Zo vreemd he, 2 augustus zou ik uitgeteld zijn.. En nu, nóg steeds géén zwangerschap, maar wel een afspraak in het Geertgen. Ik voel me de laatste tijd erg shit. Daarbij was mijn zusje tegelijk met mij zwanger, zij was een week eerder uitgeteld als mij, en ondertussen is ze al bevallen. Haar dochtertje is nu een maandje oud. Zo dubbel voelt dat he! Heel blij ben ik voor haar, maar ergens denk ik; dat had mijn kindje moeten zijn.. Nou ja, ik moest even mijn hart luchten, bedankt voor het lezen.
Knuffel voor jou! Hier bijna hetzelfde.. ik was 1aug uitgerekend en nu ga ik hopelijk 1 aug posi testen van mn 1e ivf.. anders nog steeds niets.. en een hoogzwanger in1keerraak zusje.. Tja.. hoop doet leven Denk aan je afspraak en dat hulp onderweg is en dus hopelijk ook die goede zwangerschap Enne je bent niet alleen.. knuffel.
dikke knuffel!! Ik kan mij jouw gevoel zo goed voorstellen...ik keek ook met angst en vrezen uit naar de uitgerekende datum. En nu denk ik dat ik het nog moeilijk ga vinden. Heel veel sterkte en ik hoop dat je ook snel een goede zwangerschap hebt.
Dames, een dikke knuffel voor julle allemaal! Hier is 1 oktober mijn uitgerekende datum, hoop zo dat ik dan zwanger ben. En wat is het toch met die zusjes?! Hier een in1keerraakenperongelukzusje. Gun haar alles en al zeker geen miskraam, maar ze was niet eens met kinderen bezig (baby is gelukkig wel erg gewenst). En dit steekt toch wel. Waarom zij wel en ik niet?? Wat heb ik misdaan?? Allemaal geen reele vragen, maar ze spoken wel af en toe door mijn hoofd. Maar toch probeer ik positief te blijven en inderdaad wat sophy zegt: hoop doet leven! Ik hoop dat er voor jullie allemaal snel een prachtige zwangerschap in het verschiet mag liggen. Dat onze grootste wens maar uit mag komen!
Zooo herkenbaar dit...Van mijn eerste zwangerschap was ik uitgerekend op 6 juli jl, en in juni heb ik mijn tweede mk gehad, waarbij ik eind januari 2013 uitgerekend was. 6 juli was een nare dag, dat zal die datum in januari ongetwijfeld ook zijn. Ook hier een hoogzwangere zus, die al een kindje heeft. Ik ben zo stinkend jaloers, ik vind het echt heel moelijk.
Lieve jusi!!! Meis vind het erg klote voor je. Vooral omdat die kleine meid zo aan jou zwangerschap doet denken omdat jullie kleine even oud zou zijn. Hoop dat ze in elsendorp iets voor jullie kunnen doen. Helaas zit ik van de andere kant, ben zelf bijna 24 weken zwanger en mijn beste vriendin is al 3 jaar bezig voor hun eerste kindje. Nu belde ze me gister op dat ze voor de 2e x een miskraam hebben gekregen. Heb ook een potje zitten huilen want vind het zo klote!!! Soms ben ik zo bang dat dat onze vriendschap in de weg komt te staan. Zij begonnen ook toen wij voor de 1e gingen. In november komt ons 2e kindje en zij staan nog steeds met lege handen. Vind het erg onerrlijk!!
@jusi helaas ook hier maar al te herkenbaar, ik was ook de 2de uitgerekend met m'n eerste ZW die ik helaas begin van het jaar heb verloren ik liep gelijk met m'n vriendin die er overigens niet mee bezig was, en zij is onlangs bevallen van een gezonde dochter.. zie al als een berg op tegen het kraambezoek hopen dat we allemaal snel een posi test in handen hebben
Ohhh ik herken je gevoel nog helemaal.... Mijn eerste uitgerekende datum kwam kort na mijn 2e miskraam/curretage. Wat een kl*te dag... Een maand later testte ik positief en inmiddels is mijn dochter al weer bijna 15 maanden... Houdt hoop, hoe moeilijk en zwaar het soms ook is. Ik had geen zwangere zusjes (ben enigst kind dus dat valt uberhaupt niet mee ) maar wel 2 nichtjes die net zo ver zwanger waren en toen hun 30 weken waren hadden we een familiefeest. Ik vond dat zó zwaar! Tuurlijk gunde ik hun óók een kindje, maar waarom mocht ik geen dikke buik hebben? Waarom hadden ze míjn kindje afgenomen??
