Goh Hommeltje, wat een onzekerheid! Nu moet je ook nog 1,5 week wachten en dat lijkt me een nachtmerrie! Ik zou bijna helemaal niet meer slapen. Volgens mij kruipen deze dagen echt voorbij. Ik ben echt verbaasd over de reactie van jouw gynaecoloog. Het komt op mij heel onzorgvuldig over. Het lijkt erop dat ze dit werk als lopende band werk beschouwd, maar voor jou is het iets heel ingrijpends en verdrietigs. En de opmerking van die goede grap, dat vind ik echt niet kunnen. Misschien kun je inderdaad beter om een andere gynaecoloog vragen. Het is helemaal niet raar dat je uit van deze onzekerheid af wil, en dan bijna liever wil dat het allemaal maar voorbij is. Dat is heel natuurlijk: je wil gewoon weten waar je aantoe bent. Dit lijkt me zo enorm stressvol voor je. Ik hoop maar dat je deze dagen toch een beetje door kunt komen, Hommeltje. @Corien; ik heb de vorige 2 cycli wel opgelet op mijn slijm. Ik had niet zoveel last van slijmverlies, maar als ik goed keek, dan kon ik wel verschil zien. (sorry voor deze vieze praat). Toen ik nog aan de pil was, zag ik dat nooit, maar dat was wel logisch, want je hebt dan geen eisprong. Toen ik wel wat zag, herkende ik het eigenlijk weer van heel vroeger. En Corien, hoe is het nu met jou? Voel je je nog steeds met de dag beter? @Chantal, hoe was je afspraak met de gynaecoloog? Liefs, Marla
Jeetje hommeltje, wat vervelend deze onzekerheid. De komende 1.5 week zullen erg lang voor je aanvoelen denk ik, echt aftellen dus. Ik kan uit ervaring spreken want mijn eerste echo was ook niet duidelijk, week erna nog niet duidelijk en toen moest ik ook weer een week wachten. Ik ken je gevoel, elke dag is er weer een... maar probeer toch te genieten van leuke dingen en er niet al te vaak aan denken dan gaat de tijd het sneltst. Zo'n gyn is ook niet echt fijn en vertrouwd lijkt me. Als je je er niet goed bij voel zou ik idd naar een andere vragen als dat mogelijk is. En grapjes maken is echt niet gepast! Succes om de komende 1.5 week door te komen. Hi Marla, Hier gaat het goed. Ben alweer lekker aan het werk al begin ik s'ochtens wel wat later. Maar het gaat dus prima..... en dan wordt je weer beetje ongeduldig he?! Wanneer komt die ongi nou en zou het dan meteen lukken en... nou ja, je kent het gevoel wel. Heb jij het idee dat je misschien al zwanger zou kunnen zijn of ga je voor een volgende ronde? Liefs, corien
Hoi Corien, Ja, ik herken die ongeduld. Je wil zo snel weer aan de slag en zwanger worden. En dan moet je eerst nog op je ongi wachten.... Dat wachten wil je gewoon liever overslaan. Het duurt ook allemaal zo lang, he? Je bent er toch al weer een tijd mee bezig en wil zo graag weer naar de toekomst kijken. Ikzelf denk niet dat ik zwanger ben. Dat zou wel heel erg snel zijn en mijn lichaam is volgens mij i.t.t. de andere dames hier nog aan het herstellen van beide curettages. Maar ik heb stiekem toch zo'n hoop. Bij alles wat ik doe, denk ik " wie weet, ben ik misschien wel zwanger ". Maar ik denk het eigenlijk niet. Zoals je weet, ben ik dus een ronde eerder dan gedacht zwanger geraakt en het grappige was dat mijn vriend inderdaad had gezegd (toen ik het nog niet wist) dat ik de laatste tijd zo goed rook. Aan het eind van de 3e cyclus (toen ik dus al een tijdje zwanger was) vroeg ik hem of ik zwanger zou kunnen zijn en hij zei letterlijk tegen me: "nee, dat kan nog niet. Dat is nog te vroeg" en ik was het daar mee eens. Maar nu weet je dat het dus wel kan, en hoop je toch ergens dat het raak is. Ik ben er dus best wel veel mee bezig. Misschien heb ik iets gemist, of heb ik het verkeerd onthouden, maar waarom ging je afspraak met de gyn niet meer door? @Hommeltje, nogmaals veel sterkte! En ik ben benieuwd hoe het met jou is gegaan, Chantal! Liefs, Marla
