Eerlijk zeggen dat je het lastig vindt en vraag wat zij fijn vinden! Ieder persoon is daar weer anders in, dus het kan voor je vriendinnen ook beide anders zijn. Hou bijv erg in de datums waarop ze afspraken hebben en stuur die ochtend ofzo een bemoedigend appje... of alleen een hartje ofzoiets. Ligt eraan hoe open je vriendinnen erover zijn natuurlijk.
@Emma86 Aangeven dat je graag wil praten er over, maar het wanneer aan hun over laat. Zelf vond ik het altijd fijn als mensen me vroegen hoe het ging en wanneer ik wilde, kon ik dan praten. Wanneer ik niet wilde, dan deed ik dat niet. Ook vond ik het fijn als ik een appje kreeg op de ochtend van een afspraak met succes/ik denk aan je/laat even weten hoe het ging zoiets. Meer kan je niet doen en zo zeg je nooit iets verkeerds. Als je even geen antwoord weet, wat ik me kan voorstellen, zeg je dat je even niet wat je het beste kunt zeggen. Dat waardeerde ik meer dan een ‘dom maar goed bedoeld’ antwoord. Fijn dat je zo begaan bent ik kwam er tijdens de mmm achter wie mijn echte vrienden waren, helaas.
Pff iemand in mijn omgeving zegt dus steeds: ach meis jullie zijn nog jong! Er kan nog zoveel! Eh... wat heeft onze leeftijd te maken met het feit dat er geen zaadjes zijn? Het verbaasd mij ook. Ze heeft er zelf jaren over gedaan voor haar eerste. Nu heeft ze 4 kids zonder mmm maar toch.
Dat van "jullie zijn nog jong" hier idem. En wat ik al zooo vaak gehoord heb omdat we een pauze hebben van de MMM... "en dan zul je zien dat het dán ineens wel raak is!!" Ja joh! Wie weet @Emma86 heel lief dat je zo aan je vriendin denkt. Ik ben het volledig eens met bovenstaande dames. Inderdaad even een hartje sturen, wat lieve woorden, een arm om de schouders, een knuffel, zonder tips o.i.d. Daar heb je vaak meer aan dan goedbedoelde tips en advies
" Als je straks gaat verhuizen ben je blij dat je nog niet zwanger bent." Ehm nou nee. Los van de de angst of het überhaupt gaat lukken er dus nog steeds is, kijk ik nu ook steeds tegen een lege "babykamer" aan. En kan ik alleen maar steeds denken dat dit nieuwe huis zo bedoeld is om kinderen in groot te laten worden. "Je kunt toch op je 40e ook nog makkelijk een kind krijgen". Right.. alsof dat vanzelfsprekend is allemaal. En inderdaad: "laat het los" of "ik hoop dat je er wat minder mee bezig kunt zijn". Hoe dan?? "Ik hoop voor je dat het 1 van de volgende keren raak is.". Waarom niet DE volhende keer?
Oh ja, en inderdaad: "Als het niet lukt kan je altijd nog adopteren." Net of dat zaligmakend is. Bovendien wil ik dat niet, ik wil een kind van mezelf.
Je hebt het al zo druk met C. wees nou maar blij dat het nog even duurt. Je hebt nog zoveel te doen in huis, het is nog niet af, dus wees nou maar blij. C. is nog zo klein, dat kan je niet aan 2 kleine kinderen. Dit zijn de opmerkingen van mijn moeder die ik elke maand hoor als ik ongesteld ben geworden. Het steekt, alsof onze kinderwens voor een tweede niet serieus genoeg is..