuur moet beginnen wanneer je zwanger wilt worden wist ik toevallig al. Moeder van een vriendin is verloskundige en zei ooit tegen me, pil eruit, foliumzuur erin. Ik ben ook maar weer braaf begonnen op aanraden van jullie Al zal het nog wel eventje duren voordat ik weer zwanger ben denk ik. Eerst maar eens een ongi afwachten. M'n kleine beetje bloedverlies is ook nog steeds hetzelfde, dus nog niet opgehouden. Dat ongeduldige kan ik me heel goed voorstellen, heb ik ook. Wil ook zo snel mogelijk zwanger worden, lijkt me zo leuk om met een dikke buik rond te lopen, een nieuw leven in je te voelen groeien.... maar het nieuwe jaar begint bijna, dus met goede moed voor het volgende jaar! Wat lief inderdaad dat die vriendin daar aan denkt. Denk dat velen het ontgaat dat het misschien pijn kan doen. Ik kan gelukkig ook blij zijn voor andere net moeders, en dat zjin er veel om ons heen op moment. Je komt in zo'n leefdtijd op een gegeven moment he?! Ik heb vanavond het verhaal van Flyke ook gelezen en ik kan me wel goed voorstellen dat je toch even anders naar een vrouw kijkt die evenver zwanger zou zijn. Vooral ook omdat je er dan dagelijk mee geconfronteerd wordt. Dit heb ik nog niet meegemaakt. Zal op het werk ook niet zo snel gebeuren aangezien de babyboom net een beetje is geweest op mijn werk... ik kreeg al vaak de vraag, nou corien wordt het niet eens tijd voor jou.. Ben blij dat ik het wel op het werk heb verteld zo zullen ze deze vraag niet snel meer aan mij stellen.... Flyke: Wat een heftig verhaal ook. Grappig dat jij wel meteen voor een curettage hebt gekozen.. achteraf had ik dat ook beter kunnen doen. Sterk van je dat je toch 'gewoon' met je zwangere collega om kunt gaan en zelfs de confrontatie opzoekt (maar maak het jezelf niet te moeilijk he?!) al zal het af en toe wel even moeilijk worden maar je moet maar denken, onze tijd komt nog wel! Liefs, Corien
Goedemorgen! Het is best vroeg voor de zaterdagochtend. Mijn vriend is al druk bezig met het riool, dat loopt nl. niet goed door, dus je kunt je wel voorstellen dat er beneden een iets minder lekker aroma hangt, en ik naar boven ben gevlucht. (arme Marlaman ). Inderdaad lijkt het mij erg moeilijk om elke dag geconfronteerd te worden met iemand die ongeveer gelijk is zwanger geraakt, zoals in Flyke's geval. Gelukkig heb ik dat niet. De zus van mijn vriend, die nauwelijks met ons heeft meegeleefd (zie topic van Flyke), is dus ongeveer 1,5 maand na mij uitgeteld, maar gelukkig zie ik haar niet zo vaak. Volgend weekend vieren we Sinterklaas met de familie van mijn vriend, en ik zie er wel een beetje tegenop. Ik ben eigenlijk nog steeds boos op mijn schoonzus, omdat ze tijdens de miskraam nauwelijks heeft gebeld, en al helemaal niet toen ik uit het ziekenhuis kwam. Ik ben echt heel blij voor mijn schoonmoeder dat ze iets leuks heeft om naar uit te kijken, maar heb toch een dubbel gevoel naar mijn schoonzus toe. Ik hoop maar dat ik mijn mond kan houden volgende week, en er niets over zeg. Ik heb het op mijn werk niet aan iedereen verteld, maar aan een paar goede collega's. De eerste dag dat ik weer was begonnen op het werk (2 dagen na de constatering van de missed abortion) kwam er een collega op mij af, wiens dochtertje van 1 ik de week ervoor voor het eerst had gezien en die tegen mij zei: "nu wil jij zeker ook wel kinderen". Ik moest echt 3 keer slikken. Ik dacht: "je moest eens weten". Het is inderdaad wel logisch dat hij dat vraagt, want ik heb zeker de leeftijd..... (ik loop altijd zelf tegen iedereen te verkondigen dat mijn eierwekker afloopt ) Het heeft zeker zijn voordelen om iedereen op de hoogte te brengen van de miskraam. Dat beetje bloedverlies dat je hebt, kan inderdaad nog wel even aanhouden. Bij mij was het ook niet erg veel, maar het hield toch nog wel een tijdje aan. Ik ben benieuwd wat je gynaecoloog er woensdag over zegt. Als het bloedverlies stopt, ga je dan weer aan de slag, of wacht je tot na de menstruatie? Gelukkig heb jij wel vanaf het begin foliumzuur geslikt. Ik dus toen het eigenlijk al te laat was. Ik heb gisteren maar meteen 250 (!) tabletten gehaald bij de drogist, dan kan ik weer even vooruit. Fijn weekend en liefs, Marla