Hallo meiden, Gisteren naar de gynae voor nacontrole geweest. Ik ben zonder mijn vriend gegaan en dacht dat kan ik wel allen. Zat natuurlijk wel weer in dezelfde wachtkamer als toen ik voor mijn NP meting ging en keek maar naar die deur. .... Zat eigenlijk ook nog heel stoer een blaadje te lezen over zwangeren. En toen was ik aan de beurd. Bleek ik niet op de echolijst te staan. Weer wachten- assistent overleggen- gynae eerst mij zien en spreken en inwendig onderzoek. Dat bleek goed. De baarmoedermond had zich gesloten en heb nu alleen nog last van afscheiding meer dan anders met hier en daar een bloedspoortje maar de gynae schatte in dat het lichaam zich goed aan het herstellen was. En zij vond een echo nu niet nodig. Toen ook nog soort nagesprek. Zij kende mij niet en wist ook niet mijn hele geschiedenis. En toen stelde zij mij voor bij nieuwe zwangerschap om bij 7 weken een echo te laten maken. toen ik vertelde dat het mij niet veel zei omdat met 9 weken echo alles goed was en het hartje met 10 weken is gestopt met kloppen en dat ik daar pas bij Np meting achterkwam, zag ik haar gezicht vertrekken en zei nog tegen mij dat het inderdaad niet veel voorkomt dat het dan alsnog misgaat. Pats daar was ineens zo het besef dat ik ons kleintje ben verloren. Alsof ik de afgelopen 2 weken in een roes heb beleefd en en ineens kwam de werkelijkheid heel hard aan. Heb verder nog wel een goed gesprek met haar gehad. Maar toen ik de kamer uitliep kwamen de tranen en toen ben ik echt heel hard huilend het ziekenhuis uitgelopen. Iedereen staarde me aan. Het was ook een soort flashback van toen we hooorde dat het hartje niet meer klopte. Het was de zelfde route toen ik weer terugliep naar mijn auto. Heb ook nog een hele tijd in mijn auto zitten huilen. Ik heb gisteren dan ook eigenlijik de hele dag een rot dag gehad en voelde me niet okay. Ik heb er gisteren ook nog goed met mijn vriend over kunnen praten en dat ik zoveel gehuild hebt, lucht ook wel weer op. Maar ik had niet verwacht dat mijn nacontole toch nog zoveel impact had. @ hommeltje sjee wat een verhaal zeg! Onbegrijplijk wat er wordt gezegd terwijl het een hele serieuze zaak is en zij jou/jullie zo lang in onzekerheid laat zitten. Ik heb even voor je gerekend:als 10 okt je laatste menstruatie was dan zou je nu 8 weken moeten zijn en ook al een hartje moeten zien kloppen. Ik zou echt om een andere gynae vragen. Je kan natuurlijk ook altijd een/je verloskundige bellen en je verhaal doen en zij kan dan ook denk ik wel wat voor je betekenen/regelen. Nou dat was het voor zover even... Liefs Chantal
