Ik ben beieuwd hoe dat bij jullie is. De eerste maanden van mijn zwangerschap leefde mijn man wel mee maar het was allemaal wel erg onwerkelijk voor hem, logisch. Toen begon de baby te bewegen en hij kon het al vroeg voelen en later ook zien, dat was erg leuk. Toen de pretecho. Zo werd het allemaal wat 'echter' voor hem maar het bleef een beetje ver van z'n bed. Sinds een paar weken lijkt het echter wel alsof hij aan het meezwangeren is Het begon met dat ie de seks toch wel een beetje vreemd vond, alsof ie tegen het kindje aan lag te ......... Toen begonnen voor mij de gebroken nachten. En nu heeft hij ze ook. Zelfs als ik wél lekker slaap word hij een paar keer per nacht wakker en kan dan moeilijk in slaap komen, alsof ie zich alvast aan het voorbereiden is op de slapeloze nachten straks, zegt hij zelf. Ook vind ie het ontzettend moeilijk om 's ochtends weg te gaan. Hij wil gewoon de hele tijd thuis zijn bij mij en onze hond Ook is ie behoorlijk gespannen..........en vind ie het allemaal erg spannend worden nu. Alsof het inene is doorgedrongen dat ie vader wordt..... Hij noemt me ook vaak liefkozend mama, en zichzelf papa Kortom echt ontzettend schattig, al zijn de gebroken nachten wel vervelend natuurlijk. Ik wist al zeker dat hij mijn steun en toeverlaat zou zijn tijdens de bevalling en hij was al geweldig met kinderen maar nu weet ik het zeker. Mannen zwangeren ook mee, op hún manier! Herkenbaar? Of..........
Lief toch?! Ik ben nu 20 weken en eerder was t bij mn vriend ook een beetje ver van zn bed show, maar nu vraggt ie regelmatig: Heb je nog buikpijn? ben je al meer gerust? Kan ik wat voor je doen? etc... Ook erg lief dus...
Mijn vriend heeft volgens mij sinds gister een beetje een idee hoe het is om zwanger te zijn en wat het allemaal echt betekent. Natuurlijk snapt hij alles wel en weet ook dat een baby groeit in mijn buik, maar met de eerste cursusavond van samenbevallen gister, kreeg ik het idee dat hij ineens meer het besef had. En, hij doet sinds 4 weken veel meer in huis. Kastjes schoonmaken, stofzuigen, afwassen, opruimen enz... Terwijl hij nooit iets ( naast stofzuigen) iets doet eigenlijk( hij werkt 40 uur en ik niet) Dan moet ik maar even een blokje om met de hond of op bed gaan liggen. Grappig!
Mijn hubbie had dit niet, maar ik moet zeggen, tijdens en na de bevalling heeft hij dat wel goed gemaakt.
mijn vriend heeft dit helemaal niet. voor hem vind hij dit heel anders. hij vind het wel leuk,maar ik denk dat het pas bij hem doordringt als ze er is. hij si wel heel erg zorgzaam,als ik weer pijn heb,maar hij is er lang niet zo mee bezig als ik. tis dan ook een echte nuchtere boer(hahah) hij zegt wel van als ze er is,dan ben ik 3 dagen dronken van blijdschap en hij denkt nu ook al om de vaderschapsverlof iets uit te breiden. dat is dan wel weer lief en hij is ook erg druk met de babykamer,omdat ik dat nu klaar wil. als het aan hem ligt doet hij dit pas met 35 weken ofzo. lekker genieten,dat is het belamgrijkste.
Hahaha, héél herkenbaar! Vooral dat deel over sex Hij vind het echt eng, weet wel dat het geen kwaad kan, maar durft niet meer écht te vrijen. Best schattig. Het knuffelen is nu veel intenser! De gebroken nachten ook!We worden om 3 uur wakker, gaan rond half 4 samen uit bed een beker warme melk drinken en daarna duiken we er weer in! Hij is druk aan het klussen, terwijl ik de inrichting, kleertjes e.d. voor mijn rekening neem (hoezo rolverdeling..hihihi). Hij zegt nu ook steeds dat ie zo benieuwd is naar het kindje..vink zo lief!
Schattig kunnen die mannen zijn he. Mijn man heeft dat bij de zwangerschap van onze zoon ook gehad. En nu van deze beeb ook. Vind het zo schattig. Hij jankt zelfs voortaan met films mee. Eerst zat ik alleen met zakdoeken, maar moet ze nu ook af en toe delen.
ben benieuwd hoe mijn mannetje zich ontwikkeld hij is nu al zo bezorgd! Hij kan niet van me afblijven qua vrijen of me knuffelen, blijft maar vragen wat ie voor me kan doen en als ik maar 1 seconde niet okay kijk of wegstaar is ie meteen bezorgd, wel schattig hoor maar moet niet veel erger worden hahah anders word ie erger als mij Oja en ook helemaal emotioneel met mij mee moet je nagaan hij is 192 cm maar wat dat betreft zo'n klein hartje he!