Lieve Rensje, ik weet zeker dat jouw vriendin het jou echt wel gunt! Kan niet anders met zo'n lieve vriendin als jij! @ de rest: 'Fijn' dat jullie mijn gevoel herkennen. Gelukkig kan ik de kleine meid van mijn zusje ondertussen wel gewoon zien en vasthouden zonder dat ik denk: "Was dat mijn kindje maar." Op de 1 of andere manier kan ik er nu veel nuchterder naar kijken.. Vandaag ook intake gehad in het Geertgen. Nu gaan we voor een oriënterend vruchtbaarheidsonderzoek. Hopen dat ik snel ongesteld word, (of juist niet! ), zodat we ook snel kunnen starten met de onderzoeken. 10 tot 12 dagen na mijn onig moet ik namelijk weer terug om te kijken hoe het zit met mijn eicel-rijping. Om het zo maar even te zeggen, het is nog best ingewikkeld allemaal.
Heel herkenbaar ! Ook ik was tegelijk zwanger met mijn zusje. Zij niet gepland en ik wel. O wat was ik jaloers zeg. De hele zwangerschap kon ik alleen maar naar haar buik kijken, ik vond het echt moeilijk. Iedereen die aan haar vroeg hoe het ging. Toen ik zelf weer zwanger was ging het gelukkig beter. Maar nog is het moeilijk ook al is de eerste MK bijna 2 jaar geleden. De datum staat in je hart gegrift! Je bent toch zwanger geweest, je hebt ervan gehouden, het was welkom, het zat in je...
Hier weer even een moeilijk moment: ik hoorde van mijn moeder dat mijn zus vrijdag een pretecho heeft gehad. Ik kon alleen maar huilen toen ik dat hoorde. Van jaloersheid, van verdriet dat een echo voor ons nog nooit iets prettigs is geweest en waarschijnlijk ook nooit zal worden..
Afgelopen donderdag in het Geertgen geweest. Nou, wat een informatie komt er op je af zeg! Nu moet ik 14 augustus weer terug komen, dan zit ik op dag 10 in mijn cyclus, en kunnen ze zien met een echo wanneer ik mijn eisprong ga hebben. Ben erg benieuwd hoe het allemaal gaat lopen! Er zit iig schot in de zaak, dat vind ik wel een fijn gevoel.
Heel begrijpelijk meid. Die onbezonnenheid waarmee mensen een echo krijgen is er niet meer voor ons. Voor ons is het een zenuwslopend proces om te zien of het weer mis is of dat het eindelijk een keertje meezit Sterkte ermee!!
Heel herkenbaar! Ik merkte zelf dat het na de uitgerekende datum wel wat makkelijker werd. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik het nu wel weer moeilijker krijg, over 4 weken is het precies een jaar geleden dat ik positief testte en we hebben nog steeds geen nieuwe zwangerschap helaas... Sterkte!
Mijn ervaring is dat die periodes blijven komen en gaan, dat je het zo moeilijk hebt.. Toen ik mijn eerste mk had, heb ik dat pas na een half jaar kunnen afsluiten, omdat ik complicaties had na mijn curretage. Ik had een lichte verkleving, maar die gyn waar ik toendertijd zat, vond het pas nodig om na 3 maanden (!) verder te kijken.. Vandaar.. In jan 2009 testte ik positief, en dat prachtresultaat zie je onderin mijn banner. Mijn miskramen daarna.. nou, die blijven voor mij altijd moeilijk. Ik denk regelmatig: "Nou was het kindje 1.." of iets van die dingen. Voor jou is het helemaal verdrietig, omdat je nog geen kindje hebt. Hopelijk mag het bij jou ook snel weer raak zijn...