Ik ben benieuwd hoe jullie dat hier doen. We hebben hier een jongedame van iets meer dan een jaar oud. Ze is een behoorlijke druktemaker die het heerlijk vind om uit te dagen en kattenkwaad uit te halen. Aan de ene kant heel grappig en schattig, aan de andere kant super lastig. Ze is nu precies in een fase terecht gekomen waarin ze dus heel goed doorheeft wat ze wel en niet mag. Ze gaat nu dus bewust naar iets waar ze niet aan mag komen (bijv. de lades) kijkt naar papa of mama met een schuin oog en trekt deze dan open, als je dan zegt ... doe die la dicht dan kijkt ze je nog eens aan en als je dan naar haar toe komt dan rent ze snel lachend weg. Als je het negeert gaat alles de la uit. Tikje op haar vingers doet haar niks en haar beetpakken en op ooghoogte gaan zitten en haar duidelijk toespreken ook niet. Ik ben absoluut niet van billenkoek of wat dan ook en ik verwacht dat ze de gang (zit geen trap) ook niet als straf ziet aangezien daar allemaal dingetjes staan (schoenen) waar ze aan kan zitten. De kans is groot dat hier moeders zijn die dit herkennen en me nog kunnen vertellen welke aanpak er bij hun wel werkte. Laat de tips maar komen!!
Herhalen, herhalen en herhalen. Tot in den treure....is een fase en gaat meestal wel weer voorbij. Tik geven haalt niks uit, het is een fase. Ze zoekt haar grens op. De taak van papa en mama om deze aan te geven. Dus zeggen dat het niet mag en bij de kast weg halen. Heel vermoeiend, maar consequent blijven handelen.
Ik lees mee. Onze jongste is precies zo en totaal niet onder de indruk als wij zeggen dat iets niet mag en als hij op de mat moet dan rent ie er gelijk weer vanaf. We proberen hem dan een paar keer terug te zetten maar op den duur weet hij natuurlijk allang niet meer waarom ie op de mat moest. Bij onze oudste werkte het wel op de manier van corrigeren, nog een corrigeren en rustig aanspreken en bij de derde keer doorgaan een minuut op de mat. Onze jongste is nu 1,5 en consultatie buro gaf aan dat hij het waarschijnlijk nog niet snapt en dat we gewoon consequent nee moeten blijven zeggen en hem dan moeten afleiden met iets anders zodat hij (in jou geval) de lades weer vergeten is. Ben benieuwd naar de andere tips!
Klopt idd...dat snappen ze ook niet. Onze jongste ging namelijk uit haar zelf op de mat zitten, omdat de oudste daar wel eens heen moet
Ons probleem is wel echt dat ze dit echt al maanden doet, ze gaat bewust op de dingen af die ze dus niet mag doen, ik heb het gevoel dat ze wel weet dat ze het niet mag. Ze trok de lades al open toen ze in de loopwagentje zat en als een van ons nu echt boos doet (stemverheffing), dan doet ze de la dicht en begint ze te klappen. Toen ze dat ging doen dachten we dat ze het doorhad en beloonde we haar met het goede gedrag (la dicht doen) maar toen werd het dus een spelletje. Dus of la dichtgooien en staan klappen, of uitdagen en vervolgens lachend wegrennen...
't heurt erbij Wij hanteren "choose your battle". Is het je waard om overal een drama van te maken, maak je het juist spannender om te verbieden, wat is er nou daadwerkelijk erg aan? Soms helpt het om "gewoon" je schouders op te halen...je gaat je gang maar. Ik sta met mijn rug naar je toe en zie het even niet...
Ben het hier mee eens. Hier altijd je bent vrij te doen in huis wat veilig is en wat echt niet kapot mag en voor de rest... laat ik het touwtje los en trek ik aan het touwtje als het echt uit de hand loopt. En straffen doe ik hier eigenlijk bijna nooit. Dochter gaat wel eens even een paar min naar de gang. En zoon krijgt wel eens een uurtje pc straf. En moet zeggen daar tussen in is alles hier mogelijk.
Ja dat hebben wij hier ook, zoontje gooit graag zijn stukjes brood op de grond als ik erbij zit dan zeg ik er wat van en blijf ik corrigeren maar soms zie ik het wel maar doe ik ook of ik het niet zie... Haha! Erg, he! Ben je gewoon moe van het corrigeren. Als alles op de grond ligt en il hem laat spelen ruim ik het netjes op en geef hem dan dus geen straf.