sjannie, ik heb ook al gedacht aan die wachtkamer, waar ik binnenkort opnieuw heen moet voor nacontrole. De laatste keer dat ik er zat, was voor een definitieve echo, om definitief te weten of het nu al of niet een MK was, zwangere vrouwen en babytjes rondom mij, ik had het ook heel moeilijk om mijn tranen te bedwingen. Fijn te lezen dat je lichaam goed herstelt. En ik heb ook het gevoel me sterk te voelen, het een plaatsje gegeven te hebben maar plots, 1 gedachte die door mijn hoofd flitst, 1 beeld voor ogen en de tranen zijn er. Ik heb echt wel geleerd mijn tranen niet meer te bedwingen, vroeg of laat moeten ze er toch uit. Goed dat je vriend zo begrijpend en meelevend is. Ik wens je nog veel sterkte flyke
Hey Flyke, wat leuk dat jij ook weer eens langskomt hier. Ben je al druk aan het klussen? Is toch wel weer leuk, he? Dan besef je dat je in theorie weer zwanger kunt zijn (ook al is je eisprong nog niet geweest, maar toch). Hoi Chantal, Wat een rotdag heb jij eergisteren gehad, zeg. En achteraf erg vervelend dat je vriend er niet bij was om je te troosten. En wat erg voor je dat je huilend uit het ziekenhuis bent gelopen, ook nog wel in je eentje. Wat zul jij je ellendig hebben gevoeld. Ik weet nog dat ik mijn tranen ook niet meer kon bedwingen in het ziekenhuis toen ik in de wachtkamer voor bloedprikken zat, terwijl ik net bij de anesthesist was geweest om een afspraak voor de curettage in te plannen. Ik heb toen heel strak naar de grond gekeken, terwijl je de nieuwsgierige ogen van anderen in je rug voelt prikken. Maar ja, op dat moment kan het je ook eigenlijk niets schelen. Het kan soms zo keihard doordringen dat je vruchtje niet meer leeft en dat je dus werkelijk niet meer zwanger bent en er straks geen baby in de wieg ligt. Je droom spat dan echt als een zeepbel uiteen. Pfff..... dat kan zo moeilijk zijn. Ik weet er alles van. Heb dat helaas ook meegemaakt vlak na mijn eerste curettage. Eigenlijk is het wel goed dat het allemaal zo enorm tot je doordrong. Mijn ervaring is dat het verdriet daarna iets minder wordt. Mijn vruchtje is net als dat van jou met 10 weken doodgegaan, en ook ik heb het gevoel dat een vroege echo mij geen zekerheid geeft. Ik mag ook van de gyn bellen voor een echo tussen 7 en 8 weken. Toch ben ik wel blij dat ik er dan al een krijg. Hopelijk is dit een extra echo en heb ik er met 12 weken nog eentje. Mijn vriend zei al dat als dit niet het geval is, dat we er dan eentje zelf zouden betalen. Dus ik heb er dan sowieso twee. Ik zou wel van dat aanbod gebruik maken als ik jou was. Ik hoop dat je je nu weer wat beter voelt, en dat de dalen minder diep worden. Ga jij deze ronde weer proberen zwanger te worden of wacht je de eerste ronde af? Trouwens, wat is een NP meting? Ik heb daar om eerlijk te zijn nog niet eerder van gehoord. En Corien, ben je al ongi geworden of heb je het idee dat je menstruatie er bijna aankomt? Liefs, Marla
Hi Marla, ja gisteren geklust maar eerder gesext, is nog veel te vroeg in de cyclus, dus het is nog niet bewust klussen Die banner begint in te korten eh van jou, ik duim voor je! groetjes flyke
Hey Flyke, Hahaha, dat kun je inderdaad eigenlijk geen klussen noemen, maar eerder hobbyen of sporten. Lekker calorieen verbranden Ja, mijn banner wordt inderdaad korter, en ik heb hem nogal ruim genomen en heb echt geen idee wanneer mijn eisprong is geweest met dat rare lichaam van mij. Het lijkt wel alsof ik vorige week elke dag een eisprong heb gehad Ik wacht dus maar vol ongeduld af. Waarschijnlijk ben ik net zo ongeduldig als jij naar je ei uitkijkt. groetjes, Marla