Mijn man is (door de drie miskramen die we hiervoor hebben gehad) veel langer dan ik onzeker gebleven over het verloop van de zwangerschap, en heeft daardoor - bewust of onbewust - in het begin wat afstand gehouden om zichzelf te beschermen tegen weer een teleurstelling. Toen hij voor het eerst het hartje hoorde, viel er al een groot stuk onzekerheid van hem af. Maar sinds hij het kindje ook kan voelen (vanaf ongeveer 23 weken), durft hij er ook van te genieten en naar de bevalling toe te leven. Dus van slag? Ja zo zou je het kunnen noemen, maar wel op een hele fijne en positieve manier. We zijn nu echt de laatste weken samen aan het aftellen. Groetjes, Wendy
mijn mannetje heeft dit al een paar weken . Hij kon mij soms zelfs dingen vertellen over de ontwikkeling van de kleine. En als hij me belt zegt ie, en hoe is het met mama. hihi vindt het zooo lief. En savonds in bed smeert hij mijn buik en borsten in, en praat hij tegen de kleine. en wat je zegt over zelf zwanger zijn, nou volgens mij als ze hormonen gaan meten bij de man dan zien ze bij aanstaande vaders echt wel verschil hoor haha. hij vergeet nog meer als ik
Dat doet de mijne dus ook. En op woensdag, de dag dat ik altijd weer een week verder ben zeg maar (dus morgen 33 weken) feliciteerd ie me altijd 's ochtends. Hij weet het soms nog beter dan ik En idd ook het insmeren en zo......... O en wenniepennie ik bedoelde het ook positief hoor. Ik gebruikte de term omdat ie af en toe echt een beetje van slag lijkt.....maar dat mag ook wel, ik was de eerste maanden ook compleet van slag,
hahahaha lilly leuk is dat he heir is er nog eenhoor! alleen meneer si een beetje rg bang voor de bevalling ipv dat ik bang ben ofzo is hij dat hier... hij heeft het ook zwaar hiha ook pijn in ze liezen, ik roep de laatste tijd dat ik steken in me mus heb! hihihi verder zegt ie opeens, nog 8 wkn he, of toch 9... hihi wat lief! ik vind dat geweldig! hij vind ook dat we de slingers enzo maar eensmoeten gaan kopen want het kan zomaar opeens beginnen! en als ik bel zeg ik al meteen; nee niks aand e hand geen weeën! hahaha geweldig hoor!
mijn vriend houd ook nog even afstand voor hem te beschermen en da vind ik wel spijtig ik weet het het komt wel in orde maar hij is zo voorzichtig als het op onze zwangerschap op aankomt. hij wrijft wel mijn buikje in elke avond en moet mijn grollen ook verdragen want ik heb al van mijn eigen en moeilijk karakter en nu met die hormonen erbij da zo in de knoop liggen is het echt gen lachertje voor hem ben soms wel een duiveltje op dat gebied maar ik werk er aan. vrijen doen we ook nog wel maar zoals er hier al meer is gezegt heeft hij schrik om de spruit pijn te doen. groetjes ann
Tja, onze mannen kunnen alleen maar 'machteloos' toekijken en ons ondersteunen, verder kunnen ze niet veel doen he? Mijn man begint ook al flink zenuwachtig te worden als ik hem bel, dus ik heb afgesproken dat ik de telefoon als het niet dringend is maximaal vier keer laat overgaan, en als het wel dringend is langer of dat ik hem dan op zijn mobieltje bel. Anders schiet de schat gelijk in de stress Groetjes, Wendy
Lief he... mijn man groet ze altijd als hij van zn werk komt, dan gaat ie nog bij de voordeur op zn knieen en heel dicht tegen mn buik tegen ze praten.... en voor het slapen gaan ook, soms moet ie even een traantje wegpinken...vind ik wel heel lief.. verder vraagt ie steeds of ik wat nodig heb enzo, huishouden doet ie bijna helemaal, k kook alleen en doe de afwas van de ochtend...sinds het begin eigenlijk allemaal...' en als we een echo hebben gehad dan is ie even helemaal stil, voor een uur of twee, alsof hij het nog even wil zien...vind het wel lief van hem