Hier ook erg herkenbaar.. Ik zeg dat het niet mag en haal hem weg bij het gene dat hij aan het uitspoken is. En ja dat gaat soms tot in den treuren tig keer achter elkaar.. Dus Tsja toch dat vermoeiende herhalen weer.. (En ondertussen regelmatig je lach inhouden en 'boos' kijken haha)
Ik ben het hier deels mee eens maar deels ook niet. Ik weet dat het erbij hoort en om bovenop alles te zitten vind ik zeker niet nodig maar....ik vind het ook niet nodig dat ze de hele huiskamer overhoop gooit. Er zitten geen gevaarlijke dingen in de lades maar ze heeft haar speelkamer waar ze de grootste troep kan maken die ze maar wil. Ik vind het ook niet nodig dat ik de hele kamer aan moet passen, ze hoort ook te weten dat de lades niet zijn om in te rommelen. Deze zijn van papa en mama. Ze zal ook moeten leren dat ze grenzen heeft.
Er zijn hier 2 lades waar hij niet in mag komen en nog een paar kastjes.. Voor de rest zal het me een zorg zijn... (Gevaarlijke dingen daar gelaten, maar die zijn er amper) Brood op de grond gooien? Prima, ik negeer het hoe meer aandacht je het geeft hoe leuker het is.. Dus consequent blijven, herhalen herhalen, wegzetten En bedenk of de strijd echt nuttig is.. Ik heb plastic bakjes e.d in een open kast in de keuken.. Eeest dacht ik je blijft er gewoon vanaf.. Na 20x dacht ik.. Het zijn maar Plastic bakjes... Een brood en nog meer 'doelloze dingen' ik maak me er niet druk om en laat hem lekker gaab
Herhalen, herhalen, herhalen.... Op deze leeftijd kunnen ze de impulsen gewoon ook nog niet weerstaan Ze weten dat iets niet mag omdat jij het zegt, maar wat is er nou leuker dan die regels uit te proberen..... Wist helemaal niet dat er een "choose your battle" theorie was maar die hanteren wij hier dus ook. Werkt prima! Ik denk steeds maar "hoe belangrijk is het nou?" Zo was het hier een tijdje ontzettend leuk om de onderste lade in de keuken leeg te halen, duurde 1 week toen waren ze er allebei op uitgekeken Maar aan de radio en TV mogen ze bijv. absoluut niet komen.
Ben verder best vrij hoor, gooien met brood daar reageer ik niet meer op want dan is het alleen maar leuker, gooien met haar tuttelbeer over de tafel, Pff af en toe doodvermoeiend maar reageer maar niet want ze blijft het toch doen, zeker omdat ze het helemaal humor vind om het beertje daarna te troosten Maar het is niet alleen met de lades, het gaat ook over het alarmsysteem bij oma, die blijft leuk als ie afgaat alleen voor ons en de centrale iets minder, zo ook de radio en de rollator. Verder is het omgooien van de stoelen in de eetkamer bij oma ook erg grappig want dat maakt een leuk rammelend geluid en inderdaad moet ik ook vaak mijn lach houden want het is af en toe ook grappig hoe ze het doet. Mijn moeder zegt ook doodleuk, jij was zo ook, had binnen een paar minuten het hele huis op zijn kop staan. Dan vraag ik dus hoe hun dat oploste toen maar dat kan ze niet meer zeggen.
Je hebt het over een kindje van net 1 jaar oud, die zijn volop aan het ontdekken. Dus als steeds naar de lade grijpen een reactie van mama oproept, word het natuurlijk wel extra spannend voor haar. Schenk er niet teveel aandacht aan, dan is het denk ik het snelste over. Of geef haar iets anders te spelen, om de aandacht op een positieve manier ergens anders op te vestigen. Want straf zal ze echt nog niet begrijpen.
Eens hoor...maar klaarblijkelijk is ze er nog niet aan toe om dat te kunnen begrijpen. Wij hebben ook een kast met 3 lades. 2 ervan zijn van papa en mama. 1 is van de kids. Zitten tekenspullen in. Heb ze laten zien dat er niks leuks in die andere 2 zitten en ze zitten er nooit aan. Maar ze zijn hier (bijna) 2 en (ruim) 4. Ze snappen dat ondertussen wel.
Het is lastig he Pumbaa! Soms is het zo frustrerend vooral als je zelf moe bent. Ik vind het soms ook erg lastig maar doe het inderdaad hetzelfde als de rest maar blijf meelezen voor DE TIP
Ik ben het hier mee eens. Het enige wat werkt is consequent weghalen en afleiden. Ze begrijpt echt niet dat jij boos bent of dat het niet mag (dat onthoudt ze niet eens), en hoe meer aandacht je aan een lade geeft, hoe leuker het wordt. Gewoon negeren en weghalen en haar aandacht op iets anders vestigen. Ik zou het afschermen van de kamer ook maar even laten tot de peuterleeftijd. Een dreumes heeft bewegingsvrijheid nodig en tijd om te ontdekken. Je kan haar nog niet duidelijk maken dat haar speelkamer van haar is en de lades van jou.