Hehe, ik beoefen geen andere sport, dus doe ik mijn uiterste best hierin Inderdaad, is wel grappig, ik zie mezelf altijd achterop hinken, jij ongi, jij klussen, ik ongi, ik bijna klussen, jij aftellen, enz.. wie weet jij zwanger ik zwanger, ... hoop doet leven eh, groetjes flyke
Wie weet word je wel een topsporter en kun je meedoen aan de wereldkampioenschappen Ik voel jouw hete adem in mijn nek. Straks haal je me nog in: jouw cyclusbalk is in ieder geval korter dan die van mij. Maar zou wel heeeeeel erg cool zijn als jij mij op de voet volgt met zwanger worden. Wel hopen dat we op dezelfde bevallingslijst terechtkomen. Kun jij nog meedoen aan die van augustus 2007? En Corien, Chantal en Hommeltje, volgen jullie mij ook maar. Ik verken gewoon eerst de weg en maak hem alvast vrij voor jullie. Hoop doet inderdaad heel erg leven, en brengt hopelijk ook nieuw leven met zich mee. Alhoewel je er met alleen hopen natuurlijk niet komt. Haal de zweetbandjes maar uit de kast. Liefs, Marla
hehe geinige Marla, nee ik kan niet meer bij de augustuslijst, zou ten vroegste begin september zijn. Cyclus 28 dagen, hoe lang is jou cyclus dan wel? Zo te lezen, langer? grtjs flyke
Hoi Flyke, He Vlaamse dame, je spreekt al een aardig mondje nederlands! (was me pas in tweede instantie opgevallen) Mijn belgische collega zegt altijd: "wie met de hond slaapt, krijgt zijn vlooien" Ik ben na het stoppen met de pil na 28 dagen ongesteld geworden, en ben de volgende ronde zwanger geraakt. (ik had echt nooit gedacht dat het zo snel zou zijn. Ik ging echt uit van een jaar). Ikzelf heb terugrekenend het idee dat ik toen een cyclus van 35 dagen had, maar dat weet ik niet zeker. Kan ook wel 28 dagen zijn geweest. Ik heb volgens mij 32 dagen aangehouden, omdat ik het gewoon niet wist. Stiekem hoop ik dat ik eigenlijk al wat verder ben dan mijn banner. Jij bent ook al weer 6 dagen op weg. De tijd gaat echt snel de laatste tijd. Gelukkig, maar, want toen ik nog zwanger was, kropen ze voorbij. Liefs, Marla
Hihi, had eerst grappige Marla getypt, maar dacht waarom eens niet op zijn nederlands Ja, de langste banner aannemen die je denkt, lijkt me psychologisch ook het beste, laatste keer was bij mij 26 dagen cyclus, maar gezien het een totaal nieuwe start is voor mijn lichaam, ga ik toch maar van 28 dagen uit. Maar stiekem hou ik toch de 26 dagen banner in gedachten (ook ivm vruchtbare dagen) Goeieavond nog, ik ga me nog wat nestelen in de zetel, slaapzacht! flyke
Hallo Marla, NP meting is nekplooimeting. volgens mij wordt ook wel de NT meting genoemd maar waar men de T vandaan haalt geen idee. dus ik heb er NP van NekPlooi van gemaakt @flyke jij ook binnenkort succes als je voor nacontrole moet. Hoop dat het voor jou minder aankomt dan bij mij het geval was. @Corien heb jij dan geen nacontrole gehad? volgens mij heb jij nl eerder je miskraam dan mij (22-11) gehad.... Zelf heb ik de verwachting dat het nog wel even duurt voordat ik ongi wordt en ze hebben mij eigenlijk geadviseerd om 2 cycli af te wachten. eigenlijk heb ik nu even zoiets van: Ik zie het allemaal wel... Liefs. Chantal
Hoi Chantal, Ik heb alleen een telefonische afspraak gehad met de gyn, 2 kw na de curettatie. Voor de rest heb ik geen controles meer. Ik begrijp dat de meesten nog een keer langs moeten komen? Wat doen ze dan zoal? Hi marla, ik ben nog niet ongi, maar ik denk dus ook dat dat nog wel en paar weken duurt. Daar stel ik me in ieder geval op in. Net als jij je instelt op een lange cyclus... ga je wel een test doen over paar dagen? Spannende tijd zeg! Liefs, Corien