cdvw, ja ik koos meteen voor curettage gelukkig maar denk ik dan soms, anders zat ik hier nu nog misschien te wachten op een spontane MK. Ja, het is en zal niet simpel worden dagelijks met die zwangere collega om te gaan (die slechts 2 dagen scheelde met mijn uitgerekende datum), maar ik zal er het beste proberen van te maken. Vooral als haar buik zal beginnen groeien, vrees ik dat ik terug een klap ga krijgen, maandagmiddag zit ik terug in vergadering met haar, hopelijk kan ik mijn gedachten erbij houden En inderdaad, onze tijd komt zeker nog wel, ik kan niet snel genoeg ongi worden, maar dat zal denk ik nog twee weken duren Marla, inderdaad, ik dacht ook, ocharme die Marla man Maar dat is nu éénmaal mannenwerk eh Ik kan me voorstellen dat je niet echt uitkijkt naar het Sinterklaas feestje, wegens je wrokgevoelens tav je schoonzus, niet gemakkelijk, maar probeer er toch een beetje van te genieten, ik zou het jammer vinden dat ze dat moment ook nog eens verpest voor je! goed wekend! flyke
Ja, he, Flyke, och erm die Marlaman. Hij zag een beetje groen, hahaha. Gelukkig heeft hij het rioolontstoppingsapparaat weer teruggebracht naar het verhuurbedrijf en staan de deuren en ramen nu wagenwijd open. Ik zal je advies aankomend weekend proberen op te volgen. Ik heb er inderdaad alleen mezelf maar mee. Corien, ben je al wakker? Liefs, Marla
Goedenavond dames, Haha.. ja ben nu wel wakker... gaat steeeds beter en voelde me vandaag weer een stuk fitter. Marla, ik hoop dat de lucht bij jullie beneden weer een beetje frisser is in huis... er is niks minder dan rioollucht.... Idd arme man, maar dus wel een echte kerel! En maak er toch een leuk sinterklaasfeest van volgend weekend. Kan me voorstellen dat het moeilijk is er niks over te zeggen. Ik zou m'n mond ook niet kunnen houden maar kies wel het juiste moment.. niet sinterklaasavond.. En Flyke, succes met de vergadering maandag. Probeer niet teveel aan haar zwangerschap te denken.. probeer haar gewoon als je collega te zien. Is makkelijk gezegt, ik ken deze situatie ook niet maar kan me heel goed voorstellen dat het erg moeilijk is. Op een spontane mk kun je idd lang wachten. Dit heb ik ook weken gedaan, maar uiteindelijk is het wel spontaan begonnen. Helaas niet helemaal normaal afgelopen, maar ik denk dat het er uiteindelijk altijd wel uit zal komen. Toch zal ik, mocht het me ooit weer gebeuren (wat is echt niet hoop) ook meteen voor een curettage kiezen. Ik kreeg vanmiddag een kaart van vrienden met een ontzettend mooi gedicht welke ik jullie niet wil onthouden. Het deed mij erg veel, hield het niet droog (dus pak maar vast een zakdoekje...) Zoooo mooi! En natuurlijk een goed weekend! Liefs, Corien Nooit voldragen Zijn rupsjes geen beestjes wanneer ze niet tot vlinders mogen ontpoppen? En zijn roosjes geen bloemen meer wanneer ze blijven in de knoppen? Is een herfstblad geen blad meer wanneer het valt van de boom? En is liefde niet oprecht wanneer het niet kan worden getoond? Is het ijs er nooit geweest alleen omdat het smelt? En is een mooi verhaal niet mooi meer wanneer het nooit kan worden verteld? Is een kaars geen kaars meer wanneer het lichtje is gedoofd? En is een leugen geen leugen alleen omdat je er niet in geloofd? Vragen die niet zijn gesteld zijn dat dan geen vragen? En mijn kind.....is dat geen kind Alleen omdat ik het niet mocht voldragen?