Ben ik weer even... Wat lief al jullie reacties! Doet me erg goed vooral omdat de meeste mensen in mijn omgeving niet weten hoe er mee om te gaan , de onzekerheid en omdat dit anders de 2de keer in 3 maanden is. Het is nog wel steeds hetzelfde, geen bloed of krampen maar elke dag lijkt wel een week te duren. Ik ben wel blij om te lezen dat het met de meeste van jullie wel weer aardig gaat. Vergeten doe je het nooit denk ik maar er zijn ook nog zo veel leuke dingen in het leven toch? Het lijkt ook wel of ik hier een beetje blijf hangen omdat ik nog zo lang moet wachten maar jullie zijn al weer verder in het verwerken/verder gaan en wil jullie ook niet echt lastig vallen met mijn verhaal want jullie kijken weer naar de toekomst en worden nu door mijn verhaal aan jullie eigen miskraam herinnert. Maar heel egoistisch van mij vind ik het toch heel fijn om mijn verhaal hier kwijt te kunnen en zulke lieve/meelevende reacties te krijgen. Bedankt weer! Hommeltje
Hi Corien, Ik heb ook geen nacontrole meer gehad, behalve een telefonische afspraak. Ben ook wel benieuwd wat er dan bekeken wordt. Ik hoop trouwens dat mijn volgende telefoontje aan de gyn er een wordt om een afspraak in te plannen voor een echo. Ik ga voorlopig nog niet testen. Ga zelf maar uit van een cyclus van 35 dagen en dan nog 3 dagen wachten. M.a.w. het duurt nog even, maar wil vrij nuchter blijven omdat ik niet goed weet hoe lang mijn cyclus is. Het is inderdaad heel spannend, hoewel ik er vanuit ga dat ik ongi ga worden. En Hommeltje: Ik heb ook heel lang dat gevoel van "blijven hangen" gehad. Na mijn missed abortion op 12 september heb ik nog 3 weken gewacht voordat ik een curettage onderging. Vervolgens moest ik na 2 weken opnieuw gecuretteerd worden en heb toen nog 4 weken gewacht op mijn ongi. Ik was het wachten ook zo enorm beu! Het voelde echt alsof ik stil stond. En in jouw geval duurt het wachten nog veel langer. Wanneer moet je opnieuw naar de gyn: eind deze week of begin volgende week? Hoe gaat het met je zenuwen? Kun je nog een beetje slapen? Het lijkt me zo'n rot situatie waar jij je in bevindt! Ik duim voor je dat het goed is, ook al ga je zelf van het negatieve uit. Ik spreek natuurlijk alleen voor mezelf, maar ik vind het juist fijn om het over mijn miskraam te hebben. Wij herkennen jouw emoties en verdriet en weten waar je doorheen gaat. Voel je absoluut niet bezwaard. Wij helpen je graag! Laat alsjeblieft even weten hoe het bij de gyn is geweest. Veel sterkte! En Chantal: Bedankt voor je uitleg. Hoe voel jij je nu? Gaat het al iets beter met je? En Flyke: nog 5 dagen totaan de eisprong, dat is minder dan een week: bij jou schiet het ook op! Ikzelf dacht afgelopen zaterdag dat ik ongi was geworden, maar dat was niet zo. Kun je nagaan hoe veel ik er mee bezig ben (zeg maar, te veel ) Ik hoop weer snel iets van jullie te horen! Liefs, Marla
Hallo Meiden, Het was de bedoeling dat ik bij de nacontrole een echo zou krijgen om te zien of alles schoon was van binnen. Toen ons kleintje eruit was, heeft ze daarna ook nog wat stolsels weggehaald maar op een gegeven moment stopte ze omdat ze bang was dat ze een wond zou veroorzaken. Ik heb toen nog wel een echo gehad en mijn baarmoeder zag er onrustig uit en er zaten nog wat stolsels en baarmoederslijmvlies. Derhalve wilde ze na 2 weken toch nog een echo om te zien of alles schoon was. Echter ik stond vorige week woensdag niet op de echolijst. Wel dus een gesprek en een inwendig onderzoek: waarbij gynae middels de bekende eendebek heeft gekeken of mijn baarmoedermond en omgeving er goed uitzag en daarna heeft ze gevoeld of mijn baarmoedermond gesloten was. En dat was het geval. Dus dat houdt het onderzoek in. Hoe het met mij gaat? ik heb mijn goeie en minder goeie dagen. Het besef is er gewoon en ik merk dat ik veel dingen op de automatische piloot doe en er minder bij ben. Thuis neem ik zo nu en dan ook mijn tijd van bezinning. Zet ik een mooi liedje op ga op de bank liggen en pak mijn echo's erbij. En laat dan al mijn verdriet eruit komen. Ik ben soms echt nog verbaasd wat er dan nog uitkomt aan tranen en diep diepe verdriet. Omdat ik verleden week weer wilde beginnen maar mijn impact op de nacontrole er tussen door kwam, ben ik niet naarmijn werk gegaan. Mijn chef heeft ook aangegeven alle begrip en dat zij het eigenijk erg logisch vond. Er is geen druk. Dus ik mag het ook via de arbo-arts rustig gaan opbouwen. Om mezelf te beschermen. Ze vond het al heel wat wat dat ik na 2 weken gewoon wilde komen. Nu ben ik wel wat ongeduldig en wil ik zeg maar een sterk wijffie zijn. Dus is het denk ik wel goed om het op te gaan bouwen. Ik ben in het verleden ook wel eens te hard van stapel gelopen en ik ben mezelf daarna heel hard tegen gekomen. @hommeltje ook ik heb het idee dat ik wat blijf hangen en dat ik de zaken weer op moet pakken en gewoon door moet gaan (is uiteindelijk natuurlijk ook zo). Dus in zekere zin ervaar ik 'het hangen'ook. Zo zie je maar ieder op zijn eigen manier. @Marla wat spannend voor je zeg! Maar hoezo dacht je dat je ongi was geworden. Dat blijkt toch meestal uit bloedverlies Nou meid ik duim wel voor je! @Corien mag ik vragen wanneer jij je miskraam hebt gehad? volgens mij had jij eerder dan ik een miskraam. Maar ik weet het niet meer dan ik kom na jou dan heb ik een beetje beeld van hoe lang ongi en zo op zich zou kunnen laten wachten... Wat ik jullie overigens nog ben vergeten te vertellen is dat ik op de dag van de nacontrole wakker werd uit mijn droom. En ik had gedroomd dat ik bevallen was. Ik lag echt op de verloskunde kamer en ik had een roze wolk van een baby op mijn borst liggen. En ik was zo gelukkig ! en pas veeeel later vroeg ik me eigenlijk af wat het was geworden. En toen ben ik gaan kijken en het was een jongentje! Overduidelijk! En toen werd ik wakker omdat ik eruit moest. Maar deze droom en beelden staan me nog zo helder voor de geest? Ben nieuwsgierig: ben ik er teveel mee bezig? Was het een jongetje of is het een boodschap dat het wel goed gaat komen. (ook gezien mijn voorspellende dromen dat het niet goed was met het kindje en dat ik op natuurlijke wijze miskraam zou krijgen?) Gek he? Nou meiden tot later! Liefs Chantal
Sjannie, ik denk dat het een positieve droom is, ofwel is het een teken, ook al had je een MK, het kindje blijft altijd in je hart aanwezig (ze legden het op je borst, bij je hart?) of het is een teken dat er een nieuwe positieve zwangerschap aankomt, succes meid! flyke