cdvw, blij dat je je al wat beter voelt, wat ben ik blij met deze post en dit gedicht, dit was het gedicht dat ik ook ooit las 'ergens' , en ik wou dit herlezen maar vond dit nergens terug, vandaar dat ik onder topic gedicht onder MK, ernaar vroeg of iemand me kon helpen, ik herinnerde me slechts flarden, en nu kan ik het eindelijk teruglezen! bedankt flyke
@cvdw Echt een hartstikke mooi gedicht. zit hier wel te snuffen. Nu ben ik ook erg verkouden, dus het verschil merk je niet, maar goed. @Marla. Ik zie ook wel een ietsiepietsie op tegen Sinterklaas. Maar meer omdat ik een beetje bang ben dat ik die dag veel zal denken: oh, anders had ik hier nu met dikke buik van 20 weken gezeten en waren alle gedichtjes natuurlijk daarover gegaan. Ik zie een beetje op tegen die gedachten en de onvermijdelijke tranen die daarbij horen Ik weet het, de tranen moet ik gewoon laten gaan, maar ik heb het zo gehad met die tranen en die onverwachte momenten dat ze op kunnen komen.
Ppprrrfff, ik snuit nu in mijn zakdoek. Wat een ontzettend mooi gedicht! Ik krijg er echt tranen van in mijn ogen. Ik hoop maar dat er nu even niemand mijn kamer binnen komt. Lief zeg, van je vrienden. Ik kan me voorstellen dat je er emotioneel van werd. Zo had ik de dag na mijn 2e curettage een kaartje gehad van mijn zus, met allemaal lieve tekstjes en tekeningen van haar 3 kinderen. Die staat ook pontificaal op onze eettafel. Ik hield het bij het lezen van die kaart ook niet droog. Ook andere kaartjes hebben mij heel goed gedaan. Gaaf, he, dat mensen zo aan je denken! Afgelopen zaterdag is echt een rotdag geweest. Ik was aan het stofzuigen en voelde me nat van onderen . Toen ik ging kijken, bleek ik flink gebloed te hebben, terwijl mijn menstruatie toch al echt voorbij was. (dit was absoluut niet te vergelijken met die miniplekjes bloed die ik daarvoor had). Ik maakte me echt ongerust en heb vanochtend meteen de gynaecoloog gebeld. De assistente probeert hem vandaag terug te laten bellen. Hij heeft een vergadering van 11.30 - 13.00 uur en zou ofwel daarvoor, ofwel daarna (van 13.00 - 13.30 uur) terugbellen. 's middags zou hij naar een ander ziekenhuis gaan. Vanochtend heeft hij niet gebeld, dus ik hoop maar dat hij dat rond 13.30 uur doet. Waarschijnlijk liggen mijn hormonen compleet overhoop. Fijn dat het al zo veel beter met je gaat. Ik moet je maar bedenken dat het vanaf nu de goede kant uitgaat! @Bandietje; ik had daar nog niet eens bij stilgestaan, maar de zwangerschap zou zeker in alle gedichtjes zijn teruggekomen. Dat deed het ook al de afgelopen 2 jaar. Een ding weten we zeker: we zullen nu geen gedichtje krijgen met de vraag wanneer we aan kinderen gaan beginnen Ik heb net als jij meer dan genoeg van alle tranen. Ik wil gewoon weer naar de toekomst kunnen kijken, en dit allemaal achter me laten, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Net op het moment dat je denkt dat het heel goed gaat, dan gebeurt er weer wat, en komen ze weer. Hopelijk breken er weer snel betere tijden voor ons aan, daar ben ik trouwens van overtuigd. Liefs, Marla
Wat vervelend van die bloeding zeg. Je raakt op deze manier aardig het vertrouwen in je lichaam kwijt denk ik. Maar het zal vast wel iets met je hormoonhuishouding te maken hebben, is ook niet niks wat er allemaal is gebeurd. Heeft toch even tijd nodig allemaal om op regel te komen, maar dat komt het vast! Hoop voor je dat de gynacoloog snel belt en je gerust kan stellen. Dat gedicht vond ik ook zo mooi. Heb het nu al meerdere keren gelezen maar elke keer schiet ik weer vol. En ja, die tranen zullen af en toe nog wel blijven komen. Ik dacht dat ik ook aardig uit gejankt was maar dit weekend ook weer een paar huisbuien gehad. Maar toch weer iets positief aan mijn kant, ik heb sinds zaterdag geen druppel bloed meer verloren. Dus ik hoop dat mijn cyclus nu ook weer een beetje normaal op gang kan komen. Vanmorgen belde m'n baas om te vragen hoe het ging en ze vond dat ik echt de tijd moest nemen, is altijd wel fijn om te horen. Vrijdag kreeg ik nog een hele grote bos bloemen van haar. Heel lief. Kaartjes doen mijn idd ook erg veel, heel lief dat mensen zo meeleven. Nou, ik hoor graag wat de gynacoloog te vetellen heeft. Succes. Liefs, Corien